Ons buurtgesprek van zaterdag 7 september leverde een dubbel beeld op van de buurt. Aan de ene kant wonen mensen er lang en naar tevredenheid, maar er waren ook flink wat geluiden van misnoegen.
Buurtgesprek Nazareth
7 september 2019
We probeerden vandaag een andere manier van huis aan huizen uit. We posteerden ons bij het winkelcentrum aan de Kasteel Schaloenstraat en liepen door de wijk. Om te horen hoe de buurt is om in te leven. In drie groepjes van in totaal vijf GroenLinksers spraken we mensen aan. We ontmoetten veel oudere mensen die er al jaren wonen. Ook een aantal Somalische vrouwen, een studente die er nog maar net woonde, een postbode, een winkelier en een man die uit Limmel was verhuisd.
Dat de buurt achteruitgaat, dat er veel arme mensen wonen, dat het groen slecht wordt onderhouden en dat ook de tuintjes van mensen zelf er slordig uitzien, viel ons op. In veel straten is sowieso weinig groen te zien. Bomen zouden hier niet misstaan. De hangplek voor de jeugd op het Miradorplein stonk naar een nooit schoongemaakt urinoir, de peuken en lege zakjes wiet lagen overal en de zitbankjes waren zwartgeblakerd.
Wooncorporatie Woonpunt is bezig met verduurzaming, maar een flink aantal bewoners hadden hun vraagtekens bij de manier waarop. Niet alle muren worden bijvoorbeeld geïsoleerd. Er worden ook 35 woningen gesloopt en er komen er maar 11 voor terug. Mensen in die woningen maken zich zorgen waar ze komen te wonen.
Er is ook flink wat tevredenheid. Mensen zijn gehecht aan hun wijk. Maar het beeld van de wijk is er een van verpaupering, het zich terugtrekken van openbare voorzieningen zoals winkels. Er is zelfs geen pinapparaat meer. Er wonen mensen met psychische problemen, die een druk leggen op de leefbaarheid van woningen. Er worden veel drugsrunners gesignaleerd en men heeft de indruk dat de politie niets doet. Een studente aan de Hogere Hotelschool vertelde dat er een scooter bij haar buurvrouw was gestolen, maar dat de politie hem had teruggevonden. Zij voelde zich wel veilig in de buurt. Er is geen opbouwwerk in de wijk volgens de mensen die we spraken. De mensen uit de winkel nemen soms die rol en met succes. Er is weinig busvervoer zeggen ze en ze gaan naar de jumbo in de andere wijken. De buurtsuper wordt door veel oude mensen als een prettig ontmoetingspunt gezien. Ze hechten eraan dat ze elkaar kennen.
Wij waren enthousiast over de opbrengst van deze buurtgesprekken. In korte tijd kregen we veel informatie en een duidelijk beeld van de wijk.
We denken dat deze buurt vanuit de overheid best extra aandacht verdiend. Er is meer verbinding nodig, de sociale cohesie is aan het verdwijnen. Het gesprek over de wensen vanuit de wijk zou het initiatief van de buurt vergroten. Is het ook niet mogelijk om deze wijk door een groep kunstenaars te laten bewonen? Zouden die niet in staat kunnen zijn de wijk leefbaarder te maken? Het zijn vragen die we binnenkort eens met het buurtnetwerk gaan bespreken. En het helpt ons om bij de bespreking van bijvoorbeeld armoedebeleid te kijken of ook Nazareth als wijk is meegenomen.
