Poliflw

‘Erdogan chanteert EU met migranten’ is de kop van een artikel op de voorpagina van Het Parool op 2 maart. Citaat: “Duizenden migranten proberen vanuit Turkije Europa in te komen sinds president Erdogan de 'poorten naar Europa' heeft geopend. De EU treft maatregelen om hen tegen te houden, terwijl Turkije in Syrië bezig is met een nieuw offensief.”

Vluchtelingen zijn geen migranten, zij vluchten omdat hun leven in gevaar is en dat doe je niet voor de lol. En ja dan ben je een ‘gelukszoeker’, want wie wil er in hemelsnaam dagelijks  in oorlogsgeweld leven. Niemand toch? Maar ‘Fort Europa’ heeft een flinke hoeveelheid aan miljarden euro’s betaald aan Erdogan, die nu de boel verder uitbuit. De vluchtelingen zijn niet alleen schietschijven in Syrië maar ook in niemandsland tussen Turkije en Griekenland.

VVD’er, oud-wethouder en thans voorzitter van Gay Pride Amsterdam Frits Huffnagel vond het nodig om in het Radio-1 programma ‘Spraakmakers’ uit de rechtse bocht te vliegen naar het ultrarechtse terrein van racisten. Citaat uit Het Parool van 5 maart: “Nee, geen nieuwe vluchtelingen [...] die mensen moeten hier niet naartoe [...] wij zien een kind en denken dan 'o wat zielig', terwijl, we zien niet die vader die daarachter staat die misschien oorlogsmisdaden heeft gepleegd en een moeder die daarachter staat die dat heeft gefaciliteerd.”

Terecht dat het COC afstand neemt van de racistische uitspraken die Frits Huffnagel deed en ‘Gay Pride Amsterdam’ (GPA) dringend verzoekt de VVD’er uit zijn functie te zetten. Je wil toch niet met zo iemand geassocieerd worden? GPA liet op 5 maart via Facebook weten Frits als voorzitter aan te houden en dat zijn gebral op Radio-1 niets te doen heeft met deze organisatie waarvan hij voorzitter is.

Tja, Erdogan, Griekenland, Fort Europa en Frits Huffnagel willen niks met vluchtelingen te maken hebben en zo duurt de polarisatie maar voort. Wegkijken, mensen tegen elkaar uitspelen en racisme is het lot van de mensheid. Tijd om in verzet te komen. Doe ook mee op 21 maart in Amsterdam met de demonstratie ‘Sta Op Tegen Racisme’ van het ‘21 Maart Comité’, laat je zien, jouw stem horen en beken kleur.

Rooie Willem

De droom van een verenigd Europa in onderlinge solidariteit tussen lidstaten en gedeelde welvaart voor alle inwoners van de lidstaten is uit elkaar gespat. Het gevoel van onbehagen, dat in de lidstaten al een aantal jaren aanwezig is, groeit met de dag en de chaotische taferelen bij de stemming om de Brexit-deal laten wel zien hoe diep dit in onze harten genesteld is.

Door: Gabriella Molica - oud afdelingsvoorzitter SP Zaanstreek

Het is nu wel te hopen dat deze chaotische taferelen, samen met de beelden van de protesterende “gele hesjes” in Frankrijk, de politici van alle lidstaten over de toekomst van de EU en haar inwoners flink aan het denken hebben gezet. Het lijkt wel of de wind van verzet tegen Europa iedere dag in kracht is aan het toenemen.

Om te voorkomen dat deze wind een orkaan wordt, zullen alle politici binnen de lidstaten met concrete antwoorden en goede oplossingen moeten komen t.o.v. de crisis waarin Europa verkeert. Het is mosterd na de maaltijd te moeten waarnemen, dat Juncker deze dagen eindelijk erkend heeft dat de Europese Unie, sinds 2009, de financieel-economische crisis verkeerd aangepakt heeft en dat hij onder meer betreurt dat er te weinig solidariteit aan de Griekse bevolking getoond werd en de opgelegde eisen om te bezuinigen veel te hard waren, dat riekt naar minachting jegens de burgers die de rekening hebben en nog steeds moeten betalen.

De Griekse bevolking heeft aan zo’n bekentenis bijzonder weinig, want de harde bezuinigingen hebben toch plaatsgevonden ondanks de stevige protesten in Athene en de rest van Griekenland. Maar de rest van Europa heeft ook weinig aan zo een bekentenis. Overal werd de crisis door (extreem-)rechtse partijen misbruikt om door middel van populistische leuzen zoals bijvoorbeeld Niet de Grieken maar de zieken”’, dit gevoel van onbehagen bij de bevolking te transformeren in nationalisme en haat jegens alles wat vreemd en buitenlands is.

Niet de holle retoriek van Juncker zal Europa redden van de afgrond, maar wel concrete maatregelen die de welvaart en het welzijn van alle Europeanen, en niet alleen de elites van de lidstaten, kunnen waarborgen en bevorderen. Als wij werkelijk de onderlinge solidariteit tussen lidstaten willen bevorderen, is er geen andere weg.

Zolang de kosten van de Europese Unie oneerlijk verdeeld worden moeten de midden- en lagere inkomens in alle lidstaten de rekening van de bezuinigingen betalen. En zolang de verschillen tussen de armen en de rijken maar blijven toenemen, zal de woede van de gewone mensen alleen maar blijven groeien.

Dit proces kan alleen gestopt worden als wij met ons allen weer hoop krijgen. Hoop op een betere toekomst. Niet alleen voor de zieken of voor de Grieken, maar voor iedere inwoner van deze krakkemikkige EU, ongeacht of je hier nu wel of niet geboren bent. Wat we echt nodig hebben, is: A FUTURE TO BELIEVE IN.

Wie de geschiedenis van de SP kent, weet dat onze partij altijd geprobeerd heeft om de mensen te waarschuwen voor de ontwikkelingen die de Europese Unie in de loop van tijd zou doormaken. Meerdere malen hebben wij andere politieke partijen onze kritische stem laten horen en vaker hebben wij hen gevraagd om ons te steunen in het afremmen van het proces van integratie binnen de Europese Unie. Maar helaas en vooral tevergeefs.

Door: Gabriella Molica - oud afdelingsvoorzitter SP Zaanstreek

Onder het motto dat de euro en de economie de enige bindmiddelen konden zijn om de lidstaten met elkaar te herenigen denderde de Europese Unie door met het resultaat dat de Europese Commissie de allesomvattende macht werd met de regeringen van de lidstaten als schoothondjes die met elkaar concurreren en als trouwe knechten grommend de belangen van de multinationals en de rijke 'happy few' verdedigen.

Volgend jaar 2019 worden er weer de Europese verkiezingen gehouden en ook de Nederlandse kiezers krijgen de kans om via hun stem dit proces een halt toe te roepen, want de verkiezingen van volgend jaar zijn beslissend voor de Europese Unie. De democratie van de Europese Unie en van alle lidstaten staat volgend jaar op het spel met als inzet onze toekomst en die van de generaties na ons.

Grote vraagstukken staan op de agenda van de Europese Unie: migratie, klimaatverandering, het vormen van een Europees leger, een Europees Openbaar Ministerie enz. Allemaal vragen die rechtvaardige antwoorden verdienen die de onzekerheden en het gevoel van onbehagen bij de Europese volken weg moeten nemen. En de beelden van de afgelopen twee weken vanuit Parijs van de heftige demonstraties van de 'gele hesjes' kunnen zeker door alle lidstaten als een waarschuwing gezien worden van wat er ook in andere landen onderhuids bij de bevolking leeft.

In 1994 deed de SP voor het eerst mee aan de Europese verkiezingen en onze partij waarschuwde toen al voor wat er nu werkelijkheid dreigt te worden: een EU die de waarden van democratie en solidariteit niet respecteert en een EU die een tweedelige maatschappij zonder gerechtigheid bevordert. Wie volgend jaar bij de Europese verkiezingen als stemmer op zoek is naar een partij die de waarden democratie, solidariteit en rechtvaardigheid nationaal en internationaal verdedigt en die positie durft in te nemen tegen het weggeven aan de EU van nog meer bevoegdheden van de Nederlandse staat kan zeker op de SP rekenen.

Vijfentwintig jaar na 1994 en na onze eerste Europese verkiezingen zijn wij er nu meer dan ooit van overtuigd dat het anders kan en dat wij als partij een degelijk politiek alternatief te bieden hebben aan degenen die net zoals wij van de SP geloven dat voor de EU de tijd voor rechtvaardigheid is aangebroken.

Een opmerkelijk bericht uit de Europese Unie bereikte ons afgelopen weken: “De Europese Commissie wil bij monde van de voorzitter Jean-Claude Juncker voorgoed af van de wintertijd. ”Na jaren kibbelen tussen lidstaten over het wel of niet afschaffen van het twee keer per jaar verzetten van de klok, maakt Juncker nu een eind aan deze meeslepende discussie. Op basis van de resultaten van een onderzoek dat in opdracht van de Europese Commissie bij de lidstaten gehouden werd, is hij tot zijn beslissing gekomen.

Wel jammer dat de resultaten van dit onderzoek slechts gebaseerd waren op de antwoorden van maar  1% van de totale Europese bevolking. Een bijzonder laag percentage om de beslissing van Juncker ‘democratisch’ te noemen, maar wel illustratief voor de denkwijze waarmee in Brussel gewerkt wordt. Wat verder storend aan dit bericht is, is het gevoel dat er  werkelijk twee verschillende realiteiten naast elkaar bestaan. Een realiteit van mensen die binnen de lidstaten de eurocrisis en de vluchtelingencrisis meegemaakt hebben, en die nog steeds op antwoorden en een duidelijk beleid hierop wachten; en een van de bureaucraten in Brussel die het blijkbaar veel belangrijker vinden om tijd te besteden aan het wel of niet verzetten van de klok twee keer per jaar.

Nog schrijnender wordt dit bericht als we denken aan de houding van de Europese Commissie t.o.v. van de referenda die in een aantal lidstaten over Europese onderwerpen gehouden werden. Keer op keer deed de Europese Commissie alles om de referenda tegen te houden, soms met de verklaring dat ze vond dat ze onwettig waren. Maar 1% van de totale Europese bevolking is voldoende voor Juncker om vast te stellen dat de wintertijd afgeschaft kan worden!

Terecht kun je je afvragen hoe zo een houding kan bijdragen aan het vergroten van het vertrouwen van de Europese burgers richting de Europese instituties, en van de onderlinge solidariteit tussen lidstaten. De Eurocrisis en de vluchtelingcrisis tikken als een tijdbom onder de stoel van de Europese Commissie maar het lijkt wel of er in Brussel niemand wakker van blijft liggen. Maar dan kun je je ook terecht afvragen: wat is er nou nog over van de droom van een verenigd Europa, opgericht vanuit de waarden van democratie en solidariteit? Is het meer dan een leeg omhulsel?

Volgend jaar 2019 is het jaar van de Europese verkiezingen. En je kan nu al zien dat de campagne een beetje in de lucht hangt, gezien het laatste interview bij Buitenhof met Jeroen Dijsselbloem, voormalige voorzitter van de Eurogroep, die zo hard was tijdens de onderhandelingen over het steunpakket aan Griekenland, waarvan de Griekse bevolking nog steeds de prijs betaalt. Het is te hopen dat er voor de verkiezingen een publiek debat zal starten over de vraag: “Waar willen we naartoe met de Europese Unie?”

(Zomer)tijd is dus goed om over na te denken!

Gabriella Molica - Oud-afdelingsvoorzitter SP Zaanstreek