Poliflw

Kiezen voor de Hoge Dijk als fusielocatie.

KL kan zich daarin vinden. Het onderzoek wijst uit dat het alleen daar past.

Mooi om te zien dat er zoveel positieve energie vrijkomt bij de nieuw opgerichte VV Egmond. Laten we er alles aan doen zodat er ook snel op het vernieuwde complex gevoetbald kan worden. Want vernieuwing is hard nodig!

Toch even terug in de tijd…….

Een nieuw complex op een centrale locatie is 12 jaar lang het doel geweest en toch zit er nu niets anders op dan te kiezen voor De Hoge dijk.

Een centrale locatie aan de Egmonderstaatweg was de Egmondse droom.

Het werd een kansloze nederlaag: een nederlaag voor de sociale samenhang van de Egmondse kernen, de gezondheid van onze jeugd en de volksgezondheid in het algemeen.

Het werd een overwinning voor het Bollenconcentratiegebied, waar, volgens de rechter, te kleine spuitzones een gevaar voor de volksgezondheid opleveren. En dan te bedenken dat bijna geen enkel bollenveld in de regio een spuitzone heeft…….

Het is eigenlijk te gek voor woorden………….

De pijn wordt vooral gevoeld in Egmond aan Zee. Begrijpelijk. Een prachtig plek met heel veel historie, een van de mooiste locaties in de wijde omtrek en gelegen in de duinen, dreigt verloren te gaan. Te klein om de nieuwe vereniging te huisvesten en gewild door de provincie en het PWN.

Samen met GL en het CDA hebben we een motie voorbereid om te kijken of we deze mooie locatie kunnen behouden voor sport, spel, evenementen en ontspanning. Het past misschien niet helemaal bij dit beslispunt (het gaat hier immers niet over de bestemming en het gebruik van velden van Egmondia en Adelbert) maar het doet wel recht aan de emotie die met deze beslissing gepaard gaat en wellicht kan het de pijn die gevoeld wordt in Derp iets verzachten.

Deze gevleugelde uitspraak komt van Emile de Girardin, een flamboyant journalist, uitgever en politicus in het Frankrijk van de negentiende eeuw. De Girardin schopte graag in felle bewoordingen tegen heilige huisjes. De Fransman had weinig op met politici die in zijn tijd heel gewichtig zaten te doen, maar in werkelijkheid niets klaarstoomden.

Het gezegde “Regeren is vooruitzien” wil zeggen dat regeerders, bestuurders voortdurend rekening moeten houden met de toekomst. Een goed beleid beperkt zich niet alleen tot het heden, maar strekt zich juist uit tot in de toekomst.

Als KIES Lokaal maken wij ons zorgen over de bestuurskracht van onze raad en waar de toekomst van onze mooie gemeente heen gaat. Wij willen zeker niet zeggen dat deze raad gewichtig zit te doen en weinig klaarstomen.

Integendeel, de ambities van deze raad zijn onuitputtelijk, lijkt het soms? Het gaat dan ook veel verder dan de raad maar ook, wat wij noemen de “solocratie” waar individuele inwoners democratisch genomen besluiten eindeloos kunnen tegenhouden, en dat wij ze daar alle ruimte voor bieden!

Goed beschouwt zijn de afgelopen jaren waarin KL onderdeel uitmaakt van de raad, enorm veel besluiten genomen maar nog erg weinig tot wasdom gekomen………..helaas.

Als we het huidige systeem in het verleden hadden toegepast, was er nooit een Bello of een Stationsstraat geweest in Bergen, De Meerwijklaan was er niet geweest, Bergen aan Zee had niet bestaan, de Abdij en het Slot op den Hoef in de Egmonden waren er nooit gekomen. Bergen was nooit een kunstenaarsdorp geworden, met al die verrassende en vernieuwende bouwstijlen. Alles wat in het verleden bereikt is was het werk van vrije denkers, veranderaars, mensen met visie, dromen en lef!

Er zijn door de eeuwen heen vele veranderingen geweest in onze dorpen waar je op je vingers kan natellen dat als je de inwoners had gevraagd dat zij er niet mee hadden ingestemd. Oh wat zijn we trots op de familie van Reenen. Dat soort mensen worden nu met pek en veren uit het dorp verjaagd. Niets mag er veranderen, alles bij het oude laten!

Het is misschien een gotspe om dit te zeggen maar wij vinden dat de participatie en inspraak is doorgeschoten en dat een gedeelde visie voor onze mooie Gemeente een vereiste is en daarom willen wij vooral inzetten op de Omgevingsvisie in het komende jaar. En vandaar uit voorstellen doen en besluiten nemen die de meerderheid van de inwoners voordeel gaat brengen.

Wij zullen echt onze rol moeten pakken en moeten gaan besluiten en beslissen vanuit ons mandaat als volksvertegenwoordiger hoe ingewikkeld dit ook misschien soms is en niet als persoonsvertegenwoordiger of straat-wijk vertegenwoordiger. Wij moeten nog meer onze verantwoordelijkheid gaan nemen en goed onderbouwde besluiten nemen in het belang van de meerderheid van de inwoners. Daar zijn wij voor gekozen!

KIES Lokaal zal zich vooral willen inzetten waar voor zij is opgericht:

Lage lokale lasten

Woningen voor de jeugd

Leefbare dorpen

Deze drie uitgangspunten zullen vooral vanuit de omgevingsvisie worden gestuurd en getoetst en dan moeten we denken aan cultureel erfgoed, water, wonen, milieu, landschap, gezondheid, bodemkwaliteit, mobiliteit, economie en vestigingskwaliteit. En helaas minder aan de wensen of eisen van individuen.

Dat betekent zeker niet dat wij betrokken inwoners niet willen betrekken, dat willen we juist wel maar dan in een andere vorm, veel meer op de inhoud en het beter maken van een besluit dan of het wenselijk is.

Kortom KIES Lokaal gaat vol voor de omgevingsvisie en een helder mandaat voor de raad om daadwerkelijke de visie voor de Gemeente Bergen 2030 te realiseren voor onze gemeente, dorpen en inwoners. Wij willen investeren in de BUCH zodat deze werkorganisatie ons op een professionele wijze kan ondersteunen in het realiseren van de toekomst van deze prachtige dorpen.

Dank u wel voorzitter

Egmond-Binnen – Al jaren staat de N512 bekend als een onveilige weg zeker als het gaat om het gedeelte tussen Bakkum en Egmond aan den Hoef. Verkeer dat te hard rijdt en ook een aantal onoverzichtelijke oversteekplekken zorgen voor vele onveilige situaties. De inwoners van Egmond-Binnen vragen al jaren om aanpassingen om deze onwenselijke situaties op te lossen.

Door Peter de Lange (D’66) en Sjaak Swart (KIES Lokaal) werd naar aanleiding van deze al lang lopende problematiek een gesprek aangevraagd met de betrokken afdelingen bij de Provincie.

Inmiddels zijn in een prettig en open gesprek zorgen gedeeld en is ook gekeken en gesproken over mogelijke oplossingen. De N512 is een 60km weg maar nodigt uit tot harder rijden zeker op het genoemde traject. Gesproken is hoe die snelheid naar beneden te krijgen is en ook hoe auto- en motorrijders beter te informeren zijn daar waar zich onoverzichtelijke situaties voordoen. De Provincie zal gaan kijken wat er op zeer korte termijn aangepast en veiliger gemaakt kan gaan worden en daarin worden ook voornoemde zaken meegenomen.

Verder is er gesproken over de mogelijkheid een rotonde te realiseren ter hoogte van de St. Adelbertusweg. Een lang gekoesterde wens van de inwoners voor dit inmiddels beruchte kruispunt. Wat zoveel duidelijk werd is dat deze er niet 1-2-3 zal liggen maar dat komende ontwikkelingen in Egmond-Binnen ( mogelijke nieuwbouw / mogelijke verplaatsing supermarkt ) ruimte geeft om het totale verkeersplaatje in en rond het dorp te bekijken en daar waar nodig dan grote aanpassingen / investeringen te doen. Een aantal verschillende partijen, o.a. gemeente Bergen, Dorpsbelangen Egmond-Binnen en ook wij als politiek zijn al bezig om deze broodnodige aanpassingen onder de aandacht te brengen en ook te houden. D’66 en KIES Lokaal hopen dat onze gezamenlijke inspanning zal leiden tot het door iedereen gewenste resultaat. Wij, KIES Lokaal en D’66 blijven het in ieder geval nauwgezet volgen en zullen de druk op de ketel houden.

Links : Peter de Lange / D’66

Rechts : Sjaak Swart / KIES Lokaal

Natuur & Milieu, Recreatie, Politiek, Beheer & Onderhoud aanwezig bij Dialoogtafel

Middels een informele setting tijdens de ‘dialoogtafel’ over het Bergense duingebied bleek dat veel partijen het weliswaar niet altijd met elkaar eens waren, maar dat ze wel degelijk in staat zijn om te luisteren naar elkaar. Daar ligt misschien wel de grootste winst na de ‘dialoogtafel’ in De Beeck op 28 maart.

Het was een grote opkomst met nagenoeg alle belanghebbenden om tafel: professionals en betrokkenen uit zowel politiek (gemeente, Provincie) als uit recreatie (Recron, Fietsersbond), Natuur & Milieu (o.m. Groen Platform Bergen, Stichting Behoud Schoorlse Duinen, Vogelwerkgroep Alkmaar), horeca- en agrarische ondernemers (met daarbij ook de LTO) en van natuurliefhebbers tot de Schoorlse Reddingsbrigade. Uiteraard waren ook de twee duinbeheerders aanwezig: voor het Noord-Hollands Duinreservaat PWN en voor de Schoorlse Duinen is dat Staatsbosbeheer. Voeg daaraan toe een volle publieke tribune met ook veel raadsleden – en een aantal (toekomstige) Statenleden – en het is duidelijk dat het onderwerp – het Bergense duingebied – leeft.

Vooraf sprak het organisatiecomité, bestaande uit Sjaak Swart, Arend Jan van den Beld, Froukje Krijtenburg, Wilma Grooteman en Jan Houtenbos, de wens uit dat deze avond vooral zou bestaan uit het stellen van vragen, het luisteren naar elkaar en – misschien het belangrijkste – niet direct een oordeel vellen over hetgeen ter tafel komt. Die wens kwam in ieder geval uit.

Rollen, verantwoordelijkheden, toekomst en de samenspraak

Een aantal zaken kwam aan de orde bij deze avond, die kundig werd geleid door de ervaren gespreksleider Elizabeth van den Hoogen. In een verkapte voorstelronde werd de deelnemers aan de tafel gevraagd wat (welke emotie) hen ertoe had gebracht deel te nemen. Daaruit werd al direct duidelijk dat er uiteenlopende motivaties waren, verschillende standpunten en – uiteraard – verschillende invalshoeken. De rol van de gemeente en de rol van de Provincie werden besproken: wie is waarvan eigenaar en wie kan besluiten nemen over welke zaken? Waar liggen de verantwoordelijkheden van de beheerders, PWN en Staatsbosbeheer, en wat zijn de verwachtingen daarover bij ‘gebruikers’ van het duingebied? Uiteraard, niet te vermijden in deze setting, ook de op handen zijde kap van ca. 16 ha dennenbos in de Schoorlse Duinen kwam regelmatig terug.

Op zoek naar balans

Een belangrijk onderwerp van gesprek tijdens de avond was ook het antwoord op de vraag hoe we moeten/kunnen zoeken naar de balans tussen natuur & milieu, het recreatief gebruik en het belang van bijvoorbeeld het winnen van schoon drinkwater en/of de bereikbaarheid van bepaalde delen van het duingebied voor de hulpdiensten. Die uiteenlopende belangen geven als resultaat dat er een toenemende druk ontstaat op een gebied dat toch al onder druk staat, was het oordeel. Hoe kunnen we elkaar daar vinden?

Van gedetailleerd tot globaal

Soms ging de discussie over heel gedetailleerde, maar wel actuele zaken als de kosten voor het vrijmaken van het fietspad aan de Blijdensteinsweg, of de afnemende biodiversiteit in ‘ons’ duin. Echter, in het deel na de pauze kwam ook de bredere context meer aan de orde: wat kunnen we hier verwachten van een zeespiegelstijging? Wat is het effect van de opkomst van zout water (verzilting) die de zoetwaterbel wegdrukt? Hoe moeten we omgaan met de wens van een aantal partijen om steeds meer toeristen naar ons land/onze regio te halen als die ook allemaal gebruik willen maken van de duinen? Welke rol kan de gemeente daarin spelen, welke de Provincie? Ook de stikstofproblematiek passeerde de revue net als de verzuring van de grond.

Eigen invalshoek

De verschillende deelnemers spraken allemaal vanuit hun eigen invalshoek, of het nu ging om de stand van de insecten, het gebruik van fietspaden, het beheer van kwetsbare natuur, het recreatief gebruik van een MTB-parcours of het winnen van drinkwater. Het goede nieuws was dat iedereen volop de gelegenheid kreeg zijn of haar verhaal te vertellen, zonder dat daarop ‘ingehakt’ werd. Er werd met respect naar elkaar gereageerd, er was meestal ook (tenminste enig) begrip voor elkaars standpunt, maar dat wilde niet meteen zeggen dat aan het eind van de avond iedereen het met elkaar eens was. Het mindere nieuws, als je daar tenminste over kunt spreken, was dat op lang niet alle vragen direct een antwoord is te geven. Echter, dat zal ook niet iedereen hebben verwacht; veel van de uitdagingen liggen niet alleen bij Bergen op het bordje.

Over hoe deze avond een passend vervolg kan krijgen kon de organisatie nog niet zo veel zeggen. Eerst maar eens alles op een rij zetten, aldus Arend Jan van den Beld namens het comité. ‘Maar geeft u ons ook vooral ideeën over hoe we dit verder kunnen uitbouwen.’

Overwegend positieve geluiden over het initiatief

Veel van de deelnemers waren na afloop positief over het verloop van de avond. Zowel van de publieke tribune als van de deelnemers zag men toch vooral de goede kanten van zo’n avond. Een kleine greep uit de reacties:

Jacqueline Groen (Provincie NH) heeft al vaker aan vergelijkbare bijeenkomsten meegedaan: ‘Het is voor ons als Provincie, de beleidsmakers, belangrijk dat we luisteren naar wat er per gebied onder de mensen leeft. Niettemin zijn ook wij gebonden aan bijvoorbeeld Europese wet- en regelgeving als het gaat om Natura2000-gebieden. De gemeente Bergen ligt zo ongeveer helemaal in Natura2000-gebied, dus onze mogelijkheden zijn beperkt als het gaat om het anders te willen doen. Er zijn, zeg maar, hogere wetten en regels die we moeten naleven. En hoezeer is sommige standpunten ook begrijp, het is altijd een afweging van belangen. In zo’n afweging kan nu eenmaal niet iedereen aan zijn trekken komen. Dan kunnen en willen we uiteraard graag in overleg gaan om te zien hoe we de pijn kunnen verzachten voor die groep. Duidelijkheid over hoe, wat, waarom precies is gedaan is echter cruciaal. Daar doen we ons best voor, en daarbij helpen dit soort avonden zeker. Maar wellicht dat daar voor ons nog wel iets te verbeteren valt.’

Voor Linda Hes (PWN) was het ook niet de eerste avond, maar deze avond was wel heel goed: ‘Omdat de discussie direct werd uitgezonden, voor iedereen dus bereikbaar. Alles was openbaar en transparant en daarmee kon direct volgen wat de ander had te vertellen over zijn of haar standpunten en ideeën. Je merkte gaandeweg de avond volgens mij wel dat voor veel mensen nu wat meer duidelijkheid was over al die uiteenlopende rollen en functies van bijvoorbeeld Provincie en gemeente en de beheerders. Ook werd duidelijk hoeveel behoeften en belangen moeten worden bediend. Dat betekent dat we keuzes moeten maken en die keuzes zullen misschien niet altijd jouw keuzes zijn. Dan is het belangrijk dat we ze kunnen uitleggen. Misschien dat de meesten er dan wellicht in ieder geval vrede mee kunnen hebben. Ik heb tenminste het idee dat hier vanavond wel wat meer begrip is ontstaan voor elkaar. Ik zag ook dat diverse telefoonnummers werden uitgewisseld…’

Reinoud de Haan (Fietsersbond) had een goed gevoel over de aanwezigheid van zovele belanghebbenden. ‘Ik denk echter net dat de standpunten nu zoveel dichter bij elkaar zijn gekomen. Wat ons betreft n ieder geval niet. Maar ik vond het wel prettig dat we nu gezichten zagen bij de diverse instanties en betrokkenen.’

Ook de recreatiesector was vertegenwoordigd. Jan Apeldoorn (Recron) was blij eindelijk eens aan tafel te zitten. ‘Dat gebeurt niet te vaak. In veel gevallen worden onze belangen wat ondergewaardeerd, heb ik het idee. Terwijl we als sector toch een belangrijke economische kurk vormen voor de hele regio. Dus ik ben heel tevreden met deze avond en inderdaad, ik ben een van de deelnemers die met een aantal anderen gaat afspreken…’

Horecaondernemer Martin van Bourgonje (Merlet) keek met een beetje dubbel gevoel terug op de avond. ‘Veel is eigenlijk nog onduidelijk. Het een is het gevolg van het ander, ik heb echter het idee dat niet alles over die gevolgen goed is doorgedacht. Zoals die terugkeer naar de natuur, of het herstel van natuur, hoe je het ook wilt noemen. Dat betekent dus dat andere aspecten – letterlijk – onderstuiven. Maar hoe ga je dat dan opvangen? Wie bepaalt dat dan? Wat ik wel leerzaam vond was dat je door zo’n avond meerdere partijen leert kennen en dat maakt een volgend gesprek wellicht wat makkelijker.’