GraverMaat: In de Gelderlander trof ik dit ingezonden stuk aan van de fractievoorzitter en oud-wethouder Jacques van Geest aan.
Als lid van een oppositionele fractie schetst hij hoe de LPG met de zgn. “LPG doctrine” de agenda van college en raad bepaalt.
Hij schrijft o.a.: “Het is in Grave-stad waar de aanhangers van zelfstandigheid voor Grave te vinden zijn.
“Ik denk dat een peiling onder alle volwassen bewoners van Escharen, Gassel, Grave en Velp een grote meerderheid zou laten zien voor aansluiting bij de fusiegemeente.
Lid zijn van een oppositionele fractie in de Graafse gemeenteraad is hard werken en soms frustrerend. Dan moet je maar niet de politiek ingaan zou je zeggen, dat kan gebeuren en daar moet je tegen kunnen.
Maar in Grave ligt dat toch wat anders. Je verwacht dat raadsleden zich oriënteren op en verdiepen in dossiers om vervolgens de discussie aan te gaan. Niet in Grave. In Grave is er de LPG-doctrine.
De LPG bepaalt de agenda van college en raad, bepaalt haar standpunten ten aanzien van de dossiers, dwingt het CDA tot een volgzame rol en dicteert de te nemen besluiten.
Dodelijk voor de lokale democratie omdat een uitwisseling van argumenten niet meer aan de orde is. Het is de dictatuur van de macht. Geen dualisme, geen inbreng vanuit de oppositie. Belangrijke dossiers zoals de realisatie van sportpark Kranenhof en de bestuurlijke toekomst van Grave worden op deze manier gemonopoliseerd door een partij.
Bij de besluitvorming over het sportpark bleek gelukkig dat niet iedereen binnen de CDA-fractie zich laat intimideren. Eén lid van de fractie stemde tegen het collegevoorstel.
Nu richt zich de aandacht weer volledig op de bestuurlijke toekomst van Grave. En waar het bij het dossier Kranenhof nog ging om een prachtig plan dat helaas te veel geld kost, liggen de standpunten ten aanzien van de bestuurlijke toekomst van Grave muurvast.
In enkele punten wil ik duidelijk maken waarom ik vind dat Grave, met het door de meerderheid van de raad beleden standpunt dat Grave zelfstandig moet blijven, een volstrekt verkeerde keuze maakt. Die leidt ertoe dat de gemeente later alsnog met hangende pootjes komt vragen mee te mogen doen met een gemeente in het Land van Cuijk, of door de hogere overheid gedwongen wordt alsnog aan te sluiten.
De fuserende gemeentes Cuijk, Boxmeer en Sint Anthonis trekken het ambtelijk apparaat van CGM (Cuijk, Grave en Mill en Sint Hubert) leeg. Bij de nieuwe gemeente kunnen de ambtenaren meer verdienen en afwisselender werk doen. Bovendien is er duidelijkheid over de aansturing en werken de ambtenaren voor een gemeente. Voor Grave en Mill en Sint Hubert resteert weinig tot niets. Waar haal je zo snel nieuwe ambtenaren vandaan en hoe zit het met de dienstverlening?
De bestuurskracht in Grave laat nu al te wensen over. Wat als er geen ambtenaren meer zijn en het bestuur bovendien gedomineerd wordt door een partij?
Grave gaat financieel ten onder. De reserves raken uitgeput, de lopende rekening vertoont een groot tekort en de begroting 2020 lijkt niet sluitend te maken, anders dan door nog een keer een greep te doen in de reserves.
Het is in Grave-stad waar de aanhangers van zelfstandigheid voor Grave te vinden zijn. In de kerkdorpen is de overgrote meerderheid van de bevolking tegen. Ik denk dat een peiling onder alle volwassen bewoners van de gemeente op dit moment een grote meerderheid zou laten zien voor aansluiting bij de fusiegemeente.
De Graafse oppositiepartijen houden op 2 oktober een discussiebijeenkomst over de bestuurlijke toekomst van Grave in gebouw De Viersprong in Gassel, aanvang 20.00 uur.