Tijdens de presentatie van zaterdag jl werd een tegeltje getoond met de tekst: Stilstand is achteruitgang. De spijker op zijn kop zou ik zeggen. Dat toont aan dat ze altijd zullen blijven groeien. Of op zijn minst die wens hebben. Ik zou daar nav de presentatie de volgende tegeltjestekst tegenover willen zetten: “Als iets te mooi lijkt om waar te zijn, dan is dat vaak ook zo” Op de locatie waar de bedrijven zitten kunnen ze in de breedte niet verder en zitten ze ingesloten aan weerskanten, dus kunnen ze niet anders dan de hoogte in.
Maar, als er van uit wordt gegaan dat de groei niet stil staat, dan bereik je op deze locatie toch ergens een grens. Waar ligt deze grens dan? Deze wijziging voelt voor ons dan ook als een deelplan in de opmaat naar meer. Het heeft een open einde met als gevolg uitstel van executie. De angst die ons wordt ingeboezemd dat de bedrijven zullen vertrekken en Doesburg dan compleet in verval zal raken is ingegeven door een diepgeworteld sentiment. Maar wij vragen ons af of dat sentiment wel wederzijds is. De bedrijven hebben de lusten en de bewoners de lasten. Onder het mom van werkgelegenheid proberen deze bedrijven hun zin te krijgen. Deze vermeende stijging van werkgelegenheid is door robotisering helemaal niet zeker en staat niet in verhouding met de ingrijpende gevolgen voor de inwoners en de stad. De kraan die er nu staat wordt heel populair Stoer genoemd. Nu kun je dat wel 200 keer benoemen, maar dat maakt het nog niet waar.Ik moet hierbij denken aan de loze termen die in de makelaardij worden gebruikt om vreselijke aspecten van een woning een positieve draai te geven. Dan is een studio eigenlijk een bezemkast en een karakteristiek pand een enorme bouwval. In de nabijheid van uitvalswegen betekent gewoon een snelweg in je achtertuin. Er is onenigheid ontstaan over de vraag of er wel voldoende en gedegen onderzoek is gedaan. Volgens de indieners zijn de wettelijk noodzakelijke onderzoeken uitgevoerd en klopt het daarom allemaal als een bus, zo werd het gebracht. Bij ons roept het een gevoel op van de kantjes eraf willen lopen en vooral niet meer doen dan nodig is. Dat iets wettelijk is betekent nog niet dat het wenselijk is.
Zou het daarom niet wenselijk en verstandig zijn om bij deze twijfels eerst een contra-expertise en ontbrekend onderzoek te doen? Al is het maar voor de zorgvuldigheid en de kans die je nu hebt als college om een grote groep inwoners tegemoet te komen en gerust te stellen? Doe liever teveel onderzoek dan te weinig is ons advies. En ga vooral niet lichtzinnig om met gezondheidsrisico’s. Bovendien sta je dan een stuk sterker in een eventuele gang naar de Raad van State.
Het is te zot voor woorden dat de habitat van diverse diersoorten en zelfs toeristen is onderzocht, maar de diverse aspecten voor inwoners magertjes en onvoldoende in kaart zijn gebracht. Dan is het toch ook niet meer dan terecht dat er grote zorgen zijn ontstaan.
Op dit moment vinden we het plan onvolledig en voelen we ons niet in staat een weloverwogen keuze te kunnen maken.
Tot slot moet mij nog iets van het hart.
Er wordt in de raad de laatste tijd veel gesproken over het aantrekken van
kapitaalkrachtigen voor het evenwicht in de demografie en onze begrotingen sluitend te krijgen. Ik vind het daarom bijzonder onsmakelijk om te horen dat er gestrooid wordt met termen als echte, of oer Doesburger. U bent van harte welkom in Doesburg met veel poen,
maar je bek open trekken dat kun je beter niet doen. De geschiedenis heeft uitgewezen dat het wij en zij denken levensgevaarlijk is.
Eenieder die hier woont heeft recht van spreken.
