Poliflw

Op 5 maart 2019 stelde de gemeenteraad het Bestemmingsplan Veenweiden vast. Met dit bestemmingsplan wordt 2.250ha aan - veelal agrarische - gronden omgezet naar natuur. Op veel punten werd het plan aangepast (geamendeerd), zodat er verbeteringen werden aangebracht. Het CDA Krimpenerwaard is blij met alle wijzigingen, maar stemde alsnog (als enige partij) tegen. Hieronder leggen we uit waarom.De tekstwijzigingen zijn vaak met grote raadsbrede steun vastgesteld. CDA Krimpenerwaard is positief over de samenwerking met de andere partijen, alsmede de wethouders en ambtelijke ondersteuning en is erkentelijk voor het vele goede werk dat de afgelopen tijd is uitgevoerd.Op een paar punten vond CDA Krimpenerwaard het plan echter niet rijp om mee in te stemmen: - De afgelopen weken zijn zodanig turbulent geweest dat het CDA heeft gepleit voor een maand kwaliteitstijd om e.e.a. nog eens rustig tegen het licht te houden. Dat zou ook de tijd bieden om oplossingen te genereren voor een paar situaties waarbij bedrijven onevenredig en onredelijk hard worden geraakt. Ecologische discussies over "robuustheid van verbindingen" zouden dan ook in alle rust afgerond kunnen worden.- Dat zou ook de kans bieden om het beheercollectief te erkennen en aan het werk te krijgen. Nu ligt er een boterzachte uitspraak dat dat - heel belangrijke! - beheercollectief operationeel zal zijn over een maand. CDA wilde ook op dat front meer zekerheid. - Het college zegde toe dat het zich zal inzetten om overlast te voorkomen bij agrariërs buiten het natuurgebied, door ganzen en zwanen uit het natuurgebied (voorkomen van proletarisch grazen bij de buren). Ook daarover had het CDA graag tevoren meer praktische uitwerking gezien. Voor velen, inclusief de gemeente, is het nu nog te veel een 'sprong in het diepe' (en nu maar hopen dat er voldoende water in het zwembad zit...). Wat ons betreft horen we nog te veel woorden als 'geloven', 'hopen' en 'vertrouwen'. CDA had en heeft een meer zakelijke afweging: eerst meer duidelijkheid en daarna pas een echt 'go'. De komende weken zal CDA Krimpenerwaard zeker de vinger aan de pols houden! Lees hier de spreektekst van ons raadslid Kees Larooij bij de behandeling van het bestemmingsplan.

Door Kees Larooij, raadslid CDA Krimpenerwaard Een weekje vakantie brengen we door in onze kleine Franse boerderij in het zuiden van de Bourgogne. Het is venijnig koud en ons huis staat op een heuvel waar de wind er nog een flink schepje bovenop doet.Tijd om binnen bij de kachel te blijven en stil te staan bij wat er de afgelopen tijd zoal is langs gekomen. Ruim 15 jaren wonen wij nu in de mooie Krimpenerwaard. Ik ben er niet opgegroeid. Mijn vrouw komt van een dorp, maar zelf ben ik opgegroeid in het echt stedelijke gebied dat welbekend staat als "010". Toch had ik destijds ook al wel iets met het platteland: als tiener werkte ik elke zomervakantie bij een boer: in het begin vooral schrepelen tussen de suiker- en voerbieten, spruiten poten; pootaardappelen verzorgen en later ook op de trekker. In de tientallen jaren die volgden kwam ik niet echt veel meer met de agrarische wereld in aanraking, hoewel het altijd mijn belangstelling bleef houden.Als raadslid heb ik - past ook wel in mijn professionele ervaring - "ruimtelijke ordening" als aandachtsgebied: woonkernen, industriegebieden en ook buitengebieden. De afgelopen tijd kwamen er diverse bestemmingsplannen voor buitengebieden aan de orde. Zo'n bestemmingsplan ligt in principe voor 10 jaar vast, maar het effect kan veel en veel langduriger zijn. Het kan zelfs onomkeerbaar zijn en dus probeer ik altijd om zelf ter plaatse te gaan kijken. Het is immers een heel belangrijk moment voor betrokkenen! En dus wil ik me een zo goed mogelijk beeld vormen van de situatie.Zodoende ben ik inmiddels ook wel erg vaak van de ene in de andere verbazing gevallen! En nu,op vakantie, is er tijd voor overdenking. Tijdens een etentje met vrienden vertelde mijn vrouw dat ik de laatste tijd nogal eens op pad was geweest: "hij is hier wel anders mee bezig dan anders; hij is echt kwaad"... Tja.. nu loop ik niet alle dagen boos te zijn, maar ik moet toegeven dat ik me wel vrij fel heb vastgebeten in een paar onderwerpen. En dus is het goed om tijdens een week vrij na te denken over wat er precies speelt en hoe daar dan ook het meest effectief mee om te gaan.Om maar eens een paar onderwerpen te noemen die mijn verbazing opriepen:1) ContactAls ik ter plaatse kom, dan hoor ik nogal eens dat ik de eerste ben die sinds lange tijd van of namens de gemeente langskomt. Ik vind dat merkwaardig, omdat ik ervan uitga dat een gemeente korte communicatielijnen met de inwoners dient te hebben. Je bent lokale overheid en dan moet je als gemeente (of het bureau dat je inhuurt) op locatie gaan kijken. Moet je inloopavonden organiseren enz. Hoe dan ook: wees toegankelijk en ken je mensen.2) Regels, regels, regels...a. Als ik merk dat burgers worden geconfronteerd met regels die niet echt uitlegbaar zijn, dan deugt er iets niet: aan die regels én aan de manier waarop ze worden toegepast.b. Voorbeeld? Situaties waarin oude karakteristieke boerderijen al meer dan 100 jaar historie hebben met een voor- en een achterhuis. In het ene deel de ouders en in het andere deel de opvolger met gezin. Twee wooneenheden in één karakteristieke boerderij. Maar wat stelt de (provinciale) regel in de verordening? Per agrarisch bouwblok mag er één bedrijfswoning aanwezig zijn. Dus als die karakteristieke boerderij herbouwd moet worden met een voor- en een achterhuis? Dat mag dan niet. Geen omgevingsvergunning.3) Natuurontwikkeling met vaagheid op inhoud maar wel met een "harde deadline"a. Het meest duidelijk is wanneer "het" klaar moet zijn: vóór 1 januari 2021. En daarvoor is een nieuwe strategie gekozen. Maar wát er dan precies klaar moet zijn en waaraan dat moet voldoen? Daarover zie ik vooral heel erg veel wollig taalgebruik. Wat ik echt niet zie is welk (in cijfers beschreven) probleem we nu eigenlijk aan het oplossen zijn....b. Gesproken wordt over "integrale aanpak van de 3 pijlers: natuur, recreatie en landbouw" en: "het creëren van samenhang tussen de natuurgebieden en het bevorderen van de diversiteit aan natuur". Verder is er sprake van: "Agrarisch ondernemerschap: een gezonde basis voor agrariërs door een regeling agrarische structuurversterking en door systeeminnovaties in veenweidegebieden en rond het stedelijk gebied. " en: "Biodiversiteit: het aanleggen en beheren van het Natuurnetwerk Nederland, inclusief de internationaal belangrijke Natura 2000-gebieden". Overkoepelend: "Doel om het waardevolle agrarische cultuurlandschap en de daarbij behorende natuurwaarden te behouden en te ontwikkelen. Uitgangspunt is: natuur, koeien én beleving."c. Er wordt ook wel verwezen naar Europese verplichtingen, maar die zijn vooral gericht op de Natura 2000 gebieden. Het enige Natura 2000 gebied in de buurt ligt in Reeuwijk. Wel relevant in Europees verband zijn de Vogelrichtlijn en de Habitatrichtlijn. De Vogelrichtlijn wil werken aan het behoud van alle vogelsoorten en hiertoe de noodzakelijk leefgebieden die voldoende gediversifieerd zijn en qua oppervlakte toereikend zijn, beschermen, in standhouden of herstellen; in het bijzonder vraagt de vogelrichtlijn aandacht voor trekvogels. De Habitatrichtlijn wil werken aan "behoud van biologische diversiteit met inachtneming van de vereisten op economisch, sociaal, cultureel en regionaal gebied".d. Deze Europese richtlijnen zijn verwerkt in Nederlandse wetgeving: de wet Natuurbescherming. Wat de naam van deze wet al zegt: het gaat om beschermen van de natuur: de planten en de dieren o.a. dus de (trek)vogels.4) Onkunde, na-praterij en ontbreken van gefundeerde keuzes.a. Ik wil mezelf allerminst een deskundige noemen op agrarisch vlak of van natuur, maar ik kan wel goed luisteren en lezen. En dan hoor en zie ik toch wel heel veel ongefundeerde na-praterij: zonder enige cijfermatige onderbouwing worden zaken aangenomen en vervolgens als waarheid doorverteld. Alles wordt aan alles gekoppeld en er wordt net gedaan of alles tegelijk kan. Als er maar "innovatief wordt gewerkt" (met name door anderen).b. Het spijt me, maar dat gaat alleen goed zolang het gaat om het prettige abstractieniveau in de kantoortuin. Maar in het echt moeten er keuzes worden gemaakt. Als dat niet gebeurt, dan gaat het mis. Dan ontstaat weer het gebied dat de Krimpenerwaard eeuwen terug al van nature was: een zompig moerasgebied.5) Tot slot; het meest verbazingwekkende (ergerlijke is een beter woord) is het gebrek aan respect dat gevoeld wordt door betrokkenen. Men voelt zich weggezet en in de hoek gedrukt: "ik heb hier al vele tientallen jaren gewoond en gewerkt; heb deze grond geërfd; mijn kinderen en kleinkinderen wonen hier... En nu...? Moet ik nu weg?" Of ook: "Ik zie het als mijn taak om mee te werken aan de voedsel voorziening; de wereldbevolking wordt steeds groter! En nu... Moet mijn grond moeras worden?" Hoe dit om te zetten in kansen?Typerend voor het CDA is de inzet op het maatschappelijk middenveld: niet de macht aan de staat; ook niet de macht aan het individu maar de verantwoordelijkheid leggen bij organisaties waarin meerdere partijen zijn verenigd en waar kennis en betrokkenheid aanwezig zijn. Als overheid moet je het maatschappelijk middenveld in haar waarde laten en er op voet van gelijkwaardigheid mee samenwerken aan het oplossen van problemen. Zo bereik je wat! Zo geef je ruimte. Zo komt ook het vertrouwen in de overheid weer terug, maar belangrijker nog: zo komt er werkelijk iets terecht van gewenste ontwikkelingen! Paar voorbeelden?1) Als overheid verder werk maken van de Omgevingswet: samen met buurtbewoners op zoek gaan naar kansen en wensen voor een leefgebied en zo een ("bestemmings")plan opstellen dat op draagvlak kan rekenen. Dat is dan geen papieren exercitie, maar zo zijn mensen betrokken bij hun eigen leefomgeving èn bij hun omgevingsplan. En ja.. dat is hard werken. Maar zeker de moeite waard!2) Regels fundamenteel anders formuleren! Nu zijn ze allemaal keurig meetbaar. Maar ook allemaal geschreven op wat er wel en niet mag. Schrijf liever op wat er bereikt moet worden en laat het aan het geheel van lokale betrokkenen om wegen te vinden om die doelstellingen in te vullen. In het voorbeeld van boven: je wilt het boerderijlint behouden met passende, liefst karakteristieke, bebouwing. Dan mag dat karakteristieke agrarische pand natuurlijk herbouwd worden. En.. nee, er mogen geen twee bungalows in de plaats komen van dat ene karakteristieke pand.3) Natuurontwikkeling? Maak keuzes! Doe dat samen met de sector zelf! Een voorzet van mijn kant: kies allereerst voor de wettelijke verplichtingen; deze komen neer op "behouden van". Dat zijn weidevogels in een geschikte leefomgeving. Dan moeten er wel veilige weiden zijn en geen bosschages met vossen in de buurt. En als je kiest voor weiden en het "behoud van het waardevolle agrarische cultuurlandschap", dan moeten die ondernemers wel een goede boterham kunnen verdienen om hun bedrijf te kunnen blijven runnen. Tijdens een discussieavond heb ik voorgesteld om zo'n situatie eerst maar eens in onze eigen Krimpenerwaard voor één "natuur-boer" praktisch uit te werken. Geen subsidie-infuus maar gewoon een renderend bedrijf. Kijken of het lukt! En hoe dat kan lukken! Daarna pas verder. En als je die keuze gemaakt hebt, kies dan daarna ook voor innovatieve samenwerking met de sector om de bodemdaling te lijf te gaan. Onderwaterdrainage is zo'n innovatie die de moeite van het verder onderzoeken waard is! Deze manier van werken is anders dan iets een "integrale aanpak" te noemen, een aanpak die géén keuzes maakt en die uiteindelijk neerkomt op het realiseren van een onbeheerd moeraslandschap.4) Als overheid mag en moet je kritisch zijn op doelstellingen. Ook als je die samen met een sector aanpakt. Juist aan de overheid is het om een goede analyse te maken van de bestaande situatie en trend. Als je dan constateert dat er iets moet veranderen, doe dat dan goed cijfermatig onderbouwd. Wees daarover transparant naar iedereen; zeker naar de sector met wie je samen aan een oplossing wilt gaan werken. Als overheid werk je namens en voor "het algemene nut": de gehele maatschappij. Dat is een werkwijze die je als overheid niet alleen in relatie met agrariërs volgt, maar zeer zeker ook met anderen. Bijvoorbeeld winkeliersverenigingen als het gaat om de leefbaarheid van dorpskernen; sportverenigingen als het gaat om vrije tijdsbesteding; bedrijven als het gaat om industrieterreinen; enz. enz. Maar altijd:5) Wees respectvol naar onze inwoners. Ga met hen om zoals je wilt dat er ook met jou wordt omgegaan. Hang niet de baas uit, maar wees je bewust van de belangrijke rol die je hebt als overheid in het werken aan een mooie en respectvolle samenleving!Samen met elkaar, voor elkaar!Kees LarooijRaadslid Krimpenerwaard (CDA)