Het onderzoek van de wetenschappers Nissenbaum, Aramini en Hanning heeft twee groepen van gelijke demografische opbouw onderzocht, één groep woonde dicht bij windturbines en de andere groep niet. Bij de groep welke bij windturbines woont, is op vooraf bepaalde afstanden gemeten op geregistreerde gezondheidsklachten.
De resultaten zijn opmerkelijk: een kwart van de omwonenden binnen een straal van 366 meter van windturbines gebruikt psychotropische medicijnen. Dit zijn medicijnen welke gebruikt worden om psychische aandoeningen te behandelen, haal deze personen weg uit de nabijheid van windturbines en binnen één dag hebben zij geen noodzaak tot gebruik van medicijnen. Dit bevestigt windturbines als de bron van ziekte.
Zoals bij zoveel besluiten van de gemeente is het besluit genomen vanuit ideologie en niet vanuit een behoefte van de inwoners van de stad. De energie die deze windmolens opwekken is zeer beperkt en is ook zeer onvoorspelbaar.
Zoals bij de huizenbouw in park Schothorst en de westelijke ontsluiting zie je dat de inwoners van de stad jarenlang moeten vechten om deze plannen eventueel te kunnen tegenhouden.
Wij willen geen mega windturbines vlak naast de stad. Maar veel belangrijker nog; wij willen een gemeente die werkt vanuit het belang van de mensen in de stad. Wij willen dat burgers zich gaan verenigen in wijken en in digitale groepen. Wij willen dat gemeente zeer snel de feedback kan krijgen om grote plannen niet of anders uit te voeren. Zo kunnen we veel stress en geldverspilling in de toekomst voorkomen.