De SP- fractie is het hartgrondig eens met het standpunt van Wethouder Kampman, namens het College, dat veel bewoners van Enschede een steuntje in de rug nodig hebben. Dat strafkortingen op bijstandsuitkeringen mensen niet helpen maar alleen verder in de problemen brengen. En zoals onderzoek heeft uitgewezen, kinderen in deze gezinnen belemmeren in hun ontwikkeling waardoor ze “levenslang” krijgen. Deze achterstanden halen ze nooit meer in. Dat niet alleen hele gezinnen getroffen worden door strafkortingen maar indirect alle bewoners van Enschede.

De SP- fractie was hoopvol gestemd toen het College het roer om wilde gooien. Onze bewoners en hun gezinnen gaan we niet langer verlagen tot de schandpaal. Nee we bieden ze een steuntje in de rug. Hoe mooi is dat! De SP hoopt dat de casus die in de Tubantia van 14 december 2019 wordt beschreven een uitzondering is en al vaker benoemd in de sociale media. Alhoewel de fractie van mening is dat ook één uitzondering er één te veel is. De SP-fractie wil zeker weten dat het schrikbewind voor bijstandsgerechtigden is afgelopen en heeft daarom de volgende vragen:

Kan het College bevestigen dat de casus beschreven in de Tubantia van 14 december 2019 een uitzondering is of gebeurt dit nog steeds structureel ondanks de toezegging hier per direct mee te stoppen?

a. Zo ja,

Sinds wanneer worden bijstandsgerechtigden die niet hebben gereageerd op een uitnodiging voor een “Power”, niet meer gekort op hun uitkering? Wat gebeurt er wel als bijstandsgerechtigden geen gehoor geven aan hun uitnodiging de ‘Power” te bezoeken? Worden bijstandsgerechtigden herinnerd aan de mogelijkheid een andere “Power” te bezoeken in plaats van gekort te worden op hun uitkering? Hoe gaat het College zorgen dat bijstandsgerechtigden die niet zijn ingegaan op een uitnodiging een “Power” te bezoeken maar wel zijn gekort op hun uitkering compenseren? Wat zijn de gevolgen voor bewoners die bijstandsgerechtigd zijn maar niet gebruik maken van de uitnodiging voor een bezoek aan een van de “Powers”?

b. Zo nee,

Hoe rijmt het korten op een bijstandsuitkering met het nieuwe beleid? Wat zijn redenen de toezegging dat mensen meer gebaat zijn bij een “steuntje in de rug” dan bij een strafkorting niet uit voeren? Hoeveel bewoners die niet hebben gereageerd op een uitnodiging een “Power” te bezoeken zijn in 2019 gekort op hun bijstandsuitkering en hoe vaak ging het hier om gezinnen met kinderen? Is het College voornemens haar toezegging na te komen en bijstandsgerechtigden die om bovenstaande reden gekort zijn alsnog te compenseren? Zo nee, waarom niet? Zo ja, op welke termijn en hoe wordt dit gecommuniceerd met betrokkenen?

Namens de SP- fractie, Piet van Ek