Poliflw

Door Stieneke van der Graaf op 10 januari 2020 om 06:11

Behoud van vuurwerktraditie op veilige manier

Wij willen dat de jaarwisseling en het afsteken van vuurwerk mensen verbindt en dat het een veilig feest is voor iedereen. Daarom stelt ik voor om het afsteken van vuurwerk voor te behouden aan lokale vuurwerkclubs. Deze clubs kunnen, na toestemming van de gemeente, voor en met de buurt het nieuwe jaar inluiden. Verder gebruik van vuurwerk door consumenten wordt hiermee niet meer toegestaan.

Eerder heeft onze fractie al voor een verbod op knalvuurwerk en vuurpijlen gepleit. Maar na de afgelopen jaarwisseling wil ik verdere stappen nemen. Er waren dit jaar weer meer incidenten met meer vuurwerkslachtoffers waaronder vele omstanders. Er was meer geweld tegen hulpverleners en op sommige plekken werden ze bekogeld met vuurwerk. En er zijn zelfs mensen om het leven gekomen. Acht van de tien letsels werden veroorzaakt door legaal vuurwerk. Dat zijn afschuwelijke gebeurtenissen voor wat een feestavond moet zijn.

Siervuurwerk kan er prachtig uitzien en mensen genieten ervan met hun dierbaren om samen te kijken. Maar als er zo veel mis gaat dan móet je iets doen. Met dit voorstel komen we tegemoet aan de oproep van politie, brandweer en vele anderen en kunnen we van de jaarwisseling weer een feest maken.

Wij denken dat lokale vuurwerkclubs een belangrijke rol kunnen spelen om Oud en Nieuw voor iedereen feestelijk te laten zijn. Het lijkt mij prachtig als mensen uit de buurt samen komen om vuurwerk in hun wijk te organiseren of wanneer op het dorpsplein gezamenlijk het nieuwe jaar wordt ingeluid. Kijk maar naar de samenbindende rol die carbidclubs in grote delen van ons land spelen. Met een goede samenwerking met gemeenten en duidelijke afspraken heeft de vuurwerkvereniging wat ons betreft de toekomst.

Een indrukwekkend bezoek van Kamerlid Stieneke van der Graaf aan Amsterdam was voor haar aanleiding om Kamervragen te stellen over de situatie op de Wallen. Landelijk en lokaal werken we keihard aan een oplossing voor de groepen die de dupe zijn van het imago van 'de stad waar alles kan', massatoerisme en wetteloosheid. We blijven knokken tegen gedwongen prostitutie, uitbuiting en mensenhandel. Lees hier het verhaal van Stieneke van der Graaf 👇

Stieneke van der Graaf

Het wallengebied, voor mij is het elke keer weer een indringende plek. De vrouwen achter de ramen die worden bekeken, de broeierige of lacherige sfeer onder de constante groep toeristen en een onderhuids gevoel van onveiligheid. Dat zag ik ook toen ik onlangs met de wijkagent het centrum van Amsterdam bezocht. We liepen langs een serie winkeltjes die allemaal dezelfde spullen verkopen. ‘Dat is vaak een teken dat die zaken worden gebruikt om geld wit te wassen’, vertelde hij me. Terwijl we langs de grachten liepen vertelde hij hoe hier tot voor kort op vele plekken zonder vergunning alcohol werd verkocht. Het was een verdere aanslag op een deel van de stad waar vele mensen wonen. Dit is onze hoofdstad, het visitekaartje van Nederland. Prachtige grachten en gevels, inwoners die werken en leven en voorzieningen als een kinderopvang. Tegelijkertijd werd de Amsterdamse binnenstad onlangs door de gemeentelijke ombudsman een ‘wetteloze jungle’ genoemd. Gelukkig wordt nu gehandhaafd op de verkoop van drank, maar mijn bezoek en de feiten uit het rapport van de ombudsman, baren wel zorgen. Er zijn meer stappen nodig voor de vaak kwetsbare vrouwen op de wallen, voor een veilige leefomgeving in de stad en voor het verbeteren van het imago van de hoofdstad van ons allemaal. Daarom pleit ik er vandaag via Kamervragen voor dat de landelijke overheid bijspringt om voor een leefbaar en veilig centrum van Amsterdam te zorgen. De minister van Justitie en Veiligheid en de minister van Binnenlandse Zaken moeten de noodkreet van de ombudsman serieus nemen. Het is al een belangrijke stap dat er nu meer politieagenten en handhavers beschikbaar komen in Amsterdam. Maar de samenwerking tussen die twee kan nog een slag beter om de stad echt veilig te krijgen. Dat geldt ook voor de samenwerking tussen de lokale en landelijke inspecties. Nu komen inspecteurs panden binnen en beperken zich bijvoorbeeld alleen tot de brandveiligheid. Wanneer ze zien dat er ongeoorloofd alcohol wordt verkocht of als ze twijfelen over de werkvergunning of arbeidstijden van verkoper achter de balie, kunnen ze niets met die informatie doen omdat het niet hun verantwoordelijkheid is. Ik wil meer samenwerking tussen inspecties, zodat ondermijning effectiever kan worden aangepakt.’ Nog fundamenteler is het probleem van het imago van onze hoofdstad. We moeten als Nederland af van het beeld van Amsterdam als ‘de stad waar alles kan’. Daar heeft de gemeente een rol in en onze lokale fractie is actief, maar ook landelijk kunnen we hulp bieden. Ik wil dat het rijk bijdraagt om deze groep toeristen te ontmoedigen. Dat kan bijvoorbeeld door maatregelen te nemen tegen goedkope vluchten naar Schiphol vanuit Engeland waar veel van deze toeristen gebruik van maken. Als deze groep er niet meer is, zal de leefbaarheid direct verbeteren. Als ik door de stad loop, weet ik ook zeker dat dit imago echt niet nodig is om toeristen te trekken. Amsterdam heeft met haar grachten, geschiedenis en musea zoveel moois te bieden: laat dat weer het imago worden waar onze hoofdstad om bekend staat en waar we als land trots op kunnen zijn. En door dat imago en door de soms gebrekkige handhaving is een kwetsbare groep de dupe: de vrouwen achter de ramen. Zij verdienen onze steun. Terecht neemt de gemeente Amsterdam nu maatregelen om de rondleidingen op de Wallen tegen te gaan, maar verdere stappen zijn nodig. Het gebeurt nu dat vrouwen achter de ramen worden geïntimideerd of uitgescholden. Die houding is mensonterend en de politie moet handhaven en dus direct bekeuren. En als vrouwen willen stoppen, moeten we alles doen om dat mogelijk te maken. Ze moeten kunnen ontsnappen uit dit beroep dat ik weiger ooit normaal te vinden. Het is schrijnend dat vrouwen soms langer dan ze willen dit werk blijven doen omdat ze geen alternatief zien. Daarvoor kunnen we concrete stappen zetten. Ik vraag de ministers om de drempels weg te nemen die vrouwen ervaren als ze geen huis of ander werk vinden. Het invoeren van een urgentieverklaring voor een sociale huurwoning voor vrouwen die willen uitstappen, biedt hen hoop op een andere toekomst. Het was een indrukwekkend bezoek maar het geeft mij en de rest van de fractie weer extra reden om ons in te zetten voor groepen die de dupe zijn van dit beleid. Tijdens mijn komende zwangerschapsverlof zullen mijn tijdelijke vervanger Nico Drost en Gert-Jan Segers dit blijven volgen, want deze situatie kan en moet anders.

Nico Drost uit Rhenen wordt tijdelijk lid van de Tweede Kamer. De Rhenense lijsttrekker van de ChristenUnie gaat vanaf maart Kamerlid Stieneke van der Graaf vervangen. Zij gaat met zwangerschapsverlof.

ChristenUnie-Kamerlid Stieneke van der Graaf onderbreekt vanwege haar zwangerschap tijdelijk haar werk in de Tweede Kamer. Vanaf eind maart gaat zij met zwangerschapsverlof en wordt zij vervangen door Nico Drost, die nu fractievoorzitter is van de ChristenUnie in Rhenen en werkzaam als zelfstandig adviseur.Nico Drost (1980) stond bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen al in de top van de ChristenUnie-kandidatenlijst. Hij deed uitgebreide politieke en bestuurlijke ervaring op in de lokale politiek (negen jaar) en als voorzitter van de regiocommissie FoodValley, het samenwerkingsverband van acht gemeenten in de Gelders-Utrechtse Vallei, waaronder Ede, Veenendaal, Barneveld, Nijkerk en Wageningen. Als zelfstandige werkt Drost met name als adviseur voor de Nederlandse maakindustrie.Drost legt zijn raadslidmaatschap in Rhenen tijdelijk neer. Hij wordt vervangen door Astrid Rooseboom, de nummer drie van de kandidatenlijst in Rhenen. Zij is al een aantal jaar als fractievolger aan de Rhenense raadsfractie van de ChristenUnie verbonden. Karin Dieterman zal de rol van fractievoorzitter op zich nemen.

 Ongelofelijk zoals de weken voorbij vliegen. Het is alweer juni, de maand van de Kadernota en de Algemene Beschouwingen in de gemeenteraad. Er is veel gebeurd in de afgelopen weken. 

Tracé N33

De leden van de Provinciale Staten zijn op bezoek geweest en we waren in de gelegenheid om te “Praten met de Staten” over de N33. Verschillende inwoners van Appingedam hebben van die gelegenheid gebruik gemaakt en ook de gemeenteraad was goed vertegenwoordigd. Ons standpunt is duidelijk: niet nog meer druk op de Farmsumerweg. Na de zomer wordt de definitieve keuze bekend, maar wat het ook zal worden, er moet gezocht worden naar een oplossing voor de veel te drukke en gevaarlijke Farmsumerweg en dat moet samen met de aanwonenden gebeuren.

Aanleg kunstgras

 Vorige week is symbolisch een begin gemaakt met de aanleg van twee veilige kunstgrasvelden voor de voetbalvereniging van Appingedam en het is de bedoeling dat er na de zomer al op getraind kan worden. Zo is de club niet meer afhankelijk van het weer en kunnen trainingen altijd doorgaan.

Stilleggen verterking: nee!

 Het gasdossier heeft ons ook behoorlijk bezig gehouden in de afgelopen weken. Het overleg aan wat heet de Bestuurlijke Tafel liep vast en de minister nam eenzijdig het besluit om de versterking deels te stoppen en weer eens onderzoeken af te wachten. Een besluit dat onze inwoners raakt en onbegrijpelijk is. Zeker voor de mensen waarvan de huizen al geïnspecteerd zijn en waarvan de versterkingsadviezen al bekend zijn.    

Op de raadsvergadering van 23 mei hebben we als gemeenteraad van Appingedam een motie van treurnis met algemene stemmen aangenomen. In de motie spreken we onze treurnis uit over het gedeeltelijk stoppen van de versterkingsopgave en verzoeken we ons college om het kabinet en de leden van de Tweede Kamer op te roepen om hun verantwoordelijkheid te nemen en van de minister te eisen dat de versterkingsopgave met spoed en onverkort wordt vervolgd.

Toen ook nog bekend werd dat Hans Alders als Nationaal Coördinator zijn ontslag indiende waren de rapen gaar en het vertrouwen in de overheid zakte naar een nieuw dieptepunt. 0p heel korte termijn zijn er gratis bussen geregeld om als inwoners en gedupeerden het gasdebat in de Tweede Kamer te kunnen bijwonen en velen hebben daarvan gebruik gemaakt. 

Contact kamerleden gasdossier

Als volksvertegenwoordiger van de inwoners van Appingedam heb ik een indringende mail gestuurd naar onze ChristenUnie-kamerleden en ze gevraagd om ons te steunen. Het debat was teleurstellend en deels onbegrijpelijk voor mij en veel anderen. Is dit kabinet met daarin de ChristenUnie nog wel geloofwaardig en betrouwbaar in dit gasdossier? Staat de veiligheid van de inwoners van Groningen nog wel voorop?

Gelukkig was er afgelopen zaterdag het Partijcongres en daar is een deelsessie gaswinning in Groningen ingelast voor de leden van de ChristenUnie in het aardbevingsgebied. We hebben daar onze zorgen en vragen kunnen delen met de kamerleden Carla Dik-Faber en Stieneke van der Graaf. Het was goed om in een rustige en besloten setting met elkaar te praten over dit moeilijke onderwerp en elkaars beweegredenen te horen.

Zonder verder in te gaan op de gesprekken kan ik zeggen dat ik er nog steeds op vertrouw dat de veiligheid van de Groningers niet ter discussie staat en dat de versterking door zal gaan totdat wonen in het aardbevingsgebied net zo veilig is als wonen ergens anders in ons land. Er is daarin nog een lange weg te gaan en daarom wil ik iedereen die ermee te maken heeft veel rust en vrede en geduld toewensen.

Ina Schenkel-Zandvoort.