Poliflw

Het AOV Purmerend-Beemster neemt deze gelegenheid te baat om haar oprechte en warme wensen aan u over te brengen voor het komende jaar.

Terwijl we de drempel van 2024 oversteken, willen we benadrukken dat onze wensen niet alleen gericht zijn op materiële voorspoed en succes, maar vooral op het behoud en de bevordering van uw gezondheid.

In deze snel veranderende tijden, waarin gezondheid een ongekende prioriteit heeft gekregen, hopen wij dat het nieuwe jaar u en uw dierbaren momenten van vreugde, welzijn en een robuuste gezondheid brengt.

Met een hart vol hoop en optimisme kijken wij uit naar een jaar waarin we samen sterker en gezonder kunnen zijn.

Vrijwilliger zijn….. kan je verrijken.

Onlangs schreef ons commissielid Henk Wolf in het Purmerends Nieuwsblad over een nijpend tekort aan zorgpersoneel. Waardoor er vaak dure krachten (o.m. ZZP’ers) moeten worden ingehuurd. Want goede zorg moet gegarandeerd blijven!

Ik dacht: ‘’Ik ben wel geen professional, maar zijn er alleen ‘vakkrachten’ nodig om goede zorg te kunnen garanderen? En wat is ‘goede zorg’. Zijn daaronder geen activiteiten die je als persoon met wat vrije tijd kunt doen?

Zo gedacht, zo gedaan en medio juni jl. meldde ik mij aan als vrijwilliger bij de ‘Rusthoeve’.

Sindsdien wandel ik Iedere maandagmiddag met nog een paar vrijwilligers en cliënten. Bijvoorbeeld richting Hertenkamp in de bloemenbuurt. Of ‘een rondje om de kerk’ in het centrum van Purmerend. Cliënten in rolstoel of achter hun rollator.

Je ziet ze genieten en je geniet (daardoor) zelf ook!

Woensdagmiddag verricht ik hand-en-span diensten in de huiskamer op de begane grond en/of de huiskamer op de tweede verdieping.

Cliënten ophalen voor de lunch. Soep en bouillon halen uit de keuken in de Populier. Het zijn maar kleine dingen, maar ‘o zo nodig om de vaste krachten te ontlasten.

Daarnaast levert het jezelf veel voldoening. Ik heb in korte tijd van de cliënten al zoveel leuke verhalen gehoord. En dankbaarheid mogen ontvangen.

Er wordt wel gezegd: ‘’Als vrijwilliger neem je de plaats in van betaalde krachten’’.

Maar leg mij dan maar eens uit waarom er, met name in de (ouderen) zorg, een schreeuwend personeelstekort is?

Voorzitter Ouderenpartij AOV Purmerend – Beemster

Graag deel ik dit feestelijke recept voor ham in deegkorst uit mijn Romeinse kookboek Garum & Duivelsdrek. De Romeinse keuken voor de tafel van nu met je.

De antieke Romeinse keuken heeft veel verborgen verrassingen die het ontdekken waard zijn. Hoewel gerechten uit de oudheid vooral bekend staan om hun uitgesproken smaken met veel zoet-zuurcombinaties en recepten waar hartig en zoet samen gaan, tref je soms opeens een modern ogende parel van een gerecht.

In het enige Romeinse kookboekje dat we nog kennen staat zo’n gerecht dat op de kersttafel anno 2017 een pronkstuk zal zijn: ham in een deegkorst. Het gerecht siert al 2000 jaar de tafel van de elite tijdens banketten en feesten. Smaakmakers en deegsoorten verschilden van tijd tot tijd, maar het principe van dit smakelijke gerecht kennen we nog steeds. Misschien ook niet zo gek, want wie houdt er nou niet van een knapperige deegkorst gevuld met super malse langzaam gegaarde ham.

Tijdens experimenten voor mijn Romeinse kookboek ontdekte ik hoe subtiel en verfijnd dit antieke recept eigenlijk is. Het deeg met olijfolie geeft een heerlijke knapperige korst en is vrij licht als je het vergelijkt met deegkorsten met boter. De licht gepekelde ham wordt voorgekookt met niet meer dan wat gedroogde vijgen en laurier, wat zorgt voor een licht zoute, tikje zoete en mooie kruidige smaak aan de ham. De combinatie van knapperige korst en malse ham is verrukkelijk en maken dit gerecht tot een pronkstuk op de kersttafel dit jaar.

Het antieke recept rept niet over het gebruik van het kookvocht van de ham, maar ik kon me niet voorstellen dat dat weggegooid werd. Ik maakte er een saus van voor bij de ham.

Dit gerecht is niet alleen een must voor zijn smaak en uiterlijk, maar ook erg leuk om samen te maken. Bovendien bespaart het je veel dinerstress, want je maakt hem van tevoren en de oven doet de rest! Door zijn subtiele smaak combineert het perfect met allerlei groenten en gestoofd fruit, dus je kunt met je bijgerechten alle kanten op.

Het is koud ook heel lekker bij de lunch of als snack bij de borrel!

Met dit Romeinse gerecht zet je niet alleen een pronkgerecht op je dis, maar heb je ook een goed verhaal!

Benodigdheden

1 stuk biologische achterham van circa 700 gram (licht gepekeld)

6 gedroogde vijgen

3 laurierbladen

250 gr bloem

100 ml water

1 tl zout

2 el olijfolie

4 el honing

olijfolie om te bestrijken

½ el garum (vissaus) (voor saus)

2 el honing (voor saus)

Doe de ham in een pan en voeg water toe totdat hij net onder staat. Snijd de vijgen in grove stukken en voeg samen met de laurier toe. Breng de ham aan de kook en laat op een zacht vuur pruttelen tot de kerntemperatuur 50 graden is. Laat de ham in het kookvocht afkoelen.

Doe de bloem met het zout in een kom en voeg olie en water toe. Kneed hier een soepel deeg van. Leg het even in de koelkast terwijl je de ham verder bereidt.

Haal de ham uit de pan (bewaar het kookvocht!), dep hem droog met keukenpapier en maak bovenop en aan de zijkanten kruislings inkepingen in het vlees. Smeer de ham vervolgens in met de honing en zorg dat het ook goed in de inkepingen terecht komt.

Rol het deeg uit tot een grote lap die je hele ham kan bedekken. Leg je ham in het midden en vouw het deeg er mooi omheen. Zorg dat de naden goed dicht zitten. Leg de ingepakte ham met de naad naar beneden op een bakplaat op bakpapier. Bestrijk het deeg overal royaal met olijfolie. Bak de ham circa 45 minuten in de oven op 200 graden tot het deeg mooi krokant en bruin is geworden.

Haal een glaasje van het kookvocht en de gewelde vijgen uit de pan en doe die samen met wat honing en garum in een pannetje. Breng aan de kook en laat iets inkoken. Pureer het geheel tot een mooie saus. Snijd de ham met deegkorst in plakken en serveer met de saus.

Met de vergrijzing neemt ook de zorg voor ouderen toe.

De werkdruk voor zorgpersoneel is enorm en kan leiden tot een verhoogd ziekteverzuim en zelfs tot het beëindigen van het werk als zorgmedewerker.

Om toch goede zorg te kunnen blijven waarborgen is men afhankelijk van ZZP’ers en flexwerkers, met als gevolg extra kosten bovenop de toch al hoge ziektekosten.

Tegenwoordig wordt veel gesproken over de vereenzaming van ouderen en het verbinden van mensen. Zoek zelf ook die verbinding via de buurtopbouwweker in uw wijk of ga eens langs bij zorginstellingen in uw buurt.

Kom een praatje maken, een spelletje doen, koffiedrinken, bloemschikken of een andere activiteit om de zorg te ontlasten, zodat de zorg weer de zorg kan zijn!

Henk Wolf

Commissielid

Wie denkt dat het worstenbroodjes oer-Hollands is, heeft het mis. Al in de 16e eeuw verschijnt er een uitgebreid recept voor worstpasteitjes in een Italiaans kookboek. Worst omwikkeld met een dun lapje vlees in knapperig deeg in de vorm van een bootje. Gerechten in een deegkorst zijn eeuwenoud en sierden menig feesttafel en banket.

Geen historisch gerecht is zo veelzijdig als de pastei. Rijk gevuld met smakelijke deegkorst is het erg bevredigend om te eten en bovendien een pronkstuk op tafel. Bijna alle historische kookboeken uit Europa hebben recepten voor pasteien en taarten. Veruit de meeste recepten bevatten vlees. Er zijn vullingen met rund, varken, schaap, wild en vooral een grote diversiteit aan gevogelte, zoals hoenderen, patrijzen en fazanten. Ook vispasteien komen voor en regelmatig een kaas-, groente- of kruidentaart.

Het oudste recept voor een pastei, met vogeltjes, staat op een bijna 4000 jaar oud kleitablet uit het oude Mesopotamië. Uit de oudheid zijn geen pasteien en taarten bekend, hoewel er wel kleine deegflapjes gemaakt werden met zoete vullingen en er ook een gerecht bekend is waarbij ham in een deegkorst werd gebakken. Kookboeken uit de middeleeuwen, Renaissance, 17e en 18e eeuw staan echter vol met pastei- en taartrecepten.

Pasteien en taarten behoren in de hele geschiedenis tot de luxere gerechten, voornamelijk door het kookgerei en de oven of taartpan die nodig zijn om ze te bereiden. Niet vreemd, want deze boeken zijn geschreven voor en door elite en gegoede burgerij en tonen voornamelijk bijzondere en niet per se dagelijkse kost.

voor 4 stuks

deeg

200 gram gebuild tarwemeel

1 theelepel zeezout

100 gram koude roomboter

scheut koud water

vulling

4 verse worsten*

4 dunne varkensschnitzels

200 gram paddenstoelen

2 eetlepel suiker

2 theelepel ceylon kaneelpoeder

1 theelepel kruidnagelpoeder

1 ei, om te bestrijken

Doe het meel, het zout en de boter in een kom en hak de boter met een mes in kleine stukjes. Voeg het water toe en kneed er vlug een soepel deeg van. Als het deeg te droog is, voeg je wat extra water toe. Leg het deeg even te rusten in de koelkast.

Breng water aan de kook in een kookpan. Draai het vuur zacht en doe er de worsten in. Laat ze 3 minuten in het warme (niet kokende) water liggen, haal ze er dan uit en laat afkoelen. Haal voorzichtig het velletje van de worsten.

Onlangs kwam ik in het bezit van een exemplaar van hét Nederlandse kookboek uit de 17e eeuw De verstandige kock of sorghvuldige huyshoudster (1683). Het geeft een prachtig beeld van wat er in de 17e eeuw in de keukens van welgestelden gebraden, gestoofd, gebakken, gekonfijt en gekookt werd. Ingrediënten uit het seizoen, van kop tot staart, langzaam gegaard, geen verspilling en zelf gekweekt. Herkenbaar?

Dit heerlijke citroentaartje lijkt me ideaal om mijn verjaardag dit jaar mee te vieren. Het recept is wat gemoderniseerd, aangezien de dikke brei van alleen citroenschil, appels, eidooiers, broodkruim, boter en suiker, zoals het recept voorschrijft, onze magen wat minder zal behagen. Het recept heeft wat meer vocht nodig, dus voegen we ook wat eiwit en het sap van de citroenen toe. Bakken met broodkruim geeft misschien niet zo’n mooi glad oppervlak aan je taart, maar het zorgt wel voor een heerlijke luchtige structuur!

Voor de bodem

250 gram bloem

2 eetlepels suiker

100 gram koude boter

snufje zout

1 eidooier

2 à 3 eetlepels koud water

Voor de vulling

4 citroenen

3 eidooiers

3 eieren

150 gram suiker

50 gram boter

25 gram broodkruim

4 appels (liefst goudrenetten)

Bodem

Hak de boter in kleine stukjes. Doe bloem, suiker, boter en zout in een kom en kneed tot een kruimelig deeg. Klop de eidooiers los met het water en voeg het toe. Kneed er nu een bal deeg van. Voeg wat water toe als het te droog is. Rol het deeg met een deegroller uit op een met bloem bestoven plank. Vet een taartvorm in met olie en bekleed deze met het deeg. Doe er een bakpapiertje in en strooi er een blindbakvulling in. Bak de taartbodem 20 minuten op 190 graden in een voorverwarmde oven. Haal de vulling en het bakpapier er uit en zet de bodem terug in de oven. Bak nog circa 5 minuten, totdat de bodem droog is.

Rasp de citroenen en pers ze uit. Doe rasp en sap in een pannetje met dikke bodem. Voeg de eidooiers, eieren, suiker en boter toe en breng rustig aan de kook. Blijf ondertussen goed roeren met een garde tot het een dikke vla wordt. Voeg dan het broodkruim toe en laat nog een minuutje pruttelen.Schil de appels en verwijder de klokhuizen. Snijd de appels in dunne partjes. Schik de partjes op je taartbodem en schep de citroenvla er overheen. Bak de taart 20 minuten in een voorverwarmde oven op 190 graden.

Uit eetverleden. nl          Ron Wiegel

De (politieke)reis van Gerda heeft de eerste halte bereikt.

Op 30 maart jl. heeft zij zich ten overstaan van burgemeester Ellen van Selm, gemeld als commissielid van de gemeente Purmerend.

Niet alleen meepraten in de fractievergaderingen op de dinsdagavond, maar heeft nu ook de gelegenheid om haar zegje te doen en daarbij het standpunt van haar ‘AOV’ over het voetlicht te brengen in de commissievergaderingen van Purmerend.

Het zijn van commissielid geeft Gerda ook de mogelijkheid om werkbezoeken af te leggen. Een wens die in vervulling is gegaan. Niet afhankelijk zijn van wat er geschreven of door anderen verteld wordt. Maar zelf ervaren en indrukken op kunnen doen, dat is haar devies.

Succes Gerda!

Van de voorzitter….

Voor veel inwoners in Purmerend is Wijkcentrum Prinses Marijke in de Violenstraat 6 (Bloemenbuurt) een begrip. Zeker bij de vele 55-plussers in onze gemeente die daar wekelijks over de vloer komen. Het staat er bol van activiteiten en je kunt er gezellig met elkaar kletsen met een kopje koffie of thee. Daarnaast heeft ook het Purmerender Stadstoneel hier haar thuisbasis.

Het beheer van het voormalig schoolgebouw is in handen van een Stichting met de gelijknamige naam. Niet alleen vele huishoudens, bedrijven, organisaties en verenigingen gaan gebukt onder de energiecrisis, maar zeker ook de Stichting. Komt nog bij dat het wijkcentrum, net als

meer oude gebouwen slecht geïsoleerd is. Vóór de crisis bedroeg de energierekening al bijna € 8.000 op jaarbasis. Spookbeeld is dat met de huidige tarieven dit bedrag explodeert tot het viervoudige! Dat kan de Stichting natuurlijk niet (alleen) trekken.

En dat vond ook ons raadslid Heleen Kokkeel, commissie ‘Maatschappelijk’. Je moet er niet aan denken dat WC Prinses Marijke haar deuren zou moeten sluiten. Voor haar dus reden om aan het college van B&W van Purmerend te vragen om een oplossing.

Ook vroeg Heleen aandacht voor de staat van het pand; het moet nodig verduurzaamd worden. De door haar gestelde vragen lijken niet aan dovemans oren gesteld te zijn.  Want wat het gemeentebestuur betreft kan er in ieder geval worden gekeken naar mogelijkheden om het pand te verduurzamen.

Daarnaast wordt o.m. ook de huidige subsidie aan de Stichting onder de loep genomen. Is zij toereikend genoeg om de explosief gestegen energierekeningen te betalen?

‘’Vooruitlopend op de subsidie ‘amateurkunst 2023’ krijgt het Purmerends Stadstoneel alvast een financiële bijdrage ter hoogte van € 5000 om hiermee alvast de energienota van januari 2023 te kunnen voldoen.’’

Prinses Marijke overleefde de Coronacrisis. Zal zij ook de energiecrisis kunnen doorstaan……?                          Onze partij heeft daar met de steun van het gemeente bestuur goede hoop op!

In 1514 verschijnt in Brussel Een notabel boecxken van cokeryen, het eerste gedrukte Nederlandstalige kookboek. Het is een boekje vol heerlijke recepten met veelal luxe ingrediënten voor die periode. We vinden er ook het oudste Nederlandse recept voor appeltaart. De appels worden flink gekruid met specerijen en worden gebakken onder een lekkere laag deeg. Specerijen behoorden tot de duurste ingrediënten in de 16e eeuw. Destijds een heerlijk taartje voor de elite en vandaag de dag voor iedereen!

De oudste Nederlandse appeltaart

Wij zijn tegenwoordig gewend om mooie stevige en smakelijke deegkorsten te maken voor onze taarten die wezenlijk onderdeel zijn van de taart of pastei. In de late middeleeuwen was dat geen vanzelfsprekendheid. Recepten draaien om de vulling en niet om de korst. Het was dan ook gewoonte om de taart leeg te lepelen. De korst werd niet altijd opgegeten.

Een andere gewoonte is het toevoegen van vocht – een saus, bouillon of in dit recept room – halverwege de baktijd. Je liet de vulling van een pastei deels garen en voegde daarna extra vocht en smaakmakers toe. In mijn experimenten leidde het soms tot een kliederboel als ik weer eens een bakvorm met losse onderdelen had gebruikt. Gebruik voor dit gerecht dan ook liefst een dichte aardewerk schaal.

Hier vind je nog een mooi appeltaartrecept uit de Gouden Eeuw.

Benodigdheden

Deeg

Vulling

8 flinke appels

Bereiding

Maak een soepel deeg door de bloem te mengen met de boter, water, ei en zout en kort te kneden. Verpak het deeg in plasticfolie en laat het circa 30 minuten rusten in de koelkast.

Verwarm de oven voor op 180 graden. Schil de appels, verwijder de klokhuizen en snijd de appels in kleine stukjes. Schep er de rietsuiker en specerijen doorheen. Beboter een taartvorm met vaste bodem en doe er de appel in. Rol het deeg uit en dek de taartvorm ermee af. Bak de taart in circa 45 minuten goudbruin en gaar.

Snijd een flink gat uit het deeg. Giet er de room bij. Roer de appels en room even goed door. Zet de deksel weer op de taart. Schep voor het opdienen de appels uit de taart en geef er een lekker stuk deeg bij.

Ron Wiegel uit Eetverleden.nl