Van Verzorgingsstaat naar eenzame zelfredzaamheid
Oudere jongeren, jongere ouderen, bejaarden, senioren, 50 plus, ouderen van dagen, vitale opa’s en sociale oma’s, de grijze golf, Krasse Knarren…. (de laatste is van Van Kooten en De Bie, zoals altijd waren zij ook hierin hun jaren ver vooruit)
Wie bedoel je daar nou mee? De een voelt zich 70, terwijl het nog jaren duurt eer hij die leeftijd bereikt heeft. Ik ken mannen en vrouwen van 90 die praten over die ouwetjes van 80. Of: “die snotneus is 70, die weet niet wat het is om 100 te zijn.!! Ha ha.” Geweldig toch? Ze moeten wel zolang mogelijk zelfredzaam blijven. En als dat mogelijk is, is dat ook goed. Zij willen trouwens niet anders. Die Krasse Knarren. Want de Woonzorgcomplexen van weleer zijn alleen nog bestemd voor hen die intensieve zorg nodig hebben. En dat hebben die Krasse Knarren nog lang niet.
Jaarlijks komen er nu zo’n 55.000 80 plussers bij. Of ze nu willen of niet die baby boomers, ook voor hen komt ouderdom met gebreken en dient het moment aan waarop zij niet meer alleen kunnen wonen. Dat wil je toch zo lang mogelijk uitstellen? Maar is dat wel verstandig? Kun je niet beter op je 70ste na gaan denken over een ” levensloop bestendige ” woning? Maar waar moet je dan naar toe?
Voor mensen die hun woning al helemaal hebben afgelost zijn en kunnen genieten van een royaal pensioen is dit geen probleem. Hiervoor zijn veel creatieve oplossingen al bedacht en uitgevoerd. Voor mensen die in de sociale huur zitten of een inkomen hebben net daarboven, een eigen huis hebben maar niet voldoende afgelost, wordt het veel lastiger. Ze wonen vaak te groot ( jonge gezinnen zitten te smachten om hun woning!) en zij krijgen na hun 70ste niet meer zomaar een ruime hypotheek. Voor deze groep wordt het gebrek aan alternatieve woningen steeds groter. Daarnaast leven steeds meer mensen in eenzaamheid. Een van de belangrijkste doodsoorzaken bij het ouder worden.
Ik pleit voor een flexibele, creatieve opstelling in Gemeenten, bij woningbouwstichtingen en bij projectontwikkelaars bij het toekennen van locaties waarop alternatieve levensbestendige woonvormen gecreëerd kunnen worden. Woonvormen waar rekening wordt gehouden met toekomstige verminderde mobiliteit, waar meerdere generaties bij elkaar kunnen wonen, waar men enige burenhulp wil verlenen en waar gemeenschapszin weer normaal wordt. Waar gezamenlijk getuinierd wordt en een werkplaats is voor gemeenschappelijk gebruik.
Iedereen een eigen huis en toch samen.
En niet alleen voor de bovengenoemde groepen, maar juist door de mix van oud en jong die eenzelfde instelling hebben, zal stichting De Knarrenhof nieuwe initiatieven op deze moderne variant op het oude Begijnhof steunen. De eerste is gerealiseerd in Zwolle. In 14 andere gemeentes zijn initiatieven gestart. Ik heb me ingeschreven voor een Krasse Knarrenhof in Harderwijk. Wie doet ermee?
Zie ook www. knarrenhof.nl
Het bericht Kom in mijn hof verscheen eerst op PvdA Harderwijk.
