Poliflw

De Spreidingswet is aangenomen en dat is heel goed nieuws voor vluchtelingen, maar ook voor die gemeenten die al heel veel doen in de opvang. De gemeente Westerveld vangt op dit moment meer asielzoekers op dan op basis van de Spreidingswet gevraagd wordt met de 223 asielzoekers, die nu zijn ondergebracht.

Maar het fundament onder die opvangplekken is fragiel. De meeste contracten zijn kort en het is niet zeker of deze verlengd kunnen worden. Daarom stelde Progressief Westerveld, samen met de PvdA, vragen in de raadsvergadering van 30 januari. De eerste vraag was: Is de opvang van asielzoekers voor de middellange en langere termijn voldoende geborgd, rekening houdend met de duur van de contracten voor de opvanglocaties? En het antwoord van wethouder Masselink was niet geruststellend.

In een krantenbericht in het AD werd melding gemaakt van een ‘bonus’ voor die gemeenten, die beter presteren dan gevraagd. De randvoorwaarden voor die bonus waren op dat moment nog niet bekend. Maar op onze tweede vraag ( ‘Heeft het College inmiddels een schatting van de hoogte van de te verwachten bonus, en van de termijn waarop die beschikbaar komt?’) moest het antwoord luiden dat vanwege de onzekerheid over de duur van de opvangplaatsen er voor Westerveld naar alle waarschijnlijkheid geen sprake zal zijn van een bonus.

En daarmee kwam onze derde vraag (“Is het College bereid te overwegen om de betreffende bonus te gebruiken voor de snellere realisatie van flexwoningen voor Westerveldse jongeren, voor diegenen voor wie wonen op vakantieparken niet langer mogelijk is, en voor statushouders“) helaas in de lucht te hangen.

Daarom blijft de ontwikkeling van huisvesting (flex en vast) voor onder andere de statushouders een punt, waarop de beide partijen zullen blijven hameren.

Op dinsdagavond 17 oktober bracht Judith Staalman – samen met 11 andere raads- en burgerleden, wethouder Boonstra en een ambtenaar –  een werkbezoek aan het COA in Diever. Vanuit het COA waren de locatiemanager en de manager Noord Nederland aanwezig. Hierbij haar verslag:

We werden zeer vriendelijk ontvangen met koffie/thee en wat lekkers erbij. In één uurtje vertelde men hoe de opvang tot stand gekomen is hoe er omgegaan wordt met de bewoners en de omgeving.

Er is een vast team van 29 medewerkers, vast en zzp’er, en een grote groep vrijwilligers. Er wordt gewerkt in wisselende diensten: overdag in twee shifts en één nacht shift. Er is ook altijd bewaking aanwezig op het terrein bij de ingang.

Op dit moment worden er 44 jongens opgevangen in de leeftijd van 15 t/m 18 jaar en nu zelfs 2 van 14 jaar. Het grootste deel komt uit Syrië, de anderen uit Eritrea, Yemen, Marokko. Ze hebben altijd per twee een slaapkamer. Er is een grote eetkeuken waar dagelijks gekookt wordt. Deze keuken is van 7.00-21.30 uur open. De jongens krijgen weekgeld, doen zelf boodschappen en bepalen dan ook zelf wat er gegeten wordt. Er wordt natuurlijk wel een beetje gekeken dat er niet dagelijks pizza’s gekocht worden. En daarna wordt er onder begeleiding schoongemaakt in een roulatie rooster van vier jongens per dag. Verder is er een kantoor en een kamer waar ze spelletjes en games kunnen doen en tv kunnen kijken. Buiten is een groot zandveld met volleybalnet.

De jongens moeten zich twee x per dag melden voor de rest zijn ze vrij. Om 7.45 uur is de eerste meldplicht waarna ze naar school gaan. Er zijn drie klassen twee in Stad en Esch en één in de kerk omdat er niet meer ruimte was. Er is zeer goed contact met de leraren van de school. Verder doen ze veel aan sport; er is een voetbalteam dat meedraait in Diever.  Ook is er goed contact met de omgeving, de camping, bewoners. Er zijn korte lijnen zodat er bijtijds ingegrepen kan worden maar dat is nagenoeg niet nodig.

Sommige jongens hebben nog familie in het thuisland en bellen dan regelmatig op andere uren, hoewel het na 23.00 uur wel stil moet zijn. Soms gaan ze ook wel een rondje lopen ’s nachts omdat hun hoofd vol zit. Ze hebben natuurlijk wel een hele reis achter de rug met alle ontberingen en gevaren daarbij. Anderen zijn wees. Ieder kind krijgt een voogd toegewezen en een begeleider.

De voertaal is Nederlands maar er zijn vrijwilligers die Arabisch spreken dus dat is praktisch als het nodig is en er is altijd een tolk beschikbaar voor de officiële momenten dat gaat wel van via de telefoon.

Ze komen vanuit Ter Apel naar Diever en mogen in Diever hun asielaanvraag afwachten. Normaal gesproken duurt dat 8 weken maar de IND heeft achterstand dus dat lukt vaak niet. Als ze 18 worden, moeten ze doorstromen naar de andere azc’s en moeten hier dus weg.

Het was een goed, nuttig bezoek, Fijn dat iedereen zo enthousiast is; hopelijk blijft dat zo. Ik heb alle vertrouwen in de goede begeleiding en de vele vrijwilligers!