De ChristenUnie wil, meer dan tot nu toe gebeurt, belanghebbenden bij een beslissing vroeg inschakelen om mee te denken. Plannen worden nu eerst voorbereid en haast panklaar gepresenteerd aan de raad en de inwoners. Deze kunnen nog reageren met een zienswijze of een motie en een beperkte vorm van inspraak in de raadsvergaderingen.
Of de omwonenden werkelijk goed geraadpleegd zijn moet je maar aannemen. We krijgen nog wel eens het onaangename gevoel dat we voor een voldongen feit zijn geplaatst. Soms kan dat ook niet anders, bijvoorbeeld als er al bestaande rechten zijn, erfenissen uit het verleden kunnen niet altijd helemaal naar tevredenheid worden opgelost.
Maar bij nieuwe plannen kan het anders. Door de inspiratie van meer mensen te gebruiken, kun je een beter resultaat verwachten, wat ook breder geaccepteerd zal worden. De ChristenUnie wil daarom experimenteren met het ‘Right to Challenge’, inwoners mogen de gemeente uitdagen het beter of slimmer te doen.
Hierbij krijgen inwoners de ruimte om mee te denken over een plan of zelfs om een alternatief plan in te dienen. Om te zorgen dat zo’n plan deugt en haalbaar is, kan de gemeente ondersteuning geven. Zij helpt om de gevolgen van plannen te laten zien en geeft aan wat de wettelijke kaders zijn.
Een van de wethouders krijgt daarom ‘burgerparticipatie’ als onderwerp in de portefeuille. Deze wethouder let er op dat nieuwe initiatieven tijdig worden besproken in een open platform van initiatiefnemers, deskundigen, belanghebbenden en belangstellenden. Daar rekenen we nadrukkelijk de fracties en de omwonenden bij. De eigenlijke wethouder gaat dan verder met het resultaat. Het blijft uiteindelijk de raad die beslist, maar die hoeft dan geen rare sprongen meer te maken om een voorstel nog te corrigeren.
Is dit een nieuw idee? Nee hoor, in Prediker 9:13-16 en Exodus 18:13-27 vinden we al waardevolle tips voor goed bestuur met burgerparticipatie.