Poliflw

In de gemeenteraad van 12 maart werd besloten over de aankoop, verplaatsing en restauratie van de Oranjerie. Dat pand staat op het terrein van Woonbron naast het Weizigtpark. Het hele Woonbronterrein wordt gekocht. Dit omdat de het gebied op de schop gaat.

Omdat de Oranjerie op de plek waar hij nu staat niet verbouwd kan worden, moet het gebouw worden verplaatst. Het gebouw wordt op het terrein van duurzaamheidscentrum Weizigt neergezet als daghorecavoorziening. Gewoon Dordt heeft in een motie gevraagd om de toekomstige horecavoorziening ook buiten de openingstijden van het duurzaamheidscentrum te openen. Gertjan vertelt: ,,Wij vinden dat als je fors investeert in een monument, je dat voor een breed publiek doet. Niet alleen voor de bezoekers van het duurzaamheidscentrum. Wat is er nou mooier dan dat je op een mooie zomeravond vanuit het park nog iets lekkers kunt halen bij de Oranjerie? We zijn blij dat een overgroot deel van de andere fracties dat met ons eens was.”

De Oranjerie moet straks buiten de openingstijden bereikbaar zijn via de oude ophaalbrug die in ere wordt hersteld. Gewoon Dordt heeft tijdens de gemeenteraadsvergadering ook een motie ingediend om de brug te vernomen naar de te vroeg overleden Dordtse journalist en schrijver Frits Baarda. Gertjan: ,,Frits Baarda schreef zo’n tien boeken over Dordrecht. Eén daarvan ging over de 704 bruggen op het eiland van Dordrecht. De oude ophaalbrug in het Weizigtpark was zijn favoriete brug. Baarda verdient een eerbetoon. Met een brug is dat makkelijker dan met een straat. We hebben begrepen dat de nabestaanden van Baarda het een mooi idee vinden en zij geven toestemming om de brug naar hem te vernoemen.”

In gesprek met RTV Dordrecht gaat Gertjan Kleinpaste nader in op de wensen en overwegingen van Gewoon Dordt.

Vanuit Gewoon Dordt wilden wij vanavond vragen stellen aan het college. De vragen gingen over de verplaatsing van de Oranjerie die op het terrein van Woonbron staat. Deze vragen mogen naar het oordeel van de voorzitter van het vragenuurtje niet worden gesteld. We moeten een raadsvoorstel van het college afwachten. Het ontlokte Gewoon Dordt-commissielid Gertjan Kleinpaste de opmerking: “Je mag in Dordrecht het college kennelijk pas vragen wat ze hebben gegeten, als de drol al in de wc-pot ligt.”

Gewoon Dordt wil nu al vragen stellen. Niet pas als er een raadsvoorstel ligt. Het college heeft ook al via de media laten weten wat zijn plan is. Het lijkt Gewoon Dordt dus belangrijk daarover vragen te mogen stellen.

Dit wilden wij vragen:

Op 12 januari jl. lazen we in AD de Dordtenaar dat de verpauperde Oranjerie die op het terrein van Woonbron staat verplaatst zal worden naar de tuin achter het Duurzaamheidscentrum Weizigt. Daar wordt het gebouw gerestaureerd om als koffiehuis/daghoreca te worden gebruikt. Goed nieuws, ware het niet dat hiervoor een ander markant bouwwerk, de fraaie oude kas die in de tuin van Weizigt staat, moet worden gesloopt.

Daarom heeft Gewoon Dordt de volgende vragen:

Welke locaties heeft het college onderzocht voordat het tot deze locatie heeft besloten?

Waarom is het (nog) niet gelukt in de tuin van het koetshuis of het aangrenzende Weizigtpark een scenario uit te werken waarbij beide markante bouwwerken worden gespaard en grondig opgeknapt?

Voorzitter, nooit gedacht pas op de tweede dag van de begrotingsbehandeling mijn woordvoering te mogen doen… daarom gelijk maar een verzoek om volgend jaar niet eerst andere onderwerpen te bespreken, de begroting verdient een eigen raadsvergadering.

Voorzitter, ik heb mijn woordvoeringen niet teruggelezen maar volgens mij zeggen we iedere keer dat de begroting een nette uitwerking is van de kadernota en dat zeggen we nu dus ook. Die kadernota, het moment is om wensen in te dienen en dat er dan veel moties en amendementen zijn is logisch maar ook nu zijn er weer veel ingediend met allerlei wensen voor de stad. En ja, wij doen daar ook aan mee.

Allereerst ligt er een motie die wij samen met een aantal andere partijen hebben ingediend over wanneer er nu eens gestart wordt met het verkennen of we met een burgerbegroting kunnen gaan werken. De toezegging van de wethouder is van precies een jaar geleden en zij zou erop terugkomen in de nota participatie. Wij zijn nog steeds in blijde verwachting zeg maar want wij vinden het echt nog steeds een mooie kans om inwoners mee te nemen bij hoe een gedeelte van het budget in de stad ingezet kan worden.

En is dit ook niet een manier om inwoners bewuster te maken wat die begroting nou inhoudt? Hoe zij ermee te maken hebben? Want, voorzitter, met de aankomende bezuinigingen in het vooruitzicht mogen we best verwachten dat ook de stad ideeën aanbrengt hoe we het beschikbare geld het beste kunnen inzetten. Wij weten dat het college het heel belangrijk vindt om in te zetten op het vergroten van de betrokkenheid van de inwoners maar dan moet iedereen wel snappen waar het over gaat.

En dat sluit dus weer naadloos aan op de door het college gewenste participatie om dit op een begrijpelijke manier te doen. Vaak gaan we ervan uit dat als wat je schrijft in B1 het automatisch door iedereen begrepen wordt. Dat is niet per se het geval voorzitter. Oh, en voor wie nog niet weet wat B1 is:

duidelijke titel en tussenkoppen;

actieve schrijfstijl met voorbeelden;

eenvoudige woorden die iedereen kent;

korte en duidelijke zinnen.

Als wat je communiceert hieraan voldoet dan ben je al een eind op weg. Maar toch horen wij nog regelmatig dat mensen in de stad niet begrijpen wat de gemeente wil zeggen. Of wat andere organisaties die direct of indirect met de gemeente te maken hebben willen zeggen, zoals MEE, de Sociale Dienst of Dordrecht Sociaal. In andere steden worden brieven, websites, folders, noem maar op getest door mensen die laaggeletterd zijn of waren, ervaringsdeskundigen of taalambassadeurs genoemd. Die worden bij elkaar gebracht in een Taalpanel. En onze vraag, die we in een motie hebben gevat, is voorzitter om te onderzoeken of er ook in Dordrecht zo’n panel aangesteld kan worden.

En wie weet voorzitter inspireert dit het college ook gelijk om richting de raad wat beter te communiceren.

Verder geen moties van onze kant voorzitter. Wel nog een kleine beschouwing over onze stad richting de toekomst. Behalve op het thema klimaat ontbreekt het op de meeste andere thema’s aan een lange termijnvisie. Of er ligt een visie voor een langere periode maar dan is het gehalte wensdenken te groot voor wat wij als Gewoon Dordt aan kunnen, zoals bij het thema mobiliteit.

Hebben we behalve de Dordtse Stadsas, of hoe het inmiddels ook mag heten in de categorie Dordthuis, in beeld welke stedenbouwkundige ontwikkelingen onze stad verder vooruit gaan helpen vraagt de heer Kleinpaste zich af? En de heer Roggekamp vroeg zich af hoe het zit met onze cyberveiligheid, zijn we klaar voor de NIS2-richtlijn?

En met in ons achterhoofd dat er bezuinigd moet worden, is het een idee om eerst eens met elkaar in gesprek te gaan over waar we als overheid voor aan de lat staan? Wat is nou echt iets waar je als gemeente verantwoordelijk voor bent (ouderwetse schoon heel veilig) en waar ben je als inwoners zelf voor verantwoordelijk? Wij denken dat het ons kan helpen in de debatten die we gaan hebben over waar we minder of misschien juist meer aan uit moeten geven. Wij vertrouwen erop dat we dit op een goede en constructieve manier met elkaar aan kunnen. Zeker omdat we weten dat het soms wat minder, maar ook vaak genoeg is.

De motie ‘Lzeen en shicreijvn is niet voor iereeden vezlafneksprend: tijd voor een taalpanel?‘ werd met ruime meerderheid aangenomen. De motie is erop gericht de communicatie van de gemeente begrijpelijker te maken voor iedereen door een Taalpanel in te stellen.

07112023_M23-Lzeen-en-shicreijvn-is-niet-voor-iereeden-vezlafneksprend-tijd-voor-een-taalpanel-AangenomenDownloaden

Als je het woord ‘zorg’ hoort denk je vaak eerst aan een ziekenhuis of de huisarts. Maar er is ook andere zorg voor als je niet (meer) alles zelf kan. Daarvoor kan je binnen de gemeente Dordrecht om hulp vragen. Bijvoorbeeld bij het Sociaal Wijkteam of de Sociale Dienst. Er wordt samen met jou gekeken waar je mee geholpen bent. Misschien is dat met mantelzorg door een vrijwilliger. Of kan je advies gebruiken bij de opvoeding van je kind(eren).

Het kan ook zijn dat je moeite hebt met lezen, schrijven en/of de computer. In onze stad zijn dat zo’n 18.000 mensen. Dat is ook een zorg voor de gemeente. Als je beter kan lezen, heb je betere informatie. Over voorzieningen waar je gebruik van kunt maken. Of hoe je gezonder kunt leven. Dan spreken we over een betere zelfredzaamheid.

Alle Dordtenaren zijn verschillend.

Dat maakt voor Gewoon Dordt niet uit.

Wij zetten ons gewoon in voor alle mensen in de stad.

Neem contact op: info@gewoondordt.nl.

Is het voor jou lastig om brieven te lezen? Of ken je iemand waarbij dat het geval is?

Stuur dan een mail naar info@gewoondordt.nl. Dan krijg je van ons informatie waar je terecht kunt voor ondersteuning.

Zaterdag 9 september stonden we als fractie van Gewoon Dordt op het Voorstraat Noord festival. In ons marktkraampje vroegen wij aandacht voor laaggeletterdheid. Je bent laaggeletterd als je moeite hebt met lezen, schrijven en/of rekenen. Dan begrijp je bijvoorbeeld brieven niet. Of andere informatie op papier of de computer of telefoon.

In Dordrecht zijn er ongeveer 18.000 mensen laaggeletterd. 12.000 daarvan hebben Nederlands als moedertaal. Daarom vragen wij aandacht voor dit onderwerp. Dit doen we al vanaf dat onze partij is opgericht. Het is namelijk heel belangrijk dat iedereen kan meedoen.

Gertjan heeft een aantal mensen geïnterviewd. De interviews hebben we live uitgezonden op Facebook. Gertjan sprak met Paul Lelieveld, Bo Aarsbergen, Janet Brakel en Chris van Benschop. En hij heeft ook wat vragen gesteld aan onze fractievoorzitter Irene Koene.

Paul is laaggeletterd. Hij weet dus goed waar je problemen mee kunt hebben. Hij zei dat je je als laaggeletterde niet hoeft te schamen. Zeg eerlijk wat het probleem is. Dan kunnen mensen je goed helpen.

Bo Aarsbergen zet zich al jaren in voor het gebruik van begrijpelijke taal. Zij organiseerde in Dordrecht ooit de actie ‘Huh!?’. Ze heeft toen brieven verzameld die volgens mensen te moeilijk waren. Bo stelt dat mensen vaker ‘huh’ moeten zeggen als ze iets niet meteen begrijpen. Dat helpt. Dan wordt het makkelijker verteld.

Janet Brakel werkt bij de bibliotheek. Daar helpt zij mensen die laaggeletterd zijn. Zo leren zij beter lezen, schrijven en spreken. Of hoe ze een computer of telefoon bedienen.

Wethouder Chris van Benschop legde uit dat de gemeente duidelijke brieven moet sturen. Dan snappen zoveel mogelijk inwoners wat er bedoeld wordt. Ook wil zij waar het kan filmpjes laten maken over moeilijke onderwerpen. Veel mensen begrijpen het dan beter.

Onze fractievoorzitter Irene is trots op de aandacht die we als Gewoon Dordt steeds voor laaggeletterdheid vragen. En op de succesjes die dat oplevert. Zoals eenvoudiger taal in brieven van de gemeente. Of het organiseren van ‘Prominente Taalmaatjes’. Dan worden deelnemers geholpen bij het omgaan met taal. Maar ook dat in raadsvergaderingen duidelijke taal wordt gesproken.

Gewoon Dordt blijft aandacht vragen voor dit onderwerp. Niet alleen in de ‘Week van het lezen en schrijven’. Wij doen dat gewoon het hele jaar door.

Voorzitter, vorig jaar rond deze tijd behandelden we een kaderbrief in plaats van een kadernota, omdat het college toen net was aangetreden. Behalve de punten uit het politiek akkoord stond er weinig spannends in. Het college is ermee aan de slag gegaan en we waren op weg.

En nu, een jaar verder, was onze verwachting hoog over wat er in de kadernota 2024 zou staan. Zeker omdat we in de weken naar het verschijnen ervan konden merken dat het wat schuurde in het college. Een gezonde onderlinge strijd is er natuurlijk altijd, we kunnen het geld maar een keer uitgeven.

Toch viel het tegen voorzitter. Het afgelopen jaar is er meerdere keren genoemd dat er volop nieuwe ambities zijn voor de stad. Maar de kadernota lezend komt Gewoon Dordt tot de conclusie dat er weinig nieuws te bespeuren is. Het geld klotst ook niet tegen de plinten dus we snappen dat er keuzes moeten worden gemaakt. Alleen lijkt het nu meer op de winkel passen wat het college doet. De meeste plannen liepen al, vooral vanuit de Agenda 2030. En de punten die genoemd worden onder het kopje ‘beleidswensen’ hebben we allemaal al voorbij gehad en een besluit over genomen.

Het kan natuurlijk ook komen door ons als raad. Geven wij voldoende ruimte aan het college om uit te voeren wat wij hebben besloten? Onze fractie heeft het idee dat veel politici op de stoel van de wethouder en de ambtenaar gaan zitten. Zich constant met die uitvoering bemoeien. Dat lijkt ons best lastig voor de collegeleden: je probeert stappen vooruit te zetten maar je komt niet echt verder…. Het is net het bewegend bos zeg maar 😊.

Misschien scheelt het als we eindelijk eens bij stukken kunnen lezen wiens bevoegdheid iets is, zodat je ook als raad beter weet waar je invloed op uit kunt oefenen en waarop niet. Geen ‘vrijbrief’ voor het college om te doen wat zij wil, wel ruimte om meer vanuit een visie met onze stad Dordrecht bezig te zijn. Of misschien juist meer in de stad aanwezig te zijn op die plekken waar je de effecten kunt zien en voelen van het beleid. Want naast alle verplichte nummers lijken wethouders maar beperkt in contact te kunnen komen met inwoners en ondernemers; daar had ik het gisteren nog over met een van mijn mede-raadsleden. Dat mag wat ons betreft best anders.

Wij zien graag een college dat in volle overtuiging de eerder gestelde ambities blijft uitdragen, natuurlijk wel binnen kaders en budget.

Dan kunnen wij vertrouwen houden in ontwikkelingen als het Maasterras, de Spoorzone, met onder meer die geweldige verbinding tussen centrum en Krispijn over het station heen. Dat dit niet een uitgeklede versie wordt en eindigt in een veredelde loopbrug.

Dan kunnen we er zeker van zijn dat er eindelijk iets gaat gebeuren op het Gezondheidspark omdat de huizen die daar gepland staan wel betaalbaar zijn.

En dan kunnen we ervan uit gaan dat er bereidheid is bij het college om heilige huisjes omver te schoppen.  Want willen groeien naar 140.000 inwoners betekent dat je of de lucht in moet of de polder in. Je redt dat namelijk niet binnen de contouren zoals die er nu zijn.

En zo is er nog wel meer voorzitter waarvan wij denken dat er meer ambitie en lef op mag zitten. Echt structureel zorgen voor een betere aanpak voortijdig schoolverlaten. Echt zorgen dat zoveel mogelijk mensen beschikken over die basisvaardigheden die nodig zijn om goed mee te kunnen doen in de maatschappij.

Maar dat geldt ook voor het koesteren van evenementen die er zijn zoals Wantijpop en Big Rivers. De kerstmarkt is wat ingewikkelder. Want je redt het volgens ons niet met alleen de Dordtse Decemberdagen. Welke ondernemers hebben daar iets aan? En wie gaat dat bedenken? Wij hebben vanuit Gewoon Dordt een aantal mensen benaderd met de vraag: als jij het budget voor de marketing van de stad zou krijgen, wat zou je dan bedenken wat we kunnen doen? Erik-Jan had het idee om rond 19 juli Statenfeesten te organiseren. We komen er in het najaar op terug als we meer resultaten in beeld hebben.

Auto’s weren uit het centrum kan een ambitie zijn, niet de onze overigens, maar zijn we daar al op toegerust? Waar blijven die auto’s als mensen toch zo dicht mogelijk bij het centrum uit willen komen? En wat betekent dat voor de ondernemers, hoe komen zij aan hun spullen? Gertjan opperde dat we van de Biesboschhal een distributiecentrum kunnen maken met allerlei voorzieningen eromheen. Dan doe je ook eindelijk eens iets met die plek. Want we blinken niet uit in het herontwikkelen van een pand als dit of de Berckepoort of….

En wat we het centrum juist in moeten willen brengen zijn studenten. Leuk hoor, de Dordrecht Academy maar zijn er voorzieningen voor studenten? En bedien je alle groepen? Want waar de een genoeg heeft aan een kroeg wil een ander het liefst twee keer per week naar een tech bunker. En hoe zou het zijn om ervoor te zorgen dat jonge mensen die het centrum bezoeken daar in een hostel kunnen overnachten? Geen ontwikkelingen waar de gemeente zelf voor aan de lat staat maar waarvan je wel kunt uitspreken dat je die ambitie hebt. Beeldvormen dus!

Durf groter te denken en durf als je iets met elkaar wilt daar ook voor te gaan. Zorg dat je ambities zichtbaar zijn, zodat Dordt zichtbaar is. En daar staan we dan weer allemaal voor aan de lat voorzitter. Doe wat kan en doe daar een schepje bovenop. We lezen het graag terug volgend jaar bij de kadernota 2025.

De kadernota of voorjaarsnota maakt onderdeel uit van de ‘planning-en-controlecyclus’ van de gemeente. Jaarlijks moet de gemeente een begroting en jaarrekening maken. De kadernota is een voorbereiding op deze begroting en deze geeft antwoord op de vraag: ‘Waar gaan we het komende jaar het gemeenschapsgeld aan uitgeven?’ De nota wordt opgesteld door burgemeester en wethouders; ze bepalen prioriteiten. De gemeenteraad kan vervolgens wijzigingen voorstellen en nieuwe voorstellen doen.

Op 9 maart gaat bijna de hele gemeenteraad in een protestmars van het Energiehuis naar het Stadhuisplein lopen. Met de protestmars eisen de gemeenteraadsleden dat de uitstoot van PFAS door Chemours naar nul gaat. Overigens wil de gemeenteraad niet dat het bedrijf uit Dordrecht verdwijnt. Een meerderheid van de raad vindt dat de werkgelegenheid van Chemours belangrijk is voor de regio en de afgelopen jaren is de uitstoot en lozing van gevaarlijke stoffen, zoals PFAS, al enorm teruggedrongen.

Gewoon Dordt doet niet aan deze protestmars mee. Willen wij de uitstoot en lozing niet naar nul? Natuurlijk wel, als dat technisch mogelijk is. Maar dat is niet aan de orde. De provincie verleent de vergunningen aan Chemours en toezicht en handhaving zijn taken van de omgevingsdienst. Als gemeenteraadslid kun je dan boos roepen dat je de uitstoot van PFAS naar nul wilt, maar het is geen beslissing van de gemeenteraad.

Gewoon Dordt vindt dat de inwoners van Dordt beter eerlijk kunnen worden geïnformeerd over hoe lastig deze zaak is en waar de verantwoordelijkheden van de gemeente liggen. Daar hebben zij meer aan dan aan een plichtmatig protest. Wie vindt dat Chemours moet verdwijnen, moet bij de provincie Zuid Holland zijn. Opwinding hierover in de gemeenteraad is slechts schone schijn.

Dinsdag 13 december praat de politiek verder over het collegevoorstel tien huizen te kopen om daar tien gezinnen in te huisvesten (maximaal voor twee jaar) die om uiteenlopende redenen zonder woning zijn komen te zitten.

De beeldvormende bespreking en de eerste oordeelsvormende vergadering liepen niet van een leien dakje. Vooral de gekunstelde afspraak dat politieke partijen elkaar en de wethouder niet mogen interrumperen frustreerde een levendig debat. Terwijl de meeste partijen juist graag met elkaar wilden debatteren over de standpunten. De vorm won het van de inhoud.

Knelpunt is dat de gemeente recent een regeling heeft getroffen die is bedoeld als opkoopbescherming van betaalbare huizen. Het moet speculatie en huisjesmelken tegen gaan door kopers te verplichten zelf in hun verworven vastgoed te gaan wonen. Hoe doe je dat dan als gemeente wanneer tien huizen wilt opkopen?

Gewoon Dordt vindt dat de gemeente het goede voorbeeld moet geven en dus zelf geen uitzonderingspositie moet claimen. Ook al dient het een op zichzelf goed doel. Zij het dat die tien huizen een druppel op de gloeiende plaat zijn. Het vraagstuk vraagt om meer en structureler oplossingen.

Wij vinden dan ook dat de gemeente voor zichzelf geen uitzondering moet willen creëren. Wanneer je private partijen verbiedt betaalbare huizen op te kopen om sectie gaan verhuren, moet je dat zelf ook niet doen. Denk dan iets langer na over de problematiek en kom met een oplossing die en structureel is en meer gezinnen die in de problemen zitten effectief ondersteunt.

Maatwerk is prima. Broddelwerk is dat niet. Onze oproep aan het college is om het voorstel terug te nemen en met een betere oplossing te komen.

Voorgesteld besluit: het college opdracht te geven nieuwe oplossingen te vinden voor Dordtse gezinnen met kinderen die dakloos zijn of dreigen te worden en niet op reguliere wijze aan een woning kunnen komen; hiervoor bij voorkeur een PPS-constructie uit te werken (Publiek Private Samenwerking met een private partij en/of zorginstelling) waarbij een aantal passende koopwoningen met een maximale prijs van € 275.000,- kunnen worden aangekocht op de woningmarkt; het college mandaat te geven een lening of garantstelling te verstrekken en/of woningen aan te kopen tot een totaalbedrag van € 3 miljoen; toestemming te verlenen om, zo nodig, af te wijken van de regeling opkoopbescherming vanwege het maatschappelijk belang. Agenda 13 december: Sociaal domein: Maatwerk huisvesting - Raadsvoorstel.

Eind augustus 2022 ontving de raad een voorstel met als titel “Maatwerk huisvesting”. Hierin wordt voorgesteld om het college de opdracht te geven ‘nieuwe oplossingen te vinden voor Dordtse gezinnen met kinderen die dakloos zijn of dreigen te worden en niet op reguliere wijze aan een woning kunnen komen’. Dat klinkt goed; op een andere manier kijken naar deze problematiek.

Direct daarna wordt de raad gevraagd om het college toe te staan een lening of garantstelling te verstrekken om woningen aan te kopen. Woningen van maximaal € 275.000, totaal 10 stuks. Daar kunnen gezinnen maximaal twee jaar wonen. En van daaruit worden ze begeleid naar een ander huis.

Nu is het niet zo dat de gemeente Dordrecht zal omvallen van € 3 miljoen. Toch is Gewoon Dordt tegen het voorstel. De gemeente is geen woningbedrijf, geen bank, geen makelaar en geen hypotheekverstrekker. Daar komt bij dat sinds 1 februari van dit jaar er in Dordrecht ‘opkoopbescherming’ is ingevoerd. Dat betekent (in het kort) dat het huis dat je koopt ook door jezelf bewoond moet worden. Met dit voorstel stap je dus niet alleen van je kerntaken als overheid af. Je past ook voor jezelf de regels aan.

En we zijn vooral tegen omdat we het met 10 huizen oplossen voor maar 10 gezinnen. Als gemeente moet je ernaar streven dat iedereen een dak boven zijn of haar hoofd heeft. Dat je zorgt voor een structurele oplossing. Dit is een druppel op een gloeiende plaat. Verantwoordelijk wethouder Heijkoop denkt goede sier te maken, terwijl hij ‘achter de schermen’ inwoners in de steek laat.

Beste Peter, we hopen dat dit voorstel niet aangenomen wordt. Dan heb je daarna de gelegenheid om met alle belanghebbenden aan de slag te gaan om aan een echte ‘out-of-the-box’, ofwel ‘buiten de kaders’ oplossing te werken. Onze inwoners die het even zelf niet redden verdienen dat.

Voorgesteld besluit: het college opdracht te geven nieuwe oplossingen te vinden voor Dordtse gezinnen met kinderen die dakloos zijn of dreigen te worden en niet op reguliere wijze aan een woning kunnen komen; hiervoor bij voorkeur een PPS-constructie uit te werken (Publiek Private Samenwerking met een private partij en/of zorginstelling) waarbij een aantal passende koopwoningen met een maximale prijs van € 275.000,- kunnen worden aangekocht op de woningmarkt; het college mandaat te geven een lening of garantstelling te verstrekken en/of woningen aan te kopen tot een totaalbedrag van € 3 miljoen; toestemming te verlenen om, zo nodig, af te wijken van de regeling opkoopbescherming vanwege het maatschappelijk belang.

Raadslid Irene Koene van Gewoon Dordt heeft de afgelopen jaren herhaaldelijk aandacht gevraagd voor begrijpelijk taalgebruik. Daarom heeft de gemeente zich aangesloten bij het zogeheten Taalakkoord. Als ‘bewijs’ daarvan hangt gemeenteraadslid Irene Koene (Gewoon Dordt) het bijbehorende schildje op bij de ingang van de Stadswinkel in het Stadskantoor. Zaterdag 14 september organiseert Gewoon Dordt ter afsluiting van de Week van de Alfabetisering op de Nieuwbrug diverse letterspellen. Dus als je toch op het Voorstraat Noord Festival bent...!

'Iedereen moet taal uit Stadskantoor begrijpen’

Dordrecht wil dat medewerkers en politici begrijpelijke taal spreken, zodat ook laaggeletterden snappen wat bedoeld wordt met woorden of tekst.