Poliflw

Pim Fortuyn

Stichting Beeld van Pim en St. Vrienden van Pim Fortuyn organiseren deze dag voor de 22ste keer

in samenwerking met Willehalm Instituut.

Verzamelen bij het voormalige woonhuivan PimFortuyn aan het G. m W. Burgerplein

+/- 9:45 uur. Vertrek bus vanaf het G.W. Burgerplein te Rotterdam

+/- 12:00 uur     Aankomst Begraafplaats Westerveld Te Driehuis

+/-15:00  uur. PLAATS VAN DE MOORD  MEDIAPARK

+/- 17:00 uur. Aankomst G.W. Burgerplein, te Rotterdam

Route Stille Tocht :G.W. Burgerplein, Beukelsdijk, Weena,Coolsingel,

Bulgersteijn, Korte Hoogstraat ,naar Pim Fortuynplaats

Tijdens de Stille Tocht wordt 1 minuut stilte in acht genomen

17:40/50 uur. BIJ BEELD VAN PIM FORTUYN, PIM FORTUYNPLAATS/ KORTE  HOOGSTRAAT

Dhr.Maurice van der Toorn,’s-Gravenhage,kunstenaar

Dhr.R.J.Kelder,Namens Willehalm Instituut,Amsterdam

Dhr.Jack Terrible, kunstenaar, Amersfoort

Vanaf 17.00 uur wordt er een stille tocht in Rotterdam gelopen. Vanaf G.W. Burgerplein wordt er naar de Beukelsdijk via het Weena naar de Coolsingel, over de Westblaak en Korte Hoogstraat gelopen. Tijdens de Stille Tocht wordt 1 minuut stilte in acht genomen voor het Stadhuis.

Op 6 mei 2002 maakten 5 kogels een einde aan het leven van Pim Fortuyn, die in de verkiezingsstrijd op een zekere overwinning afstevende.

Voor de 22de keer herdenken we de moord op Pim Fortuyn. Het beeld van de neergeschoten Pim, bloedend op de grond, staat velen van ons nog vers in het geheugen gegrift. Alsof het gisteren is gebeurd. De moordenaar, de linkse activist  Volkert van der G. loopt weer vrij rond. Lang leve onze rechtstaat.

Er zijn tal van theorieën omtrent de ware reden de revu gepasseerd, maar de werkelijke reden zal waarschijnlijk nimmer boven water komen zolang de opdrachtgever(s) en de organisatoren buiten schot blijven, wat tot nu toe het geval is geweest.

De AIVD, de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst, zou het feit dat er twee soorten munitie gebruikt werden, volgens Ine Veen in de doofpot gestoken hebben.

Fortuyn-  ”te vuur en te zwaard”  voor de vrijheid

Op You Tube staat een  video met een interview uit het jaar 2001,  dat overkomt alsof  hij uit een grijs verleden zou komen. De regisseur Theo van Gogh die op 2 november 2004 door een moslim werd vermoord spreekt met de professor in de sociologie en publicist Pim Fortuyn, die kort daarvoor had aangekondigd de politiek in te gaan. Hij had landelijke bekendheid gekregen, omdat hij het in zijn boeken en columns als een van de eerste had gewaagd om te breken met de Nederlandse cultuur van consencus en die problemen open en direct aan te spreken, die veel Nederlanders zorgen bereidden, die echter door een op politieke correctheid bedachte elite in Den Haag of ontkend of gebagatelilliseerd werden: Parallelsamenlevingen, criminaliteit, verwaarlozing van de openbare ruimte, de weerloze staat.

http://www.hpdetijd.nl/2011-04-12/wat-doen-we-met-pim

Dat Fortuyn een fikse steen in de politieke kikkerpoel heeft geworpen, staat buiten kijf. Op het eerste zicht lijkt het er sterk op dat de stevige rimpels intussen van het politieke water verdwenen zijn. Voor de ene was fortuyn een arrogante relnicht, iemand die inspeelde op de onderbuikgevoelens van de samenleving. Voor anderen is hij een martelaar van het vrije woord. Iemand die opkwam voor de vergeten autochtone Nederlander in de verpauperde wijken van de grote steden, en daarbij geen enkel taboe spaarde. Hij nam het op voor de democratische waarden van onze westerse samenleving en voor de emancipatie van de moslimvrouwen. Fortuyn walste als een olifant door de multiculturele porseleinwinkel en daar moesten brokken van komen. Fortuyn is niet meer, maar zijn ideeën zijn niet dood.

Zijn stelling dat de immigratie ingeperkt moet worden om de integratie mogelijk te maken, is zowat algemeen aanvaard. Weg met dat politiek correcte geknuffel. Fortuyn nam moslims veel serieuzer dan links ooit gedaan had. Het is onmiskenbaar de verdienste van professor Pim dat het debat eindelijk werd opengebroken. Maar Nederland worstelt nog immer met de vraag hoe multicultureel en tolerant je kan zijn, zonder dat onze hard bevochten democratische waarden op de helling worden gezet. Vrije meningsuiting, de gelijkheid van man en vrouw, de scheiding tussen kerk en staat….voor het behoud van die waarden heeft Fortuyn zijn leven gegeven. Als het besef groeit dat die waarden het ook waard zijn om voor te vechten, is Fortuyn niet voor niets gestorven.

Harry de Olde

De ChristenUnie staat voor Godsdienstvrijheid, maar deze vrijheid is niet overal vanzelfsprekend. In relatie tot het bestemmingsplan van de Almelose Diyanet moskee was daarom het voorstel om ook Turkije op te roepen zijn burgers gelijk te behandelen.

Het is dezelfde oproep die de fractie van de ChristenUnie op 12 juli 2016 al wilde voorstellen tijdens de behandeling van het bestemmingsplan van de moskee. Toen werd ons het spreken verboden (buiten de orde). Nu dit bestemmingsplan op 3 december jl. weer op de agenda stond is de motie opnieuw ingebracht (nu 'vreemd aan de orde'). Door tijdgebrek kon de de motie echter niet gelijk met het bestemmingsplan van de moskee worden besproken, maar pas twee weken later. "Mosterd na de maaltijd", aldus Wouter Teeuw die om deze reden de motie aanhoudt tot een passender moment in de toekomst.

Zo had het moeten zijn:

(Per ongeluk kwam dit in beeld bij de stemming over een andere motie.) Maar de motie was dus twee weken doorgeschoven, helaas. Daarmee was ook het momentum weg. Dit terwijl veel raadsleden zich toch al 'ongemakkelijk' voelen bij een principele discussie of bij het rechten van de rug als anderen iets minder leuk vinden. Maar godsdienstvrijheid is hetgene dat de ChristenUnie sterk aan het hart gaat. We kunnen en mogen niet wegkijken als broeders en zusters in het geloof anders worden behandeld. Hier zou raadsbreed steun voor moeten zijn.

De ChristenUnie staat pal voor godsdienstvrijheid (art 6 grondwet) en heeft om deze reden ook voor het bestemmingsplan van de moskee gestemd, zowel in 2016 als in 2019. Godsdienstvrijheid is een groot goed, maar niet vanzelfsprekend. Waar Turkse moslims in Almelo in alle vrijheid een gebedshuis kunnen bouwen, kunnen christen-turken in Turkije dat niet. Open Doors, die jaarlijks de ranglijst opstelt van landen waar christen het meest worden vervolgd, zegt over Turkije (26ste op de lijst, in 2016 was dat nog 45ste):  Turkse christenen ervaren weerstand vanuit de overheid, de samenleving en hun familie- en vriendenkring. De Turkse overheid verspreidt namelijk het idee dat elke Turk moslim zou moeten zijn, hoewel dit niet wettelijk vastgelegd is. Op allerlei terreinen in hun leven worden christenen tegengewerkt in het praktiseren, uiten en delen van het christelijke geloof. Voorbeelden van vervolging zijn: het is verboden om kerkleiders op te leiden en het is vrijwel onmogelijk om een nieuwe kerk te laten registreren. Ook mogen christenen geen ambtenaarspositie innemen. (https://www.opendoors.nl/ranglijst/turkije)

Mogen wij als Almelo daar wat van zeggen? De ChristenUnie vindt van wel. Ten eerste omdat het een Diyanet moskee is (Turkse ministerie van Godsdienst stelt de imam aan). Ten tweede omdat in 2015 de Turkse overheid ook direct contact opnam met onze burgemeester over een lokale Almelose vergunning (zoals bleek uit beantwoording van kamervragen van Pieter Omzigt). Daarom mogen we die vrijmoedigheid hebben. De tekst van de motie luidde:

-----------

De raad van de gemeente Almelo, in vergadering bijeen d.d. 3 december 2019,

Constaterende dat:

Nederland vrijheid van godsdienst kent (Art. 6 Grondwet) en daarom Turkse Nederlanders in alle vrijheid een moskee mogen bouwen in Almelo; De Nederlandse overheid, ook in Almelo, zich inspant voor de bestrijding van discriminatie van minderheden (op basis van Art. 1 Grondwet); Christelijke minderheden in veel andere landen discriminatie ervaren, ook vanuit de overheid;

Overwegende dat:

Turkse christenen in eigen land in toenemende mate beperkingen ervaren in het uiten van hun geloof (zie Open Doors’ ranglijst christenvervolging); De Turkse overheid in het verleden nog, via de consul, contact heeft opgenomen met de burgemeester van Almelo over lokale Almelose aangelegenheden; Ook in Nederland de intolerantie jegens religieuze minderheden (joden, christenen, moslims) toeneemt;

Verzoekt het college van B&W om:

De Minister van Buitenlandse Zaken te vragen om de Turkse overheid op te roepen al zijn burgers gelijk te behandelen; In Almelo zelf alert te blijven op discriminatie van religieuze minderheden;

en gaat over tot de orde van de dag.