Poliflw

Onze steun aan het internationaal recht kan niet selectief zijn. Wij veroordelen terecht luidkeels de verschrikkelijke terreur van Hamas. Maar waarom fluistert of zwijgt Nederland over de schendingen van het internationaal recht door de Israëlische regering? Dat kan niet. Ik snap goed hoe oneerlijk het voelt dat Israël wel deze regels moet volgen bij de eigen verdediging, terwijl Hamas zich nergens iets aan gelegen laat. Maar dat is nu net hét onderscheid tussen een terreurgroep en een democratische rechtsstaat. Nederland is een hoeder van het internationaal recht. Het is dat recht dat onze menselijkheid onderscheidt van beestachtigheid. Daarom moeten wij ons uitspreken.

Israël heeft inmiddels gelukkig de eigen grenzen weer onder controle, vele Hamas leiders zijn uitgeschakeld. Nu komt het moment voor Nederland om te zeggen: het risico op nog meer onschuldige slachtoffers is te groot, het risico op verdere escalatie is te groot. Het is tijd voor een staakt-het-vuren, om de gijzelaars vrij te laten. Het is tijd voor humanitaire toegang,  hervatting van water, voedsel en elektriciteit. Het is tijd om oorlogsmisdaden te onderzoeken. Dat is de boodschap die ons past en die de premier zou moeten uitdragen.

Wie naar het C.V. van Ellen van Selm kijkt, ziet geen traditionele aanloop naar het burgemeesterschap. Toch werd ze door het Ministerie van Binnenlandse Zaken gescout voor het ambt, waarna ze deelnam aan een oriëntatieprogramma voor zij-instromers. “Zelf zie ik een duidelijke rode lijn in mijn loopbaan. Ik studeerde rurale sociologie en haal er plezier uit om als socioloog, bijna antropologisch, naar processen te kijken, bewegingen te zien en groepen mensen te leren kennen en te begeleiden. Opsterland heeft 16 kernen, met allemaal een eigen sociaal weefsel. Het duurde een paar jaar om het burgemeesterschap in de vingers te krijgen en met precisie maatwerk per dorp te kunnen leveren, te weten waar en hoe ik net dat extra zetje kan geven.

Het is een grote gemeente met veel gezichten: agrarisch, ook het agrarische vormingswerk op de volkshogeschool, sporen van de turfwinning, landadel. Alles wat op het platteland kan gebeuren vindt hier plaats. Om goed voeling te houden met alle kernen, bezoek ik met het college jaarlijks elke kern om met vertegenwoordigers van Plaatselijk Belang te spreken. Het kan gaan over beleidsplannen en over het lokale fietsenhok.”

Als Diertens nog in de Kamer zat, had ze het wel geweten. “Waarom doen wij zo lastig over het als kandidaat toetreden tot de Europese Unie?” vraagt ze zich hardop af. “Ik ben heel erg voor het diplomatiek beëindigen van deze oorlog – en Zelensky ook – maar daar zijn er wel twee voor nodig”, weet Diertens. “Je kan meer initiatief nemen als EU. Ik snap dat je geen wereldoorlog wilt ontketenen, maar er vallen zoveel burgerslachtoffers. Angst is over het algemeen een slechte raadgever.” Diertens is blij met de steun toezeggingen van minister Kajsa Ollongren.

“Maar hoe langer het duurt, hoe heftiger de littekens”, weet ze. “De trauma’s zijn nu al groot, die kan ik niet wegnemen”, aldus Diertens. “Tanya en haar gezin zijn echt in de hoop en verwachting dat ze terug kunnen, maar ze heeft ook de realiteitszin dat dat niet heel snel gaat gebeuren.” Die angst, dat Tanya, haar twee zonen en andere Oekraïners die moesten vluchten voorlopig niet terug kunnen keren naar huis vanwege de aanhoudende oorlog, wordt pijnlijk bevestigd als Diertens een dag na het interview een berichtje stuurt via WhatsApp: “Inmiddels wordt de stad van Tanya ook bedreigd.”

In Rome zijn drie VN-instellingen die zich bezighouden met voedsel en landbouw. Dat zijn de FAO, de voedsel en landbouworganisatie van de VN; het WFP, het wereldvoedselprogramma; en IFAD, het fonds voor internationale landbouwontwikkeling. Zoals bij alle VN-instellingen is Nederland, als medeoprichter van de VN, overal vertegenwoordigd. Aan het hoofd van zo’n diplomatieke missie staat een ambassadeur, de permanent vertegenwoordiger genoemd. In Rome is dat Marcel Beukeboom.

“Ik, en leden van mijn team, gaan naar die organisaties toe om mee te praten over het beleid, de besteding van de middelen, de samenwerking en de organisatie. Soms zijn het lopende zaken zoals bij IFAD, een organisatie die heel actief is in de allerarmste landen om daar kleine boeren en landbouworganisaties te helpen ontwikkelen. Nederland geeft geld aan het IFAD om hun en onze beleidsdoelen te realiseren. Gaat het goed, haal je de resultaten, is er voldoende geld?” De FAO is niet echt een uitvoeringsorganisatie, maar ook een kennisinstelling, en een organisatie die normen stelt, bijvoorbeeld op het gebied van zaden, kunstmest en veeteelt. “Nederland is een belangrijk land als het gaat om kennis op het gebied van landbouw en voedsel. En we zijn een belangrijke exporteur,” zegt Beukeboom. “Maar we zijn ook een land dat bijvoorbeeld via de Europese Unie thema’s als klimaat en biodiversiteit hoog op de agenda wil krijgen. Dat zijn allemaal belangen die behartigd moeten worden bij de FAO, en daar ben ik een soort spil in.”