Poliflw

De zorg in Nederland wordt steeds duurder. Het kabinet Rutte heeft een aantal belangrijke zorgtaken gedecentraliseerd van het rijk naar de gemeenten zonder daarvoor genoeg middelen te geven. Ronald pleit ervoor eerst de cowboys in de zorg aan te pakken die te veel winst maken met geld dat bedoeld is voor de zorg. Ans Pereboom heeft hierover al vervolgvragen gesteld. Want als mensen zorg nodig hebben moeten ze dat gewoon kunnen krijgen.

Toegankelijkheid van Zeist voor iedereen, wat moet ik me daarbij voorstellen?

Een gemeente waar iedereen dichtbij naar school kan gaan, kan winkelen en kan gaan sporten of een filmpje pakken. Waar iedereen met de bus of trein kan reizen, een aanvraag kan doen via een website, in een kroeg naar het toilet kan gaan zonder erbij stil te staan of dat wel kan. Waar ambtenaren begrijpelijke taal spreken. Een gemeente waar toegankelijkheid de norm is en niet iets bijzonders.

Wat moet er veranderen om Zeist beter toegankelijk te maken?

Toegankelijkheid van Zeist voor iedereen, wat moet ik me daarbij voorstellen?

Een gemeente waar iedereen dichtbij naar school kan gaan, kan winkelen en kan gaan sporten of een filmpje pakken. Waar iedereen met de bus of trein kan reizen, een aanvraag kan doen via een website, in een kroeg naar het toilet kan gaan zonder erbij stil te staan of dat wel kan. Waar ambtenaren begrijpelijke taal spreken. Een gemeente waar toegankelijkheid de norm is en niet iets bijzonders.

Wat moet er veranderen om Zeist beter toegankelijk te maken?

We moeten om te beginnen de fysieke toegankelijkheid van het gemeentehuis, winkels, culturele instellingen, sportaccommodaties en het openbaar vervoer laten toetsen door een onafhankelijke organisatie. En dan moeten we een zogenaamde ‘Lokale inclusie agenda’ gaan maken en daarbij ervaringsdeskundigen betrekken.  Dat klinkt ingewikkeld maar het betekent dat de gemeente Zeist samen met mensen met een beperking een programma en agenda maakt hoe we Zeist toegankelijker gaan maken. We beginnen niet bij nul, want we hebben natuurlijk al regels en verordeningen op het gebied van toegankelijkheid. Maar of die de toets van het VN Verdrag voor mensen met een beperking kan doorstaan, moeten we eerst weten en meten. Het is de nulmeting, het startpunt voor verbeteringen.

We kunnen leren van de 5 meest toegankelijke gemeenten van Nederland. In deze voorbeeldgemeenten heeft toegankelijkheid topprioriteit. Op 5 maart dit jaar werd de prijs voor de meest toegankelijke gemeente van Nederland uitgereikt aan de gemeente Hardenberg .

Wat kunnen we van die gemeenten leren?

Ik noem een paar voorbeelden: eigenlijk moet in alle begrotingen een post voor toegankelijkheid worden opgenomen. En zou iedere gemeenteafdeling een medewerker moeten hebben die toegankelijkheid in zijn takenpakket heeft. In het onderwijs gaat het erom dat alle kinderen samen leren. Waarbij ieder zijn of haar specifieke talenten kan ontplooien, ongeacht bijvoorbeeld achtergrond, inkomen of beperkingen. Je kunt dan in de toekomst het speciaal onderwijs zelfs afschaffen.  Maar het gaat bijvoorbeeld ook over meer woningen geschikt maken voor ‘levensloopbestendig leven’. En goed samenwerken met werkgevers, zodat mensen met een beperking vanuit dagbesteding de kans krijgen om door te stromen naar betaald werk.

Onlangs heb je zelf met blinddoek en stok door Zeist gelopen. Wat viel je op?

Het was best wel eng. Want geblinddoekt moet je op andere zintuigen vertrouwen dan je ogen. Ik raakte ook mijn oriëntatiegevoel kwijt.  Ik dacht netjes rechtdoor te lopen over het zebrapad, maar sloeg rechtsaf. Tot grote hilariteit van een aantal andere raadsleden. Ik moet vaststellen dat de inrichting van het Emmaplein voor blinden een grote verslechtering is. Een blindengeleidehond heeft geleerd dat de stoepranden zijn oriëntatiepunten zijn en die zijn dus ontzettend belangrijk. Maar op het nieuwe Emmaplein zijn de stoepranden verdwenen. Hoe kan het dat we daar niet naar gekeken hebben?

Je hebt je als raadslid de afgelopen tijd al veel bezig gehouden met toegankelijkheid. Vertel eens?

Nederland heeft eind 2016 het VN verdrag voor mensen met een beperking aangenomen. De regering heeft gemeenten de opdracht gegeven een Lokale Inclusie agenda te maken, waarbij ze samen met ervaringsdeskundigen een plan maken hoe ze de toegankelijkheid gaan vergroten. Een aantal gemeenten is daar vanaf begin 2017 al voortvarend mee aan de slag gegaan, maar bij het college van B&W in Zeist was de animo eerst nog niet erg groot.

Ik heb in juni 2017 een congres georganiseerd over toegankelijkheid om de bewustwording bij de inwoners van Zeist te vergroten en ook de politiek wakker te schudden. Dat heeft gewerkt, want mijn raadsvoorstel Zeist toegankelijk voor iedereen is, tot mijn grote vreugde, afgelopen december unaniem door de gemeenteraad aangenomen.

Als je wordt herkozen in de raad, wat wil je dan over vier jaar bereikt hebben?

Het is mijn ambitie er voor te zorgen dat Zeist over 4 jaar tot de 10 meest toegankelijke gemeenten van Nederland behoort. Oké, misschien is dat te ambitieus. Maar bij de verkiezing van Meest toegankelijke gemeente staat Zeist op een 51e plek, niet eens een plek bij de eerste 50 gemeenten! We kunnen en moeten nog grote sprongen vooruit maken. Ik heb een doel en ik wil dat graag bereiken. Het raadsvoorstel was de eerste stap. Nu komt het erop aan de gemeente bij de les te houden en maatregelen uit te gaan voeren. Daarom wil ik graag terugkomen in de raad.

En wat ga je als eerste oppakken?

We beginnen met de Lokale Inclusie agenda, samen met ervaringsdeskundigen. Voor de zomer van 2018 moet die er liggen. Dan kunnen we geld reserveren in de begroting van 2019. Als lid van de klankbordgroep zal ik erop toezien dat de uitvoering van het raadsvoorstel goed verloopt.

Nog iets vergeten te vragen?

“Op het Emmaplein zijn de stoepranden verdwenen! Waarom hebben we daar niet bij stilgestaan?”

Toegankelijkheid van Zeist voor iedereen, wat moet ik me daarbij voorstellen?

Een gemeente waar iedereen dichtbij naar school kan gaan, kan winkelen en kan gaan sporten of een filmpje pakken. Waar iedereen met de bus of trein kan reizen, een aanvraag kan doen via een website, in een kroeg naar het toilet kan gaan zonder erbij stil te staan of dat wel kan. Waar ambtenaren begrijpelijke taal spreken. Een gemeente waar toegankelijkheid de norm is en niet iets bijzonders.

Wat moet er veranderen om Zeist beter toegankelijk te maken?

We moeten om te beginnen de fysieke toegankelijkheid van het gemeentehuis, winkels, culturele instellingen, sportaccommodaties en het openbaar vervoer laten toetsen door een onafhankelijke organisatie. En dan moeten we een zogenaamde ‘Lokale inclusie agenda’ gaan maken en daarbij ervaringsdeskundigen betrekken.  Dat klinkt ingewikkeld maar het betekent dat de gemeente Zeist samen met mensen met een beperking een programma en agenda maakt hoe we Zeist toegankelijker gaan maken. We beginnen niet bij nul, want we hebben natuurlijk al regels en verordeningen op het gebied van toegankelijkheid. Maar of die de toets van het VN Verdrag voor mensen met een beperking kan doorstaan, moeten we eerst weten en meten. Het is de nulmeting, het startpunt voor verbeteringen.

We kunnen leren van de 5 meest toegankelijke gemeenten van Nederland. In deze voorbeeldgemeenten heeft toegankelijkheid topprioriteit. Op 5 maart dit jaar werd de prijs voor de meest toegankelijke gemeente van Nederland uitgereikt aan de gemeente Hardenberg .

Wat kunnen we van die gemeenten leren?

Ik noem een paar voorbeelden: eigenlijk moet in alle begrotingen een post voor toegankelijkheid worden opgenomen. En zou iedere gemeenteafdeling een medewerker moeten hebben die toegankelijkheid in zijn takenpakket heeft. In het onderwijs gaat het erom dat alle kinderen samen leren. Waarbij ieder zijn of haar specifieke talenten kan ontplooien, ongeacht bijvoorbeeld achtergrond, inkomen of beperkingen. Je kunt dan in de toekomst het speciaal onderwijs zelfs afschaffen.  Maar het gaat bijvoorbeeld ook over meer woningen geschikt maken voor ‘levensloopbestendig leven’. En goed samenwerken met werkgevers, zodat mensen met een beperking vanuit dagbesteding de kans krijgen om door te stromen naar betaald werk.

Onlangs heb je zelf met blinddoek en stok door Zeist gelopen. Wat viel je op?

Het was best wel eng. Want geblinddoekt moet je op andere zintuigen vertrouwen dan je ogen. Ik raakte ook mijn oriëntatiegevoel kwijt.  Ik dacht netjes rechtdoor te lopen over het zebrapad, maar sloeg rechtsaf. Tot grote hilariteit van een aantal andere raadsleden. Ik moet vaststellen dat de inrichting van het Emmaplein voor blinden een grote verslechtering is. Een blindengeleidehond heeft geleerd dat de stoepranden zijn oriëntatiepunten zijn en die zijn dus ontzettend belangrijk. Maar op het nieuwe Emmaplein zijn de stoepranden verdwenen. Hoe kan het dat we daar niet naar gekeken hebben?

Je hebt je als raadslid de afgelopen tijd al veel bezig gehouden met toegankelijkheid. Vertel eens?

Nederland heeft eind 2016 het VN verdrag voor mensen met een beperking aangenomen. De regering heeft gemeenten de opdracht gegeven een Lokale Inclusie agenda te maken, waarbij ze samen met ervaringsdeskundigen een plan maken hoe ze de toegankelijkheid gaan vergroten. Een aantal gemeenten is daar vanaf begin 2017 al voortvarend mee aan de slag gegaan, maar bij het college van B&W in Zeist was de animo eerst nog niet erg groot.

Ik heb in juni 2017 een congres georganiseerd over toegankelijkheid om de bewustwording bij de inwoners van Zeist te vergroten en ook de politiek wakker te schudden. Dat heeft gewerkt, want mijn raadsvoorstel Zeist toegankelijk voor iedereen is, tot mijn grote vreugde, afgelopen december unaniem door de gemeenteraad aangenomen.

Als je wordt herkozen in de raad, wat wil je dan over vier jaar bereikt hebben?

Het is mijn ambitie er voor te zorgen dat Zeist over 4 jaar tot de 10 meest toegankelijke gemeenten van Nederland behoort. Oké, misschien is dat te ambitieus. Maar bij de verkiezing van Meest toegankelijke gemeente staat Zeist op een 51e plek, niet eens een plek bij de eerste 50 gemeenten! We kunnen en moeten nog grote sprongen vooruit maken. Ik heb een doel en ik wil dat graag bereiken. Het raadsvoorstel was de eerste stap. Nu komt het erop aan de gemeente bij de les te houden en maatregelen uit te gaan voeren. Daarom wil ik graag terugkomen in de raad.

En wat ga je als eerste oppakken?

We beginnen met de Lokale Inclusie agenda, samen met ervaringsdeskundigen. Voor de zomer van 2018 moet die er liggen. Dan kunnen we geld reserveren in de begroting van 2019. Als lid van de klankbordgroep zal ik erop toezien dat de uitvoering van het raadsvoorstel goed verloopt.

Nog iets vergeten te vragen?