Poliflw

Door John Kerstens op 19 mei 2020 Delen  

Uit een nieuw onderzoek van de FNV bleek vanochtend dat veel zorgverleners tot op de dag van vandaag nog vaak onvoldoende beschermd hun werk doen. Moeten doen. 

Nadat de Tweede Kamer daar diverse keren op had aangedrongen, meldde het kabinet een tijdje geleden met de nodige tamtam dat zorgverleners zélf het beste kunnen bepalen wanneer zij bijvoorbeeld een mondkapje nodig hebben. De mening van de professional zou zo in de plaats komen van de vaak wat vage richtlijnen van het RIVM. Richtlijnen die volgens veel zorgverleners eerder zijn ingegeven door het gebrek aan beschermingsmiddelen dan door wat medisch verantwoord is.

De mening van de professional zou zo in de plaats komen van de vaak wat vage richtlijnen van het RIVM

Goed nieuws, zou je denken. Maar in de praktijk komt er van die centrale rol van de zorgprofessional vaak nog maar weinig terecht. Met name in verpleeghuizen en in de thuiszorg (waar zes op de tien medewerkers nog steeds regelmatig onbeschermd aan het werk moeten), maar ook in ziekenhuizen (een op drie) en bijvoorbeeld de gehandicapten- en kraamzorg.

Dat zijn echt schokkende cijfers. Zorgverleners moeten hun werk veilig kunnen doen. Zonder zelf besmet te raken en zonder op hun beurt weer anderen te besmetten. Het is kwalijk dat een en ander tot op de van vandaag nog niet in orde is. De zoveelste gebroken belofte van het kabinet. Veel zorgverleners maken zich bovendien zorgen dat de schaarste aan beschermingsmiddelen (als vanaf 1 juni bijvoorbeeld iedereen in bus, tram of trein een mondkapje moet dragen) eerder groter dan kleiner wordt. En daarmee de risico’s die zij lopen. De belachelijke redenering van het kabinet dat reizigers in het openbaar vervoer straks alleen met onveilige mondkapjes mogen reizen, doet daar niets aan af.

Zorgverleners moeten hun werk veilig kunnen doen. Zonder zelf besmet te raken en zonder op hun beurt weer anderen te besmetten

Tenslotte blijkt ook het bestellen van mondkapjes tot veel gedoe te leiden. Te vaak zijn ze ondeugdelijk, zo kwam afgelopen weekend weer in het nieuws. Zo zouden al miljoenen mondkapjes zijn afgekeurd. De kritische Kamervragen die ik inmiddels dik een maand geleden daarover al stelde, zijn tot op de dag van vandaag overigens nog niet beantwoord.

Tweede Kamerlid

Of je nu lid bent, vrijwilliger, of belangstellende: Samen maken we het verschil!

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Ze stromen allemaal binnen bij onze commissie op verschillende manieren. Via de website hoekanmorgenbeter.nl, via online huiskamergesprekken en vele mails, apps en belletjes. Dankjulliewel!

In het online huiskamergesprek over de Zorg werd ons duidelijk hoe zwaar de administratieve last is die moet worden gedragen, terwijl de professionals hun tijd juist willen inzetten om anderen te helpen.

Tijdens het online huiskamergesprek over het Onderwijs droegen leraren ideeën aan om het lerarentekort te verminderen. Want we staan niet alleen stil bij de uitdagingen, maar krijgen ook waardevolle oplossingen aangereikt.

De gezamenlijke netwerken Zorg, Gehandicapten en Ouderen gaven ons mee dat een fatsoenlijk bestaan voor iedereen mogelijk moet zijn. Daarvoor is het essentieel om wonen, welzijn en zorg in samenhang te bekijken, en om samenwerking verder te stimuleren.

Intussen zijn onze lokale afdelingen ook druk bezig om zoveel mogelijk verhalen, ervaringen en ideeën van mensen binnen en buiten onze partij op te halen.

Voor ons is nu de uitdaging om al die goede ideeën te bundelen en er een mooi verkiezingsprogramma van te maken. Daar zijn we hard mee aan de slag.

Doe je ook mee? Laat je ideeën dan achter via hoekanmorgenbeter.nl. We hebben jouw hulp hard nodig!

Met strijdbare groet,

Namens alle commissieleden,

Esther-Mirjam Sent Voorzitter verkiezingsprogrammacommissie

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Gijs van Dijk op 1 mei 2020 Delen  

Als je werkt, wil je zeker zijn van een fatsoenlijk loon. Een loon waarmee je de rekeningen kan betalen en je gezin kan onderhouden. Daarom dien ik vandaag, op de Dag van de Arbeid, het wetsvoorstel ‘voor een hoger minimumloon’ naar de Tweede Kamer. Met een hoger minimumuurloon krijgen de harde werkers – naast de waardering die zij verdienen – ook gewoonweg meer loon. Zo bieden we alle werkenden betere bescherming tegen uitbuiting en onderbetaling. 

Ik dien op de Dag van de Arbeid het wetsvoorstel voor een hoger minimumloon in.

Vandaag de dag werken meer dan 500.000 mensen in Nederland voor een minimumloon. Juist nu, tijdens de coronacrisis, zien we hoe onmisbaar het werk van mensen in de schoonmaak, supermarkt, post en afvalverwerking is. Met het verhogen van het minimumuurloon naar €10,60 euro gaan schoonmakers, supermarktmedewerkers, postbezorgers en vele anderen er al snel meer dan 10% op vooruit. Dat is een euro per uur en een paar tientjes per week. Dat is het verschil tussen een lege portemonnee of een beetje ruimte aan het eind van de maand. Eindelijk kan je kind sporten of kun je eens nieuwe kleren kopen. 

Juist nu zien we hoe onmisbaar het werk van mensen is die een cruciale baan hebben.

Terwijl er jarenlang grote winsten zijn gemaakt en directeuren en aandeelhouders bonussen en dividend ontvingen, kregen veel harde werkers maar net genoeg loon om rond te kunnen komen. Deze mensen werken keihard. Maar ze hebben te weinig geld als de koelkast kapot gaat of nieuwe schoenen voor hun kind nodig hebben. Ik wil dat mensen met een minimumloon zeker zijn van een fatsoenlijk inkomen. Met dit wetsvoorstel zetten we een eerste stap vooruit naar een hoger leefbaar loon.

Dit voorstel biedt bescherming aan alle werkenden tegen uitbuiting en onderbetaling.

Naast een hoger loon zorgt dit voorstel voor betere bescherming van werkenden. Nu zijn er in Nederland verschillende minimumuurlonen. Deze verschillen per sector en hangen en zijn afhankelijk van de lengte van de werkweek. Daardoor wordt door kwaadwillende werkgevers en uitzendbureaus gesjoemeld. Dit wetsvoorstel zorgt voor één minimumuurloon voor alle sectoren. Door de invoering van één vastgesteld uurloon kan de Inspectie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid beter handhaven. Ook kan je zelf makkelijk zien of je voldoende loon krijgt. Dus, een betere bescherming voor alle werkenden tegen uitbuiting en onderbetaling. Want iedereen heeft het recht op bestaanszekerheid.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Dit is een onzekere tijd voor zorgwerkers. Ze staan dag en nacht voor ons in de frontlinie om het coronavirus te bestrijden. Een deel van die zorgwerkers wordt getest. Maar er zijn veel verhalen van mensen die nog steeds op een test wachten. Zelfs als zij al hoge koorts hebben. 

Dit is een ingezonden verhaal van een verpleegkundige.

Uit privacy-overwegingen is dit verhaal geanonimiseerd.

We worden onthaald als helden. Dat is ook leuk. Maar ik heb het gevoel dat ik gewoon mijn werk doe. Ik draai nu extra diensten, maar dat hoort bij mijn beroep in deze crisis. Een soldaat zet voor een oorlog geen stap achteruit, maar juist twee stappen vooruit. En zo voelt dat nu ook voor mij en alle zorgmedewerkers.

Als verpleegkundigen staan we op de werkvloer met een slagersschortje zonder mouwen.

Als verpleegkundigen staan we op de werkvloer met een slagersschortje zonder mouwen. Ja, dat doen we ook als we patiënten behandelen die positief zijn voor het coronavirus. Het protocol is dan ook: de patiënt gaat niet in isolatie als hij of zij symptomen heeft, maar pas als hij ook echt positief getest wordt. Dat houdt in dat ik en mijn collega’s onbeschermd bij positieve patiënten hebben gestaan. Zelfs toen we nog met natte verneveling mochten werken en er erg veel druppelcontact was.

Inmiddels hebben we een collega van de afdeling intensive care uit huis moeten plukken. Hij zat ziek thuis, maar de situatie was dermate ernstig dat hij meteen in coma is gebracht en aan de beademing is gegaan. Daar blijft het niet bij. Er zijn nu meer dan ooit collega’s die met klachten rondlopen. Bij de vraag of ze getest mogen worden, wat zou mogen van de regering, krijgen we een hoofdschuddend antwoord: ‘We hebben hier ons eigen beleid en dat beleid is bepalend’.

We kunnen niet getest worden.

In deze crisis zetten wij zorgwerkers twee stappen vooruit. En dat doen we met veel liefde. Maar wij zijn mensen, en geen robots. Ook wij kunnen besmet worden. Daarom willen we een antwoord op de vraag: waarom ontneemt het ziekenhuisbeleid ons nog altijd het recht om ons te laten testen?

Als wij twee stappen vooruit doen. Dan verwachten we dat het kabinet dat ook doet.

Als wij twee stappen vooruit doen, dan verwachten we dat het kabinet dat ook doet. Geen woorden, maar daden. Het voelt fijn dat mensen nu aandacht hebben voor de zorg. Maar met aandacht alleen komen we niet heelhuids uit deze crisis.

Lodewijk Asscher ontving de afgelopen dagen honderden vergelijkbare berichten van bezorgde zorgwerkers. Naar aanleiding daarvan schreef hij een open brief aan minister Hugo de Jonge.

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Attje Kuiken op 25 april 2020 Delen  

Het is een hartenkreet, zoals we er veel horen vanuit de geestelijke gezondheidszorg. Zonder enige beschermingsmiddelen staan zij voor duivelse dilemma’s. “Ga ik onbeschermd naar iemand met griepklachten, of moet de patiënt het zonder zorg stellen?”

Bij de bewoners van instellingen neemt de frustratie toe. De coronacrisis raakt juist psychisch kwetsbaren enorm hard. Er dreigt een stille ramp. Er is een noodplan voor de ggz nodig, want dit virus eist onzichtbaar levens.

De afgelopen weken ging alle aandacht terecht naar de intensive care.

De afgelopen weken ging alle aandacht terecht naar de intensive care. Naar de fantastische verpleegkundigen en artsen. Door hun harde werk kunnen we inmiddels voorzichtig hoopvol zijn over de ziekenhuiszorg. Daardoor zien we nu wel dat er op andere delen grote problemen zijn.

Voor mensen met psychische problematiek is het wegvallen van hun ritme en dagbesteding ingrijpend. Ze hebben hun therapie en contacten nodig. Als dat verdwijnt hebben ze niks om op terug te vallen.

De coronacrisis raakt juist psychisch kwetsbaren enorm hard.

Onlangs meldde ambulancepersoneel in deze krant hartverscheurende verhalen over verwaarloosde en verwarde mensen. Huiselijk geweld neemt toe, kinderen zoeken steeds vaker hulp bij de Kindertelefoon en de Zelfmoordpreventielijn staat roodgloeiend.

Wat deze crisis extra groot maakt: de geestelijke gezondheidszorg stond er al slecht voor. Er waren lange wachtlijsten, grote personeelstekorten, instellingen die diep in de rode cijfers zaten.

‘Lijm de zorg’.

De afgelopen tijd vroeg Charlotte Bouwman hier al aandacht voor door wekenlang op de stoep te zitten bij het ministerie. Met als motto: ‘lijm de zorg’. Sindsdien is de situatie nog erger geworden doordat veel zorgverleners niet meer uitbetalen omdat veel zorg niet meer gegeven wordt. Als er niks gebeurt leidt dit tot ontslagen en faillissementen.

Wat deze crisis extra groot maakt: de geestelijke gezondheidszorg stond er al slecht voor.

Overal in de zorg is het credo nu: ‘alle hens aan dek’. Vanuit de politiek wordt gepleit voor centrale regie in de zorg: in een crisis werkt het nu eenmaal niet om afzonderlijk mondkapjes in te kopen of extra crisisbedden te realiseren.

Daar is samenwerking voor nodig. Die samenwerking is ook nodig in de geestelijke gezondheidszorg. Zodat instellingen niet omvallen. Zodat het kostbare en schaarse personeel behouden blijft.

Kabinet, neem de leiding.

Daarom doe ik een oproep aan het kabinet: neem de leiding om te voorkomen dat we deze crisis uitkomen met een gehalveerde geestelijke gezondheidszorg. Dan valt er echt niks meer te lijmen.

Neem de regie zodat er extra crisisbedden voor ggz-patienten komen. Zorg voor voldoende beschermingsmiddelen voor zorgverleners. Trek het maximale uit de kast, zodat instellingen én kwetsbare mensen niet omvallen.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 23 april 2020 Delen  

Geachte minister De Jonge,

‘In ons ziekenhuis wordt niét getest. Ook niet als je 41 graden koorts hebt!’

Honderden soortgelijke noodkreten ontving ik nadat ik zorgverleners op Facebook vroeg naar hun ervaringen met het huidige testbeleid. Natuurlijk, er zijn zorgverleners die bij milde verkoudheidsklachten getest werden. Eindelijk. Maar ik kreeg ook veel verhalen van mensen die nog steeds op een test wachten. En zelfs verhalen van verpleegkundigen die al een collega op de Intensive Care hadden, maar ondanks hoge koorts nog steeds niet getest werden. 

Testen, testen, testen. Als we het coronavirus onder controle willen houden is dat noodzakelijk. Maar tot voor kort kende Nederland een ‘restrictief testbeleid’. Het Outbreak Managment Team gaf zelfs aan dat het beperkte testen een van de oorzaken is van de dramatische situatie in de verpleeghuizen. En dat lees je ook terug in de aangrijpende verhalen van het zorgpersoneel. Ze maken zich zorgen. Omdat ze moeten doorwerken met lichte klachten, geen of te weinig beschermingsmiddelen hebben en zich nu vertwijfeld afvragen of ze hun patiënten misschien besmet hebben. Omdat ze níet getest konden worden. Tussen al die verhalen, kwamen een aantal klachten vaker terug. Die wil ik graag onder uw aandacht brengen:

Testen, testen, testen. Als we het coronavirus onder controle willen houden is dat noodzakelijk.

In de bijlage staan honderden soortgelijke verhalen. Allemaal verhalen van mensen die iedere dag voor ons klaar staan. Die in de frontlinie staan van onze strijd tegen het coronavirus. 

“Vanaf 6 april kunnen alle zorgmedewerkers met lichte klachten getest worden” zei u tijdens een persconferentie en tijdens het debat in de Tweede Kamer. Ik wil u vragen de ervaringen van deze zorgverleners te lezen. Ik wil u vragen of u nu eindelijk kunt garanderen dat zorgpersoneel met lichte klachten nog dezelfde dag getest kan worden en dan de uitslag thuis af kan wachten. En ik wil u vragen om snel met concrete oplossingen te komen voor de praktische problemen waar medewerkers tegenaan lopen. 

Ik wil u vragen de ervaringen van deze zorgverleners te lezen.

Dat zijn wij verplicht aan al deze mensen die dit ongelofelijk mooie en belangrijke werk voor ons doen. En aan al die kwetsbare mensen die van hun zorg afhankelijk zijn.

Met vriendelijke groet, 

Lodewijk Asscher

Tweede Kamerlid

Of je nu lid bent, vrijwilliger, of belangstellende: Samen maken we het verschil!

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door John Kerstens op 17 april 2020 Delen  

Vanochtend opende BNR met het bericht dat niet China, maar Nederland zelf in de fout ging toen vorige maand maar liefst een zending van 600.000 mondkapjes moest worden afgekeurd. Het ministerie was vergeten te checken of het bedrijf waarmee men zaken deed wel gecertificeerd was. En testte de bestelde mondkapjes bovendien niet.

In de uitzending heb ik aangegeven dat genoeg èn goede beschermingsmiddelen cruciaal zijn voor de mensen die in de zorg werken. Zo kunnen ze hun werk veilig doen, raken ze niet besmet en besmetten ze ook geen anderen.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lilianne Ploumen op 10 april 2020 Delen  

Het recht op abortus staat in veel landen al langer onder druk. Maar de Corona-pandemie maakt het voor veel vrouwen nog moeilijker om toegang te krijgen tot goede reproductieve zorg. In veel landen maakt een lockdown het fysiek onmogelijk om een arts te bezoeken. Ziekenhuizen en klinieken zijn gesloten. In andere landen is abortuszorg uitgeroepen tot niet-essentiële zorg, en is het uitvoeren van abortussen niet toegestaan. Door de gesloten grenzen kunnen vrouwen die door strenge wetgeving in hun eigen land afhankelijk zijn van abortuszorg over de grens, niet meer naar een kliniek in het buitenland reizen. Hun laatste redmiddel is  onbereikbaar  geworden

Ook in tijden van crisis hebben vrouwen het recht om zelf te bepalen of, met wie en wanneer zij kinderen krijgen. 

Een aantal regeringen maken misbruik van deze crisis om de rechten van vrouwen en meisjes in te perken. Zo zijn in de Verenigde Staten in verschillende staten de mogelijkheden voor een abortus nog verder ingeperkt of helemaal stop gezet. In Polen wordt de huidige gezondheidscrisis misbruikt om een stemming te organiseren over een aanscherping van de toch al hele strenge abortuswetgeving in het land. Door de huidige restricties is het voor vrouwen niet mogelijk om de straat op te gaan en tegen de strenge wetgeving te demonstreren. Parlementariërs uit veel landen hebben net als ik een petitie hiertegen getekend, gericht aan de Poolse regering.

In Nederland is de abortushulpverlening in de klinieken helaas niet meer voor alle vrouwen die hulp nodig hebben, bereikbaar. Daarom heb ik minister de Jonge gevraagd om het net als in het VK mogelijk te maken dat vrouwen de pillen voor een medische abortus tot 10 weken thuis kunnen innemen.

Want juist in crisistijd is goede abortushulpverlening en reproductieve zorg van groot belang. Het Guttmacher Institute verwacht dat het aantal ongeplande zwangerschappen naar aanleiding van zelfisolatie en lockdowns zal toenemen. Omdat de toegang tot anticonceptiemiddelen zal afnemen. En ook omdat er meer gevallen van huiselijk geweld en verkrachting zullen zijn. De economische malaise door deze crisis zal vrouwen die ongewenst zwanger zijn voor moeilijke keuzes stellen.

Want juist in crisistijd is goede abortushulpverlening en reproductieve zorg van groot belang.

Daarom roep ik op: laat vrouwen niet alleen en garandeer ook in deze onzekere tijd goede en snelle abortushulpverlening en-zorg. Bied laagdrempelige toegang tot telefonische hulpverlening, houd klinieken open en maak medicamenteuze abortus toegankelijk. De Corona pandemie heeft impact op alle aspecten van ons leven. Laat deze pandemie niet ook de fundamentele rechten en autonomie van vrouwen wereldwijd aantasten.

Laat vrouwen niet alleen en garandeer ook in deze onzekere tijd goede en snelle abortushulpverlening en-zorg.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 10 april 2020 Delen  

Bij binnenkomst in het Maxima Medisch Centrum begint meteen de coronascreening. Links de mensen met klachten, rechts zonder. Met crisishoofd Marc van Tuyn loop ik eerst langs de plek waar medewerkers worden opgevangen voor wie het even te veel wordt. Er staat een flinke rij mensen te wachten, het is strategisch naast de barrista. Goeie koffie en troost.

Ik hoor hoe bang sommige medewerkers zijn. "Ik wil helemaal geen held genoemd worden, maar gewoon mijn werk doen. Maar een collega heeft een kind met een immuunziekte." Een verpleegkundige op de Intensive Care zat vlak voor zijn pensioen en blokkeerde.

Ze moeten alles opnieuw leren. Bewegen, slikken, op eigen kracht voldoende zuurstof inademen.

Verderop liggen patienten die van de IC zijn afgekomen. Ze moeten alles opnieuw leren. Bewegen, slikken, op eigen kracht voldoende zuurstof inademen. Het is frustrerend voor hen hoeveel ze hebben ingeleverd.

Ik praat met een verpleegkundige die nog in het laatste jaar van de opleiding zit. Eerst was ze bang zegt ze, maar nu is er routine. En is het vertrouwd. De temperatuur op de afdeling is lager gezet vanwege die warme pakken.

Het werk is heftig.

Verderop op de Covid-afdeling spreek ik met de verpleegkundigen. Het zijn gelegenheidsteams maar de samenwerking is hecht. Het werk is heftig. Soms worden mensen zo ontzettend snel zieker.

Er wordt afscheid genomen via skype. Een verpleegkundige vertelt hoe een man het benauwd krijgt terwijl zij haar pak nog moest aantrekken. De stress die dat haar geeft. Een geestelijk verzorger vertelt me hoe zwaar het is dat zoveel mensen in zo korte tijd dierbaren verliezen, en ze wijst nog eens op de droeve ellende in veel verpleeghuizen. De IC zelf is ruim verdubbeld. 'Met 227%!' zeggen ze trots.

Verderop krijgt een plastisch chirurg les zodat hij kan helpen op de IC.

Aan het bed van een patiënt staat een team dat bestaat uit een operatie assistente, een verpleegkundige van defensie en een gespecialiseerde IC-verpleegkundige die de leiding heeft. Het gaat goed vertellen ze trots. Verderop krijgt een plastisch chirurg les zodat hij kan helpen op de IC.

Bij de Spoedeisende hulp is het verdacht rustig. Daar maken ze zich wel zorgen over. Er staat een triagetent voor om snel te kunnen beoordelen wie Covid verdacht is en wie meteen moet worden opgenomen. Zuurstofsaturatie, temperatuur, ademhalingsklachten. Ze zijn trots dat ze de boel onder controle hebben maar het was wel spannend.

We moeten oppassen dat mensen niet massaal opbranden

Mark Tuyl had me uitgenodigd om te laten zien hoeveel werk er verricht wordt met hoeveel aandacht en zorg. En om de politiek duidelijk te maken dat het zorgpersoneel niet zomaar nog meer aan zou kunnen. Straks komt de inhaalzorg. We moeten oppassen dat mensen niet massaal opbranden, want sommigen werken achter elkaar door op adrenaline.

Nog even terug op de IC: er is zojuist een patiënt van de beademing gehaald. Hij zit rechtop en kijkt wat versuft om zich heen. Iedereen is opgetogen: levens redden, hier doen we het voor!

Terug naar huis voel ik me dankbaar in een land te leven waar mensen zo voor elkaar in de bres springen. In het MMC en in zoveel andere ziekenhuizen en op al die andere plekken waar nu zorg geboden wordt.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 3 april 2020 Delen  

Razendsnel wordt het aantal bedden op de intensive care uitgebreid. Naar 1600, en alweer verder naar 2400. Verpleegkundigen op de ic verzorgen drie of vier patiënten, in plaats van de gebruikelijke twee.

Iedereen draait extra diensten, alle verloven zijn ingetrokken, mensen keren terug van hun pensioen om bij te springen. Het onmogelijke wordt nu in de zorg mogelijk gemaakt.

Wat vandaag nog ondenkbaar lijkt, is morgen misschien nodig

Ik ben diep onder de indruk van de inzet, de kennis en de kunde van al die zorgmedewerkers. Maar tegelijkertijd vraag ik me ook af: wat als het toch niet genoeg is? Want de ontwikkelingen gaan snel. En wat vandaag nog ondenkbaar lijkt, is morgen misschien nodig.

Want als de scenario’s van het RIVM uitkomen dan dreigt straks een tekort aan bedden op de intensive care. Patiënten in nood kunnen dan niet de zorg krijgen die ze nodig hebben.

Wie wordt geholpen en wie niet

Er moeten dan keuzes gemaakt worden wie wordt geholpen en wie niet. Een ongekende situatie in vredestijd. En een beangstigend idee. Want de druk is nu al zo hoog en er is een grens aan wat zorgmedewerkers kunnen bieden.

Daarom heb ik de regering in het debat gevraagd ook een scenario te maken voor het geval het tóch nodig is. Om te kijken hoe we met die situatie omgaan; wat er bedacht kan worden om toch zorg te bieden.

Ik heb aangedrongen op meer beschermingsmiddelen

Bijvoorbeeld met de hulp van Duitsland, waar nog veel intensive care bedden ongebruikt zijn. En ik heb aangedrongen op meer beschermingsmiddelen, zodat ze hun werk veilig kunnen blijven doen.

En in de tussentijd moeten wij allemaal ons steentje bijdragen. Door ervoor te zorgen dat er minder mensen ziek worden en er dus minder mensen in het ziekenhuis belanden. En hoe moeilijk en vervelend ook, het is daarom goed dat alle maatregelen verlengd zijn. Zo zorgen we ervoor dat het virus zich minder snel kan verspreiden.

‘Wij blijven werken voor jou, blijf jij thuis voor ons?’

‘Wij blijven werken voor jou, blijf jij thuis voor ons?’ Dat is de simpele oproep die het zorgpersoneel nu aan ons doet. En als je naar buiten moet, hou dan anderhalve meter afstand. De strijd tegen dit virus gaat nog wel even duren. De verpleegkundigen en artsen geven alles wat ze hebben. Ze doen het onmogelijke. Het is aan ons om hen in staat te stellen het onmogelijke vol te houden.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp