Afgelopen maandag heeft het CDA -helaas- tegen de begroting moeten stemmen. Dathebben we niet zomaar gedaan, daar zijn verschillende redenen voor geweest.In de eerste plaats heeft het CDA in Juni ook tegen de kadernota gestemd omdat daarin onsinziens de verkeerde keuzes zijn gemaakt. Die verkeerde keuzes heeft het college doorgezet. Het college kiest ervoor om de eigen wensen te prevaleren en daarmee de algemene reserve onvoldoende op peil te houden. Dit ten koste van onder andere voorzieningen voor de minima. En als klap op de vuurpijl: de uitwerking van één van de zoekrichtingen om te bezuinigen door het college, zonder daarbij de gemeenteraad als hoogste orgaan daarbij te betrekken of zich te laten uitspreken. Dit is natuurlijk ongehoord. Eerst beleid, dan geld. Niet andersom. De ChristenUnie wilde deze weeffout herstellen door middel van een amendement, maar trok deze alsnog daags voor aanvang terug. Toen vervolgens de oppositie partijen dit amendement alsnog inbrachten, steunde de ChristenUnie hun eigen opgestelde tekst niet. Het is betreurenswaardig dat juist de minima de dupe worden van een politieke twist. Het CDA heeft al meerdere malen alternatieven aangereikt om de financiën op orde tekrijgen, maar deze goede plannen worden niet gehoord. Terwijl heel veel inwoners onsweten te bereiken met hun verhalen en de gevolgen van dit beleid voor hun portemonnee.Dat is de stijl van het CDA: luisteren naar inwoners, rechtvaardige keuzes maken en tegelijkhet grotere geheel in de gaten houden! De titel van het raadsprogramma: iedereen doet mee, kunnen we daarom met gemakveranderen in de grote vraag: doet iedereen nog mee?? Het is daarom dat het CDA met tegenzin heeft moeten tegenstemmen.