Poliflw

Ken je de kreet nog? In de jaren 70 werd opgeroepen om verstandig en zuinig om te gaan met energie. Ook toen had men al oog voor het uitputten van de aarde en het groot gebruik van haar inwoners, 50 jaar geleden inmiddels. En nu? Ja, wie niet luisteren wil moet maar voelen. Het maakt pijnlijk duidelijk dat we ook nu nog veel te veel CO2 uitstoten wereldwijd en daarbij ook in Nederland. Vorige week las ik een artikel waarin het Internationaal Energie Agentschap, door het herstel van de economie na corona, een op één na hoogste stijging verwacht van de CO2 uitstoot. Met name door toename gebruik van steenkool De wereld is groot en Nederland is klein. De stijging vindt weliswaar voor 80% plaats in Azië maar ook in Amerika en Europa stijgt het gebruik van kolen. Terwijl het gebruik van kolen toeneemt, stijgt gelukkig ook de opwekking van duurzame energie. Zon en wind leveren meer dan de helft van de toename in de vraag naar elektriciteit. Maar dit is bijlange na nog niet genoeg. We zullen snel veel meer duurzame energie (elektriciteit) moeten opwekken. Als we het over de Regionale Energie Strategie (RES) hebben, dan hebben het over ons eigen elektriciteitsverbruik en hoe wij dat op gaan lossen. Een ingewikkeld en gecompliceerd traject. Want wees nu eerlijk, bijna iedereen is voor zonne-energie maar zo gauw dat bij de buurman op het land komt, dan is menigeen minder blij. Verstoring van het landschap, bedreiging voor de weidevogels, niet op landbouwgrond enz. Een windmolen ligt helemaal ingewikkeld. Horizonvervuiling, niet passend in het landschap en slagschaduw zijn zomaar wat neveneffecten. Maar wat dan? We zullen bij onszelf moeten beginnen. Wees zuinig met energie! Het klinkt belerend, iets van een opgeheven vingertje en waar we niet aan willen. Maar daar ligt mede een begin. Ga bij jezelf na waar je allemaal energie voor nodig hebt en of het ook minder kan. Is het mogelijk om te isoleren, zonnepanelen op je dak te plaatsen? En hoe aantrekkelijk een airco ook is, is er een andere manier om jouw huis koel te houden? Alle kleine beetjes helpen! Daarnaast zullen er grotere projecten voor zon en wind nodig zijn om aan onze stijgende vraag naar elektriciteit te voldoen. Ik hoor je denken, Raalte, Overijssel, Nederland het is een postzegel op de hele aardbol. Maar als we ons blijven verschuilen achter die gedachte, dan zullen onze kleinkinderen het ons later kwalijk nemen dat wij niet beter voor dit kleine stukje aarde hebben gezorgd. Aaltje Booijink-Jonkman

Geniet u ook zo van deze mooie nazomer? Na een hele warme, droge zomer, is het nu echt genieten buiten. Fijne temperaturen, prachtige kleuren en volle terrassen. Toch zet juist deze zomer wel tot extra nadenken. Ondanks dat ik, als echt zomermens, ervan genoten heb zien we nu ook echt de gevolgen. Extreme droogte, natuur die het moeilijk heeft, boeren die de gewassen zien verpieteren en wij mensen die zich nu echt aan moeten passen aan het hete weer. On-Nederlands lijkt het, waar we vroeger stapelwolken luchten hadden met wind en temperaturen zo rond de 20-25 graden, is nu de hemel strakblauw en is het Italiaans warm. Op allerlei niveaus wordt over de opwarming van de aarde gesproken. Wereldwijd, Europees, landelijk, provinciaal en regionaal. Hier zie je de kracht van politiek: de verbinding. De verbinding tussen iedereen. Dit is bij uitstek een probleem/uitdaging waar we met ons allen mee te maken hebben. Als CDA’er in de plaatselijke politiek gaat het op dit moment vooral over de zonneparken. Landelijk heeft de commissie van Ed Nijpels zich uitgesproken en nu is het kabinet aan zet. In Straatsburg hebben een aantal mensen van het CDA Raalte gesproken met Europarlementariër Annie Schreijer-Pierik. Hier ging het over het terugdringen van CO2 en konden we aanwezig zijn bij een belangrijke stemming waarin een motie van Annie Schreijer werd aangenomen. Zij pleitte met succes dat ook de autobranche fors meer CO2 moet reduceren. Want dat er wat gedaan moet worden, dat is wel duidelijk! Toch? Hoe lastig is dat te realiseren als je het niet zelf aan den lijve ondervindt? Want de zomer was wel heet maar toch ook wel heerlijk. Wie verlangt er nu naar de gure, natte en kille herfst? Het blijft toch een beetje ‘ver van ons bed’. Totdat het in andere werelddelen heel dichtbij komt. Orkanen, tsunami’s en enorme plensbuien met alle gevolgen van dien, maken voor de mensen dáár de noodzaak meer dan duidelijk. Wat doen wij? Geld storten naar Giro 555? Meeleven met de mensen in Sulawesi, Florida en met de familie van de oude dame op Mallorca? Of beseffen we nu dat het 5 voor 12 is en er daadwerkelijk wat moet gebeuren? Als CDA-fractie zijn wij met dit onderwerp druk bezig en het is niet makkelijk maar de noodzaak zit bij ons tussen de oren. Voor deze en de volgende generatie. Op mijn fiets rijdend door het mooie Sallandse land zie ik de zonnepanelen op de daken. Her en der een klein zonnepark of een windmolentje op eigen erf. Ik ben benieuwd hoe Salland er over 5 jaar uitziet! Aaltje Booijink-Jonkman