Poliflw

Door Kirsten van den Hul op 9 oktober 2019 Delen  

En steeds meer ouders ontvangen een sms’je met de strekking: “Excuses, morgenochtend hebben we geen vervanging kunnen vinden. U wordt vriendelijk verzocht uw kind morgen thuis te houden.” Dat dit soort situaties voorkomt in een rijk land als Nederland is al erg genoeg. Maar nog problematischer is dat we niet weten hoe vaak scholen dit soort noodgrepen moeten doen én welke kinderen daar precies de dupe van zijn.

Als leraar en schoolleider zet je natuurlijk alles op alles om te voorkomen een vierdaagse schoolweek moet invoeren.

Als leraar en schoolleider zet je natuurlijk alles op alles om te voorkomen dat je, zoals eerder dit jaar in Zaandam gebeurde, een vierdaagse schoolweek moet invoeren. Of dat er een onbevoegde voor de klas staat, of dat één docent lesgeeft aan twee klassen. Maar hoe vaak en waar dat precies gebeurt, weten we niet. Minister Slob heeft het lerarentekort namelijk nog nooit in kaart laten brengen, ondanks herhaalde verzoeken vanuit de sector en de Tweede Kamer. Scholen hoeven de noodmaatregelen die zij gedwongen zijn te nemen niet te melden bij de onderwijsinspectie.

Zo weten we dat scholen met relatief veel leerlingen met onderwijsachterstanden het extra moeilijk hebben om leraren te vinden.

Daardoor hebben we geen idee welke kinderen vaker te maken krijgen met een onbevoegde voor de klas of wie het meest de dupe zijn van veel wisselende gezichten. Een onverantwoord risico, vooral voor de meest kwetsbare kinderen. Het lerarentekort dreigt hen op nog meer achterstand te zetten. Zo weten we dat scholen met relatief veel leerlingen met onderwijsachterstanden het extra moeilijk hebben om leraren te vinden. Ook in het speciaal onderwijs komt het lerarentekort nog harder aan.

De laatste ramingen voorspellen dat er in 2022 ruim 4.000 openstaande vacatures voor fulltimers in het basisonderwijs zijn. Een tekort dat oploopt tot 11.000 in 2027. Daarom pleitte ook Lodewijk Asscher tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen om leraren in het basisonderwijs evenveel te verdienen in het voortgezet onderwijs. En leraren in het voortgezet speciaal onderwijs net als hun overige collega’s in het reguliere voortgezet onderwijs te laten vallen onder de cao voor het vo. Want zolang dit lerarentekort doordendert, wordt niet alleen de kwaliteit van ons onderwijs, maar ook de kansengelijkheid ondermijnt.

Ook in het speciaal onderwijs komt het lerarentekort nog harder aan.

Zo geeft negentig procent van drieduizend door CNV Onderwijs en het Algemeen Dagblad ondervraagde leraren aan dat het niveau bij rekenen en taal achteruitgaat. Vooral de enorme uitval van leraren en de steeds wisselende gezichten voor de klas zouden funest zijn voor die leerresultaten.

Dat het lerarentekort op sommige scholen extra hard aankomt, merkte ook de 16e Montessorischool in Amsterdam Zuidoost, die zich onlangs gedwongen zag de deuren te sluiten, naar eigen zeggen omdat er onvoldoende leraren te vinden waren.

Vandaag zal ik tijdens het Algemeen Overleg Leraren minister Slob nogmaals aan de tand voelen over het lerarentekort.

Ondertussen adverteert een peperdure private school voor voortgezet onderwijs doodleuk met de tekst ‘geen lesuitval door lerarentekort’. Met andere woorden: wie in staat is de portemonnee te trekken, merkt niets van dat lerarentekort. En wie dat niet kan? Die zoekt het zelf maar uit. Vandaag zal ik tijdens het Algemeen Overleg Leraren minister Slob nogmaals aan de tand voelen over het lerarentekort. Dit kabinet moet namelijk naast het serieus aanpakken van het lerarentekort, ook eindelijk de effecten van dat tekort onder ogen durven te komen. Want juist die kinderen die het meest baat hebben bij een goede leraar voor de klas, staan nu in de kou.

Tweede Kamerlid

Door Gijs van Dijk op 22 juni 2019 Delen  

Stabiele inkomsten, weinig landelijk toezicht en een enorme vraag vanuit ouders vanwege de economische groei; zie hier de kinderopvangsector. Deze sector met de zorg van onze kleinste kinderen is een vrije markt. Een interessante markt voor investeringsmaatschappijen die op een eenvoudige manier veel geld verdienen. Als ouder ben je vaak al dolblij als er überhaupt een plek voor je kind op de kinderopvang is. Kritische vragen over kwaliteit, veiligheid of de prijs betekent voor jou 10 anderen.

Helaas zien we steeds meer dubieuze investeringsclubs opduiken in de kinderopvang.

Helaas zien we steeds meer dubieuze investeringsclubs opduiken in de kinderopvang. Zoals bij het Apeldoornse Kidsplus waar vele ernstige tekortkomingen zijn gesignaleerd. 1600 kinderen zijn overgeleverd aan de grillen van een investeringsmaatschappij. En dat is te zien: onveilige crèches, kapot speelgoed en onvoldoende personeel. Of neem de Canadese investeringsmaatschappij Onex die in juli 2018 haar intrede deed in Nederland door Kids Foundation op te kopen. Met de recent aangekondigde fusie van Kids Foundation en Partou worden straks ruim 60.000 kinderen opgevangen door en werken 8000 medewerkers bij een kinderopvangorganisatie die in handen is van een buitenlandse investeringsmaatschappij.

Het doel van deze investeringsmaatschappijen in de kinderopvang is zo veel mogelijk geld verdienen met de zorg voor onze kinderen.

Eerder hebben we gezien wat het gevolg is als investeringsmaatschappijen zich gaan bemoeien met de zorg voor de allerkleinsten. In 2014 waren duizenden ouders en kinderen de dupe van het flitsfaillissement van kinderopvangorganisatie Estro. De eigenaar van Estro had deze kinderopvang financieel leeg getrokken en volgehangen met schulden, waardoor met het eerste zuchtje tegenwind Estro failliet ging. Een buffer voor slechte tijden, als er minder economische groei is en er dus minder kinderen naar de opvang gaan, was er niet. Ouders en medewerkers kwamen hierdoor in grote problemen. Want waar kon hun kind nog naar toe en medewerkers waren opeens hun werk en inkomen kwijt. Gelukkig voor de investeringsmaatschappij kon Estro nog wel voor een schijntje worden doorverkocht aan een collega-sprinkhaankapitalist.

Maar de kinderopvang is geen markt want de sector wordt voor ongeveer 70 procent uit publiek geld gefinancierd.

Het doel van deze investeringsmaatschappijen in de kinderopvang is zo veel mogelijk geld verdienen met de zorg voor onze kinderen. Miljoenen euro’s publiek geld voor de kinderopvang komen daarmee niet ten goede van opleidingen voor het personeel, een extra gezicht bij de baby’s of gewoonweg een lager tarief. Nee, kinderopvanglocaties zijn onveilig en de miljoenen euro’s belastinggeld komen terecht bij dubieuze vastgoedondernemers of aandeelhouders

Er moet daarom streng worden toegezien dat belastinggeld voor de kinderopvang goed wordt besteed.

Maar de kinderopvang is geen markt want de sector wordt voor ongeveer 70 procent uit publiek geld gefinancierd. Op deze manier winst maken ten koste van de zorg voor kinderen is onwenselijk. De kinderopvang is van ons allemaal. Als ouder wil je zeker zijn van goede zorg voor je kind. Een kinderdagverblijf moet goede zorg bieden, veilig zijn, investeren in scholing voor haar werknemers en een betaalbaar tarief hebben.

Ouders hebben het recht om dat te weten.

Er moet daarom streng worden toegezien dat belastinggeld voor de kinderopvang goed wordt besteed. Winsten van kinderopvangorganisaties moeten binnen de kinderopvang blijven. Het toezicht moet worden verbeterd en ouders behoren goed geïnformeerd te zijn over de intenties van investeringsmaatschappijen. Gaat het geld naar de zorg van kinderen, naar de salarissen van de medewerkers of gaat het naar aandeelhouders? Ouders hebben het recht om dat te weten.

Tweede Kamerlid

Minister Slob wil dat leraren zichzelf gaan organiseren, professionaliseren en dat ze de ruimte krijgen om zichzelf continue bij te scholen. Dat willen wij ook. Maar hoe kun je je als leraar organiseren en professionaliseren, als het water je aan de lippen staat? Als je amper tijd hebt om je lessen voor te bereiden en vaak het gevoel hebt tekort te schieten omdat je je leerlingen niet altijd de aandacht kan geven die ze nodig hebben? We kennen de verhalen van leraren die zich niet eens ziek melden als ze griep hebben. Simpelweg omdat er geen vervanger beschikbaar is. Laat staan waar je als leraar de tijd vandaan moet halen om naast het lesgeven en nakijken een interessante en nuttige cursus te volgen.

Wij blijven knokken voor extra investeringen in ons onderwijs.

Wij vinden het de hoogste tijd dat leraren serieus worden genomen. Dat begint wat ons betreft bij het meepraten over haar/zijn arbeidsvoorwaarden. Waar naast meer tijd natuurlijk ook meer salaris bij hoort. Daarom ben ik blij dat deze week ons voorstel in de Tweede Kamer werd aangenomen dat voortaan niet alleen schoolbesturen, maar ook vakbonden inzicht krijgen in hoe groot de onderhandelingsruimte is bij toekomstige cao-onderhandelingen. Een belangrijke eerste stap, want een eerlijk speelveld begint aan de cao-tafel. Maar er is meer nodig om de positie van leraren te versterken.

Onze leraren en onze kinderen zijn het waard.

Wij blijven knokken voor extra investeringen in ons onderwijs. Voor een betere beloning, het overbruggen van het loonverschil tussen het basis en voortgezet onderwijs, kleinere klassen en dus meer tijd voor professionalisering. Onze leraren en onze kinderen zijn het waard.

Open brief aan de minister van onderwijs.