Poliflw

Dit jaar is 1 mei, de Dag van de Arbeid, anders dan anders. Dit jaar zien we de waarde van werk met andere ogen. Zijn er nog meer dan in de afgelopen jaren dringende kwesties te bespreken. Omdat we helaas niet bij elkaar kunnen komen, hebben we een videoboodschap opgenomen voor jullie.

1 mei, de Dag van de Arbeid, is voor GroenLinks Amsterdam traditiegetrouw een dag dat we samenkomen. Om ideeën uit te wisselen over de waarde van werk en de bestaanszekerheid van mensen. Om te discussiëren over problemen in de stad, en in de rest van Nederland. 

Maar juist dit jaar kunnen we niet samenkomen. Kan er geen viering worden georganiseerd. Terwijl die kwesties urgenter zijn dan ze sinds lange tijd waren.

Ik hoop dat je samen met mij vandaag of morgen even in gedachten bent bij mensen die ziek zijn, mensen in de zorg en andere vitale beroepen. Bij de mensen die hard aan het werk zijn, en de mensen die noodgedwongen thuis zitten. 

We hebben enorm veel waardering voor jullie allemaal. Daarom hebben we een boodschap voor jullie.  

YouTube video

 

1 mei, de Dag van de Arbeid, is ook een belangrijke dag voor mij persoonlijk. Ik wandel altijd even door het Westerpark naar het punt waar de Staatsliedenbuurt en de Spaarndammerbuurt elkaar ontmoeten. Daar staat op de hoek het standbeeld van Ferdinand Domela Nieuwenhuis. Een van de grondleggers van de socialistische beweging in Nederland. Hij is van groot belang geweest voor de rechten van arbeiders. En heeft zich altijd ingezet voor de kwetsbaarsten en onderdrukten. Dat lijkt lang geleden. Mensen fietsen, joggen of wandelen er zo voorbij. Ook op de Dag van de Arbeid. Het lijkt zo vanzelfsprekend dat alles goed geregeld is. Afspraken over werktijden, een sociaal vangnet, collectieve verzekeringen. Maar ook nu zien we dat we niet voor iedereen even goed zorgen en dat niet iedereen dezelfde rechten heeft.

Onmisbaar en zichtbaar

Dit jaar is de Dag van de Arbeid anders dan anders. Dit jaar zien we de waarde van werk met andere ogen. Mensen in beroepen met zeker niet de beste beloning worden nu, terecht, vitaal genoemd. Zij werken door. Harder dan ooit. Mensen in de zorg redden levens. Leraren geven les op afstand. De vakken worden gevuld en de stad nog altijd gereinigd. Deze mensen waren altijd al onmisbaar, maar zijn nu veel zichtbaarder voor iedereen. 

 

Bestaanszekerheid onder druk

Op deze Dag van de Arbeid heb ik ook grote zorgen. Over de recessie die eraan komt. Over mensen die hun werk verliezen. Over de ondernemer, de cultuurmaker, de zzp’er, de flexwerker en iedereen die door de crisis wordt geraakt. De bestaanszekerheid van grote groepen staat onder druk. Volgens recente cijfers van het CBS stijgt het aantal mensen dat hun werk kwijtraakt, en vinden minder mensen een nieuwe baan.

Deze crisis laat zien dat de sociale zekerheid in de huidige vorm niet volstaat en dat de flexibilisering van de arbeidsmarkt is doorgeslagen. Het dwingt ons tot een herbezinning op onze economische structuur, nu we zo duidelijk zien dat de economie van de stad te kwetsbaar en conjunctuurgevoelig is.

 

Collectieve regeling

Ik hoop dat we na deze crisis anders kijken naar zorgmedewerkers, leraren en andere beroepsgroepen die we nu vitaal noemen. Herwaardering is nodig en natuurlijk een betere beloning. Ook hoop ik dat we aan de slag gaan met de vernieuwing van de sociale zekerheid. Er moet een collectieve regeling komen die voor alle werkenden het risico op werkloosheid afdekt en bestaanszekerheid garandeert. Ongeacht je contractvorm en dus ook voor ZZP’ers. Recht voor allen.

Er valt nog veel meer te doen. Want veel zal echt anders moeten. Ik blijf keihard werken om zo veel mogelijk mensen aan het werk te krijgen en te houden. Samen met Amsterdamse ondernemers. Dat blijven we doen. Juist in deze tijd. Voor een stad die werkt. Nu en straks.

Ik wens jullie een strijdvaardige Dag van de Arbeid,

Rutger Groot Wassink Wethouder Sociale Zaken

 

1 mei, de Dag van de Arbeid, is ook een belangrijke dag voor mij persoonlijk. Ik wandel altijd even door het Westerpark naar het punt waar de Staatsliedenbuurt en de Spaarndammerbuurt elkaar ontmoeten. Daar staat op de hoek het standbeeld van Ferdinand Domela Nieuwenhuis. Een van de grondleggers van de socialistische beweging in Nederland. Hij is van groot belang geweest voor de rechten van arbeiders. En heeft zich altijd ingezet voor de kwetsbaarsten en onderdrukten. Dat lijkt lang geleden. Mensen fietsen, joggen of wandelen er zo voorbij. Ook op de Dag van de Arbeid. Het lijkt zo vanzelfsprekend dat alles goed geregeld is. Afspraken over werktijden, een sociaal vangnet, collectieve verzekeringen. Maar ook nu zien we dat we niet voor iedereen even goed zorgen en dat niet iedereen dezelfde rechten heeft.

Dit jaar is de Dag van de Arbeid anders dan anders. Dit jaar zien we de waarde van werk met andere ogen. Mensen in beroepen met zeker niet de beste beloning worden nu, terecht, vitaal genoemd. Zij werken door. Harder dan ooit. Mensen in de zorg redden levens. Leraren geven les op afstand. De vakken worden gevuld en de stad nog altijd gereinigd. Deze mensen waren altijd al onmisbaar, maar zijn nu veel zichtbaarder voor iedereen. 

Op deze Dag van de Arbeid heb ik ook grote zorgen. Over de recessie die eraan komt. Over mensen die hun werk verliezen. Over de ondernemer, de cultuurmaker, de zzp’er, de flexwerker en iedereen die door de crisis wordt geraakt. De bestaanszekerheid van grote groepen staat onder druk. Volgens recente cijfers van het CBS stijgt het aantal mensen dat hun werk kwijtraakt, en vinden minder mensen een nieuwe baan.

Deze crisis laat zien dat de sociale zekerheid in de huidige vorm niet volstaat en dat de flexibilisering van de arbeidsmarkt is doorgeslagen. Het dwingt ons tot een herbezinning op onze economische structuur, nu we zo duidelijk zien dat de economie van de stad te kwetsbaar en conjunctuurgevoelig is.

Ik hoop dat we na deze crisis anders kijken naar zorgmedewerkers, leraren en andere beroepsgroepen die we nu vitaal noemen. Herwaardering is nodig en natuurlijk een betere beloning. Ook hoop ik dat we aan de slag gaan met de vernieuwing van de sociale zekerheid. Er moet een collectieve regeling komen die voor alle werkenden het risico op werkloosheid afdekt en bestaanszekerheid garandeert. Ongeacht je contractvorm en dus ook voor ZZP’ers. Recht voor allen.

Er valt nog veel meer te doen. Want veel zal echt anders moeten. Ik blijf keihard werken om zo veel mogelijk mensen aan het werk te krijgen en te houden. Samen met Amsterdamse ondernemers. Dat blijven we doen. Juist in deze tijd. Voor een stad die werkt. Nu en straks.

Ik wens jullie een strijdvaardige Dag van de Arbeid,

Rutger Groot Wassink Wethouder Sociale Zaken