Het is een beetje laat, maar nu staat de klimaatcrisis hoog op de politieke agenda. In Parijs is een klimaatakkoord getekend dat de ondertekenaars dwingt echt iets te doen. De rijksoverheid heeft bepaald dat Foodvalley een van de 30 regio’s is die met een gezamenlijk plan zullen moeten komen.  Dat betekent dat er ook lokaal en regionaal actie moet worden ondernomen. De regio FoodValley is begonnen met een Regionale Energie Strategie, (RES) die ervoor moet zorgen dat in 2050 er geen CO2 meer wordt uitgestoten in de regio. Dat is nogal wat.

Veenendaal heeft, op initiatief van GroenLinks, al besloten om in 2035 energieneutraal te zijn. Nu moet er nog worden uitgewerkt wat dat regionaal betekent. GroenLinks vindt dat te belangrijk om zonder meer aan de wethouder en de ambtenaren over te laten. Niet omdat zij er geen verstand van hebben, maar omdat zij geen vertegenwoordigers van de Veenendalers zijn en de raad wel. Een motie van GroenLinks om een klankbordgroep uit de op te richten om de wethouder bij te staan, werd ingetrokken nadat de wethouder had toegezegd de raad op andere manieren betrokken te houden. 

An sich is GroenLinks Veenendaal blij met het opstellen van een regionale energiestrategie. Het idee dat de klimaatcrisis zich niet vanzelf oplost krijgt nu ook handen en voeten binnen de regio.

Op donderdag 19 september sprak de raad over de inrichting van het proces om te komen tot een regionale energie strategie. Dat er 25 pagina’s nodig zijn om uit te leggen hoe we tot een besluit gaan komen, geeft aan dat het behoorlijk ingewikkeld is. Dat komt omdat iedereen die wat bij te dragen heeft ook aan tafel zit, in een stakeholdersoverleg. Daar wordt bepaald wat ieder kan doen en wat we aan het eind gezamenlijk kunnen bijdragen aan de landelijk gestelde doelen.

Vervolgens wordt dit weer aan de raad voorgelegd en vastgesteld.

Namens Veenendaal mag wethouder Verloop (SGP) aan deze overleggen deelnemen en GroenLinks vertrouwt erop dat hij de belangen van Veenendaal adequaat zal vertegenwoordigen.  Het is op dit moment echter niet duidelijk waar de knelpunten en keuzes liggen. Veel hangt af van de uitkomsten van de zogenaamde ateliers die op dit moment juist die knelpunten in kaart brengen. Het is daarom noodzakelijk om nog meer dan gebruikelijk de lijnen tussen raad en college kort te houden. 

Het idee van GroenLInks om daarvoor een klankbordgroep uit de raad op te richten kon uiteindelijk niet op een meerderheid van de raad rekenen. De wethouder zegde wel toe de raad via de gebruikelijke kanalen op de hoogte te houden en dit najaar informeel met de raad te spreken over de inzet van Veenendaal voor de Regionale Energie Strategie