Poliflw

Het overlijden van Pierre Kartner op 8 november 2022 was een moment van diepe rouw en verdriet voor zowel de Nederlandse muziekwereld als zijn talloze fans over de hele wereld. Op deze dag verloor de muziekindustrie een ware legende. Pierre Kartner’s muzikale nalatenschap en zijn tijdloze hits zullen echter voortleven, en zijn invloed zal nog vele generaties blijven inspireren. Zijn overlijden markeert het einde van een tijdperk, maar zijn muziek zal altijd blijven voortleven als een bron van vreugde, nostalgie en verbondenheid. Pierre Kartner’s bijdrage aan de Nederlandse muziekgeschiedenis zal altijd worden herinnerd en zijn impact zal nooit worden vergeten.

In de debatraad van afgelopen donderdag in de gemeenteraad van Breda werd er een voorstel gelanceerd om een blijvend eerbetoon te creëren voor weilen Pierre Kartner, beter bekend als Vader Abraham. De motie vreemd werd ingediend door LPF en mede-ondertekend door Breda Beslist, maar stuitte op verzet van de coalitiepartijen VVD, CDA, PvdA en GroenLinks. Wat volgde was een schijnvertoning van goedkope en genante excuses om de motie maar niet te hoeven steunen.

Een van de argumenten die naar voren werd gebracht door VVD-raadslid Sven Planken was dat het niet gepast zou zijn om het rouwproces van de familie te verstoren. Hij beweerde dat het voorstel niet aan de raad voorgelegd moest worden zonder te weten of de familie wel een eerbetoon wenst. Dit argument is echter niets meer dan een rookgordijn om de ware redenen van de coalitiepartijen te verbergen. Raadslid Peter Vissers en fractiegenoot Esther Hereijgers hebben immers meerdere malen laten weten dat de familie een eerbetoon juist zeer waardeert. Het lijkt erop dat de coalitiepartijen simpelweg alles uit de kast halen om de LPF maar niet te hoeven steunen en het allang niet meer om de inhoud gaat.

Een ander argument dat werd aangevoerd door de coalitiefracties was dat een dergelijk initiatief vanuit de bevolking zou moeten komen en niet vanuit de politiek. Dit klinkt op het eerste gezicht redelijk, maar het is een hypocriete bewering. De politiek heeft immers ook de verantwoordelijkheid om de belangen en wensen van de bevolking te vertegenwoordigen. Als er steun is vanuit de bevolking en een raadslid neemt dit initiatief op, dan is het niet meer dan logisch dat de politiek dit serieus neemt en actie onderneemt. Door het af te schuiven op de bevolking, laten de coalitiepartijen zien dat ze geen enkele intentie hebben om de stem van de Bredase bevolking serieus te nemen. Het feit dat ereburgerschappen door de raad aan de lopende band worden uitgegeven maakt het argument niet alleen hypocriet maar ook erg dom.

De coalitiepartijen VVD, CDA, PvdA en GroenLinks hebben duidelijk de kans gemist om een blijvend eerbetoon te creëren voor een van Nederlands grootste exportproducten. Pierre Kartner heeft wereldwijd furore gemaakt met zijn muziek en heeft vele mensen geïnspireerd en vermaakt. Het is ronduit teleurstellend dat de coalitiepartijen niet bereid zijn om dit culturele icoon op passende wijze te eren.

Het gedrag van de coalitiepartijen in de gemeenteraad van Breda roept vragen op over hun oprechtheid en betrokkenheid bij de cultuur en geschiedenis van de stad. Het lijkt erop dat ze meer geïnteresseerd zijn in politieke spelletjes en het vermijden van verantwoordelijkheid dan in het vieren en eren van lokale helden. Breda verdient een passend eerbetoon voor Pierre Kartner, en het is aan de politiek om dit mogelijk te maken.

Op vrijdag 23 juni 2023 vond er een informatiebijeenkomst plaats in het Breepark, waarbij diverse belanghebbenden en omwonenden werden geïnformeerd over de omstreden plannen voor een nieuw Asielzoekerscentrum (AZC) in Breda. Het evenement werd bijgewoond door Wethouder Arjen van Drunen, Burgemeester Paul Depla, Harry van het Loo namens het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) en andere betrokken partijen. De bijeenkomst had als doel om het publiek te informeren over de plannen voor het voormalige Whirlpool pand aan de Heerbaan, dat de komende 10 jaar huisvesting zal bieden aan 240 asielzoekers.

Burgemeester Depla: Kleinschalige beheersbare opvang voor veiligheid en leefbaarheid.

Burgemeester Depla sprak over het toekomstige AZC aan de Heerbaan en benadrukte een veilige omgeving voor vluchtelingen. Hij pleitte voor kleinschalige en beheersbare opvanglocaties, in lijn met de aanbevelingen van het kabinet. Depla erkende de zorgen en legde uit dat er aanpassingen worden gemaakt in de opvangplannen. Hij benadrukte het belang van goede afspraken, investeringen en communicatie met de buurt. De eerste opvang wordt verwacht in de tweede helft van 2024. Depla nodigde de inwoners uit om vragen te stellen en kritisch te zijn, en benadrukte dat ook wordt gewerkt aan reguliere woningen voor andere woningzoekenden.

Harry van de Loo (COA) : Dolbij met locatie, verantwoordelijkheid vooral huisvesting.

Harry van der Loo, van het Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA), heeft gesproken over de uitdagingen en inspanningen rondom de opvang en huisvesting van vluchtelingen. Als oplossing heeft het COA gekeken naar vastgoed dat beschikbaar is gesteld door lokale partijen. Na grondig onderzoek is er een locatie geïdentificeerd waar maximaal 240 mensen kunnen worden ondergebracht.  Van der Loo benadrukte dat het COA zich enkel richt op huisvesting en geen taken van de politie of individuele identificatie op zich neemt. Van de Loo was oprecht verheugd over de gekozen locatie en de ontvangen steun. De toespraak van Harry van der Loo benadrukte de inzet en vastberadenheid van het COA om een positieve impact te hebben op het leven van vluchtelingen en te zorgen voor een gastvrij en geïntegreerd ontvangstproces.

Wethouder Arjen van Drunen: Veiligheid en transparantie

De gemeente stond voor de uitdaging om het KPN-pand om te vormen tot een opvanglocatie voor zestig minderjarige vluchtelingen. Met goede samenwerking en afspraken verliep het proces succesvol. Na positieve feedback werden de minderjarige vluchtelingen verplaatst naar de Koepel, waar momenteel ongeveer 600 Oekraïners en bijna honderd minderjarige vluchtelingen verblijven. Deze ervaring hielp de gemeente om te begrijpen waarop gelet moet worden en welke afspraken er gemaakt moeten worden, zoals het formuleren van een duidelijke doelgroep en het waarborgen van beveiliging. Transparantie en integratie zijn ook belangrijke aspecten. Het gesprek gaat ook over de bredere verantwoordelijkheid van de gemeenschap om huisvesting te bieden aan alle groepen in de samenleving. Afspraken zijn gemaakt met het COA over de doelgroep van kansrijke asielzoekers, en er wordt gestreefd naar geschikte huisvesting voor andere groepen. Een regionale aanpak en betrokkenheid van de buurt worden benadrukt. Er zullen meerdere bijeenkomsten plaatsvinden waar omwonenden vragen kunnen stellen en mee kunnen praten.

Maar toen: onrust in de zaal over splitsen aanwezigen en het niet notuleren van vragen

Tijdens de informatiebijeenkomst werd duidelijk gemaakt dat dit het geschikte moment was om vragen te stellen. Vanwege het grote aantal aanwezigen en om iedereen de gelegenheid te geven om zijn of haar vraag te stellen, werd besloten om de groep op te splitsen in twee zalen. Helaas werd er medegedeeld dat er geen notulen zouden worden gemaakt van de bijeenkomst. Deze aankondiging zorgde voor veel onrust en ongenoegen in de zaal. Verschillende mensen waren teleurgesteld en bezorgd, omdat ze graag een officieel verslag wilden hebben van de besproken onderwerpen en gestelde vragen. De afwezigheid van notulen maakte het moeilijk voor mensen om achteraf de juiste informatie te raadplegen of om de gedeelde inzichten te delen met anderen die niet aanwezig waren. Dit gebrek aan transparantie droeg bij aan de onrustige sfeer en het algemene gevoel van ongenoegen onder de aanwezigen.

“ Ik ben namelijk heel benieuwd welke andere kritische vragen iedereen heeft.en als ik dan hoor dat er niet genotuleerd wordt, dan denk ik nou, verdorie”

Het splitsen van de aanwezigen in 2 groepen roept enkele kritische vragen op over de effectiviteit en organisatie van de bijeenkomst. Ten eerste lijkt er een gebrek aan duidelijke structuur en leiderschap te zijn. Het onmiddellijk toestaan van brandende vragen zonder een specifiek kader kan leiden tot chaos en onsamenhangende discussies. Een goed georganiseerde bijeenkomst zou een helder doel en een gestructureerde agenda moeten hebben om ervoor te zorgen dat de deelnemers waardevolle informatie uitwisselen en diepgaande gesprekken voeren.

Bovendien lijkt er sprake te zijn van geen notulering tijdens de bijeenkomst. Dit kan leiden tot het verlies van belangrijke informatie en inzichten die anders zouden kunnen worden vastgelegd en gebruikt voor verdere analyse en follow-up. Het bijhouden van notities is essentieel om de voortgang te volgen, ideeën te documenteren en ervoor te zorgen dat de besproken onderwerpen niet verloren gaan.

Burgemeester Depla komt hier kort daarna op terug en geeft aan dat het belangrijk is om alle gestelde vragen van vandaag op te schrijven en dat er alsnog genotuleerd wordt, wat tot opluchting leidt in de zaal.  Depla legt uit dat sommige mensen het moeilijk vinden om in een dergelijke setting op te staan en kritiek te uiten of positief te zijn. Daarom wordt ervoor gekozen om de vragen op een meer ingetogen manier te behandelen, zodat iedereen niet de drempel over hoeft te stappen om de microfoon te pakken en te spreken. Dit voorkomt dat mensen zich geremd voelen om kritische vragen te stellen aldus Depla.

Wat zijn de voorwaarden en garanties voor onze veiligheid?

Hij merkt op dat contracten vaak scherpe bepalingen bevatten en vraagt zich af waarom er niet meer aandacht wordt besteed aan garanties en voorwaarden die absoluut moeten worden nageleefd. Hij wijst op het feit dat goede bedoelingen en romantische beelden over de werkelijkheid vaak worden verstoord door onverwachte obstakels en barrières. Hij pleit ervoor om harde grenzen vooraf vast te stellen om potentiële problemen te voorkomen.

De inwoner benadrukt dat zijn opmerkingen niet gericht zijn op een specifieke partij, maar van toepassing zijn op alle betrokken partijen. Hij vraagt zich af aan wie hij zijn vragen moet stellen, wat suggereert dat er behoefte is aan duidelijkheid en open communicatie tussen alle betrokkenen. De inwoner geeft ook zijn perspectief op de kwestie van asielzoekers en de acceptatiecriteria. Hij merkt op dat de perceptie verandert wanneer er wordt gezegd dat alleen mensen die minstens 10 jaar blijven worden geaccepteerd. Hij wijst erop dat mensen zonder familie en jonge kansarme mensen snel zullen vertrekken. Dit onderstreept de verschillende perspectieven en uitdagingen die gepaard gaan met het nemen van beslissingen over de komst van een AZC.

Verder wijst de inwoner op een ander aspect, namelijk de mogelijke behoefte aan een burgerwacht over 3 jaar als gevolg van de afwezigheid van politie. Hij erkent dat dit een ongewenste situatie is, maar benadrukt tegelijkertijd dat het wel belangrijk is. Hij wijst op het macroprobleem van internationale en nationale aard, waarbij de gemeente politieke maatregelen neemt en dat de bewoners uiteindelijk de prijs betalen voor deze beslissingen. De betrokken burger heeft legitieme zorgen en vragen over het contract, de acceptatiecriteria voor asielzoekers en de bredere implicaties van het AZC. Het benadrukt de behoefte aan transparantie, duidelijkheid en een evenwichtige aanpak om de belangen van alle betrokken partijen te waarborgen.

Waar kunnen inwoners zich melden als er problemen zijn door asielzoekers uit het AZC?

“Ik ben eigenlijk ook bang voor de toekomst. Dat als in de toekomst daar in het AZC problemen zijn. Dat dat dan door allerlei politieke redenen problemen niet direct aangepakt of opgelost kunnen worden waardoor er mogelijk onveilige situaties zullen ontstaan. Dus mijn vraag is, waar kunnen wij onze buurtbewoners ons dan concreet dan dadelijk aan gaan melden?

In de wijk brengt momenteel een bepaald individu, waarvan de details niet zijn gespecificeerd, bepaalde vraagstukken en twijfels met zich mee. Deze persoon vormt een bedreiging voor de veiligheid van de kinderen in de buurt. De politieke procedures maken het echter moeilijk om deze persoon ergens anders onder te brengen, waardoor de wijk en de kinderen onveilig blijven. Wethouder van Drunen benadrukt het belang van het creëren van beheergroepen om effectief te kunnen handelen. Hij roept iedereen op die geïnteresseerd is om zich aan te sluiten bij deze groepen, die vaak ook een WhatsApp-groep hebben. In deze groepen worden waarnemingen, informatie en vragen direct gedeeld. Verschillende disciplines, zoals mensen met wijkstaken, personen die onveiligheid signaleren of de politie, maken deel uit van deze groepen. Op deze manier kan er snel gereageerd worden wanneer er iets gebeurt. Een voorbeeld dat genoemd wordt, is de inzet van straatcoaches tijdens een situatie waarin 500 mensen werden opgevangen. Om ervoor te zorgen dat alle medewerkers veilig naar huis konden gaan, werden harde afspraken gemaakt dat de straatcoach pas vertrok nadat de laatste persoon was vertrokken. Deze maatregelen en afspraken waren succesvol gebleken en illustreren het belang van samenwerking en het nemen van verantwoordelijkheid om de situatie zo goed mogelijk aan te pakken.

Waarom is er niet op voorhand gecommuniceerd met de buurt?

In de discussie over draagvlak, afspraken en communicatie met betrekking tot het AZC rijst een belangrijke vraag: waarom ontbreekt directe communicatie vooraf met de lokale gemeenschap? Het valt op dat besluiten worden genomen zonder eerst de buurt te raadplegen, wat voor veel bewoners als een verrassing komt en beperkte mogelijkheden biedt voor betrokkenheid. Terechte zorgen van een bezorgde inwoner en pleit voor een inclusievere en participatievere aanpak van besluitvorming.

“Wat ik me dan eigenlijk afvraag, want ik denk dat iedereen die de brief op de deur had, en die kwam denk ik wel rauw op het dak, waarom wordt er niet op voorhand gecommuniceerd in plaats van achteraf? Er wordt gesproken over draagvlak, waarom wordt er niet gezegd, nou we gaan eens even in die buurt kijken, hoe de buurt er tegenaan kijkt, voordat wij besluiten om dit gebouw daarvoor te bestemmen?  Eigenlijk zegt de gemeente, we hebben besluiten opgenomen, dan moeten we dan een boogje springen, maar u heeft daar eigenlijk niets meer op te zeggen. Ja, u kunt bezwaar maken, u kunt beroep indienen, maar we weten allemaal hoe dat gaat..”

Wethouder van Drunen reageert op deze vraag als volgt: “Je moet durven zeggen, hier gaan we dit met elkaar realiseren. Want als je dat niet doet, en niet zo transparant bent, dan gaat altijd mensen zeggen, Ja, ik ben het wel eens dat we deze verantwoordelijkheid nemen, maar ik vind dit niet zo’n goede plek.“

Over het feit dat er niet op voorhand is gecommuniceerd met de buurt reageert wethouder van Drunen: “Dat is juist wat we nu doen, dus we zitten aan de voorkant met elkaar. met elkaar het goede gesprek de komende tijd, dat doen we vandaag, dat is een beginpunt en geen eindpunt.”

Dus we hebben heel veel stappen te zetten. We hadden kunnen voorstellen van, we gaan pas over veel later met naar inwoners, omdat ook pas ook veel later mensen het moment daadwerkelijk geëvacueerd worden. Maar dat had het juist een onjuiste voorspiegeling van zaken geweest. Als je met elkaar weet op een bepaald moment, dit zijn we voornemens om te gaan doen, dan moet je ook gelijk naar inwoners. Dat is wat we doen. Het is niet een jaar wachten en over een jaar zeggen, morgen komen mensen.”

Vervolgens: Grimmige sfeer na beantwoording diverse vragen

Na deze uiting van bezorgdheid en frustratie door de inwoner, nam de sfeer een grimmige wending. De emoties liepen op en er ontstond een gevoel van onvrede en onrechtvaardigheid onder de aanwezigen.

“Er wordt hier gesuggereerd dat we nog een keuze hebben, en dat is niet waar!”

De reactie van de inwoner raakte een gevoelige snaar en bracht de diepgewortelde ontevredenheid over het gebrek aan directe communicatie en betrokkenheid naar voren. De grimmige sfeer weerspiegelde de groeiende kloof tussen de gemeente en de bewoners, waarbij de laatsten het gevoel hadden dat hun stem niet gehoord werd en dat hun belangen niet serieus werden genomen. Deze gespannen atmosfeer benadrukte de urgentie en het belang van een meer inclusieve en transparante aanpak in het besluitvormingsproces, waarbij de stem van de gemeenschap daadwerkelijk wordt gehoord en gewaardeerd.

Conclusie: Ongenoegen en Ontevredenheid overheersen na afloop

De informatiebijeenkomst in het Breepark, waarbij de komst van een asielzoekerscentrum (AZC) in het voormalige Whirlpool gebouw aan de Heerbaan in Breda werd besproken, heeft geleid tot een golf van ongenoegen en ontevredenheid onder de aanwezige inwoners. Hoewel verschillende prominente sprekers, waaronder Wethouder Arjen van Drunen, Burgemeester Paul Depla, Harry van het Loo namens het COA en andere betrokken partijen, aanwezig waren om informatie te verstrekken en vragen te beantwoorden, bleven veel bezorgdheden onbeantwoord en onopgelost.

Tijdens de bijeenkomst werd geprobeerd om de aanwezigen zo volledig mogelijk te informeren over de plannen en het proces met betrekking tot het AZC. Verschillende vragen werden gesteld, variërend van garanties en voorwaarden in het contract tot de acceptatiecriteria voor asielzoekers. De sprekers deden hun best om de zorgen weg te nemen en een duidelijk beeld te schetsen van de situatie.

Desondanks overheerste het gevoel van ontevredenheid en ongenoegen bij de inwoners. Veel van de geuite zorgen werden niet volledig beantwoord, waardoor er een aanhoudende onrust bleef hangen. Het gebrek aan duidelijkheid en concrete oplossingen heeft bijgedragen aan een algemeen gevoel van wantrouwen jegens de betrokken partijen. Deze informatiebijeenkomst heeft ook aangetoond dat er behoefte is aan transparantie en open communicatie tussen alle betrokken partijen. Inwoners vroegen zich af aan wie zij hun vragen en zorgen moesten richten, wat wijst op een gebrek aan duidelijkheid en een gecoördineerde aanpak van de betrokken instanties. Het is essentieel dat er een platform wordt gecreëerd waarin de inwoners hun stem kunnen laten horen en waarin hun vragen serieus worden genomen.

De ontevredenheid en ongenoegen onder de inwoners reiken verder dan alleen de bijeenkomst over het AZC. Het raakt aan bredere vraagstukken zoals het belang van garanties en voorwaarden in contracten, de realiteit achter goede bedoelingen en de bredere implicaties van het AZC. Het onderstreept ook de mogelijke behoefte aan een burgerwacht in de toekomst als gevolg van de afwezigheid van een politiepost, wat de individuele bewoners uiteindelijk duur zal komen te staan. Deze recente informatiebijeenkomst heeft aangetoond dat er nog veel werk aan de winkel is om de zorgen van de inwoners serieus te nemen en oplossingen te vinden die recht doen aan alle betrokken partijen. Het is van cruciaal belang dat er een transparant en evenwichtig proces wordt gevolgd, waarin de belangen en behoeften van zowel de inwoners als de betrokken instanties worden gewaarborgd. Alleen dan kan er een constructieve dialoog worden gevoerd en kunnen er duurzame oplossingen worden gevonden voor dit gevoelige en complexe vraagstuk van het AZC in Breda.

Beeldvormende sessie aanstaande donderdagavond in de raad.

Aanstaande donderdag tijdens het Bredaas beraad zal dit onderwerp ter beeldvorming worden besproken. Het is natuurlijk te verwachten dat de LPF-fractie kritische vragen zal stellen om meer inzicht te krijgen in de aanpak en de gevolgen van het toekomstige AZC. Als u een vraag heeft die u graag zou willen stellen, kunt u deze sturen naar info@lpfbreda.nl. De vergadering is zoals altijd ook toegankelijk voor publiek, dus we nodigen u van harte uit om aanwezig te zijn op het stadhuis komende donderdagavond.

Op naar de raadszaal, want we hadden natuurlijk nog wel wat vragen aan de wethouder. Ook al is het een vrij ongemakkelijke discussie geworden door de aankomende spreidingswet. Het is alsof je met de rug tegen de muur gedwongen wordt iets te accepteren, waarbij elke vorm van kritiek zinloos wordt geacht en de democratie op dit vlak nagenoeg is verdwenen. Het enige waar je als partij nog iets over kan inbrengen, is op welke wijze en op welke locatie invulling wordt gegeven aan deze verplichting. Een vreemde situatie als voor partijen en volksvertegenwoordigers vooraf al wordt bepaald wat het resultaat is en er alleen over randzaken kan worden gedebatteerd en zelfs dat kan dan slechts in beperkte mate. Als raad waren we gelukkig in staat om deze sessie te voeren waarbij we openhartig onze vragen konden stellen aan de wethouder, ook al sta je qua idealen en standpunten ver van elkaar vandaan. Dat is namelijk ook Breda. De antwoorden van de wethouder waren duidelijk en transparant, maar ook hier niet in alle gevallen het antwoord waar je als LPF op zit te wachten.

Aan de andere kant was natuurlijk niet alles bar en boos. Een van de positieve elementen die wij konden ontdekken was het feit dat het college heeft bewezen dat het soms dingen wel snel kan nadat we gezien hadden wat er aan voorzieningen voor deze mensen was gerealiseerd in nog geen 2 weken tijd. Dat is eerlijk gezegd natuurlijk wel een compliment waard. Helaas vervaagt deze in het totaalbeeld der onvermijdelijkheden en blijven er vele risico’s over die men niet denkt te kunnen voorkomen, zorgen die kennelijk niet kunnen worden weggenomen en veiligheid die niet volledig kan worden gewaarborgd. Er wordt weliswaar flink ingezet op beveiliging, begeleiding en verzorging maar zonder garanties of toezeggingen. Wij weten natuurlijk ook dat er geen 100% zekerheid bestaat, maar we zijn van mening dat met deze werkwijze er alleen sprake is van pleisters blijven plakken achteraf en er onvoldoende wordt ingezet op preventie en zorg om incidenten te voorkomen aan de voorkant. Als men dan hoog opgeeft over “verantwoordelijkheid nemen” en men doet dat op de meest “onverantwoordelijke manier” zoals dat hier het geval is, zullen de incidenten gemiddeld eerder toenemen en daarmee ook de zorgen van inwoners wat overigens dan ook terecht is.

Afgelopen vrijdag werden we geïnformeerd over het heugelijke nieuws dat Breda eindelijk de stekker uit de abjecte stedenband trekt met het Chinese Yangzhou en dat het omstreden Paviljoen ook geen plaats verdient in het Valkenberg.  BN De stem citeert het artikel met “We willen niet naïef zijn”, maar het college was dit natuurlijk wel voor lange tijd. Jarenlang werd er weggekeken van de mensenrechtenschendingen jegens de Oeigoeren, jarenlang konden organisaties als Amnesty International en Human Rights Watch het verschil niet maken. Jarenlang waren initiatieven vanuit de lokale politiek niet voldoende om de ogen te openen en actie te ondernemen. Jarenlang was Breda wel degelijk ontzettend naïef. Laat ik u even uitleggen waarom.

Onderzoeksrapport werd volledig genegeerd

LPF Breda pleit al sinds haar oprichting voor een direct einde aan deze stedenband. Dankzij de tomeloze inzet van Jaco Hurynovich-Verstappen hebben we het college geconfronteerd met de harde werkelijkheid via een uitgebreid onderzoeksrapport. In dit rapport zijn we gedetailleerd ingegaan op de diverse gruwelijkheden via eerdere publicaties, rapportages en gesprekken met nabestaanden. Concluderend kunnen we stellen dat Yangzhou investeert in Oeigoers gebied in ruil voor tegenprestaties van de plaatselijke bevolking via onder andere dwangarbeid. Yangzhou heeft een gebied in Xinjiang in haar bezit en buit het menselijk en commercieel uit en Breda heeft mondkapjes uit Yangzhou ontvangen die zeer waarschijnlijk gemaakt zijn in de controversiële heropvoedingskampen in Xinjiang. Na deze schrijnende uiteenzetting van misdaden tegen de mensheid waar de bevriende stad een significant aandeel in heeft, zou je kunnen verwachten dat het college hier toch op zou reageren. Helaas beste mensen, de reactie bleef uit. Geen reactie na het indienen van dit onderzoek en de eerste aversie richting de waarheid was een feit.

Artikel 9-vragen werden naïef en karakterloos weggewuifd

Het uitblijven van antwoorden genereert juist meer vragen en dus hebben we het college tot twee maal toe artikel 9-vragen gesteld over deze stedenband. Zo hebben we in eerste instantie vragen gesteld inzake het onderzoeksrapport waar we vooral in hebben gezoomd op de 20.000 mondkapjes en de daaraan gerelateerde mensenrechtenschendingen, de andere bevindingen uit het onderzoeksrapport en het standpunt van het college hierin. Tenslotte hebben we ook de meest recente ontwikkelingen in onze samenleving meegenomen in de vragen, waarbij we vooral vragen hebben gesteld over wetenschapsspionage, illegale Chinese politiebureaus in ons land en infiltratie in het onderwijs. De beantwoording hiervan was ronduit teleurstellend en karakterloos te noemen. In het kader van dwangarbeid van Oeigoerse mensen reageert het college als volgt en ik citeer “Vanzelfsprekend is Breda tegen dwangarbeid, echter zal dit niet zo specifiek via onze communicatiekanalen worden uitgedragen” Een college dat dit zegt is karakterloos, kijkt weg van de realiteit en weigert elke vorm van verantwoordelijkheid te nemen en verschuilt zich achter landelijke kaders en regelgeving. Vervolgens waren deze antwoorden natuurlijk reden genoeg tot vervolgvragen, vooral vanwege het zorgelijke karakter en holle bewoordingen. Graag gaven wij het college een nieuwe kans om zich te herpakken en onze vragen met verstand te beantwoorden. Daarnaast hebben we het college stevig aan de tand gevoeld maar ook hier volgde een regenval van bange excuses. Helaas heeft het college de kans gemist om krachtig stelling te nemen in dit belangrijke dossier. Het niet beantwoorden van vragen is alleszeggend.

Bespreeknotitie leidde niet tot een krachtig uitgesproken standpunt

LPF Breda gaf natuurlijk de strijd niet op en agendeerde een bespreeknotitie om de raad te overtuigen van het wezenlijke belang om deze stedenband te beëindigen. Zelfs toen, na een uitvoerige beeldvorming en intense oordeelsvorming had het college nog niet de morele behoefte om direct de band te beëindigen. Zelfs toen was er tijd nodig om dit rustig, netjes en weloverwogen te doen. Fijn dat de Oeigoerse gemeenschap meteen weet waar zij staat, en dat ze weten dat we in Breda nog altijd eerst graag ruim de tijd nemen om “netjes” afscheid te nemen. De ironie. Netjes naar de onderdrukker, en de Oeigoer? Die heeft het nakijken, als het aan het Bredase college anno 2022 ligt.

Tijdens de oordeelsvorming heeft het college de toezegging gedaan dat de stedenband zou worden geëvalueerd voor het einde van het eerste kwartaal. Tot zover het geopolitieke inlevingsvermogen van het college op dit dossier.

Ingediende moties werden ontraden en afgewezen

De bespreeknotitie leidde tot de beeld- en oordeelsvorming en deze leidde tot actie: moties dus. Vanzelfsprekend hebben we diverse moties ingediend om ons als raad uit te spreken tegen deze stedenband die zowel ethisch, politiek en vooral menselijk onhoudbaar is en volledig in strijd is met datgene waar wij als Breda voor staan. Zowel tijdens het debat over het bestuursakkoord als tijdens de laatste debatraad van 2022 die mede ingediend was door 5 andere partijen. Helaas waren deze duidelijke moties, waar totaal geen woord Chinees aan was, niet voldoende voor diverse partijen om tot actie over te gaan. Het was volgens het college allemaal prematuur en veel te gehaast om dat nu te beslissen. Het college was van mening, met steun van diverse partijen in de raad, dat we de stedenband rustig tegen het licht moesten houden en de tijd moesten nemen om hier een besluit over te nemen.

Tijd, die er niet was. Geen tijd voor de Oeigoerse nabestaanden, geen tijd voor Breda. Er viel niets tegen het licht te houden bij een stedenband die medeverantwoordelijk is voor de vele mensenrechtenschendingen zoals dwangarbeid in diverse heropvoedingskampen, maar ook gedwongen genitale verminkingen en uiteindelijk genocide van een bevolkingsgroep. De moties werden ontraden en afgewezen. Een schoffering naar onze eigen idealen, waarden en normen en waarbij we wederom wegkijken van de realiteit.

GroenLinks en haar verdampte idealen

Opmerkelijk was ook dat een partij die zich de afgelopen jaren, toen zij nog niet in het college zat, heeft ingezet om een einde aan deze stedenband te realiseren, maar nu tegen onze moties stemden en haar idealen ingeruild heeft na het ondertekenen van het bestuursakkoord. Bijzonder hoe snel de praatjes van GroenLinks in Breda kunnen verdampen.

Eindelijk. De stedenband met Yangzhou wordt beëindigd. Maar wel op een opmerkelijk moment.

Terug naar afgelopen vrijdag. Uit de brief, die onze burgemeester aan de raad stuurde citeer ik het volgende: “De burgemeester van Yangzhou is in een persoonlijk gesprek met burgemeester Depla op de hoogte gebracht van het besluit van Breda.” Dat is verantwoordelijkheid nemen en daar zijn we dan ook erg tevreden mee. Dankzij het vele werk wat er vanuit onze fractie is verzet zijn we dan ook supertrots op het geboekte resultaat en heeft het college alsnog het licht gezien.

Aan de andere kant komt het besluit wel op een heel bijzonder moment. Net op het moment dat Xi Ping, president van China en leider van de CCP een vriendschappelijk bezoek heeft gebracht aan president Poetin wordt de knoop doorgehakt en is de beëindiging van de stedenband een feit. Je kunt je hierdoor afvragen in hoeverre zaken als de omstreden mensenrechtenkwestie, wetenschapsspionage, infiltratie in ons onderwijs en illegale opsporingspraktijken door China in Nederland een factor waren in dit besluit of was het wellicht door de positie die China nu inneemt in het conflict tussen Rusland en Oekraïne. Een discutabele situatie die veel vragen oproept.

Ook het geschonken paviljoen zal niet worden geplaatst in het Valkenberg

En toen was er natuurlijk nog altijd het uit die innige vriendschap geschonken Paviljoen dat als een niersteen de hele tijd ongemakkelijk in de weg zit en als een beladen object in de gemeentelijke opslag staat te verstoffen. Deze gift was vanaf het begin al een lastig punt in dit hele dossier. De mensenrechtenschendingen waren immers geen geheim en de situatie werd steeds lastiger te dragen. Het ging zelfs zover dat indien het Paviljoen geplaatst zou worden het gecompenseerd zou gaan worden met een bepaalde vorm van excuuskunst die artikel 1 van de Grondwet zou symboliseren. Hypocrieter wordt het niet. Daarom zijn wij zeer positief dat ook dit “geschenk” niet zal worden gebruikt.

Het resultaat telt

Kortom, we mogen terugkijken op een goed resultaat. Door inzet van onze fractie is een historische beslissing gerealiseerd. Hopelijk hebben we hiermee de Oeigoerse gemeenschap een steuntje in de rug kunnen geven in hun strijd voor vrede en veiligheid. Intussen zullen wij als LPF ons blijven inzetten voor diezelfde normen en waarden in Breda!

Geacht College,

Zoals mogelijk reeds bij u bekend hechten wij als Lijst Pim Fortuyn Breda veel waarde aan de authentieke identiteit van onze mooie, historische stad. Echter, zien wij de afgelopen jaren een internationaliseringsslag plaatsvinden die niet aansluit of zelfs zodanig drastisch afwijkt van de Bredase identiteit dat wij ons zorgen maken over het feit dat er reeds wéér een nieuwe wijk in Breda een Engelse benaming krijgt. Na “Crossmark” maar ook “The Marker” en “City Twin” aan de Markendaalseweg, krijgen we nu weer een nieuwbouwproject in Breda met een Engelse benaming, namelijk: “Bread Breda”.

We laten ons het kaas van het Bredase brood eten door deze doorgeslagen internationalisering en er lijkt maar geen rem op te zitten. Nadat wij hier in Oktober 2019 nog onze zorgen over uitte lijkt er sindsdien nog altijd geen rem te zitten op de internationalisering in Breda. Dat baart ons zorgen en daarom hebben wij voor u de volgende raadsvragen:

Kunt u aangeven waarom er steeds (vaker) gekozen wordt voor een Engelse benaming als het gaat om (nieuwbouw) projecten in Breda?

Kunt u duiden op welke wijze dergelijke benamingen tot stand komen die de authenticiteit van onze stad beschadigen?

Hoe gaat het college er voor waken dat de authentieke, historische (en bourgondische) identiteit van Breda behouden blijft en hoe rijmt het college dat met opnieuw weer een Nieuwbouw project een Engelse naam te geven?

Wat zijn de ambities van het college aangaande deze omslag, kunnen we meer Engelse benamingen terug gaan zien in het straatbeeld van onze mooie, historische stad?

Heeft u ooit getoetst wat de Bredanaar graag zou willen in het kader van deze benaming of is dit vanuit uw optiek niet nodig?

Is het college bereid om nieuwe namen van wijken, gebieden of andere nieuwbouwprojecten te toetsen bij de bevolking doormiddel van een enquête, plaatselijk referendum of een ander democratisch middel?

In afwachting van uw reactie,

Carlo van Remortel

Lijst Pim Fortuyn Breda

U heeft het ongetwijfeld in de media meegekregen; het invoeren van betaald parkeren in diverse buurten en wijken in Breda. Beslissingen die van grote impact zijn op het dagelijks bestaan en welzijn van inwoners die direct gevolgen ondervinden door deze beslissingen dienen betrokken te worden bij de besluitvorming. Alle bestuursorganen in Nederland – dus ook gemeentebesturen – zijn verplicht bij het nemen van besluiten belanghebbenden te betrekken. Dit ‘recht op burgerparticipatie’ ligt vast in de Grondwet, de Kieswet, de Algemene wet bestuursrecht en de Gemeente- en Provinciewet. Ook het Europees recht volgt op basis van democratische beginselen deze lijn.

We nemen u even mee terug naar 23 juli 2022. Dit was namelijk het moment dat gemeente Breda inwoners van Brabantpark per brief informeerde over de plannen om betaald parkeren in te voeren. Om navolging te geven aan burgerparticipatie werd er een klankbordgroep opgericht waarbij onze partijvoorzitter John Stubenitsky een van de leden was. In eerste instantie leek het allemaal positief te gaan verlopen, maar dat was helaas van korte duur en op 2 november publiceerde onze voorzitter het volgende nadat hij de klankbordgroep woedend had verlaten:

“ In het zuidelijk deel van het Brabantpark is op doordeweekse dagen van 9.00 tot 17.00 uur flinke parkeeroverlast van studenten van Avans. De bewoners kunnen hun auto nauwelijks kwijt. In het gebied ten noordwesten van de Ignatiusstraat is enorme parkeeroverlast van mensen die in de binnenstad werken. Bij de coalitie-onderhandelingen is door de linkse coalitiepartners, PvdA, Groen Links, CDA en VVD besloten dat het aanwijzen van gebieden waar betaald parkeren wordt ingevoerd, een beslissing is van het College, dus de wethouders, waarbij het democratisch beginsel, invloed van de gemeenteraad, buiten spel wordt gezet. Dus binnenkort komt er betaald parkeren in het Brabantpark. Om de schijn van inspraak te wekken wordt er een Klankbordgroep samengesteld. Ik zat daarin, maar ik heb gisteravond die groep woedend verlaten. Bij de eerste 2 sessies leek het nog de goede kant op te gaan.

Maar het belangrijkste blijkt toch de verdiensten van de Scanauto zo hoog mogelijk te maken. Omdat het voor de gemeente gemakkelijker is, wordt gekozen voor betaald parkeren van 9.00 tot 20.00 of wellicht zelfs tot 22.00 uur en dat 7 dagen per week, overlast of niet. De bewoners krijgen als ze op straat parkeren een gratis eerste vergunning. Een tweede of derde vergunning moet betaald worden. Bezoek van de bewoners moet met een App op de telefoon aangemeld worden en dat kost dan 25 eurocent per uur.

In de wijk wonen best veel bejaarden die door de idioot strenge regels hun bezoek zullen zien verminderen en daardoor vereenzamen en zelfs minder lang zelfstandig kunnen blijven wonen. Ondanks dat de gemeenteraad nauwelijks invloed kan hebben op deze machtsmisbruik van de coalitie en het College, zijn de oppositiepartijen SP en LPF fel tegen deze ondemocratische gang van zaken.

Al snel werd dus al duidelijk dat er van daadwerkelijke burgerparticipatie en/of democratische besluitvorming geen sprake is. Het werd er ook allemaal niet beter op. Later verkreeg onze voorzitter nadere informatie die de situatie nog schokkender maakte dan hij al was. De gesprek-leidster van de klankbordgroep Angelique Breukel is helemaal geen ambtenaar van de gemeente Breda, maar Adviseur Parkeren bij Spark Parkeren, een verkeerde voorstelling van zaken dus.  Een paar weken geleden was er een bijeenkomst van ondernemers van het Brabantplein en Dirk Uyl burgerraadslid van de Bredase SP mocht er niet in. Bij de wel aanwezige mensen was iemand die geen van de ondernemers kende, maar wel vaak het woord voerde en het helemaal met Angelique eens was. Een soort applausmachine voor de gemeente dus. Dat gevoel had onze voorzitter ook bij de bewuste klankbordgroep vergadering waar hij kwaad weggelopen is. Toen zaten er twee mannen die niemand kende en die voorstander waren van betaald parkeren tot 22.00 uur en ook de weekenden wat gretig overgenomen werd door deze zelfde Angelique. Dit heeft niets, maar dan ook niets te maken met democratie en alles met dwang. Deze wending was voor de LPF Breda voorzitter voldoende reden om de raad te informeren over deze onacceptabele situatie en heeft dan ook effectief gebruik gemaakt van zijn inspreekrecht en kwam met het ferme betoog naar de raad toe:

“Betaald parkeren Brabantpark.  Ik sta hier als zeer verontruste bewoner van ons mooie Brabantpark . Eerst wat getalletjes.  In 2017 werd er in Breda voor €745.000 aan parkeerboetes uitgeschreven waarvan 1/3 naar het rijk ging. In 2020 werd er voor 4,5 miljoen boetes uitgeschreven wat grotendeels naar de gemeente ging, omdat fiscaal parkeren was ingevoerd en de boetes aan de gemeente toekwamen. Tot zover het financiële belang voor de gemeente om tot fiscaal parkeren over te  gaan.

Nu ga ik even door op het artikel dat BN De Stem vorige week erover geschreven heeft. De organisatie en de leiding van de Klankbordgroep, waar ik ook voor uitgenodigd was, stond onder leiding van Parkeeradviesgroep Spark uit Leidschendam, is nooit verteld, maar Google weet alles. Tot mijn stomme verbazing mochten de gekozen en beëdigde raadsleden dhr Uyl en mevrouw Verdaasdonk niet de klankbordgroep aanhoren. Terwijl de raad toch een controlerende functie heeft in onze democratie.

Later bij de tweede sessie werd me duidelijk waarom ze er niet bij mochten zijn. Ze hadden dan dezelfde conclusie  getrokken als ik. We worden belazerd en die klankbordgroep wordt gebruikt om een soort democratisch sausje eroverheen te gieten. Op 17 januari is er een bijeenkomst met de ondernemers en op 31 januari wordt de slotsessie gehouden van de klankbordgroep. Het zou goed zijn als leden van de raad uitgenodigd zouden worden om als toehoorders aanwezig te zijn om te controleren of het verslag dat uitgebracht wordt naar het College klopt met wat de slotconclusie van de ondernemers en de klankbordgroep is. Want nu heb ik een groot “wie betaalt, bepaald” gevoel. Bij geen van beide sessies werd een voorstelronde gehouden en ik begrijp nu ook waarom niet. Bij de tweede sessie ging het erover tot hoe laat het betaald parkeren moest duren.

Ten zuiden van de Ignatiusstraat bestaat de overlast uit parkerende studenten van Avans, die voornamelijk open is van maandag tot en met vrijdag van 8 uur tot 17.00 uur. Achterin het zaaltje stond een mij onbekende man op die zei dat hij ‘s avonds en in de weekenden overlast had dus binnen een minuut besloot de gespreksleider dat de klankbordgroep de voorkeur had. tot 22.00 uur en in de weekenden ook betaald parkeren. Ik ga niet suggereren dat die man daar neergezet was, maar het leek er wel op.

Dus één man kan volgens dit adviesbureau bepalen wat de venstertijden zijn. Welke impact heeft dat betaald parkeren tot 22.00 uur en in de weekends op veel van de bewoners. Als ik kijk naar een viertal dames van boven de 90 die bij mij in de senioren flat wonen, dan kunnen die gewoon zelfstandig blijven wonen, omdat hun kinderen en kleinkinderen 2 tot 3 keer per dag even komen kijken of alles goed gaat. Ach dat kwartje per uur, op zich geen probleem, alleen als je vergeet aan te melden in de haast, want het gaat niet zo heel goed met oma, huppeté, €66,50 boete. Vergeet je gelijk af te melden, €6 per dag. Dat kan aardig oplopen. Ten noorden van de Ignatius straat is veel parkeeroverlast van mensen die in de binnenstad werken. Ook van ambtenaren die in het Stadskantoor werken. En dat zou heel gemakkelijk opgelost kunnen worden. Op doordeweekse dagen staat 80% of meer van het Chasseveld leeg.

Geef die ambtenaren een abonnement voor het Chasseveld. Kost niks want nu staat het groten deels leeg. Oneerlijk tegenover andere mensen die in de binnenstad werken? Onzin, iemand die in een kledingwinkel werkt, krijgt korting als hij of of zij kleding koopt. Maar de gemeente Breda wil geen oplossingen, maar gewoon ordinair eurootjes verdienen! Een wijze raad van een ouwe rot : Maak je geen zorgen om de grijze wolven in Drenthe, maar om de geld wolven in het Stadskantoor waar ze jaloers naar Amsterdam kijken waar de scanautootjes al voor ruim 40 miljoen aan parkeerboetes per jaar hebben uitgeschreven.”

Schijndemocratie

Duidelijker wordt het niet beste mensen! Het gaat niet om u, maar om geld en om macht. Wat ons Deze gang van zaken is ondemocratisch, onwettig en onacceptabel en moet veranderen! En het werd nog erger. Er volgde namelijk nog een sessie van deze zogenaamde klankbordgroep die de spreekwoordelijke emmer deed overlopen en onze voorzitter publiceerde terecht het volgende betoog:

Nee, ik weiger!

Ik weiger om mee te helpen de ca 10.000 bewoners van het Brabantpark te bedonderen. In 2022 hebben de linkse partijen van Breda, de VVD, Groen Links, CDA en PvdA , besloten dat er in ’de schil van Breda’ rondom het centrum betaald parkeren moet komen. In 2017 was de opbrengst van de uitgeschreven boetes €745.000 waarvan 1/3 naar het rijk ging. In 2020 was dankzij de Scanauto’s de opbrengst van de parkeerboetes €4.500.000 wat grotendeels naar de gemeente ging, want het fiscaal parkeren was massaal ingevoerd.  Als in een vergunningengebied een paar betaalautomaten voor het parkeren worden neergezet, heet dat fiscaal parkeren en de opbrengst van de boetes is dan voor de gemeente.

Omdat en een paar gebieden zoals de Zandberg nogal wat weerstand tegen het fiscaal parkeren was, besloot het College een bureau uit Leidschendam in te huren dat erin gespecialiseerd was om parkeerplaatsen die door bewoners ongewenst waren, erdoor te drukken. Op een democratisch lijkende manier werd er een klankbordgroep in het leven geroepen waar 24 bewoners of ondernemers in door de gemeente “ingehuurde commerciële firma” werden uitgenodigd.

Gisteren was de derde en laatste bijeenkomst van die klankbordgroep waar ik ook deel van uitmaakte. Ik maakte bezwaar dat er maar 8 leden van de 24 leden van de klankbordgroep aanwezig waren. Die andere 16 leden hadden afgehaakt. Maar het moest toch doorgaan, want er was niet tevoren een quorum afgesproken. Dus 8 van de 24 van de ca 10.000 bewoners moesten gaan bepalen tot hoe laat en op welke dagen betaald parkeren moest komen.

In het Brabantpark hebben we twee oorzaken voor de parkeerproblemen. Ten noorden van de Ignatius straat zetten mensen die in de binnenstad werken hun auto neer en dat gebeurt ook in de avonduren en in het weekend en ten zuiden zorgen studenten van Avans voor de problemen van maandag tot en met vrijdag van 8 uur tot 17 uur dus zou het logisch zijn twee regimes te hanteren.

Bij de vorige sessie stond er een mij onbekende man op die luidkeels verkondigde dat hij in de avonduren en ook in de weekenden overlast ervoer. Dus werd gezegd door de vriendelijke dame van het ingehuurde parkeerbureau, dan wordt het tot 22.00 uur en ook in de weekenden. Omdat ik twijfelde of de spreker wel in de wijk woonde, stelde ik gisteravond een voorstelronde voor.  Zo van ik ben Bart Peters en ik woon in de Ignatiusstraat. Nee, zei die vriendelijke parkeer bureau mevrouw, dat is tegen de privacy.

Omdat er van de vorige sessies geen notulen gemaakt waren, tenminste niet aan ons gegeven, kondigden ik openlijk aan, dat ik met mijn telefoon de avond zou opnemen. Dat mocht niet, want er was een notuliste aanwezig. Nee, ik weiger mee te doen aan het bedonderen van de bewoners van het Brabantpark, en daarom ben ik na een kwartier opgestapt. Het bedonderen van de bewoners van het Brabantpark laat ik aan de coalitiepartijen en het College van B en W over.

Zaak staat niet op zichzelf, patroon over gehele stad

Deze zaak staat echter niet op zichzelf. Het is een duidelijk patroon hoe gemeente Breda betaald parkeren aanpakt over de rug van de inwoners in het desbetreffende gebied in onze gemeente zoals we dit ook zagen bij de situatie in Sonsbeeck/Boeimeer, waar nog minder aan participatie is gedaan dan in Brabantpark en waar we dus diverse malen vragen over gesteld hebben aan het college. Het ondemocratische patroon vertoont zich niet alleen in Brabantpark maar is onderdeel van de algemene aanpak over de gehele stad. Dit concludeerde fractievoorzitter Iwan Dienjes dan ook bij de bespreeknotitie die onlangs in de gemeenteraad werd gevoerd over dit onderwerp

“Nadat in elke buurt of wijk waar gereguleerd parkeren wordt ingevoerd om gecommuniceerd met inwoners, heeft dit tot gevolg dat wij en vele andere partijen worden bestookt met e-mails van inwoners die zich niet gehoord voelen of zelfs geschoffeerd, zie Brabantpark, zie Boeimeer, Zie Sonsbeeck. Een inwoner zei me onlangs nog “Als dit participatie is, laat dat dan maar zitten, het voelt als een formaliteit, een moetje” Ook ervaren wij dit als een voortdurende buitenspelpositie die maar weinig van doen heeft met democratie. Dit patroon moet echt doorbroken worden zodat we als gemeente gezamenlijk invulling geven aan participatie zoals het zou moeten zijn, dus met de inwoners waar draagvlak en draagkracht centraal staan. “

Conclusie

Ondanks de tomeloze inzet van John Stubenitsky om de belangen van al de gedupeerde mensen uit Brabantpark te behartigen en kritisch te zijn op de plannen voor het invoeren van betaald parkeren aldaar en de tijd en energie die Iwan Dienjes heeft gestoken om namens de gedupeerden in Sonsbeeck/Boeimeer het college te bevragen heeft het niet geleid tot wijzigingen in de plannen aangezien zij een meerderheid hebben in de raad en kennelijk niet zo veel op hebben met democratie of wat de inwoner vindt. We zullen kritisch blijven en met het oog op de participatieleidraad die binnenkort wordt besproken aandringen op een controversiële verandering in deze aanpak die recht doet aan het algemeen belang van onze inwoners in plaats van stokpaardjes en wensenlijstjes van het college.

Op 1 december informeerden wij u over het feit dat onze fractie vragen heeft gesteld aan het college inzake de beoogde verruiming van sluitingstijden horeca naar aanleiding van de inspreekbijdrage van Johan de Vos en Peter Rietveld. Tijdens deze inspreekbijdrage hebben zij hun zorgen geuit over de beoogde plannen voor de nachthoreca in Breda.

Onze vragen werden opgevolgd door een bespreeknotitie vanuit het college met de toezegging dat onze vragen alsnog zouden worden beantwoord nadien. In deze bespreeknotitie werden er 2 vragen gesteld aan de raad, te weten “Wilt u de sluitingstijden voor de nachthoreca structureel verruimen?” en “Zo ja, welke voorwaarden stelt u aan deze structurele verruiming?” Het college gaf in deze BSNO, een negatief advies.

Om weloverwogen antwoord te kunnen geven op deze vragen neem ik u even mee terug in de tijd, en wel naar het jaar 2019. In dit jaar is de pilot clubcultuur uitgevoerd en afgerond als vervolg aan de aangenomen motie uit 2017 om te onderzoeken hoe clubcultuur gestimuleerd kan worden. Hieruit vloeide een positieve evaluatie voort in 2020 en het toenmalige college zou gaan bezien hoe hier beleid op gemaakt kon worden.

In februari 2022 is door de gemeenteraad de motie “Tijd voor de nacht” aangenomen waarin opgeroepen werd om met stakeholders in gesprek te gaan over het tijdelijk laten vervallen van de sluitingstijden voor clubs en discotheken. Redenen hiervoor waren dat de nachthoreca twee jaar is dicht geweest en zwaar is getroffen door corona en om hier voortvarend mee aan de slag te gaan en tot de vaststelling van het nieuwe horecabeleid verruiming van de sluitingstijden van de nachthoreca mogelijk te maken.

Maar de wereld is veranderd beste mensen. Na corona kregen we te maken met uitgaanspubliek met een andere mentaliteit, met andere risico’s en dus andere beleidskeuzes. Uit deze gesprekken bleek namelijk de meerderheid negatief staat tegenover structureel ruimere sluitingstijden voor de horeca op basis van maar niet beperkt tot veiligheidsoverwegingen en operationele en economische motieven zoals het enorm gestegen aantal incidenten tijdens het uitgaan door een meer gespannen sfeer, capaciteitsdruk hierdoor vanuit politie en boa-inzet, conflicten met werkzaamheden van gemeentereiniging vanaf 06.00 uur, personeelstekorten bij nachthoreca en ingehuurde beveiligingsbedrijven

Breda maken we samen, en ook op dit onderwerp. Laten we eens kijken wat de verschillende partijen vinden van deze plannen

Wat vinden de belanghebbende partijen er eigenlijk van?

Nachthoreca

De nachthoreca is van mening dat het beperken van openingstijden een factor om de uitgaanscultuur te sturen en prefereert een sluitingstijd van 2  of 3 uur op enkele nachtzaken na, dus de oude situatie zoals vroeger. Dit geeft een goede aansluiting op diner naar stapavond, de borrelcultuur wordt hiermee in ere hersteld, meer mogelijkheden voor wijnbars, cocktailbars en kleinere concepten, meer capaciteitsruimte bij hulpdiensten, betere werkomstandigheden horecapersoneel, lagere personeelskosten en inhuurkosten, meer mogelijkheden voor diversiteit in horeca-aanbod.

Stichting ondernemersfonds Breda

SOFB pleit voor het in stand houden van de aansluiting tussen andere horecamomenten en geen verruiming van sluitingstijden wenst.

Politie & handhaving

De verruiming van de sluitingstijden zullen direct impact krijgen op de inzetbaarheid van politie en boa’s ook al zou er meer beveiliging worden ingehuurd en/of cameratoezicht plaatsvinden, dan nog zal de capaciteit onder druk blijven staan vanwege het hoge aantal incidenten. Verruiming zou de waarborging van veiligheid alleen maar meer onder druk zetten. Tevens hebben zij nog een brief ingezonden waarin zij onderbouwen waarom zij geen voorstander zijn van deze plannen.

Portiersbedrijven

Ook portiersbedrijven zijn unaniem negatief over de beoogde plannen om de sluitingstijden te verruimen. Zij hebben immers nu al moeite om hun planning rond te krijgen. Zij staan allemaal niet te springen om verlenging van openingstijden.

Wijkraad en omwonenden

Bewoners van de binnenstad zijn geen voorstander zijn van de verruiming van de openingstijden en hebben ook bij de start van pilot hun bedenkingen en bezwaren kenbaar gemaakt bij het college van B&W. In recentelijk gesprek met wethouder mw. Carla van Kranenborg hebben zat dat nog eens toegelicht en hun bezwaren kenbaar gemaakt.

Conclusie

De meerderheid is dus negatief over het idee van het loslaten van de openingstijden voor nachthoreca. Dit op basis van verschillende economische en praktische motieven of vanuit veiligheidsoverwegingen. Het merendeel, dat betekent dus niet unaniem. Er zijn wel degelijk voorstanders te benoemen binnen de belanghebbende partijen.

Wat zeggen de voorstanders hier zoal over?

Het werd dus tijd om de voorstanders en initiatiefnemers aan het woord te laten en de raad toe te spreken over dit onderwerp. Tijdens deze raadssessie hebben zij gepleit voor het doorvoeren van de behaalde successen in 2020 en de toezeggingen van het toenmalige college. Ook werd nogmaals benoemd dat er in 2017, meer dan 1700 mensen een petitie hebben ondertekend voor clubcultuur in Breda. Dit lijkt veel maar in praktijk is dit natuurlijk een schijntje op het geheel. De verschillende aanwezige partijen hebben bij deze beeldvorming dan ook de nodige kritische vragen gesteld om duidelijk de voor- en nadelen tegen elkaar af te kunnen wegen.

Dit was het moment voor LPF om een duidelijk weergave te krijgen van dit dossier. Helaas vonden wij de argumenten om hier achter te kunnen staan onvoldoende en bleef ons standpunt in deze ongewijzigd. Jammer, we hadden graag vertrouwen gekregen in deze plannen. Niet dat we tegen clubcultuur zijn, of ontkennen dat er een potentieel aanwezig is voor clubcultuur in onze stad, maar dat er aan het huidige scenario, het verruimen van sluitingstijden van nachthoreca in de Bredase binnenstad meer nadelen kleven dan voordelen na inventarisatie bij de diverse partijen waar deze plannen van grote impact zijn mocht dit doorgang vinden.

Clubcultuur heeft zeker kansen in Breda. Kijk naar wat er wel kan!

Om toch te kijken naar wat er wel mogelijk is, hebben we een van de initiatiefnemers uitgenodigd op onze fractiekamer. Hierbij heb ik nogmaals uitgelegd dat we geen tegenstander zijn maar kritisch zijn op de huidige plannen. Dit heeft alles te maken met de locatie. Indien alternatieve locaties bespreekbaar zijn denken we graag mee over de mogelijkheden. Ik heb de voorstanders dan ook uitgedaagd om daarover in gesprek te gaan en te blijven. Clubcultuur kan op talloze wijzen gestimuleerd en ontwikkeld worden en daar helpen we graag aan mee. Vervolgens kwam dan de oordeelsvorming. Het moment waar we fractie in debat gaan met de overige partijen in de gemeenteraad en ons standpunt innemen over dit punt.

“We hebben al een divers aantal malen gesproken over dit onderwerp. Op 24 november vorig jaar, want zolang praten we hier al over, hebben Dhr. de Vos en Dhr. Rietvelt via Welkom Breda ons voorzien met een inspreekbijdrage waar zij hun zorgen inzake de pilot verruiming sluitingstijden nachthoreca met ons deelden. Terechte zorgen die buiten de vele horeca exploitanten overigens ook gedeeld worden door bijvoorbeeld SOFB, Afvalservice, Handhaving en toezicht en de beveiligingsbranche. De zorgen zijn dan ook niet op zichzelf staand maar van levensbelang zoals de brief ook zegt, en dat is in de praktijk niet eens figuurlijk bedoeld. Het uitgaanspubliek is na corona namelijk significant veranderd, wat door de enorme stijging van onrust, incidenten en geweld tijdens het weekend in Breda ook wordt bevestigd. Op basis hiervan alsmede de brief die zij hebben gestuurd aan de gemeenteraad hebben wij op 30 november vorig jaar artikel 9 vragen gesteld waarvan de beantwoording overigens nog op zich laat wachten.Want dit riep natuurlijk enorm veel vragen op.

Met name waarom we de sluitingstijden van de nachthoreca zouden verruimen terwijl de weerstand vanuit een groot deel van de Bredase nachthoreca zo sterk aanwezig is, er geen draagvlak is vanuit diverse andere organisaties, de verwachte gevolgen in de binnenstad zwaar onderschat worden en dit alles de totale absurditeit van dit plan weergeeft en er eigenlijk totaal geen discussie zou moeten zijn over dit onderwerp. Ieder weldenkend mens beseft dat normaal gesproken ook. Gelukkig komt de verantwoordelijke wethouder met een bespreeknotitie waarbij een negatief advies wordt gegeven en de sluitingstijden niet te verruimen. Een aantal weken geleden werden we tevens vergezeld door een aantal insprekers die voorstander zijn van deze plannen, maar het enige positieve hieraan was dat, weer even bevestigd werd hoe onverstandig dit hele plan is en dit samen met de schriftelijke bijdrage die we onlangs onder ogen kregen namens de politie met daaraan ten grondslag liggende onderzoeken op dit gebied lijkt het me overduidelijk wat ons te doen staat.

Het gaat om de veiligheid van onze inwoners, de bezoekers tijdens het weekend in onze binnenstad waaronder vele jongeren, de bestaanszekerheid van onze nachthoreca, de zorgen vanuit beveiligingsbedrijven, handhaving en politie om maar een aantal belanghebbenden te noemen. Concluderend kunnen we stellen dat het overduidelijk is wat het meest verstandige is, en uiteraard zal LPF conform het advies van de wethouder tegen de verruiming van sluitingstijden van de nachthoreca stemmen.”

De conclusie van de oordeelsvorming was dat de meeste partijen het negatieve advies van de wethouder opvolgden en een tegenstemmend standpunt innamen in deze sessie. Maar, er moest natuurlijk nog wel over gestemd worden in de debatraad. En die was afgelopen donderdag, vlak voordat het carnaval zou losbarsten. Maar het zou nog wel even spannend worden was de verwachting en dat werd het ook. De stemming bleek te komen op 19 stemmen voor en 19 stemmen tegen doordat er 1 raadslid afwezig was. Hierdoor wordt deze stemming na het reces overgedaan. Aangezien het afwezige raadslid van de VVD afkomt en deze tegen heeft gestemd zullen de plannen geen doorgang vinden.  Dit betekent natuurlijk niet dat de mogelijkheden voor clubcultuur in Breda hoeven te stoppen. Zoals gezegd staan we open voor alternatieve scenario’s die meer succesvol kunnen zijn dan de plannen die nu voor ons liggen.

Afgelopen donderdag stond de motie van D66 en SP ter discussie om de nachthoreca in Breda te verruimen van 4 uur naar 6 uur. Ondanks dat de veilheidsinstanties, de wethouder en de horeca in Breda dit sterk afraden heeft de motie het bijna gehaald. Gelukkig, en daar zijn we dan erg blij mee, heeft onze ene zetel het verschil kunnen maken waardoor het plan geen meerderheid heeft gekregen. De motie zal na het reces opnieuw in stemming worden gebracht. Wel gaan we graag via deze weg in op de reden van onze tegen stem en waarom we vóór een clubcultuur zijn in Breda, maar níet in de binnenstad.Een clubcultuur hangt niet af van het verruimen van de openingstijden voor de nachthoreca, een clubcultuur is ook mogelijk buiten het centrum waarbij de veiligheid beter te handhaven is en waarbij de overlast minimaal is. Zo denken wij als Lijst Pim Fortuyn graag na over wat wél mogelijk is. Denk bijvoorbeeld aan een discotheek op het Breeparkterrein. Uiteraard realiseren wij ons ook dat de huidige verbinding naar Breepark niet uitnodigend is om daar na een drankje in de kroeg nog naar af te reizen. Laat staan dat mensen de fiets te pakken naar Breepark.

Hoe lossen we dat op? Lijst Pim Fortuyn Breda wil al langer een betere verbinding tussen de omliggende dorpen en dus ook Breepark. Breda heeft de ambitie om steeds meer te groeien en veel meer een internationale stad te worden. Los van wat wij als partij vinden van dát idee is het noodzakelijk om een groeiende stad ook de verbinding te laten krijgen die het zo hard nodig heeft. Zeker met de hoge werkdruk die nu bij veel buschafeurs zijn tol eisen en er ook geen nachtbussen meer rijden wordt het voor veel jongeren lastig om nog een leuke avond te beleven in ons mooi breda.

Vele discotheken – met dus ook hun eigen clubcultuur – zijn te vinden aan de rand van een stad. Kijk bijvoorbeeld dicht bij huis: Studio 076 in Etten-Leur ligt ook buiten het centrum en is qua locatie prima. Discotheken in België zitten op een enkeling na allemaal buiten het centrum. Daarom is het wat onsbetreft een dikke vette JA als het gaat om het verbeteren van de clubcultuur in Breda alleen absoluut niet in onze mooie historische binnenstad.Los van het feit dat het beter is qua handhaving om buiten het centrum clubcultuur te realiseren is het voor de binnenstad uberhaupt vanuit veiligheidsoverweging niet eens mogelijk. Zowel de wethouder als de veiligheidsdiensten raden dit plan sterk af. Als we iets níet willen is het wel de politie en hulpverleners extra belasten enkel en alleen omdat er een groep bezoekers zijn die kosten wat het kost hun 2 uurtjes extra stappen er door willen drukken.Vanuit de horeca komen er mensen na 4 uur bijna niets meer consumeren, er extra beveiliging nodig is en dus met andere woorden het totaal niet rendabel is voor een uitbater van een nachthoreca zaak om mee te gaan in dit plan. Veel van die zaken zijn ook nog aan het herstellen na de vele maanden sluiting tijdens de corona-crisis. Het kan niet zo zijn dat we deze zaken nu verder de stress in jagen door allerlei zaken die geregeld moeten worden om tot 6 uur open te blijven. Breda heeft met twee wereldberoemde artiesten als Tiësto en Hardwell mooie uithang borden om ook van een discotheek buiten het centrum een succes te maken. Beide heren zijn groot geworden in Breda maar die 2 uur extra open hebben er echt niet voor gezorgd dat beiden heren nu furore maken in de dance wereld. Hard werken en gebruik maken van middelen die talentontwikkeling stimuleren zijn wel belangrijk voor een goede clubcultuur in Breda. Daarom zijn we tegen het plan van D66 en de SP maar willen we wél heel graag meedenken over een alternatief buiten het centrum.

Vandaag lezen we in dagblad BN De stem dat de belastingdienst een enorme stroom aan WOZ-bezwaren verwacht. De verwachting is dat landelijk de WOZ-waarde gemiddeld met 17% zal stijgen. Dit komt omdat de taxatie is gebaseerd op begin 2022 en zijn de prijsdalingen van huizen niet meegenomen in de aanslag die burgers nu ontvangen. Dit houdt effectief in dat uw OZB gebaseerd is op een hoger bedrag dan de actuele waarde op dit moment. U kunt dus begrijpen dat hier een regen aan bezwaarschriften het gevolg van zullen zijn. BWB verzorgt voor 12 gemeenten in West-Brabant de WOZ-aanslagen. Binnen zes weken na ontvangst kunt u bezwaar maken tegen deze WOZ-aanslag. Veel van die bezwaren worden gedaan door no-cure no-pay organisaties, die dankbaar gebruik maken van deze situatie en dit verdienmodel ten volle benutten. Want inderdaad, voor u is het gratis, maar deze bedrijfjes rekenen de gemeente wel € 626,26 aan per bezwaar. Deze proceskosten moeten natuurlijk ook weer ergens op verhaald worden en dit loopt inmiddels in de tonnen direct uit de gemeentelijke middelen, en landelijk is dit zelfs miljoenen euro’s. Voor West-Brabant is dit al 9 ton, meldt BN De Stem.Hier heeft LPF eind 2022 al voor gewaarschuwd en direct vragen gesteld aan het college. Ook hebben we een voorstel gedaan om deze onnodige kosten te besparen en deze prijzige ncnp-bedrijven zoveel mogelijk overbodig te maken. Van 2018 tot 2022 heeft dit de gemeente al ongeveer 6 ton gekost.

Uit de antwoorden kwam onder andere naar voren dat voor Breda ongeveer 40% van de ingediende bezwaren via ncnp-bedrijven loopt en dat dit voor 2018 tot 2022 meer dan 6 ton heeft gekost.  We zijn benieuwd uit welke middelen deze kosten worden betaald en wat eventuele gevolgen zijn in de toekomst. Ook willen we graag weten wat gemeente Breda in haar rol in dit geheel tot nu toe heeft gedaan om deze kosten te minimaliseren.

Als antwoord op de vraag wat de gemeente gaat doen om het aantal WOZ-bezwaren via ncnp-bedrijven te laten afnemen ontvingen we het volgende antwoord: “De BWB heeft in 2022 met een aantal andere belastingsamenwerkingen gekozen voor een gezamenlijke communicatiestrategie en – campagne als reactie op de media campagne van de NCNP- bureaus. Deze campagne omvat publicaties in de regionale media in de periode van de aanslagoplegging en op internet wordt via zoektermen als ‘WOZ bezwaar’ betrokkene naar de site van de BWB geleid. Deze campagne wordt in 2023 gecontinueerd en geïntensiveerd.Daarnaast zijn de NCNP bureaus die bekend zijn bij de BWB uitgenodigd voor een overleg over de procedure rondom het bezwaar- en beroepstraject 2023. Deze gesprekken zijn inmiddels ingepland en vinden voor de jaarwisseling plaats. Het doel van dit alles is om de afwikkeling van bezwaarschriften procedureel zo goed als mogelijk in te richten zodat de afwikkeling geen vertraging oploopt en daarmee het risico op proceskostenvergoedingen wordt geminimaliseerd.”

Nou dat hebben we gezien inderdaad. De gezamenlijke communicatiestrategie- en campagne heeft kennelijk onvoldoende het gewenste en nodige resultaat opgeleverd. Evenals de optimalisaties op de website van BWB, SEO-interventies en mediapublicaties. We zijn dan ook erg benieuwd naar de plannen van het college hoe hier nu actie op wordt ondernomen en welke rol zij hier aan kan vervullen. Daarnaast willen we natuurlijk ook graag weten wat de gesprekken met ncnp-bedrijven en BWB effectief hebben opgeleverd.

Daarnaast informeerde het college ons over de rol die de gemeente kan spelen om deze kosten zo laag mogelijk te maken en te houden. Hoe meer basisregistraties op orde zijn, hoe minder gegronde bezwaren WOZ. In het artikel van BN De stem spreekt Peter Stoffelen als directeur van BWB over 40% gegronde bezwaren. Dit is een zorgelijk hoog percentage. We zijn dan ook benieuwd hoe dat in Breda zit met het aantal gegronde bezwaren.

LPF Breda zal wederom vragen stellen aan het college over wat de volgende stap zal zijn om de proceskostenvergoedingen aan te pakken en te minimaliseren. Het totaalbedrag is sinds 2019 al drie maal zo hoog geworden door deze onhoudbare marktfrustratie die bovendien onnodig is. Het is dan ook cruciaal dat dit effectief wordt aangepakt.

Tenminste als het aan wethouder Peter Bakker ligt, die verantwoordelijk is voor onder andere natuurontwikkeling in onze gemeente. Maar laat ik u eerst even meenemen naar 13 juli 2016, zo’n 7 jaar geleden. Dit was namelijk het moment dat door de toenmalige gemeenteraad een motie werd aangenomen om een geboortebos te realiseren, waarbij voor elke “geborene” een boom kon worden gepland. In 2017 zou worden onderzocht waar dit bos zou moeten komen en in samenwerking met diverse organisaties zou worden gekeken hoe dit kan worden gerealiseerd. Na deze onderzoeken werd dit in 2018 uitgewerkt in een plan en kreeg dit de term herinneringenbos. Deze werd gekozen om de doelstellingen te kunnen verbreden en sinds 2021 draagt het nu de naam levensbos omdat dit beter de lading dekt. Uiteindelijk is het volgende besloten. Het levensbos zal worden aangelegd aan de rand van de wijk Haagse Beemden ter grootte van 10 ha met ongeveer 14.000 units.

Als gemeente hebben we de verantwoordelijkheid en het mandaat om verstandig met om te gaan in het behoud en ontwikkelen van onze natuur met de middelen waar de gemeente over beschikt. Al vanaf het begin was het plan om de bewoners te betrekken bij de natuurontwikkeling, lees: hiervoor te laten betalen. Dit blijkt onder andere uit de stukken zoals uit 21 november 2017 en ik citeer:

“Bij de inrichting van het herinneringenbos kunnen bewoners een boom aankopen om in het herinneringenbos te planten”

Juist, kopen. Als men iets koopt, dan heeft dat als gevolg dat je hiervan eigenaar wordt. Maar dat was natuurlijk niet de bedoeling. Laten we het dan adopteren noemen! Nee, ook adopteren zou een bepaald claimgedrag tot gevolg hebben en dat was nu precies net niet wenselijk. Vandaar dat dit nu gewijzigd is naar doneren. Op de website van de gemeente Breda lezen we dan ook het volgende:

“Als het aan het Bredase college van burgemeester en wethouders ligt, wordt dat vanaf 2023 mogelijk door donateur te worden van een stuk bos in Haagse Beemden. Iedereen die dat wil, kan voor €(0)76,- donateur worden van 5m2 bos.”

Nu kunt u dus donateur worden. Wat per saldo niet meer betekent dan de rekening doorschuiven naar de inwoners. U heeft nergens recht op, U heeft geen eigenaarschap en daarmee ook geen verplichtingen aan het levensbos.

Maar hoeveel moeten de inwoners dan betalen? Goed, laten we even de rekensom maken op basis van de vermelde 14.000 units x €76 euro. Dan komen we uit op 1.064.000 euro. Dit maakt ons natuurlijk direct benieuwd naar de totale kosten en de verdeling hiervan. Laten we eens kijken naar het totale plaatje.

In dit plaatje zien we dat de afwaarderingskosten van het perceel, van een half miljoen, enorm hoog zijn en 44% van de gehele kosten vertegenwoordigen. Dit komt omdat het perceel wat een agrarische functie heeft, nu de functie natuur krijgt en dus gigantisch in waarde daalt. Dit wordt vaak gecompenseerd met een subsidie die daar tegenover staat en in dit geval met een gevoteerd bedrag van 250K uit de motie “groene straten en parken” om dit totaal dekkend te maken. Opmerkelijk dat een bos nu ook hetzelfde kan zijn als een straat of een park, dat terzijde.

Verder kunnen de aanlegkosten, plankosten en overige operationele kosten betaald worden uit een deel van de inkomsten van al die donaties die u gaat doen. Deze donaties vormen dus de dekking van 53% van de kosten die uit uw portemonnee komt. U betaalt dus meer dan de helft voor de aanleg van dit bos. Nu denkt u misschien maar wie betaalt dan de kosten van het onderhoud? Geen zorgen beste inwoner die betaalt u ook, want dat is namelijk het restant (47%) uit de opgehaalde 1.064.000 euro.

Rekening doorschuiven naar de inwoner

Het is op zijn allerminst vreemd te noemen dat er wordt gekozen om 14.000 mensen te laten doneren voor een bos in onze publieke ruimte, terwijl deze mensen al gemeentelijke belastingen betalen, waarvoor de inkomsten hiervan bedoeld voor juist dit soort zaken, juist voor dit soort projecten en voorzieningen. Het is dus niets meer dan een vrijblijvende rekening met een strik erom zodat het allemaal wat leuker lijkt. Want beste inwoner, u wilt dit bos, dan mag u er ook extra voor betalen. Erg vreemd hoe dat heel normaal wordt gevonden dus genoeg reden voor vragen tijdens de beeldvorming afgelopen donderdag.

Behoefte aan levensbos totaal niet onderzocht

In de beantwoording op deze vragen kwamen toch wel wat opmerkelijke zaken naar voren. Ten eerste blijkt het volgens wethouder Peter Bakker namelijk zo te zijn dat er best veel signalen vanuit de samenleving komen waar gevraagd wordt “Hey gemeente, kunnen wij een boom doneren?” Dat moeten dan nogal wat signalen zijn geweest, namelijk duizenden signalen om tot het idee te komen om een heel bos aan te leggen op deze manier. Het is namelijk niet onderzocht of en hoeveel er zal worden gedoneerd. Een experiment van meer dan een miljoen euro kort gezegd.

De kwaliteit is afhankelijk van uw vrijgevigheid

Maar het komt allemaal goed beste mensen, want er komen “vele signalen” uit de samenleving en in 2016 was deze behoefte er kennelijk al en dat is 7 jaar later natuurlijk nog steeds zo, als ik de kersverse maar overigens niet zo politiek neutrale voorzitter mag geloven. Mochten de donaties tegenvallen dan is er altijd nog een terugvaloptie om een stuk natuur te realiseren dat minder divers is met een lagere kwaliteit. Dus ook de verantwoordelijkheid van de kwaliteit van het levensbos ligt helemaal bij u.

Een groot experiment

Ten tweede is natuurlijk het grote financiële risico als de dekking afhankelijk is van de vrijgevigheid van de Bredanaar. “Eigenlijk is dit wel een groot experiment” aldus de wethouder. Daarnaast wordt het budget gebruikt wat gevoteerd was door de motie groene straten en parken. De wethouder ziet dit beoogde levensbos dan ook als een soort park. Voor projecten op andere plekken kunnen we dit geld dus niet meer uitgeven. Wederom een risico wat absoluut gevolgen zal hebben voor andere projecten.

Veiligheid gebied zorgelijk

Naast de diverse reeds genoemde financiële risico’s die voortkomen uit de plannen voor dit levensbos kampt dit gebied al jaren met een zorgelijk veiligheidsrisico. Er wordt zelfs gezegd dat indien het levensbos vele bezoekers trekt dit juist de onveilige situatie zou kunnen verminderen, wat aangezien er totaal geen beeld is van de bezoekers, een vrij lege naïeve gedachte is. Wat wel in de lijn der verwachtingen ligt, is de verslechtering van de veiligheid in het gebied.

Conclusie

Concluderend kunnen we stellen dat we een ambitie hebben, een plan hebben om een levensbos te realiseren in de Haagse Beemden. Maar we leggen het merendeel van de rekening wel bij de inwoner, de verantwoordelijk ook, en we laten de inwoner ook betalen voor het onderhoud. Dit in tegenstelling tot andere natuurontwikkelingsprojecten zoals in Ulvenhout waar 4 ha bos wordt ontwikkeld zonder de hand op te houden bij de Bredanaar. Al met al is dit bijzondere plan reden genoeg om het debat hierover dieper aan te gaan in de oordeelsvorming.

Hoe u onlangs werd overvallen met deze plannen

Afgelopen september heeft de gemeente omwonenden via hun brief geïnformeerd over de beoogde bouwplannen. De zaaide dermate veel onrust en onbegrip waardoor onze mailbox volstroomde met uitingen van zorg en heel veel vragen. Direct hebben wij contact gezocht met de wethouder wonen van Breda en onderhands technische vragen gesteld om inzicht te krijgen in de plannen en het proces rondom deze tijdelijke woningen en hebben we gesprekken gevoerd met de verantwoordelijke ambtenaren in bijzijn van de wethouder maar ook hebben we uitgebreid de tijd genomen om de vragen en zorgen te inventariseren bij omwonenden.

Dit waren uw zorgen en uw vragen die u heeft gemeld

We werden geconfronteerd met diverse zorgen van deze mensen welke zijn gebaseerd op de komst van statushouders in hun nabije omgeving en roepen vragen op bijvoorbeeld inzake hun veiligheid, hun leefbaarheid, het behoud van flora en fauna, maar ook financiële zorgen, wat gaan deze plannen doen met de waarde van mijn huidige woning? Hoe zit het met de culturele verschillen van deze statushouders met die van ons? Welke rol heeft de gemeente bij het in goede banen leiden van de inburgering van deze mensen en welke garanties kunnen er worden gegeven voor onze veiligheid?

Daarnaast maakt men zich ook ernstige zorgen over de komst van uitbehandelde of uitstromende ggz-cliënten. Welke risico’s brengt dit dan met zich mee? Is het verstandig om deze mensen te huisvesten naast mensen met wellicht een oorlogstrauma of andere vreselijke zaken? Is het verstandig om deze mensen die voor psychoses behandeld zijn te huisvesten zo dicht naast een spoorlijn? Begrijpelijke vragen die voortkomen aan een enorm breed scala aan zorgen.

De gemeente heeft dan ook een grote verantwoordelijkheid om deze zorgen zoveel mogelijk weg te nemen, vragen uitgebreid te beantwoorden en draagvlak te realiseren bij de omwonenden en andere belanghebbenden. Gemeente Breda is inmiddels gestart is met een haalbaarheidsonderzoek en participatie.

Natuurlijk is niet iedereen kritisch. Ook zijn er wel degelijk mensen die positief aankijken tegen deze tijdelijke woningen en kunnen niet wachten om zich in te schrijven voor een tijdelijke woning. De meesten wachten immers al jaren. Prima, maar laten we niet wegkijken van de mogelijke gevolgen voor onze omgeving en de risico’s die hieruit voortvloeien.

Haalbaarheidsonderzoek & Participatie

Tijdens dit haalbaarheidsonderzoek is participatie dus een groot belangrijk onderdeel en krijgt u de kans om mee te praten, mee te denken en mee te doen wordt er gezegd. U kunt namelijk via planbreda.nl deze vragenlijst invullen en uw mening geven over wat u nou allemaal vindt van deze tijdelijke woningen op deze 3 locaties. Daarnaast worden er diverse inloopbijeenkomsten georganiseerd waarbij u in gesprek kunt gaan met de verantwoordelijke organisaties voor dit project. Tenslotte kunt u zich aanmelden als gegadigde voor een van de 3 adviesgroepen. Uiteindelijk wordt hier een participatieverslag van opgemaakt en samen met de andere resultaten uit het haalbaarheidsonderzoek naar het college gestuurd.

Welnu, dit lijkt natuurlijk op het eerste gezicht goed voorbereid en transparant. Toch waren hier een aantal vreemde zaken. Namelijk degenen die bij de informatiebijeenkomst onlangs zijn of haar e-mailadres had achtergelaten kreeg een mail om zich aan te melden bij een van de adviescommissies. Het vreemde hieraan was vooral dat een inwoner zich moet bewijzen of hij of zij wel belanghebbend genoeg zou zijn op basis van de ingevulde gegevens. Ten tweede zou er op basis van loting bekend gemaakt worden wie er in deze adviesgroepen zouden mogen komen. De loting zou worden gedaan door een onafhankelijk griffier van de gemeente Breda. Na navraag te hebben gedaan wist bovendien de griffie van niets. Al met al een mooi staaltje organisatiekunde.

De antwoorden op de eerder gestelde technische vragen, het uitblijven van antwoorden en informatieverzoeken alsmede de ontwikkelingen op het gebied van het haalbaarheidsonderzoek en participatie heeft ons doen besluiten om deze openbaar te maken inclusief de hierop volgende technische vervolgvragen aan de het college. Klik hier om deze te bekijken.

Nu is dus het moment dat u van zich kunt laten horen. Pak deze kans dan ook. Indien u omwonende bent van een van deze 3 beoogde locaties, of als u belanghebbend of zich zorgen maakt over de impact van deze tijdelijke woningen, vul dan direct het vragenformulier en laat uw mening horen.

Ga naar de inloopbijeenkomsten, deel uw zorgen en stel uw vragen. Doe het.

U kunt nog naar de volgende inloopbijeenkomsten

Bredestraat: maandag 23 januari van 16.00 – 19.00 uur in het Ontmoetingscentrum de  Sleutel, Vlierenbroek 30

Donkerstraat: dinsdag 24 januari van 16.00 – 19.00 uur in De Dorpsherberg, Willem Alexanderplein 4

Stadionstraat: maandag 30 januari van 15.00 – 17.00 uur in de skybox van de gemeente in het NAC Stadion, Stadionstraat 3

Wilt u zich aanmelden voor een van de adviescommissies? Dat kan hier!