Hollanda'nın başkenti neresidir? Het zou zomaar kunnen dat we dit vaker gaan horen in de klas. Naast alle onduidelijkheid hoe meertalig onderwijs praktisch zou werken, is het ook principieel een onzalig plan. Dat begint al bij de basis van het voorstel, wat op drijfzand is gebaseerd. Daar wordt namelijk veronderstelt dat de huidige omgang met vreemde talen niet ‘inclusief’ zou zijn. Het zou indruisen tegen de ‘gelijkwaardigheid’ en ‘diversiteit’ in onze samenleving. Hier wordt echter één belangrijk ding vergeten: sommige talen zijn in ons land eenvoudigweg praktischer om te kunnen spreken dan anderen. Er wordt beweerd dat meertaligheid in het onderwijs kan leiden tot betere prestaties in de klas, maar dit is twijfelachtig. Eén ding staat echter vast: het zal zeker niet leiden tot een betere omgang en integratie buiten het klaslokaal om. Twee leerlingen die allebei Turks spreken, sluiten leerlingen die deze taal niet spreken buiten. Met kliekjesvorming op het schoolplein tot gevolg. Het is lariekoek om te veronderstellen dat er zoiets bestaat als taalonafhankelijke vakken. Ook voor bijvoorbeeld wiskunde is goed begrijpend lezen van groot belang. Schoolboeken zijn bovendien in het Nederlands. De som kan dan wel taalonafhankelijk zijn, de opdracht is dat niet. Daarnaast is het überhaupt twijfelachtig of het aanwenden van de eigen taal leidt tot een betere beheersing van het Nederlands. Er bestond namelijk, door de gedachte dat veel arbeidsmigranten na verloop van tijd weer terug zouden keren naar hun land van herkomst, tot 2004 het onderwijs in allochtone talen (OALT). Evaluaties van de OALT door de Onderwijsraad en het Sociaal en Cultureel Planbureau hebben nooit bewijs gevonden dat onderwijs in de eigen taal bijdraagt aan het gemakkelijker leren van een andere taal. Tevens zal het toestaan van meertaligheid in het onderwijs docenten hoofdpijn geven. Want hoe moeten zij nog orde houden, als zij niet eens kunnen volgen wat leerlingen onderling met elkaar bespreken? Het vak wordt onaantrekkelijker terwijl het lerarentekort nu al gigantisch is.
Tot slot, en misschien wel het belangrijkste: in Nederland dient het onderwijs in het Nederlands te zijn. Gewoon, uit principe. Het gaat hier nota bene in veel gevallen om kinderen die in Nederland zijn geboren. Het beheersen van een tweede taal is dan mooi, maar het introduceren van andere talen in het onderwijs ondermijnt het belang van onze taal. Wat voor signaal geeft de overheid af aan ouders die geen Nederlands spreken, als zij horen dat hun kinderen gewoon in hun taal mogen communiceren op school? Blijkbaar is het Nederlands toch niet zo belangrijk om mee te doen in de samenleving. Een ontzettende misvatting. Meertaligheid in het Nederlandse onderwijs zal de doodsteek zijn voor de integratie, docenten voor grote problemen stellen en de kansenongelijkheid laten toenemen. Het is dan ook onbegrijpelijk dat een dergelijke maatregel gretig aftrek vindt bij linkse progressieve partijen. Mocht u zich nog afvragen wat het antwoord is op de vraag waar dit artikel mee begon: ‘’Wat is de hoofdstad van Nederland?” Welnu, het antwoord is Amsterdam: de plaats waar dit beleid zal worden uitgerold en de zelfbenoemde hoofdstad van kansengelijkheid, de ironie.
