Poliflw

In een Regionale Energiestrategie (RES) beschrijft elke energieregio hoeveel duurzame energie ze wil opwekken met zonneparken en windmolens. Maandag 11 mei stond de concept RES op de raadsagenda. Mart oude Egbrink formuleert de mening van de PvdA.   “Los van de hoeveelheid van 165 pagina’s was het ook inhoudelijk een worsteling om te kunnen beoordelen of de concept-RES nu goed is of niet. Enerzijds is dit een tussenproduct op weg naar de RES 1.0. Een stuk waar we veel van vinden, maar wel in de wetenschap dat we er nog niet zijn. Deze bijdrage is belangrijke input voor de verdere uitwerking. Maar daaraan voorafgaand volgt een kritische kanttekening over waar we nu staan.

Afgaande op de stukken en diverse bijeenkomsten zou je kunnen concluderen dat we het in de regio samen doen. Dat we niet vanaf nul beginnen. Dat we aansluiten bij de bestaande samenwerking. Dat we een gezamenlijke vertrekpunt creëren. En dat we elkaar niets opleggen. Maar deze positieve aanpak, deze fluwelen handschoen, lijkt toch een beetje te verbloemen dat we vooral kijken naar een optelsom van lokale plannen. Een optelsom waarbij we niet iets durven te vinden van de bijdrage van de ander. Echter een gedeelte van die lokale plannen zijn onder druk van deze RES tot stand gekomen. Dat zie je ook terug in de realisatie: veel gemeenten hebben nog niets gerealiseerd. Alsof ze net bedacht hebben dat ze toch iets moeten met die energietransitie…

Het is dus duidelijk dat het proces richting de concept-RES nodig was om iedereen wakker te schudden en om zo een gezamenlijk vertrekpunt te creëren. Maar onze fractie hoopt van harte dat de toe nu toe gepleegde inzet ook gaat terugkomen in de inhoud, in een gezamenlijk verhaal. Het gaat ons om drie zaken: Hoeveel wekken we op? Waar doen we dat? Hoe doen we dat?

Hoeveel wekken we op? Met de gestelde ambitie van 1,6 TWh in de concept-RES leveren we als regio onze bijdrage aan de 35 TWh. Daarmee leveren we meer dan onze relatieve potentie, zoals berekend door het Nationaal Programma RES. En binnen die 1,6 TWh leveren we als Zwolle volgens onze fractie een reële bijdrage. Kijken vanuit de opdracht die we hebben, is echter wel wat anders dan kijken vanuit een gezamenlijke ambitie. Precies dat missen we.

We missen een gezamenlijke ambitie en visie op de lange termijn. Wij snappen dat de huidige plannen als basis zijn genomen, maar vragen wel om een gezamenlijke ambitie voor na 2030. Vanuit de potentie en ambitie die we als regio hebben in plaats van vanuit de opdracht geredeneerd. De manier waarop je vervolgens die ambitie op de lange termijn invult, is natuurlijk onderhevig aan innovatie, maar je creëert wel een stip op de horizon waarvan we weten dat dat het doel is. Daarmee spelen we in op steeds hogere doelen tot 2050, lok je ook innovatie uit en kun je investeringen in het net inplannen.

Waar doen we dat? Waar moeten zonneparken en windmolens komen? Nog meer dan voor de omvang van de ambitie is gezamenlijkheid hier van belang. Zoals de adviesraad heeft aangegeven is het risico van de optelsom een gebrek aan ruimtelijke samenhang. En dat gebrek is er duidelijk. Er wordt nauwelijks gesproken over grensoverschrijdende plannen en meer dan algemene ontwerpprincipes zijn er nog niet.

Tegelijkertijd zien we zaken die schreeuwen om ruimtelijke samenhang. Windmolens hebben in veel gevallen impact op meerdere gemeenten. Netbeheerders pleiten voor clustering van zonnevelden en windmolens en geven aan dat ze ruim van tevoren willen weten waar ze moeten investeren om de maatschappelijke kosten zo laag mogelijk te houden. De provincie kijkt steeds strenger naar zonneparken. Ga dus met elkaar in gesprek over hoe je gezamenlijk invulling geeft aan de ambitie.

Gum grenzen even uit en kijk hoe iedere gemeente een bijdrage kan leveren. Los van de veronderstelling dat dit altijd op eigen grondgebied zou moeten. Praat met elkaar over clustering, over hoe je verrommeling voorkomt en over de verhouding tussen wind en zon. Onze fractie kan zich overigens goed voorstellen dat je met een aantal gemeenten een groot cluster ontwikkelt in een bepaalde gemeente en daar gezamenlijk van profiteert, met een goede verdeling van kosten en baten.

Hoe doen we dat? En dan het belangrijkste punt: hoe gaan we dit alles doen met elkaar en met onze inwoners? Want als we dit niet samen doen, is er geen draagvlak en is geen enkele ambitie haalbaar.

Over het hoe valt heel veel te zeggen. Bijvoorbeeld over de zeer gebrekkige communicatie tot nu toe, en over de vraag hoe inwoners betrokken worden richting de RES 1.0. Maar het allerbelangrijkste is uiteindelijk het eigenaarschap. Eigenaarschap van projecten en eigenaarschap van de baten is essentieel voor het slagen van de energietransitie. In de RES wordt terecht gesteld dat iedereen te maken krijgt met de energietransitie. Dus iedereen moet mee ook kunnen profiteren van de baten. En volgens ons is het een kerntaak van de lokale overheid om daar voor te zorgen.

In de RES is het streven opgenomen om vijftig procent van de projecten in lokaal eigendom te hebben. Hoe dit bewerkstelligd moet worden, moet nader worden uitgewerkt. Maar voordat het zover is, moeten we stil staan bij dat percentage. Waarom zou je de helft van de baten op voorhand weggeven en laten wegvloeien naar grote ontwikkelaars buiten deze regio, terwijl wij wel de lasten hebben? En als – zoals in de concept RES gesteld wordt – de energietransitie versneld wordt door lokaal eigenaarschap, waarom sta je dan überhaupt nog niet-lokale initiatieven toe? Dat is onlogisch. Wij dienen daarom een motie in met de wens om vijftig procent als harde ondergrens te hanteren en te streven naar honderd procent lokaal eigendom.

Belangrijk hiervoor is wel de juiste ondersteuning van initiatieven. Er is nog een te groot verschil tussen gemeenten en ook onduidelijkheid over bijvoorbeeld leges, financiering en ondersteuning in de vorm van expertise. Maak als regio dus goede afspraken over een gezamenlijke ondersteuningsstructuur waarmee je die lokale projecten meer van de grond krijgt en een voorsprong geeft op projectontwikkelaars.

Wellicht is die honderd procent zelfs met de juiste ondersteuning niet gemakkelijk haalbaar? Daar ligt wat onze fractie betreft een belangrijke taak voor het regionale energiebedrijf. Een regionaal publiek energiebedrijf kan zelf energieparken ontwikkelen om zo voldoende energie op te wekken. In aanvulling op of in samenwerking met lokale coöperaties. Daarmee komt de ambitie dichterbij. Maar het kent meer voordelen. Omdat het in publiek eigendom is garanderen we ook dat de baten lokaal blijven en eventueel opnieuw geïnvesteerd kunnen worden in de energietransitie. Ook zorgen we voor meer ruimtelijke samenhang omdat je in dat publieke bedrijf samen het gesprek voert over de beste locaties.

Het belangrijkste is dat we met een publiek bedrijf zorgen dat de baten ook terecht komen bij inwoners die nu niet de organisatiekracht of de middelen hebben om zelf wat op te zetten of financieel deel te nemen in projecten. De gemaakte winsten vloeien immers terug naar de gemeenten en die kunnen het inzetten voor al hun inwoners. En dat is erg belangrijk, want ook de inwoners met een kleine beurs krijgen te maken met de energietransitie. Wij zien graag dat Zwolle het voortouw neemt om de discussie in de regio te voeren over de rol van een publiek energiebedrijf en dienen daartoe dan ook een motie in.

Tot slot De concept-RES is niets meer en niets minder dan een optelsom van lokale plannen. Het resultaat daarvan is een ambitie die wij binnen de opgave van de RES delen, maar waar echt een gezamenlijk perspectief op de lange termijn aan toegevoegd moet worden. Ons pleidooi daarin: zorg voor gezamenlijkheid, niet alleen in het proces maar ook in de inhoud. Zorg daarbij voor meer dan voldoende ondersteuning van lokale initiatieven. Zorg dat de baten lokaal blijven. Zorg dat iedereen mee kan en mag doen. En pak je rol en verantwoordelijkheid als gezamenlijke overheden.”

Het bericht Bijdrage debat Regionale Energiestrategie (RES) 11 mei verscheen eerst op PvdA Zwolle.

Het kabinet wil dat Nederland over dertig jaar, in 2050, van het gas af is. Windenergieparken ontstaan. Zonnepanelen verschijnen op daken. “Deze energietransitie is belangrijk”, zegt PvdA-raadslid Mart oude Egbrink. “Als gemeente Zwolle moeten we vooral ook focussen op inwoners. Iedereen gaat meedoen. Maar hoe dan? Weet iedereen wat te doen? En wie betaalt dat?” oude Egbrink pleit voor meer ondersteuning en structurele financiële middelen. Voor de groep inwoners die wel wil, maar niet kan én voor de groep die wel kan, maar niet weet hoe omdat de keuzes te complex zijn. “Hoe langer inwoners van Zwolle in onzekerheid zitten, hoe minder er gebeurt”, stelt hij in dit opiniestuk.

“Het college van burgemeester en wethouders in Zwolle heeft de regierol over de energietransitie van de stad en haar inwoners. Althans dat stelt ze, onder andere in de begroting van 2020. oude Egbrink ziet echter dat het college achterloopt. Een grote hoeveelheid plannen had al onze kant op moeten komen. Dit stoort onze fractie. Te meer omdat de plannen die achterblijven nou juist die plannen zijn waar inwoners op zitten te wachten, sterker nog – zij kunnen niet wachten. Het zijn plannen die moeten ondersteunen bij het nemen van duurzaamheidsmaatregelen, die maandelijks ook nog eens geld kunnen besparen. Het gaat om voorstellen waarmee we het draagvlak vergroten en om voorstellen die uiteindelijk moeten zorgen dat we onze energiedoelen bereiken.

De groep die wel wil, maar niet kan De PvdA blijft daarom aandacht vragen voor de ondersteuning van Zwollenaren. Ten eerste gaat het ons om een betaalbare energietransitie. Want dat die transitie pijn gaat doen dat weten we allemaal. Maar je hebt ook inwoners die simpelweg het geld niet hebben voor energiemaatregelen, nu niet en misschien ook over een aantal jaren wel niet. Denk aan werkende Zwollenaren die nauwelijks rondkomen, denk aan de mensen in een (sociale) huurwoning die ook nog eens afhankelijk zijn van wanneer de verhuurder gaat investeren, maar al wel geconfronteerd worden met een steeds hogere gasrekening. Of neem het voorbeeld van het jonge stel dat net een van die weinige betaalbare koopwoningen in Zwolle heeft kunnen kopen – en geen cent overhoudt voor wat voor een maatregel dan ook. Dat is de groep die wel wil, maar niet kan. Omdat ze de middelen niet hebben. Dit is de groep die we financieel en organisatorisch moeten ondersteunen. Op die manier kunnen ze meedoen en kunnen we een tweedeling in de maatschappij en armoede voorkomen. Energiearmoede voorkomen.

Wat doet het college? Hoe gaat het college die inwoners helpen? Begin dit jaar is het pleidooi van de PvdA voor een energiefonds overgenomen. Ook is in een motie door de PvdA aangegeven dat er gekeken moet worden wat de gemeente hierin financieel kan bijdragen. Een voorstel over hoe dat fonds eruit moet zien en hoe dit inwoners gaat helpen, had er na de zomer al moeten liggen. Ook zien we hiervoor geen middelen in de begroting. En wat te denken van de strategie eerlijke energietransitie? Wethouder Monique Schuttenbeld zei afgelopen zomer tijdens het debat over de perspectiefnota nog dat deze – in de vorm van een nota betaalbare energietransitie – na de zomer zou volgen. Inmiddels – begin december – ligt er een nota van het college – maar daarin wordt geen enkele concrete maatregel aangekondigd waar inwoners op 1 januari 2020 mee geholpen zijn.

De groep die niet weet hoe Naast de inwoner voor wie de energietransitie onbetaalbaar is, zijn er uiteraard ook inwoners die wel de financiële middelen hebben. Een aantal doet al wat – individueel, met de straat of in een coöperatie. Maar een heel groot aantal doet nog niets. Niet omdat ze niet willen of kunnen, maar omdat ze niet weten hoe. Het zijn de mensen die het internet opgaan en er met meer vragen vanaf komen dan met antwoorden. Zij zien door de bomen het bos niet meer; want moet je nu eerst isoleren of eerst zonnepalen leggen? Wat te doen met een warmtepomp? Of kun je het beste wachten totdat de ontwikkelingen een paar jaar verder zijn?

Help de juiste dingen te doen Vele maatregelen tezamen zijn belangrijk om de energietransitie te bewerkstelligen. Zoals grootschalige energieopwekking, een solidaire bijdrage van bedrijven, de gemeente die zelf het goede voorbeeld geeft met verduurzaming. Maar voor een succesvolle overgang naar duurzame energie moeten we bovenal náást onze inwoners staan. We staan voor de grootste beweging in jaren staan, dus moet je al je inwoners maximaal ondersteunen, zodat ook zij de benodigde stappen zetten. Die ondersteuning draait er niet om dat we als gemeente de isolatie en zonnepanelen voor iedereen betalen. Het gaat er juist om dat we inwoners helpen om de juiste dingen te doen en ze daarbij te ontzorgen. De PvdA heeft het voorstel gedaan voor gratis energiecoaches. Energiecoaches die mensen proactief van advies voorzien over de maatregelen die ze kunnen treffen. Wethouder Schuttenbeld gaf aan bezig te zijn met een zogenoemd Energieloket 3.0. Een verbeterde versie van het huidige loket ‘Verbeter en bespaar’ zeg maar. Op dit voorstel moeten we (wederom) wachten tot medio 2020.

Hoe zorg je dat iedereen meedoet? De PvdA wil aandacht voor een betaalbare energietransitie waarbij alle inwoners mee kunnen doen en goed geholpen worden. Om de transitie te laten slagen moet je iedereen mee laten doen. Ten eerste zorgt dat voor bewustwording en draagvlak. Ten tweede haal je zo belangrijke doelen op de langere termijn. Ondersteuning is eveneens van belang om armoede en een verdere tweedeling in de maatschappij te voorkomen. Duurzame energieoplossingen schelen mensen tientjes per maand. Gezien de dalende koopkracht en de toename van armoede is het dus belangrijk om mensen zo snel mogelijk mee te laten doen. De energietransitie kan kortom alleen slagen door praktische ondersteuning te bieden ‘als je niet weet hoe’, en door financiële ondersteuning te bieden ‘als je niet de middelen hebt’. Daarvoor is allereerst een college nodig dat nu dan eindelijk met structurele bestedingsvoorstellen komt en niet alleen teert op eenmalige rijkssubsidies. Anders laten zij inwoners van Zwolle letterlijk en figuurlijk in de kou staan.”

Het bericht Energiearmoede dreigt: betrek inwoners meer en beter bij energietransitie verscheen eerst op PvdA Zwolle.

In het klimaatakkoord wordt biomassa gezien als noodzakelijke energiebron voor het realiseren van de klimaatopgave. Het Zwolse college van B&W lijkt zich daar bij aan te sluiten. In het plan van aanpak energietransitie 2018-2022 en in de verkenning warmtegids Zwolle geeft het college aan dat we lokaal duurzame energie gaan oogsten, onder andere uit biomassa. In de verkenning warmtegids geven ze daarbij aan biomassa te zien als transitiebron en hiermee mogelijk in het begin massa te kunnen creëren voor de start van het warmtenet en daarbij fijnstof te kunnen zuiveren in biomassaketels.

Tegelijkertijd is biomassa de laatste tijd onderdeel van een steeds heftiger wordende discussie: is het goed of slecht voor het klimaat en wat doet het met de luchtkwaliteit? Reden voor het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) en de Sociaal Economische Raad (SER) om onderzoek te doen naar biomassa. In het licht van die discussie en het vooralsnog ontbreken van duidelijke onderzoeksresultaten is onze fractie benieuwd naar de huidige plannen, opvattingen en strategie ten aanzien van het gebruik van biomassa in Zwolle. Dit leidde tot de volgende vragen van onze fractie aan het Zwolse college van B&W

Wat zijn volgens het college de voor- en nadelen van diverse typen biomassa? Hoe beoordeelt het college het gebruik van (diverse typen) biomassa in het licht van enerzijds daadwerkelijke klimaatwinst (welke zijn wel en welke zijn niet duurzaam) en anderzijds de luchtkwaliteit? Wat zijn de kosten van biomassa per eenheid energie ten opzichte van andere duurzame energiebronnen die we in Zwolle (gaan) gebruiken? In welke mate wordt er in Zwolle al gebruik gemaakt van lokale biomassa(centrales)? Op welke manier wordt bij deze bestaande situaties ook gemonitord wat de effecten zijn qua uitstoot? In hoeverre blijkt uit deze monitoring dat er sprake is van luchtvervuiling of andere nadelige gevolgen? Welke voornemens en plannen heeft het college ten aanzien van het gebruik van biomassa in en/of ten behoeve van Zwolle? Op welke termijn zou dit zijn? Wat voor een type biomassa zou in deze plannen gebruikt worden? Hoe beoordeelt het college de noodzaak van het gebruik van biomassa in relatie tot het kunnen realiseren van een warmtenet in Zwolle? Welk aandeel voorziet het college dat biomassa gaat hebben in het totaal van alle energiebronnen in Zwolle? Zijn deze voornemens en plannen gewijzigd naar aanleiding van de recente discussie over biomassa?

Het bericht Biomassa, een duurzame bron? verscheen eerst op PvdA Zwolle.

Onze bijdrage aan het debat over de energietransitie.

Twee weken geleden bleek dat we de klimaatdoelen uit de Urgenda-rechtszaak niet gaan halen. In plaats van te onderkennen dat we al jarenlang te weinig doen, reageerde het kabinet door te zeggen dat de rechter niet op de stoel van de politiek moest gaan zitten. Een bijzondere opmerking, aangezien het natuurlijk niet gaat om de uitspraak van de rechter. Het gaat om een zorgplicht naar je inwoners toe en bovenal gaat het om het onvoldoende serieus nemen van de toekomst van ons land. Laten we er daarom hier in Zwolle voor zorgen we niet in eenzelfde situatie terecht komen. Laten we zorgen dat we hier wel onze doelen halen en laten we het hier vooral hebben over de weg naar die doelen toe. Een weg waarbij het voor ons gaat om snelheid, solidariteit en eigenaarschap.

En als we dan kijken naar het plan van aanpak voor de energietransitie in de gemeente Zwolle zien we gelukkig een stap in de goede richting. We zien doelen die breed gedragen worden door het college, de raad en onze stad. We zien ook dat het college sturing en uitvoering probeert te geven. Maar we zien ook dat het college worstelt. Een aantal wensen en voorstellen uit het vorige debat zijn overgenomen, maar we zien vooral ook dat deze zijn benoemd als plannen, onderzoeken en aandachtspunten.

Maar we moeten wel aan de slag. En vanuit die verantwoordelijkheid die onze fractie daar voor voelt staan wij in beginsel dan ook positief tegenover het plan van aanpak. Wij ondersteunen de doelen en de verschillende speerpunten, maar wel zullen wij kritisch zijn op de vervolgstappen. Het plan van aanpak laat namelijk nog erg veel ruimte. Daarom staan wij graag stil bij de door ons gewenste snelheid, solidariteit en eigenaarschap. Dat is namelijk het kader waaraan wij alle vervolgstappen zullen toetsen.

Allereerst die snelheid. Die is belangrijk om onze doelen voor 2025 te halen. En met betrekking tot die snelheid willen graag twee zaken aanstippen.

Ten eerste de capaciteit om inwoners en ondernemers te adviseren, te ondersteunen en bij te sturen. Het plan van aanpak heeft het over ruim baan voor kleinschalige initiatieven, handhaving van de wet milieubeheer en de inzet van het gemeentelijke energieloket. Maar als we dan zien dat daar in totaal niet meer dan een paar fte voor beschikbaar is, dan vragen wij ons af of dit voldoende is.

Het plan van aanpak heeft het namelijk over het schetsen van handelingsperspectief. Wat ons betreft gaat het veel meer om het bieden van handelingsperspectief. Als inwoners aankloppen bij het energieloket, dat ze dan niet alleen informatie krijgen, maar bij wijze van spreken bij het kruisje kunnen tekenen en dat de isolatie van hun huis geregeld wordt. Veel inwoners willen graag, laten we dat vooral zo goed mogelijk ondersteunen.

En als tweede punt – voor die snelheid – dan toch nog even over die windmolens. Want daarmee is natuurlijk een grote versnelling mogelijk. Wij snappen dat de keuze voor Tolhuislanden een politieke afspraak is. Maar wat we nu ook zien is dat alle argumenten voor Tolhuislanden, mogelijk ook gaan gelden voor de locatie bij Windesheim, als de gemeente Olst-Wijhe doorzet met haar windmolens. Is het dan toch niet mogelijk om – net als bijTolhuislanden – te kijken hoe de inwoners hier zelf vorm aan kunnen geven, bv in een lokale coöperatie? En waarmee eventueel bepaalde bezwaren – bij inwoners én gemeenteraad – ook weggenomen zouden kunnen worden? Dat horen wij graag van de wethouder.

Dan ons tweede punt: een solidaire energietransitie. Vol inzetten op een duurzame toekomstis sociaal. We hebben daarmee oog voor de toekomstige generaties. Maar dat vol inzetten op die energietransitie brengt ook risico’s met zich mee als we kijken naar de weg er naar toe. Die is niet voor iedereen even gemakkelijk, en daar moeten we oog voor hebben.

Essentieel is daarom betaalbaarheid. Zowel voor die mensen die nu stappen willen zetten als voor die mensen die dat nog niet kunnen, bv. omdat ze het geld daar niet voor hebben. Onze fractie is daarom blij dat er een strategie komt voor een eerlijke uitvoering van de energietranstitie en het tegengaan van energiearmoede. Ook is het goed om te zien dat het door ons gewenste energiefonds is opgenomen in het plan van aanpak. Wel mag dit laatstenog wat steviger wat ons betreft: dus niet een onderzoek naar de mogelijke rol van een energiefonds. Nee, wij verwachten voor de zomer gewoon een concreet voorstel voor een fonds van waaruit wat ons betreft vol wordt ingezet op een eerlijke en betaalbare energietransitie.

Verder betekent een eerlijke transitie ook een wezenlijke bijdrage van bedrijven en maatschappelijke instellingen. Dat zien we gelukkig ook terug aangezien de meeste energiebesparing daar vandaan moet komen, maar onze twijfels hebben wij nog steeds bij de sectorgerichte aanpak, of in ieder geval de magere uitwerking daarvan. Wij verwachten dan ook veel van de verdere uitwerking die dit kwartaal onze kant op komt. En wij horen graag of de wethouder al een aantal concrete voorbeelden kan geven van activiteiten die in die sectorgerichte plannen komen te staan.

En dan – naast snelheid en solidariteit – ons derde punt: eigenaarschap. Natuurlijk eigenaarschap bij de gemeente in haar rolneming, maar vooral ook eigenaarschap bij onze inwoners. Ik referereerde er net al aan bij de windmolens, maar eigenaarschap vergroot het draagvlak. Ook zorgt het er voor dat opbrengsten in Zwolle blijven, dat inwoners onderling contact leggen en dat we een eerlijke balans krijgen tussen de lusten en lasten. Onze oproep aan het college is dan ook om zowel bij kleinschalige als bij grootschalige initiatieven bijzonder veel aandacht te hebben voor de deelname van inwoners, en ook vooral op zoek te gaan naar inwoners die zelf iets willen opstarten of ontwikkelen, bijvoorbeeld een zonnepark, en hen hier volledig in te begeleiden en ontzorgen. Laten wij die stad worden waar we het over tien jaar niet meer hebben over de hoogte van de bijdrage van een grootschalig initiatief aan de stad, juist omdat achter elk initiatief onze eigen inwoners en lokale energie coöperaties schuil gaan. Dat is wat ons betreft de inzet van het plan voor het vergroten van de participatie, zoals aangekondigd is voor het derde kwartaal.

Wij zien een plan waarvan wij de doelen dragen, waarin we in vergelijking met de vorige keer een aantal aanvullingen zien, maar ook een plan dat echt nader uitwerking behoeft.

Een belangrijke kanttekening daarbij is nog dat wij ons grote zorgen maken over de financiering. De 1,7 miljoen voor 2019 is wat ons betreft echt te weinig. De gemeente zal een proactieve, ondersteunende en waar nodig zelf-organiserende rol moet spelen. Als we daarbovenop in het plan lezen over het ondersteunen van kleinschalige initiatieven, grootschalige initiatieven, uitwerken van alle plannen, adviseren van inwoners, samenwerking in de regio, handhaving van de wet milieubeheer, en ga zo maar door, dan vraagt dit om beduidend meer inzet. Onze fractie wil dat graag, en wij dringen er bij de wethouder dan ook op aan om met aanvullende voorstellen te komen bij de PPN. Alleen dan zullen we  – met het oog op de doelen van 2025 – de energietransitie snel, solidair en met eigenaarschap bij de inwoners kunnen volbrengen.

Het bericht De energietransitie: snelheid, solidariteit en eigenaarschap verscheen eerst op PvdA Zwolle.

Als gemeente staan we de komende jaren voor een grote opgave. We weten waar we staan, namelijk 7 á 8% duurzame opwekking van energie, en we weten waar we waar minimaal naar toe moeten, namelijk 25% duurzame energieopwekking over minder dan 7 jaar. De realisatie van 3 zonneparken die samen een groot deel van die ambitie invullen is dan ook erg aantrekkelijk en het zou mooi zijn als die parken gerealiseerd worden.

Maar dat moet dat wel op de juiste manier gebeuren. En daar hebben wij op dit moment onze bedenkingen bij. En gezien de beperkingen die dit college heeft gelegd op windmolens door voor slechts 1 locatie te kiezen, zullen we naast deze drie parken de komende jaren nog minimaal 10 zulke zonneparken of andere vormen van energie moeten realiseren om onze ambities te halen.

Onze belangrijkste punten:

De PvdA wil een rechtvaardige verdeling tussen de lusten en de lasten van een zonnepark. Als gemeenteraad hebben we met de energiegids afgesproken dat we de energietransitie vooral zien als een kans. Een kans om ook bij te dragen aan andere sociaaleconomische doelen die wij hebben als gemeente. De bijdrage aan stad, buurt, omgeving en lokale economie is wat onze fractie betreft te vrijblijvend en te beperkt: waarom wordt er bijvoorbeeld niet gekeken hoe we de zonneparken in kunnen zetten voor bijvoorbeeld de lokale werkgelegenheid of de verduurzaming van huurwoningen? Ook willen we dat Zwolle en Zwollenaren kunnen mee kunnen profiteren van de schone energieopwekking. Dat kan via afname van panelen (waarvan we hopen dat dat ook echt gaat gebeuren) maar bijvoorbeeld ook door het opzetten van een lokaal energiefonds. Grootschalige energieprojecten zouden een deel van hun opbrengsten moeten storten in zo’n fonds. Met dat geld kunnen bijvoorbeeld inwoners gestimuleerd worden hun huis te verduurzamen of kunnen kleinschalige energie-initiatieven worden opgezet. Het tweede aspect betreft de manier waarop inwoners en andere partijen betrokken zijn en hoe wordt omgegaan met de zorgen die door hen zijn geuit. Zo hebben de inwoners aangegeven zich zorgen te maken over de herinrichting van de plas en willen graag gedegen onderzoek (door middel van m.e.r.), een wens die wij ook hebben. Een andere vraag die de bijeenkomst vorige week bij ons opriep: hoe kan het dat de gemeente geen leidende rol pakt in de communicatie rondom de Bomhofsplas? We hebben te maken met een gevoelig onderwerp, met meerdere overheidsinstanties, waarbij er veel zorgen zijn onder inwoners en waarbij de exploitant van de zandwinningsplas de bijeenkomst organiseert.

Er liggen op dit moment drie beslisnota’s voor waarin ons gevraagd wordt (ontwerp) verklaringen van geen bedenkingen af te geven. Maar de vraag waar het echt om gaat is hoe wij als stad de energietransitie vorm willen geven. Wat onze fractie betreft doen we dat als stad, mét onze inwoners, op een zorgvuldige manier. Waarbij we de energietransitie ook daadwerkelijk benutten als kans. Omdat dit het draagvlak vergroot en omdat het zonde is kansen te laten liggen. Alleen dan hebben we de garantie dat we op termijn ook meters blijven maken met onze inwoners en dat we over tien jaar niet met spijt terugkijken.

 

Het bericht Betrek bewoners bij ontwikkeling zonneparken verscheen eerst op PvdA Zwolle.