Op 1 januari 2015 is de jeugdzorg naar de gemeenten gegaan, wordt er fors gekort op de thuiszorg en de dagbesteding en wordt de toegang tot de sociale werkplaats gestopt voor mensen met een beperking. De gemeente krijgt veel nieuwe taken en daardoor meer geld. Maar veel minder geld dan toen provincie en overheid deze taken moesten uitvoeren.
Dit vraagt veel van de gemeenteraden, de wethouders en de ambtenaren.
Dat vergt veel creativiteit – we moeten proberen de bezuinigingen zó te realiseren dat de burger hiervan het minst zal merken. Maar we gaan het wel merken en er zal hier en daar zeker schade ontstaan.
Er is door colleges en ambtenaren enorm veel nieuw beleid ontwikkeld en ter goedkeuring voorgelegd aan de verschillende gemeenteraden. Veel van deze overgekomen taken doen we samen met andere gemeentes in zogenaamde Gemeenschappelijke Regelingen. Dat heeft als voordeel dat je er samen over kunt nadenken en samen aan kunt werken. Het grote nadeel is echter dat de gemeenteraden ‘op afstand’ staan en hierover niet zoveel meer te zeggen hebben.
En toen werd het 1 januari 2015...
Het beleid dat is bedacht wordt nu in de praktijk toegepast. We hopen allemaal dat het zo gaat zoals we voor ogen hebben. Voor de burger zal het anders gaan als de jaren hiervoor, voor de zorginstellingen geldt dit ook. Voor gemeenteraden, colleges en burgers is dit niet anders.
We willen dat er zo min mogelijk mensen tussen wal en schip vallen. Dat het beleid zo wordt uitgevoerd als we hadden bedacht, dat oplossingen die ‘werken’ bekend worden, dat problemen snel aan het licht komen.
Daarom hebben we het ZORGPUNT opgericht: wat gaat er goed, wat kan beter, wat klopt er niet, wat kan anders?
Hoe eerder we zaken boven tafel hebben, hoe beter dit is voor onze inwoners. Zo kan beleid worden aangepast wanneer blijkt dat er structureel iets niet goed is bedacht. Ook kunnen goede ideeën breed worden ingezet, signalen sneller worden opgepakt.
Wat zou er zoal niet goed kunnen gaan:
verlies van thuiszorg (o.a. minder uren huishoudelijke verzorging per week of het geheel schrappen van de huishoudelijke verzorging)
ontslagen in de thuiszorg (massaontslag of deel van salaris inleveren om baan te kunnen behouden)
problemen bij voeren van ‘keukentafelgesprekken’ (bijvoorbeeld alleen telefonisch of helemaal geen gesprek voordat zorg wordt beperkt of geschrapt)
mensen die naar de rechter gaan om hun recht op zorg te halen
kinderen die tussen wal en schip vallen door nieuwe jeugdwet (behandeling die voortijdig wordt afgekapt, kinderen die naar andere behandelaar moeten, kinderen die uit een instelling wordt gezet of kinderen die geen zorg krijgen vanwege hoge eigen bijdrage)
tijdelijke contracten bij de sociale werkplaatsen die niet worden verlengd, sluiten van afdelingen of gemeenten die geen banen organiseren voor mensen met een beperking
problemen met de herkeuring van jonggehandicapten
bijstandsgerechtigden of mensen met een beperking die moeten werken zonder loon
Wat kan beter of welke goede oplossingen zijn er aangeboden of heeft u zelf bedacht?
Wij horen het graag!
U kunt uw ervaringen melden:
per email aan
sp.denhelder@gmail.com
