Niet alles is zoals het lijkt en zeker lijken dingen vaak niet wat ze zijn. Het is afhankelijk van hoe wij naar de dingen kijken, wat we zien en natuurlijk wat we niet zien. De media spelen daarin een cruciale rol. Zij maken een keuze in wat zij ons laten horen en zien. Dat is nooit een objectieve keuze. Met de beste wil van de wereld niet. Vaak is het zelfs bewuste manipulatie. Een heel mooi voorbeeld blijft wel de verslaggeving van de beroemde toespraak van Lech Walensa op de scheepswerf in Gdansk in de jaren 80 van de vorige eeuw. Op de westerse televisie zagen we heel in de verte een figuurtje staan op een podium voor een immense mensenmenigte. Op de Russische staatstelevisie een ‘over the shoulder’ shot van Walensa. Het leek alsof er slechts een tiental mensen was gekomen. Sindsdien is met de komst van de sociale media, AI en fakenews de onzekerheid over ‘wat is er waar’ alleen maar toegenomen. En volkomen terecht als partijen foto’s gaan bewerken om het logo van een ‘concurrerende’ partij uit een nieuwsfoto te verwijderen. We zien en horen ook voortdurend verschuivingen. Men kaapt elkaars ideeën en ideologieën. In de Verenigde Staten is zoiets al jaren gaande. In de keurige tuinen van enorme villa’s in republikeinse buitenwijken staan borden met teksten als ‘Jobs for everyone’. De Republikeinen werpen zich op als beschermers van en voor de werkende klasse. De Democratische partij, die van oudsher meer een linkse, sociale partij was, wordt weggezet als linkse elite. Misschien herkent u de kwalificatie. In Nederland gebeurt hetzelfde. Bestaanszekerheid wordt vrijwel zeker gekozen als het nieuwe woord van het jaar 2023. Iedereen is er ineens vol van. Het is daarom zaak om zelf kritisch te blijven. Klopt het wat we zien en horen. Mooie praatjes horen we genoeg, maar zijn ze gemeend en worden ze waargemaakt? Of, zoals de Yanks zeggen; ‘Walk your walk and talk your talk.
