Poliflw

Woensdag 13 november - GOES - CDA Goes heeft tijdens de Algemene beschouwingen afgelopen week zorgen geuit samen met PvdA en GroenLinks. De zorgen gaan over de zelfredzaamheid van ouderen en mensen met een beperking bij brand. Bekijk de motie hier. Een CDA Goes motie, want: “we laten onze ouderen en mensen met een beperking niet stikken.” Stikken door rook bij brand wel te verstaan. Klinkt een beetje hard, maar die kans is wel veel groter bij de doelgroep ouderen en mensen met een beperking, doordat de overheid steeds meer stimuleert om langer zelfstandig te blijven wonen. Het is tevens een reële kans, omdat in Nederland elk jaar mensen uit deze doelgroep omkomen door verstikking. Wat is er aan de hand? Vaak is deze doelgroep verminderd zelfredzaam en dus afhankelijk van het goede werk van o.a. mantelzorgers en (thuis) zorgorganisaties. Omdat deze zorg gewoon bij de mensen thuis plaatsvindt, beschikt deze doelgroep nauwelijks over voorzieningen die de brandveiligheid garanderen, vaak nog niet eens een brandmelder. Zo heeft een verzorgingshuis wel een BHV-organisatie of brandmeldinstallatie, die een veilige ontvluchting garandeert in geval van brand. Het is een feit dat deze mensen thuis zich niet of nauwelijks bewust zijn van de brandveiligheidsrisico’s van het “verminderde zelfredzaam zijn”. De eerste prioriteit ligt daar namelijk niet. Dat is ook heel begrijpelijk. De prioriteit ligt namelijk bij de eerste levensbehoeften en de dagelijkse dingen en dat is in veel gevallen al zwaar genoeg. Een feit is ook dat o.a. de (thuis) zorgverleners hier ook onvoldoende aandacht voor hebben. De tijdsdruk per cliënt zal hier ook zeker geen goed aan doen. WMO-consulenten, die een aanvraag krijgen voor bijvoorbeeld een stoeltjes lift, vragen ook niet meteen door of mensen wel in voldoende mate worden gealarmeerd in geval van brand. Dit nog los van het feit of mensen vanaf boven nog wel veilig kunnen vluchten met hun nieuwe stoeltjeslift. Ook organisaties die juist wel kennis hebben van brandveiligheid (Veiligheidsregio en Bouw- en Woningtoezicht) komen niet of nauwelijks bij deze mensen thuis. Meer samenwerking Kortom: een probleem waarbij meer verantwoordelijkheid moet worden genomen en waarvoor meer moet worden samengewerkt tussen (zorg) organisaties die thuis komen bij de mensen en de organisaties die kennis hebben van brandveiligheid. Vanuit CDA Goes hebben we voor dit probleem aandacht gevraagd door het indienen van een motie. In deze motie vragen we het college om samen met de Veiligheidsregio Zeeland en met zoveel mogelijk relevante zorgverleners, zoals: mantelzorgers, (thuis) zorgorganisaties, WMO consulenten, opbouwwerkers en Woningbouwcorporaties na te denken en te komen tot concrete afspraken. Concrete afspraken Concrete afspraken over mogelijke oplossingen, waarbij wij denken aan: Het verhogen van de bewustwording van risico’s door voorlichting en training aan de doelgroep en de diverse zorgverleners die bij de mensen thuis komen;Het aspect veiligheid onderdeel te laten zijn van de keukentafel en/of andere zorggesprekken die plaatsvinden met de doelgroep en/of mantelzorgersVeiligheid structureel onderdeel uit te laten maken van WMO-aanvragen en waarbij ook slimme toepassingen aan de orde zouden moeten komen, zoals brandalarmeringen naar buren of mantelzorgers als het bij de doelgroep toch een keer mis mocht gaan.Het uitvoeren van woningchecks door deskundige organisaties als de Veiligheidsregio en Bouw- en Woningtoezicht van gemeenten Door de deskundige organisaties bij elkaar te brengen en hierover na te laten denken zullen er nog zeker meer creatieve oplossingen bedacht gaan worden. We kunnen het niet maken om onze ouderen en mensen met een beperking te laten stikken! Foto: BNdeStem.

MET TWEE MATEN METEN Door: Wouter van der Pijl De afgelopen twee weken hebben we in de gemeenteraad uitgebreid gesproken over burgerparticipatie. Opvallend hierbij was vooral dat de gemeente verschillende werkwijzen hanteert als het over burgerparticipatie gaat. De ene keer krijgen betrokkenen heel veel ruimte mee te praten, bij een ander onderwerp mag alleen een select groepje meedoen. Zoals bij de uitbreiding van de recreatiezone Wolphaartsdijk. De bedoeling was om in het recreatiegebied flink uit te pakken met vakantiehuisjes en appartementencomplexen. Het zou leidden tot ingrijpende gevolgen voor de inwoners van het dorp. Denk hierbij aan een flinke verkeerstoename, verlies van natuurgebieden en openbare ruimte, te kort aan parkeerplaatsen enzovoort. Een beperkt aantal lokale ondernemers kreeg van de gemeente alle ruimte om in de plannen te doen en laten wat ze wilden met dit gebied. De bewoners en andere betrokkenen kwamen pas veel later in beeld bij de gemeente. Te laat. Gelukkig stak de gemeenteraad er een stokje voor: de plannen zijn terug naar de tekentafel, de raad neemt er voorlopig geen beslissing over. Als steunfractielid ben ik al maanden betrokken bij het opstellen van een plan burgerparticipatie voor Goes. Al snel werd duidelijk dat één van de gouden regels bij participatie zou moeten zijn dat wanneer een plan grote gevolgen heeft voor de leefomgeving van mensen, het een goed idee is hen te betrekken bij de planvorming. Helaas is dit in Wolphaartsdijk niet gebeurd en moesten de inwoners het doen met informatieavonden, waarvan 1 slecht was georganiseerd. Van echte inspraak of inbreng was geen sprake. Dat recht hadden dus alleen een paar lokale ondernemers. Bij andere onderwerpen wordt weer wel aan burgerparticipatie gedaan. In Goes-Zuid zijn inwoners uitgebreid betrokken bij het opstellen van een nieuw verkeersplan voor de wijk. Inwoners zijn ook betrokken bij het klimaatbeleid in de gemeente en komt er een zelfde soort traject voor het waterbeleid. Het kan dus wel, maar waarom dan niet bij een project als de recreatiezone in Wolphaartsdijk? Het mag toch niet zo zijn dan de belangen van een paar ondernemers boven die van de gemeenschap gesteld worden? Als Partij van de Arbeid meten wij in ieder geval niet met twee maten. Iedereen is gelijk. Ook ondernemers. En zeker als het om participatie gaat. Vorige week donderdag hebben wij als PvdA een motie ingediend met als doel om burgerparticipatie altijd een plaats te geven in nieuwe raadsvoorstellen. De meeste raadsleden wilden dit liever niet, maar de wethouder gelukkig wel. De motie hebben we niet meer in stemming gebracht, maar we hebben er vertrouwen in dat de wethouder zich aan zijn belofte zal houden.

GOES PLEIT TOCH VOOR BETERE REGELING ASIELKINDEREN Door Marco Eestermans Eerder dit jaar probeerde onze fractie om Goes aan te laten sluiten bij het initiatief van #Zezijnalthuis. Een beweging die zich inzet voor een ruimer kinderpardon voor asielkinderen die al jaren in Nederland leven. Dit voorstel werd destijds niet gesteund door christelijke partijen in de raad en kon daardoor niet rekenen op een meerderheid. Inmiddels is er veel veranderd. Het AZC in Goes is opnieuw geopend, een petitie voor een ruimer kinderpardon is door bijna 500 Goesenaren getekend en Tim Hoffman heeft de afgelopen weken de discussie opnieuw geopend. Deze discussie werd ook gevoerd in de Goese politiek. De christelijke partijen, onder leiding van de SGP-CU, waren bereid om nogmaals te praten over het voorstel. Uiteindelijk hebben zij samen met de PvdA een nieuw voorstel kunnen maken. Een motie die bij premier Rutte en staatssecretaris Harbers pleit voor een betere procedure voor lang in Nederland verblijvende asielkinderen. Deze motie werd deze donderdag ingediend en gesteund door de volledige gemeenteraad. De PvdA is blij dat Goes toch een signaal geeft aan het kabinet. Ook nu wonen er weer kinderen in het Goese AZC die dagelijks leven in onzekerheid. Ze groeien op in onze samenleving, leren de Nederlandse taal en spelen samen met onze kinderen. Onze fractie vindt het onrechtvaardig dat asielkinderen die lang in Nederland verblijven het land uit worden gezet. Wij hopen dan ook dat het signaal dat Goes samen met alle andere gemeenten en betrokken partijen afgeeft, sterk genoeg is en dat het kabinet besluit de procedure voor deze kwetsbare kinderen te verbeteren.