Nieuws van politieke partijen in Amsterdam over GroenLinks inzichtelijk

3 documenten

Nieuw bij de PvdA: Geertje Hulzebos (27)

PvdA PvdA GroenLinks Amsterdam 16-05-2020 08:41

Sinds een aantal maanden groeit het ledenaantal van de PvdA in Amsterdam weer. In de serie ‘Nieuw bij de PvdA’ stellen wij de komende tijd een aantal nieuwe Amsterdamse PvdA’ers aan je voor. Wat drijft hen? Waarom kozen zij voor de PvdA en wat vinden zij zo mooi aan Amsterdam? Vandaag in de vijfde aflevering: Geertje Hulzebos (27): “Ik zwaai in gedachten altijd even naar Eberhard als ik langs het – voor hem zeer belangrijke – Spinozabeeld fiets.”

Dag Geertje, wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven? “Ik ben Geertje Hulzebos, 27 jaar en momenteel studeer Onderwijswetenschappen en Wijsbegeerte aan de Universiteit van Amsterdam en ik werk als onderzoeksassistent bij de Vrije Universiteit. Als vmbo-stapelaar weet ik als geen ander hoe belangrijk de toegankelijkheid van het onderwijs is. Ik ben daarom sinds een aantal jaar actief in het studentactivisme waarin ik strijd voor vrij en emancipatoir onderwijs.”

“Als vmbo-stapelaar weet ik als geen ander hoe belangrijk de toegankelijkheid van het onderwijs is.”

Sinds wanneer mag jij jezelf Amsterdammer noemen? “Dat is nooit anders geweest! Ik ben opgegroeid in de Dapperbuurt in oost, woon nu al zo’n 12 jaar in Slotermeer en hoop de rest van mijn leven in deze prachtige stad te blijven. Ik maak mij echter ook zorgen, met name over de verjupping en festivalisering van de stad, de vastgoedcowboys en het steeds verder inperken van de alternatieve scene. De rafelrandjes en tegencultuur maken Mokum tot magisch centrum voor wereldverbeteraars; liefhebbers van aangeharkte grasveldjes horen thuis in Almere als je het mij vraagt.”

Wat was het moment waarop je voor het eerst dacht: de PvdA is mijn partij? “Toen ik een interview met de kersverse wethouder Marjolein Moorman op AT5 zag. Haar passie voor gelijke kansen in het onderwijs en het tegenaan van armoede maakte mij warm van binnen. Afgelopen jaar las ik in de krant dat zij het voor elkaar heeft gekregen dat de gemeente schulden van jongeren overneemt, zodat hun toekomst niet langer gegijzeld is. Daaruit sprak diezelfde liefdevolle boodschap – die ze niet alleen in woord, maar ook in daad uitdrukt.”

Welke (ex) PvdA politicus of politica waardeer je het meest en waarom? “Daar hoef ik geen seconde over na te denken, dat is Eberhard van der Laan. Hij was een heel bijzondere burgervader voor “de mooiste en liefste stad van de wereld”. Menig politicus/ca kan een voorbeeld aan hem nemen: hij ging niet de politiek voor een glansrijke carrière, maar deed het om problemen op te lossen voor de gewone mensen. Hoewel ik nooit de eer heb gehad om hem persoonlijk te kennen, voel ik, zoals veel Amsterdammers denk ik, een diepe band met hem. Ik zwaai in gedachten altijd even naar hem als ik langs het – voor hem zeer belangrijke – Spinozabeeld fiets, waar hij vanuit zijn werkkamer altijd op uit keek.”

“Marjolein Moorman haar passie voor gelijke kansen in het onderwijs en het tegenaan van armoede maakte mij warm van binnen.”

Wat was je eerste echte kennismaking met de PvdA of PvdA’ers en hoe ervaarde je dat? “Dat was toen ik voorzitter werd van de Landelijke Studentenvakbond en ik in nauw contact stond met de landelijke politiek. De politici van de PvdA – maar net zo goed van GroenLinks en de SP – hebben een rood hart met een groot gevoel van rechtvaardigheid. Toen ik na mijn LSVb-periode terug de straat op ging, wist ik dat de kamerkameraden ervoor ons waren, dat gaf mij hoop en steun om door te gaan op moeilijke momenten. Ander voorbeeld: tijdens mijn werk bij de Onderwijsinspectie heb ik meegewerkt aan het uitvoeren van een motie over zelfselectie van Kirsten van den Hul. Het is prachtig om te zien wat de politiek voor de realiteit van studenten kan betekenen.”

Wat wil je verder uit je PvdA-lidmaatschap halen? “Ik heb de politiek altijd als relatieve buitenstander ervaren en zou willen weten over hoe de interne dynamiek in de politiek en een partij zelf is. Door actief te zijn hoop ik dat op veel verschillende manieren te leren! Meer indirect wil ik met mijn lidmaatschap de sociaaldemocratie versterken.”

Wat vind je het mooiste aan de stad Amsterdam? “De oprechtheid van Amsterdammers: als je ergens mee zit dan doe je niet raar en zeg je dat gewoon tegen elkaar. Dat geldt ook voor de ‘leven en laten leven’ mentaliteit, hoewel de tolerantie meer en meer onder druk staat. Neem het geweld tegen een homostel in oost afgelopen week of de bedreigingen aan het adres van Sylvana Simons.”

“Met mijn lidmaatschap wil ik de sociaaldemocratie versterken.”

Welk probleem in de stad moet de PvdA als het kan morgen meteen oplossen? “Zorgen voor voldoende daklozenopvang van goede kwaliteit.”

We zitten door de Coronacrisis in een rare tijd. Hoe ervaar jij alles wat er gebeurt en hoe ga je daarmee om? “De muren komen inmiddels wel op je af hè? Ik had mij voorgenomen om eindelijk de Toverberg uit te lezen, eens goed te filosoferen over de zin van het leven en met een plan te komen om de wereld te redden. Onherroepelijk gefaald, haha, ik ben vooral heel druk met het voeden van een kafkaëske bureaucratie…”

Tot slot, wat wil je nog kwijt aan Amsterdammers in deze coronatijd? “Zorg goed voor de stad en voor elkaar.”

Wil jij net als Geertje ook lid worden van de PvdA? Klik dan hier! 

Lees ook: Nieuw bij de PvdA: Nikki Verhoeven (22)

Lees ook: Nieuw bij de PvdA: Nelson Addo (23)

Lees ook: Nieuw bij de PvdA: Mario Bijker (27)

Het bericht Nieuw bij de PvdA: Geertje Hulzebos (27) verscheen eerst op PvdA Amsterdam.

Hoe bouwen we straks samen het onderwijsdorp weer op? | Amsterdam

GroenLinks GroenLinks Amsterdam 07-04-2020 00:00

We zijn weer een nieuwe week van thuisonderwijs ingegaan. Docenten, ouders en leerlingen hebben zich ongelooflijk snel aangepast aan de nieuwe situatie. Onze raadsleden Tirza de Fockert en Simion Blom hebben de afgelopen tijd met veel experts uit het onderwijs gesproken. In deze blog delen zij wat zij hun zorgen en bevindingen. De grootste zorg: we zitten in een Catch-22-situatie. Er is straks extra capaciteit nodig om leerlingen bij te spijkeren, maar juist die ontbreekt.

 

Onderwijs is de grote gelijkmaker, de grote emancipatiemachine, wordt er wel eens gezegd. Maar school draait niet enkel om de overdracht van academische kennis. Het gaat om veel meer dan grammaticaregels, de rekensommen, topografie. Mensen maken het onderwijs, zo laat deze crisis maar weer eens extra duidelijk zien. De gemeenschap van docenten, de medeleerlingen, en overige onderwijsmedewerkers zoals zorgcoördinatoren en conciërges zijn onschatbare waarde voor de sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen en jongvolwassenen.

Een leerkracht die lessen geeft met interactie en controleert of leerlingen de stof begrijpen, voordat ze verder gaan naar nieuwe lesjes. “Dat dagelijkse gesprekje om te kijken hoe het met iedereen gaat, dat is nu super lastig”, vertelt een docent. ‘Terwijl dat nu juist meer nodig is dan ooit.” Klasgenoten die van elkaar leren door met elkaar te praten, te spelen en samen te werken. De muziekdocent, de vaste begeleiders tijdens de overblijf, de conciërge, de ouders die met elkaar een praatje maken op het schoolplein. Al die mensen vormen samen het spreekwoordelijke dorp dat een kind groot brengt. Dat dorp staat nu tijdelijk leeg.  

Digitale lesjes

Op Twitter vroeg iemand zich onlangs af of docenten geen uren konden inleveren, omdat ze toch niet hoefden te werken. Binnen een paar seconden werd de tweet overspoeld door reacties van mensen die op het tegendeel wezen. Docenten melden dat ze het nog nooit zo druk hebben gehad. Met huiswerk samenstellen op het niveau van elk kind. Met ouders helpen om in te loggen in de digitale omgeving. Met leerlingen bellen en filmpjes opnemen. Kortom, met manieren vinden om contact te houden met de leerlingen en zicht te houden op hun voortgang. ‘Hoe mooi de digitale lesjes ook zijn, nadat ik op ‘send’ gedrukt heb, ben ik afhankelijk van wat ouders ermee doen’, vertelde een docent. ‘Als een ouder om wat voor reden dan ook niet in staat is om te helpen, dan leert een kind niet of nauwelijks.’ 

Want, ja, het leraarschap is een vak. Ouders of verzorgers hoeven niet van zichzelf te verwachten dat ze binnen drie weken een volleerde Mees Kees zijn. We kunnen immers ook niet ineens zelf allemaal onze haren in model knippen, onze tanden controleren op gaatjes, of een sterrenmaaltijd bereiden. Veel ouders worstelen met een werkbare verdeling tussen eigen werk, het huishoudelijke werk en het thuisonderwijs. Bovendien is het voor zowel ouders als kinderen wennen om in een andere rol met elkaar om te gaan. Het is best confronterend om als ouder erachter te komen dat je je geduld aardig begint te verliezen als je de getallenlijn of leesbegripteksten voor de derde keer moet uitleggen. Maar met online hulp van beroepskrachten weten de meesten zich toch nog aardig te redden. 

Duizenden laptops

Maar er is ook die groep kinderen in Amsterdam die het niet redt. We hebben de afgelopen weken veel docenten en andere onderwijsprofessionals gesproken. Zij maken zich allemaal zorgen om de achterstanden die deze kinderen oplopen, met elke week extra thuis. Soms omdat er thuis geen laptop is, of ouders niet de taal van de lesmethode spreken, of omdat ze vanwege stress en financiële zorgen niet de energie hebben. Soms omdat kinderen specifieke leerbehoeften hebben, zoals kinderen met een Taal Ontwikkelings Stoornis (TOS) of kinderen met een vorm van autisme. ‘Achterstanden die je nu oploopt, haal je niet meer in’, zeiden docenten. ‘Ik ben bang hoe ze na deze crisis terugkomen.’ 

Ongelijkheid in het onderwijs stond al in het coalitieakkoord van dit college als probleem dat dringend aangepakt moet worden. Wat scholen de afgelopen jaren hebben opgebouwd met leerlingen, wordt nu in een klap teniet gedaan, vrezen docenten. Daarom wordt er nu al hard gewerkt om die op te vangen. De gemeente geeft duizenden laptops in bruikleen aan gezinnen die deze nodig hebben. Sommige ouders krijgen hulp van sociaal werkers bij het plannen en begeleiden van huiswerk. Ook zijn er initiatieven, zoals Thuisonderwijsmaatjes van Open Embassy, waarbij vrijwilligers op afstand meehelpen bij het thuisonderwijs bij gezinnen die nieuw zijn in Nederland. Daarnaast is er het recent aangenomen voorstel van GroenLinks en SP in de Tweede Kamer om ervoor te zorgen dat bijles niet langer alleen voor kinderen van rijke ouders is. 

Dat zal niet voorkomen dat ongelijkheid straks nog pijnlijker zichtbaar wordt. We weten uit onderzoek dat kinderen van praktisch opgeleide ouders vaak worden ondergeadviseerd. Met het afgelasten van de citotoets dit jaar, ontbreekt een objectieve score die het advies van de docent nog kan compenseren. 

Catch-22 situatie

Het zijn leerlingen op kwetsbare scholen die drie keer meer te maken hadden met die enorme crisis die het onderwijs al voor corona teisterde, de crisis van het lerarentekort. Onderwijswethouder Marjolein Moorman schreef hierover onlangs nog een brief aan premier Rutte. Het is nog geen drie maanden geleden dat zestien basisscholen in Nieuw-West  een week de deuren sloten, om zich te beraden hoe ze met het structurele tekort aan personeel toch nog de kwaliteit aan hun leerlingen konden waarborgen. 

Moorman zet nu al alles op alles om straks met oplossingen te komen om de achterstanden in te halen. Er zijn al goed werkende initiatieven die kinderen succesvol bijstaan in het terugdringen van leerachterstanden. Zo valt te denken aan het extra onderwijs langs de internationaal erkende methode “High Dosage Tutoring”, die ook bijval krijgt vanuit het ministerie van onderwijs. Een vergelijkbaar, maar kleinschalig initiatief zijn de Studiezalen in Amsterdam Nieuw-West. Het is niet zomaar dat de oprichters de Amsterdamprijs 2018 wonnen. Dat zou goed werken, zeggen docenten, als er voldoende mensen waren die dit werk kunnen doen. Want het Amsterdamse onderwijs zit in een Catch22-situatie. Om straks de achterstanden in te halen, hebben we meer docenten nodig. En die zijn er niet. 

Onderwijsdorp van elastiek

Deze crisis maakt nog eens pijnlijk duidelijk dat het onderwijsdorp met elastiekjes aan elkaar werd gehouden. Inventieve directeuren hielden hun scholen draaiende op veerkracht en flexibiliteit. We vrezen dat de rek eruit is om straks de extra inzet te kunnen leveren die nodig is.

Er is helaas nog geen oplossing in zicht voor het lerarentekort. Wat we wel kunnen doen is nu al met elkaar nadenken over hoe we na de crisis leerlingen én docenten zo goed mogelijk kunnen ondersteunen en begeleiden. Hoe we met elkaar dat dorp weer op kunnen bouwen. Zodat leerlingen hun schoolcarrière voort kunnen zetten, en docenten niet opbranden.

Denk mee

GroenLinks Amsterdam organiseert samen met een groep onderwijsprofessionals, leerlingen en andere betrokkenen een online brainstormsessie. Wil jij ook graag meedenken over het onderwijs na corona, of heb je al concrete ideeën? Stuur dan een mail naar tirzagroenlinks@gmail.com.

Tirza de Fockert & Simion Blom  

Het college geeft jongeren met schulden een adempauze | Amsterdam

GroenLinks GroenLinks Amsterdam 10-10-2019 00:00

Als je schulden hebt en je zorgen moet maken of je deze maand de huur wel kunt betalen, leidt dat tot een heleboel stress. Probeer dan nog maar je administratie op orde te krijgen of je werk goed te doen. Laat staan nadenken over de toekomst. We zijn blij dat het college er voor gaat zorgen dat deze mensen een adempauze krijgen. 

Voor veel mensen in onze stad is het moeilijk om de eindjes aan elkaar te knopen. 38.000 huishoudens hebben problematische schulden – dat betekent dat ze zonder hulp hun schulden niet kunnen terugbetalen. En daar komen nog dagelijks nieuwe Amsterdammers bij: vooral het aantal jongeren met schulden groeit. Zij hebben door verkeerde keuzes of stomme pech ineens een hoge schuld.

Vaak komen mensen niet uit de schulden omdat rekening na rekening op de deurmat valt. Schulden worden zo onoverzichtelijk, dat ze niet meer weten waar te beginnen met terugbetalen. Als er inkomen of zorgtoeslag binnenkomt, moet daarmee meteen de urgentste rekening worden betaald. En dan is het al helemaal onrechtvaardig als je diep in de schulden nog aan je eerste baan moet beginnen, of door de stress niet kan functioneren in je studie.

Adempauze

Dorrit de Jong stelde daarom vorig jaar voor dat de gemeente jongeren een adempauze geeft om hun zaken op orde te krijgen. Die krijgen ze nu de gemeente schulden van ze gaat overnemen. Vandaag presenteerde wethouder Moorman de plannen in haar Agenda Armoede en Schulden 2019-2022.

De gemeente gaat voortaan onderhandelen met de schuldeisers over kwijtschelding en een terugbetalingsregeling – zonder dat iemand direct in een heel schuldhulpverleningstraject hoeft te starten. Ze beginnen met jongeren. Dat is goed, omdat zij recht hebben om met een schone lei het volwassen leven te beginnen. 

GroenLinks presenteerde vorige jaar het pamflet ‘Nederland uit de schulden’. Daarin leggen de fractievoorzitters uit de zeven grootste steden, samen met de Tweede Kamerfractie uit hoe ze Nederlanders uit de schulden willen helpen. 

Zie je content die volgens jou niet op deze site hoort? Check onze disclaimer.