Poliflw

 

De VVD is 1 van de initiatiefnemers geweest voor een raadsakkoord, waarbij het te vormen bestuur een daadwerkelijke afspiegeling dient te zijn van de verhoudingen in de gemeenteraad. Dit is wat de kiezers hebben aangegeven en zo ontstaat het grootste draagvlak. Doordat partijen deze noodzakelijke vernieuwende stap niet durven te maken om moverende redenen heeft de VVD geen bijdrage geleverd aan het raadsakkoord.

Dat deze kans om echt vernieuwend te zijn niet wordt benut door de andere partijen, wordt betreurd door de VVD fractie. Het geeft ook aan dat het partijen niet lukt het belang van Culemborg voorop te stellen, maar dat deze partijen alleen bezig zijn om hun wethouders kandidaat in het college te krijgen.

Hierdoor wordt er in feite gewerkt aan een coalitie, maar de nieuwe coalitiepartijen doen net alsof dit niet zo is. In dit toneelstuk wenst de VVD geen rol te spelen. Om deze reden is de fractie uit het proces gestapt en heeft zij vooralsnog gekozen om oppositie te voeren. Een poging om toch tot elkaar te komen is door GroenLinks resoluut afgewezen, waarna GroenLinks de formatie naar zich toe heeft getrokken. Dat is een bevestiging van het beeld dat hier ouderwetse machtspolitiek wordt bedreven.

In het raadsprogramma (concept publiek versie) zoals dat zaterdagmiddag werd gepresenteerd, worden geen keuzes gemaakt. Dat begrijpt de VVD, want het doel is zo lang mogelijk 8 fracties aan boord te blijven houden, kosten wat het kost.

Wat de VVD echt niet begrijpt en waar zij zeker niet achter kan staan is dat, volgens opgaaf, een andere versie van het raadsakkoord in making is dat niet gedeeld is. De coalitiepartijen hebben er namelijk voor gekozen om slechts 1/8e van het werkelijke zogenoemde raadsprogramma met de stad te delen en te bespreken.

Dat uiteindelijk de echte keuzes gemaakt moeten worden door een niet-raadsbreed gesteund college, maar door een politiek benoemd college middels een uitvoeringsprogramma (feitelijke coalitie akkoord), toont de ouderwetse machtspolitiek en coalitievorming aan. 

De VVD is voorstander van een nieuwe en eerlijke bestuursstijl, maar helaas is dat in Culemborg nu nog niet mogelijk. Naar beleving van de VVD kan dat alleen werken, als er een college zit dat door de hele raad wordt gedragen en wat recht doet aan de stem van de kiezers. Op de huidige manier is het oude wijn in nieuwe zakken!

Alhoewel de VVD niet is uitgenodigd om aan de collegevorming deel te nemen, dankt de VVD de formateur en procesbegeleider en sluit zich aan bij de wens om van de gemaakte fouten in dit proces te leren. 

De Europese ministers gaven de Europese Commissie dinsdag een mandaat om onderhandelingen te starten over de oprichting van een multilateraal investeringshof. Dit permanente hof zou de arbitrage tussen staten en investeerders in de toekomst op zich moeten nemen. GroenLinks is ontsteld dat de EU-landen hiermee de rechten van internationale investeerders verder versterken zonder daaraan internationale plichten op het vlak van mensenrechten en duurzaamheid te verbinden.

Europarlementariër Bas Eickhout: “In plaats van multinationals die betrokken zijn bij mensenrechtenschendingen of vernietiging van de natuur aansprakelijk te maken, geeft de EU prioriteit aan het verder versterken van de positie van investeerders ten koste van overheden.”

Ongelijkheid

Het hof voorziet in een hervormde vorm van de gedateerde en uiterst controversiële arbitrage tussen investeerders en staten (ISDS), maar die hervormingen gaan slechts over de procedures. Rechters worden onafhankelijker, de rechtsgang wordt transparanter en er komt een mogelijkheid tot beroep. Maar al deze zaken veranderen niets aan de ongelijkheid die dit systeem in stand houdt: investeerders krijgen een permanent hof om staten aan te klagen wanneer zij menen dat investeringsverdragen geschonden worden. Maar staten of slachtoffers van misdragingen van bedrijven kunnen niet aankloppen bij het hof om hen tot de orde te roepen.

Eickhout: “De EU mist hier een grote kans om investeerders op hun plichten te wijzen. De bescherming van investeerders wordt verder geïnstitutionaliseerd. Maar in het mandaat voor het multilateraal hof staat geen enkel streven om multinationals die zich inlaten met zaken als kinderarbeid of landroof ter verantwoording te roepen.”

Mandaat

De Commissie heeft nu het mandaat om het investeringshof namens de EU met geïnteresseerde partijen uit te onderhandelen. Als er een akkoord komt, zal dit moeten worden voorglegd aan het Europees Parlement en de lidstaten. GroenLinks wilde dat het Europees Parlement voorafgaand aan het onderhandelingsmandaat een positie zou innemen, maar een rechtse meerderheid verhinderde dat.

Nederland is een prachtig land. Een land vol mensen met heel uiteenlopende opvattingen en levensstijlen. Een land waarin het vertrouwen in de overheid groot is. Dat vrije Nederland koester ik. 

Juist daarom is het belangrijk dat we kritisch zijn als de overheid de vrijheden van burgers inperkt. Als het de bevoegdheden van de geheime diensten vergroot. Waar trekken wij de grens? Daar gaat het referendum over, op 21 maart. 

Voor mij is het duidelijk.

Ja, er moet een nieuwe wet komen die past bij het internettijdperk. Maar nee, déze wet is niet goed genoeg om onze samenleving veilig en vrij te houden. Daarom stem ik op 21 maart tegen. 

Deze sleepwet maakt het mogelijk dat gegevens van onschuldige burgers grootschalig worden opgeslagen. Met wie we appen, bellen, of welke sites we bezoeken: het kan allemaal als bijvangst door de diensten worden binnengehaald, en ongelezen worden gedeeld met buitenlandse diensten. En daar kun je, bewust of onbewust, toch rekening mee gaan houden.

Voor sommigen kunnen de problemen nog groter zijn. Kunnen de gegevens van een Turkse mensenrechtenactivist uit Den Haag bij Erdogan terechtkomen? Moet een Nijmeegse journalist vrezen voor de onthulling van zijn Syrische bron? En moet een Rotterdamse ondernemer er rekening mee houden dat haar bedrijfsgeheimen bij de Amerikaanse geheime diensten terecht kunnen komen?

Massale surveillance biedt niet meer veiligheid.

We moeten de hooiberg aan gegevens niet groter maken, maar juist investeren in gerichte opsporing. In het analyseren van gegevens die er vaak al zijn.

Volgens minister Ollongren is het massaal en ongericht afluisteren 'niet de bedoeling'. Maar wanneer het over fundamentele mensenrechten gaat, is die belofte niet genoeg. De belofte moet in de wet. Want ik wil déze minister best geloven, maar wie zit na haar aan de knoppen?

Het referendum biedt de kans om de huidige wet te verbeteren. Om het sleepnet van tafel te halen en een streep te zetten door het doorsluizen van ongelezen informatie aan buitenlandse diensten. Na een ‘nee’ tegen de sleepwet, zet GroenLinks zich vol in op het repareren van de gaten in de wet. Zodat we geheime diensten goed uitrusten voor hun moeilijke taak, en tegelijkertijd de vrijheid van onschuldige mensen beschermen.

Daarom stem ik op 21 maart tegen. Jij ook?