Poliflw

Tijdens de raadsvergadering van 7 november 2023 kwam onder andere de renovatie van de Maarsseveensevaart aan de orde. Deze weg is al lange tijd toe aan een stevige opknapbeurt. Maar de Bewoners Belangen Bethune en Bewonersvereniging Maarsseveen-Molenpolder maken zich zorgen of het er van gaat komen.

Op 5 oktober was onze fractie, samen met enige andere raadsleden, aanwezig bij een door de belangenverenigingen georganiseerd informatiemoment langs de Maarsseveensevaart. Daar werd ons duidelijk gemaakt hoe noodzakelijk deze opknapbeurt is en welke verwachtingen er in het verleden waren gewekt. Wij realiseren ons maar al te goed dat de opkanpbeurt die daar nodig is niet zo maar even kan worden gerealiseerd. Er is nog enig verder onderzoek nodig. Maar de belangrijkste zorg was of, wanneer dit onderzoek zou zijn afgerond, de aanbesteding ook werkelijk zou kunnen worden opgestart.

Uit de Programmabegroting 2024 werd niet voldoende duidelijk of de financiële middelen, nodig voor het opknappen van de Maarsseveensevaart daarin wel waren opgenomen. De betrokken bewoners hadden zich in grote getale gemeld bij de raadsvergadering van 7 november 2023 waar deze Programmabegroting zou worden behandeld. De motie, die deze zekrheid zou moeten bieden, werdunaniem aangenomen. Toch zorgde een woordspeling van de wethouder nog voor enige verwarring.

Daarom heeft onze fractie (nogmaals) de vraag gesteld of, wanneer in 2024 alles wat nodig is om een aanbesteding te kunnen starten gereed is, het geld niet een allerlaatste belemmering zal vormen om ook daadwerkelijk te starten. De wethouder deed (nogmaals) de toezegging dat wanneer er kan worden gestart de beschikbaarheid van budget niet de belemmerende factor zal zijn.

Onze fractie denkt dat met deze motie en toezegging er voldoende zekerheid is op de continuering van dit project.

Wij verzoeken het college om te onderzoeken of een nieuwe woonkern oplossingen kan bieden voor de uitdagingen van de toekomst.

In de woonvisie die besproken en vastgesteld gaat worden tijdens de raad van 26 september stelt de ChristenUnie-SGP voor om de mogelijkheden voor een nieuwe woonkern te onderzoeken.

Wij verzoeken het college om te onderzoeken of een nieuwe woonkern oplossingen kan bieden voor de uitdagingen van de toekomst. Het is niet uit te sluiten dat de behoefte aan woningen over 10 of 20 jaar nog steeds groot is. Het beperkte woningaanbod binnen de gemeente Stichtse Vecht is een probleem dat al langer op de agenda staat.

Wij stellen voor om In de Woonvisie op te nemen dat ook verder vooruit wordt gekeken om te zien hoe dit thema over de langere termijn moet worden aangepakt . De huidige problemen in de woningbouw zijn in de kern te herleiden naar een beperkte visie en vooruitblik in het verleden.

Een nieuwe woonkern zal dus niet de problemen van nu oplossen, waaraan in de Woonvisie overigens volop aandacht wordt besteed, maar kan wel perspectief schetsen voor de generaties na ons.

De ChristenUnie-SGP is verheugd dat de motie voor het behoud van de veerpont Nieuwer Ter Aa het in de Tweede Kamer heeft gehaald. Ook door ons is er bij gemeente provincie en Tweede Kamer alles aan gedaan om dit voor elkaar te krijgen. Gelukt...! Maar nu doorpakken.

De vraag rijst: 'Wat hebben we nu in handen?' De minister heeft van de Tweede Kamer de opdracht gekregen om de veerpont niet uit de vaart te nemen voordat er een alternatief is. Er wordt soms gespeculeerd over het belang van zo'n motie. Het is zo dat ministers moties naast zich neer kunnen leggen. Daarvoor moeten zij dan wel zwaarwegende redenen voor hebben of de motie moet domweg niet uitvoerbaar zijn (praktisch niet haalbaar of wettelijk niet toegestaan). Daarvan lijkt ons in dit geval geen sprake. Het is volkomen duidelijk dat de minister de pont in de vaart moet houden. De motie roept echter niet op tot verdere actie.

Dus is de volgende vraag: 'Wat is nu het vervolg?' Op termijn zal de vraag naar de veiligheid van of kosten voor de veerpont opnieuw aan de orde komen. Dus een veerpont tot in lengte van dagen zal dit niet worden. En de motie heeft het ook over '....totdat er een alternatief is'. Hieruit blijkt impliciet wat het vervolg zou moeten zijn. Dat alternatief komt er natuurlijk niet vanzelf mede omdat het niet eenvoudig zal zijn dat te realiseren (praktische uitvoerbaarheid, financiële middelen en regelgeving, om er een paar te noemen). En het risico bestaat dat de aandacht hiervoor wordt afgeleid naar andere zaken die op enig moment ineens ook belangrijk zijn, waardoor de aandacht voor dat alternatief verslapt of helemaal verdwijnt. En dat mag niet gebeuren.

Wat staat ons dus te doen? Er moet vanaf nu gewerkt worden aan de totstandkoming van dat alternatief. We moeten met elkaar de aandacht hierop blijven vestigen. Hier ligt een uitdaging voor het Actiecomité “Laat ons niet zwemmen”, belangenorganisaties, aangrenzende gemeenten, scholen, kerken en natuurlijk de lokale politiek. Aan de andere kant moeten we de verantwoordelijken (het college, de provincie, de minister, RWS) de kans geven hun werk te doen. We kunnen ieder vanuit onze mogelijkheden onze hulp daarbij aanbieden.

De ChristenUnie-SGP vraagt de wethouder om een pro-actieve houding in deze en zal de ontwikkelingen volgen op zowel lokaal, provinciaal als landelijk niveau en aandacht blijven vragen voor deze uiteindelijke alternatieve oeververbinding tussen Nieuwer Ter Aa en Breukelen.

Ons verkiezingsprogramma draagt de titel 'goed SAMEN leven'. Deze woorden lijken voor de een misschien vanzelfsprekend voor de ander misschien onduidelijk. Uitleg heeft wel zin, want mogelijk ligt het toch net even anders dan je dacht. Het derde deel van een drieluik over de titel van ons verkiezingsprogramma.

In het tweede deel van deze drieluik eindigde ik met 'voluit leven'. En in de titel van dit laatste deel van deze drieluik gebruik ik het woord mógen. We mogen voluit leven. Wij van de ChristenUnie-SGP geloven dat de God waarover in de Bijbel wordt gesproken dát met ons voor heeft. Dat wij in elke fase van ons leven mogen genieten en dankbaar mogen zijn. En lukt dat wel altijd....?

Dat wij het levenslicht mogen zien is op zich al iets om heel dankbaar voor te zijn. De meeste mensen treffen het dat zij in een goed gezin worden geboren, kunnen opgroeien, zich kunnen ontwikkelen, veilig buiten spelen, goed onderwijs volgen, werk vinden, meedoen aan de samenleving, gezonde relaties opbouwen, prettig wonen, initiatieven ontwikkelen, ondernemen, gezond ouder worden, van een onbezorgde 'oude dag' genieten tot aan een waardig levenseinde.

Maar soms valt het leven tegen. Dan is ondersteuning vanuit de gemeente noodzakelijk, dat is dan wát er moet gebeuren. De gemeente moet zich er dan voor inzetten dat inwoners in al deze levensfasen tot hun recht kunnen komen. Daarbij spelen dan wel eigen regie en het sociale netwerk een primaire rol.

'Leven' is waar het op aan komt. We willen het goede, we doen het samen. En helpen wanneer het in een levensfase niet helemaal lukt is wát we moeten doen. Dat zal ervoor zorgen dat het leven, levenslang de moeite waard is. goedSAMENleven.

Ons verkiezingsprogramma draagt de titel 'goed SAMEN leven'. Deze woorden lijken voor de een misschien vanzelfsprekend voor de ander misschien onduidelijk. Uitleg heeft wel zin, want mogelijk ligt het toch net even anders dan je dacht. Het tweede deel van een drieluik over de titel van ons verkiezingsprogramma.

Men zegt wel eens 'Alleen ga je sneller, samen kom je verder'. Het gevleugelde woord participatie wordt in dit verband vaak genoemd. Meedoen..... maar waaraan en hoe?

Je kunt meedoen aan de totstandkoming van het beleid van de gemeente of mede invullen hoe hieraan uitvoering wordt gegeven. Deze vorm van 'samen' aan iets werken kan variëren van te worden geïnformeerd, een passieve vorm, tot het nemen van besluiten, de meest bepalende vorm. De gemeenteraad heeft hierover recentelijk een besluit genomen, de 'Participatie leidraad'.

Het kan ook gaan over je actieve deelname aan de maatschappij. Veelal betekent dit voorzien in je eigen levensonderhoud. Maar het kan ook zijn dat je bent aangewezen op je medemens voor hulp of dat je behoort tot het sociale netwerk van iemand die hulp nodig heeft. De gemeente is er voor het geval iemand dreigt buiten de boot te vallen.

Wij zijn er voorstander van de mensen meedoen, iedereen naar zijn of haar vermogen en dat mensen samen het leven de moeite waard maken en houden. Wij zijn gemaakt om er toe te doen, niet alleen voor onszelf maar ook, misschien wel in het bijzonder voor een ander.

'Samen' kan de sterkste verbinding zijn tussen 'goed' en 'leven'. We willen het goede, we willen voluit leven. Dát kan alleen wanneer we dat SAMEN doen.

Ons verkiezingsprogramma draagt de titel 'goed SAMEN leven'. Deze woorden lijken voor de een misschien vanzelfsprekend voor de ander misschien onduidelijk. Uitleg heeft wel zin, want mogelijk ligt het toch net even anders dan je dacht. Het eerste deel van een drieluik over de titel van ons verkiezingsprogramma.

Wat voor de één goed is, is dat niet persé voor een ander. Sommigen zeggen dat 'goed' relatief is. 't Is maar hoe je het bekijkt. Maar is dat wel zo? Is er een absoluut 'goed'? Een 'goed' waaraan niemand twijfelt of waar niemand vraagtekens bij zet?

Niemand wil worden uitgesloten, worden gepest, honger leiden, verslaafd zijn of ziek zijn. De tegenovers van deze situaties noemen we 'goed'. Erbij horen, meetellen, te eten hebben, vrijheid en gezondheid. Desondanks komen mensen soms terecht in zo'n tegenovergestelde situatie, het 'niet goede' of zelfs 'het kwaad'.

Zonder het helemaal te kunnen duiden hebben we blijkbaar wel degelijk een gezamenlijk, absoluut beeld van wat 'goed' en 'niet goed' is. We putten blijkbaar uit eenzelfde bron wanneer het gaat om ons begrip van 'goed'. Het is die bron die we willen aanboren wanneer wij het in ons programma hebben over 'goed'.

Het kwaad maakt blijkbaar onderdeel uit van ons leven. Wij vinden dat, dat geen reden mag zijn 'goed' te relativeren, uit het oog te verliezen, of misschien zelfs te ontkennen. Wij willen blijven werken aan dat 'goede' dat ons als mensen bindt.

Misschien wel het kleinste woordje van de titel van ons programma maar wel het belangrijkste. Goed!

De ChristenUnie-SGP stelt drie verbeteringen voor aan het beleidsplan Waardevol Toerisme. Dorpen en kernen hebben ook unieke kwaliteiten, proactief inspelen op toenemend groepsbezoek en inwoners profiteren financieel mee van toerisme.

In het beleidsplan Waardevol Toerisme dat in de commissie Fysiek Domein op 9 maart, nogmaals wordt besproken komen de kernen, dorpen en inwoners van Stichtse Vecht volgens de fractie ChristenUnie-SGP niet voldoende aan bod. Het beleidsplan richt zich nu vooral op wat Kwaliteitstoerisme wordt genoemd, cultuur, erfgoed en natuur. Wij denken dat Stichtse Vecht met haar karakteristieke dorpen en kernen ook daar het een en ander heeft te bieden. Maar dan wel zo, dat inwoners van de dorpen en kernen daarover zelf het een en ander te zeggen hebben.

Het beleidsplan stel nu voor om groepsbezoek tegen te gaan. De ChristenUnie-SGP is van mening dat waar inwoners zich door de gemeente kunnen verplaatsen ook groepen dat kunnen doen. Het tegengaan zal alleen maar de stroom die toch zal (kan) ontstaan verleggen naar andere routes die wij mogelijk niet wenselijk vinden. Dus moet de gemeente groepsbezoek sturen en managen in plaats van tegengaan. Wij stellen ook een pro-actieve aanpak voor.

Het rapport 'NBTC Perspectief 2030' waarop dit nieuwe beleidsplan van de gemeente leunt gaat uitzonderlijk ver in het eerlijk verdelen van de lusten over alle inwoners. Het nu voorliggende beleidsplan Waardevol Toerisme wil niet verder gaan dan 'aandacht hebben voor verlichtende maatregelen'. En dat toerisme voor werkgelegenheid zal zorgen geldt voor een beperkte groep inwoners maar compenseert niet iedereen die last ondervindt van toerisme. Oftewel, inwoners blijven last houden van toerisme terwijl daar niets tegenover staat. De ChristenUnie-SGP vindt dat (alle) inwoners daadwerkelijk financieel moeten kunnen profiteren van en eventueel mede investeren in toerisme.

Dit had overal kunnen gebeuren. Een brug die open gaat op een moment dat het heel slecht uitkomt. Gelukkig is de jongeman waar het allemaal om te doen was alweer ontslagen uit het ziekenhuis. Maar hoe anders had dit kunnen aflopen...

Er lijkt nooit een goed moment om het te hebben over structurele oplossingen. Men dempt namelijk wel vaker de put pas als er een schaap verdronken is. Viel het ongeval uiteindelijk toch mee? Was de trauma-arts uiteindelijk toch nog op tijd?  Voor de jongeman in Breukelen is het dit keer goed afgelopen.

Je kunt zeggen dat de brugwachter de brug niet had moeten openen voor de scheepvaart. Je kunt stellen dat hij meteen de brug weer had moeten sluiten. Er had contact moeten zijn over de noodzaak voor hulpdiensten om van de brug gebruik te maken. Tja, er zijn legio 'hadden moetens' te bedenken die deze situatie 'hadden kunnen' voorkomen. Maar met 'hadden moeten' kunnen we niets (meer). De vraag moet zijn: 'Wat leren we hier nu van en wat gaan we morgen anders doen?'

De gemeente gaat onderzoeken hoe dit in de toekomst kan worden voorkomen. Het lijkt mij aannemelijk dat er heel zinvolle verbetervoorstellen uit dit onderzoek komen, voorstellen waar je niet op tegen kunt zijn omdat 'iets' verbeteren altijd beter is dan 'niets' verbeteren.

Onze hedendaagse maatschappij stelt hoge eisen aan aanrijtijden, snelle acute hulp in geval van nood, de kans dat er iets mis gaat in ons leven reduceren tot nul. En dan een Brugstraat die is aangelegd in lang vervlogen tijden. Hoe vaak moet dit 'net' goed gaan voordat we inzien dat deze Brug(straat) in het centrum van Breukelen (en ook zijn opvolger) niet gaan voldoen aan de eisen van deze tijd? Er is een structurele oplossing nodig....!

Mensen die minder goed mee kunnen doen worden in één naam gevangen, 'de minima'. En de gemeente moet beleid maken voor deze 'doelgroep'. De ChristenUnie-SGP nodigt álle inwoners van Stichtse Vecht uit daaraan mee te doen.

'Wat willen we met deze mensen bereiken?' Het college stelt voor in te zetten op bestaanszekerheid, preventie, vroeg signalering, slimmer en eenvoudiger en samenwerking. In de commissievergadering Sociaal Domein van 6 oktober peilde het college de mening van de commissieleden.

De ChristenUnie-SGP vindt 'bestaanszekerheid' een te mager begrip. Wij vinden dat het moet gaan over 'goed SAMEN leven'. Je wilt toch in deze tijd niet alleen maar je hoofd boven water kunnen houden maar gewoon meedoen? De volgende is 'voorkomen is beter dan genezen'. 'Ja, logisch' zou je zeggen maar sommige van die maatregelen kosten veel geld en leveren zo bitter weinig op. Kan dat niet effectiever? En de 'vroegsignalering' zoals we dat nu doen is in veel gevallen veel te laat.

'Slimmer en eenvoudiger' staat volgens ons voor 'je boerenverstand gebruiken' en dat zou geen beleid moeten zijn maar de normaalste zaak van de wereld. En 'samenwerken' is in veel gevallen met slechts een selecte groep van (vooral) aanbieders. 'Hoe gaan wij samen dit varkentje wassen'.

Hoe zit het met 'de kracht van de samenleving?'. Kan de overheid dit zonder de samenleving, zonder u als inwoner van Stichtse Vecht? Onderschat niet hoe veerkrachtig mensen die het minder breed hebben zijn. Zie hen dus niet als minima maar als mooie mensen. Onderschat niet hoeveel hulp wij onze medemens kunnen bieden. Betrek deze hulporganisaties bij dit beleid. Maar ook mensen die het minder breed hebben, ervaringsdeskundigen, vrijwilligers op dit gebied, hulporganisates, belangenorganisaties en ga zo maar door, kortom alle inwoners van Stichtse Vecht.

In het voorjaar 2021 komt het minimabeleid ter bespreking naar de gemeenteraad. Tot die tijd hebben wij de mogelijkheid om mee te bouwen aan dit beleid. Wij van de ChristenUnie-SGP dagen u uit ons te bestoken met goede suggesties. We zullen ons ervoor inzetten om deze kracht van de samenleving door te laten werken in het minimabeleid.

'Een dorpshuis of wijkcentrum is voor iemand die eenzaam is net zoiets als een zwembad voor iemand met watervrees'. Natuurlijk heb je water nodig om te leren zwemmen maar water is niet de oplossing. Je moet eerst leren zwemmen.

Mensen die eenzaam zijn hebben meer nodig dan alleen ontmoetingsplekken. Eenzaamheid kan zich manifesteren tijdens uiteenlopende gebeurtenissen in een mensenleven. De oorsprong van eenzaamheid ligt echter meestal in een veel eerdere fase.

Wanneer we eenzaamheid willen 'bestrijden' en vinden dat 'voorkomen beter is dan genezen', ook wel preventie genoemd, zullen we op meer moeten inzetten dan alleen ontmoetingsplekken. Dorpshuizen en wijkcentra zijn slechts een deel van het antwoord op eenzaamheid.

Bij gezondheid van mensen hoort ook welbevinden. En bij welbevinden horen termen als 'erbij horen', 'ertoe doen', 'gezien en gehoord worden', 'invloed hebben op je omgeving'. Ervaringen hiermee doen we al op in onze kinderjaren. Afhankelijk van die ervaringen ontwikkelen we sociale vaardigheden om met nieuwe situaties in ons leven om te gaan. Daar wordt de basis gelegd voor wapens tegen eenzaamheid.

De gemeente kan zich er niet vanaf maken met dorpshuizen en wijkcentra tegen eenzaamheid. Maar ook de aanpak vergt meer dan 'het betrekken van mensen bij sociale activiteiten'. Er is een meer structurele en ingrijpender aanpak nodig die om meer geld vraagt dan daarvoor nu beschikbaar is. Eenzaamheid betrijden vraagt om meer dan het tekenen van een programma 'Een tegen eenzaamheid'.

Eenzaamheid bestrijden vraagt de inzet van inwoners als naasten van mensen die eenzaam zijn of gevoeligheid daarvoor dreigen te ontwikkelen. Maatschappelijke organisaties moeten beter worden toegerust om eenzaamheid te herkennen, te bestrijden maar vooral te voorkomen.

De ChristenUnie-SGP zal zich blijven inzetten om ook bij de gemeente die brede aanpak te bevorderen.