Poliflw

Het CDA heeft de kandidatenlijst vastgesteld voor de waterschapsverkiezingen van 2023. Op de lijst staan 40 CDA-ers uit alle gemeenten in het Noord-Holland van HHNK. Het CDA is dus dé lokale waterpartij. Stem dus volgend jaar bij de waterschapsverkiezingen op het CDA, voor lokaal maatwerk in ons Waterschap. Onderstaand wordt van de 40 lokale kandidaten de top 5 eruit gelicht (van rechts naar links): - Hedwig Komproe (nr. 4 (gemeente Schagen)): Hedwig heeft al 10 jaar affiniteit met het waterbeheer. Thema’s als klimaatadaptatie en de energietransitie hebben zijn speciale belangstelling. In de bestuursperiode 2019 – 2023 was Hedwig steunfractielid van het CDA binnen het waterschap HHNK. - Boudien Glashouwer (nr. 5 (gemeente Schagen)): Boudien heeft veel kennis van waterbeheer door haar werkzaamheden voor waterschappen en Rijkswaterstaat. Boudien is gespecialiseerd op het terrein van financiën, control, informatietechnologie en informatieveiligheid. - Frank Frowijn (lijsttrekker (gemeente Beverwijk)): Frank is sinds 2019 lid van het Algemeen Bestuur van HHNK. Hij is wethouder geweest in Beverwijk en Heemskerk en momenteel strategisch adviseur ruimte voor twee gemeenten. Hij heeft veel affiniteit met ruimtelijke ontwikkelingen i.r.t. de klimaatverandering en de rol die het waterschap daarbij speelt. - Martin Scholten (nr. 2 (gemeente Hollands Kroon)): Martin is als ecoloog en voormalig directeur van de universiteit Wageningen momenteel actief als strategisch adviseur op het terrein van de gebiedsgerichte transitie van de landbouw, zowel in Nederland als elders in Europa. Zo was hij lid van de “commissie Remkes" en is hij ook actief betrokken bij de uitrol van het Nationaal Programma Landelijk Gebied, waarin watermanagement een belangrijke rol speelt. - Niels Seignette (nr 3 (gemeente Alkmaar)): Niels studeert momenteel bos- en natuurbeheer. Het is zijn ambitie om rentmeester te worden. Rentmeesters zijn managers van de leefomgeving, met oog voor alle betrokkenen, in de stad en in het landelijk gebied. Daarnaast is hij vrijwilliger bij Natuurmonumenten en actief binnen het CDJA. Rentmeesterschap gaat ook over waterbeheer.

Vakantie vierende politici Er zijngenoeg redenen te verzinnen om het niet over de zomervakantie van politici te hebben. Vakantie vierende politici zijn een dankbaar doelwit voor boze burgers op sociale media. Maar politici die altijd op hun post blijven, lopen weer het risico als monomane workaholics te worden beschouwd. Hebben politici niet ook recht op vrije tijd en een gezinsleven dat is onttrokken aan het publieke oog? Moeten zij hun privacy inleveren omdat zij ervoor hebben gekozen om de publieke zaak te dienen? Enige rust op z’n tijd komt het functioneren van politici bovendien alleen maar ten goede. Overwerkte, door de waan van de dag opgeslokte leiders, verliezen het essentiële vermogen om hoofdzaken van bijzaken te scheiden, zo valt bijvoorbeeld op te maken uit het boekIn Sickness and in Power: Illness in Heads of Government During the Last 100 Yearsvan de Britse politicus en medicus David Owen. Personalisering van de politiek De opmars van vakantiefoto’s van onze politici lijken dan ook niet zozeer een teken van democratische gezindheid als wel een gevolg van wat doorgaans de personalisering van de politiek wordt genoemd: het idee dat politiek meer dan ooit om personen en minder om programma’s en partijen draait. Kiezers zouden zich in hun keuze tegenwoordig vooral laten leiden door de indruk die ze hebben van de persoon van de politicus en minder door de standpunten van een partij. Hoewel uit kiezersonderzoek blijkt dat dit maar in zeer beperkte mate het geval is, heeft deze theorie het gedrag van politici in ieder geval sterk beïnvloed. Meer dan ooit proberen zij tegenwoordig behalve hun standpunten ook hun authentieke persoonlijkheid te slijten. In interviews en ook via sociale media als Twitter en Facebook maken zij de kiezer deelgenoot van allerlei op het oog politiek weinig relevante privézaken als het gezinsleven, de persoonlijke hobby’s, de favoriete televisieserie, de strijd tegen de kilo’s of de verrichtingen van het eigen voetbalteam. In het verledenzijn er genoeg voorbeelden van politieke leiders die hun persoonlijke hobby’s uitventten, zoals Winston Churchill met zijn schildersezel, De Duitse oud Bondskanselier Helmut Schmidt achter de vleugel en in Nederland natuurlijk Dries van Agt op zijn eeuwige wielrenfiets. Maar de politisering van het persoonlijke lijkt zeker sinds de introductie van Twitter en Facebook een nieuw stadium te hebben bereikt. Zo zijn we in Nederland alleen al in de afgelopen maanden geconfronteerd met de liefdesbaby van Fleur Agema, een macarena dansende Alexander Pechtold, de publieke ontlading van Frans Timmermans bij de promotie van zijn voetbalploeg en de vreugde van verschillende Kamerleden omdat Netflix een nieuwe serie afleveringen vanHouse of Cardsheeft besteld. Voorbeeldfunctie Een politieke cultuur waarin de persoon achter de politicus zo belangrijk wordt gemaakt maakt politici enerzijds misschien normaler, anderzijds maakt het ze ook extra kwetsbaar. Als de persoon achter het standpunt net zo belangrijk wordt geacht als het standpunt zelf zal immers niet alleen het standpunt maar ook de persoon kritischer tegen het licht worden gehouden. Het verwijt dat leer en leven niet met elkaar in overeenstemming zijn, ligt dan al snel op de loer. Afhankelijk van de aangehangen ideologie wordt niet alleen het gezinsleven, maar ook de vakantie een relevant politiek feit. Dat geldt ook voor de vraag waar, hoe en hoe lang politici op vakantie gaan. Het begint al bij de vakantiebestemming. Moet een politicus die het eigen land een warm hart toedraagt niet in eigen land op vakantie? Waarom zou je naar het buitenland gaan als je over het eigen land in de laatste verkiezingscampagne nog uitvoerig de loftrompet hebt gestoken? Zeker in tijden van crisis verwacht men in ieder geval van politici een voorbeeldfunctie en daarbij hoort een bescheiden vakantie in eigen land. Om die reden wandelt Angela Merkel in de Duitse Alpen en vierde de voormalig Franse president François Hollande vakantie in een door de Franse staat aangekocht zomerverblijf in Besançon. Aanvankelijk drong Hollande er ook bij zijn kabinetsleden op aan om het goede voorbeeld te geven en in eigen land te blijven. Ook in dat opzicht wilde hij breken met zijn voorganger Nicolas Sarkozy, wiens regeerperiode soms een aaneenschakeling leek van luxueuze vakanties in mondaine oorden. In Nederlandzijn de vakanties van politici tot nu toe minder gepolitiseerd dan in Duitsland, of Frankrijk. In Duitsland is de bevolking tegenwoordig beter bestand tegen foto’s van politici in zwembroek. Zelfs de publicatie van een (stiekem gemaakte) foto van voormalig bondskanselier Helmut Kohl in badkleding bracht de Duitse democratie niet aan het wankelen. Strandpoliticus Een beproefd middel om de buitenwereld te laten merken dat er gewoon wordt doorgewerkt is dreigen om de Tweede Kamer en bewindslieden te laten terugkeren voor een spoeddebat. Vooral erkend workaholic Geert Wilders en de nimmer versagende SP-fractie verstoren graag de zomerrust van hun collega-parlementariërs. Meestal komt het er niet van, maar zowel bewindslieden als fractieleden dienen er wel permanent rekening mee te houden dat ze mogelijk spoorslags naar Den Haag moeten. Doen zij dit niet, dan is hoon hun deel, zoals de GroenLinks-fractie ooit merkte. Bij het spoeddebat over de eurocrisis bleek de helft van de GroenLinks’ers nog met vakantie. ‘Strandpartij’, schamperde blonde Geert tot grote hilariteit van de Tweede Kamer. De terughoudendheid van onze media en politici staat in schril contrast met de luidruchtige reacties die op Twitter te vinden zijn bij begin en einde van ieder parlementair reces. Dat reces hetzelfde is als vakantie blijft een hardnekkig misverstand. Tegenwoordig proberen veel politici die indruk weg te nemen door hun volgers tijdens het parlementair reces bijna dagelijks op de hoogte te houden van hun drukke agenda. Zo leren we onder meer dat een SP-Kamerlid tijdens de kerstvakantie met chauffeurs op pad is geweest om banketstaven bij bejaardenhuizen te brengen, dateen VVD-Kamerlid in militair uniform deelnam aan een oefening van de Pantsercompagnie 112 en dat Ard van der Steur als Kamerlid met eigen ogen heeft gezien hoe dagvers brood op transport naar de afnemers ging. Onmisbaar Het politieke kerkhof ligt vol politici die tijdens hun vakantie plots onmisbaar bleken. Zo zal de naam van een voormalig PvdA-voorzitter wel eeuwig verbonden blijven aan haar verzuim om direct haar fietsvakantie af te breken toen beginjaren negentig in de PvdAdeWAO-crisis uitbrak. Hoewel ze daarvoor acceptabele privéredenen kon aanvoeren, werd ze vervolgens door de partijtop als zondebok geslachtofferd. De positie van toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Johan Remkes wankelde eveneens omdat hij tijdens zijn kerstvakantie in Thailand op het strand bleef liggen terwijl in een ander deel van het land de tsunami duizenden slachtoffers had gemaakt. Dat de termen crisis en noodsituatie aan inflatie onderhevig zijn, merkten de burgemeesters Jozias van Aartsen (Den Haag) en Aleid Wolfsen (Utrecht). Beiden kregen de wind van voren omdat zij niet direct hun vakantie hadden afgebroken nadat hun stad zwaar was getroffen door respectievelijk een lichtelijk uit de hand gelopen demonstratie in de Schilderswijk en het vrijkomen van asbest in een flat in Kanaleneiland. Dankzij de mobiele telefonie is er nu geen enkel excuus meer mogelijk voor de politicus op vakantie. Daarbij geldt de vuistregel dat terugkeren voor een storm in een glas water altijd beter is dan verder als een strandpoliticus door het leven te moeten gaan. Welke gevolgen dit heeft voor het gezinsleven van politici kan later worden vernomen in roddelblad én tegenwoordig ook kwaliteitskrant. Wat dat betreft hadden politici het vroeger makkelijk. Zo was premier Joop den Uyl in de zomer van 1974 een tijdlang letterlijk onvindbaar tijdens zijn vakantie in Portugal. In samenspraak met het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken ging de Portugese politie naarstig op zoek naar de Nederlandse premier. Na dagen speurwerk werd Den Uyl uiteindelijk op een camping nabij Lissabon gevonden terwijl hij volgens de overlevering in zijn korte broek sardientjes aan het bakken was. Goedaardig als hij was bood hij de Portugese dienders een vismaaltijd aan alvorens hij onverwijld terugkeerde naar Nederland.

Op maandag 18 mei bespraken de Provinciale Staten van Noord-Holland een “Actualiteit” ingediend door FvD en CDA. In deze online vergadering deden beide partijen een aantal voorstellen met het doel om de biomassacentrale van Diemen tegen te houden. Kersvers Statenlid Bart Vink hield hierbij namens D66 zijn maidenspeech:

“Mijn eerste inbreng in deze Staten gaat over biomassa. Niet direct een onderwerp waarvan je blij wordt. Maar wel iets wat de gemoederen bezig houdt.

De onrust bij bewoners is bv groot. Ook bevindingen in het recente PBL-rapport maken voor ons helder dat het verbranden van biomassa voor energieopwekking de laatste, en niet de eerste optie zou moeten zijn.

Het PBL rapport maakt ook helder dat we voorlopig onvoldoende alternatieven voor aardgas hebben. Lokaal resthout en andere biomassa kunnen dus een goede aanvulling zijn. Dat moet dan wel lokaal zijn én echt resthout. Ook omdat importhout vaak niet aan duurzaamheidscriteria voldoet. En Nederland onvoldoende resthout heeft en import dus onvermijdelijk is.

Genoeg reden dus om opnieuw om voor de toekomst na te denken over het gebruik van biomassa in de provincie. Deze actualiteit markeert dat. Prima dus wat D66 betreft.

Maar laten we geen valse verwachtingen wekken. Het initiatief voor de nieuwe biomassa centrale voldoet aan de wettelijke eisen, waardoor de vergunningen moesten worden afgegeven . Die komt er dus.

Bovendien zijn met de gemaakte afspraken in het convenant, de afgegeven verklaring van geen bezwaar door de gemeente Diemen en de provinciale vergunning, diverse garanties gegeven. Omwonenden hoeven zich geen zorgen te maken over hun gezondheid.

Met alle onrust die biomassa oproept en met het PBL-rapport in de hand moeten we echter voor de toekomst nog eens scherp nadenken hoeveel ruimte we aan biomassa willen geven. Voor duurzaamheid. En voor de afhankelijkheid die het oplevert van het buitenland. En mogelijk ook voor milieu en gezondheid: zeker als het om kleine centrales gaat speelt dat. Ik zei niet voor niets: biomassa voor de toekomst liever als laatste dan als eerst optie.

D66 wil het college dan ook oproepen dat gesprek voor de toekomst opnieuw met elkaar te voeren en daartoe bijvoorbeeld het PBL rapport te bespreken in de commissie.”

De voorstellen van FvD en CDA over dit onderwerp in de PS-vergadering op 18 mei zijn allen niet gesteund door D66 omdat ze de verwachting wekken dat de biomassacentrale in Diemen tegengehouden kan worden door de Provincie. De vergunning is echter al verleend en in de energietransitie speelt deze vorm van energieopwekking een belangrijk doch echt tijdelijke rol.

Landelijk speelt nu dat er nieuw biomassabeleid in ontwikkeling is. Het Rijk komt met een nieuw duurzaamheidskader voor biomassa. Het is echter niet zo dat vooruitlopend daarop al van bovenstaande wettelijke kaders kan worden afgeweken. Pas wanneer dat nieuwe beleid in nieuwe wettelijke kaders is vertaald, door het Rijk of door onszelf als provincie indien nodig, kan de Provincie anders handelen op vergunningsaanvragen

Het onderwerp biomassa gaat binnenkort zeker opnieuw besproken worden in de commissie RWK om het beleid voor de toekomst opnieuw te bespreken in het licht van de laatste onderzoeksresultaten van PBL. De zorgen over biomassa worden breed gedeeld in Provinciale Staten en nieuwe grootschalige biomassacentrales zullen er wel echt niet meer komen in Noord-Holland.

PNH

‘Warm’ pleidooi voor koude winning bij inzet van AGV bij RES Op vergadering van de Commissie voor advies en bijstand (aan het bestuur van waterschap Amstel, Gooi en Vecht) van 13 februari stond de positiebepaling van AGV in de Regionale Energiestrategie (RES) op de agenda. In het Klimaatakkoord staat dat Nederland de CO2-uitstoot sterk gaat verminderen. Daarom wordt er door allerlei organisaties en overheden samengewerkt aan een Regionale Energie Strategie (RES). Ook de waterschappen, en dus ook AGV, doen hieraan mee. In de YouTube-filmpjes van de uitleg Regionale Energie strategie wordt nog eens goed uitgelegd wat de RES is en zie ook deze link naar praktijkvoorbeelden, handreikingen aan de 30 energieregio’s in Nederland die gaan onderzoeken waar en hoe het best duurzame elektriciteit op land (wind en zon) opgewekt kan worden. Aquathermie (thermische energie uit oppervlaktewater (TEO), uit afvalwater (TEA) en uit drinkwater (TED), is een bron met veel potentieel waar waterschappen graag aan meewerken. Om in de RES-en effectief en efficiënt te participeren heeft het bestuur van het waterschap AGV een notitie uitgebracht over hoe het waterschap zich in dit proces moet opstellen en waarin zowel de kaders als mogelijke kansen voor de ambities van AGV worden geschetst. AGV moet vooral bepalen hoe het omgaat met de mogelijke inzet van de assets van AGV ten behoeve van de energietransitie. De voornaamste assets van AGV zijn de dijken en de RWZI’s (afvalwaterzuiveringsinstallaties), maar ook diverse oppervlaktewateren en plassen. U vindt de notitie hier. Aquathermie en koudewinningIn de bijdrage van Wim Zwanenburg in de Commissievergadering bracht hij naar voren dat de CDA-fractie de inzet van AGV in de RES-en in Noord-Holland Zuid en Utrecht ondersteunt, maar hij uitte ook zijn verbazing dat in de notitie totaal werd voorbijgegaan aan de eigen eerdere ervaring van het waterschap met de koude winning uit de Ouderkerkerplas. In de vorige bestuursperiode (in november 2018) kreeg het CDA nog van vrijwel het gehele AB steun voor een motie om bij de inzet met aquathermie ook aandacht te vragen voor koude winning.Het DB heeft toegezegd de notitie op dit punt aan te passen en ook de bijdrage van koude winning daarin mee te nemen. DraagvlakZwanenburg benadrukte ook dat overheden (dus ook waterschappen) draagvlak moeten creëren. De noodzaak van de Energietransitie is niet voor iedereen vanzelfsprekend. Veel burgers zien een enorme lastenontwikkeling op zich afkomen en gaan in verzet. We kunnen ons daarom niet permitteren om geld te verspillen aan niet-effectieve maatregelen. Naast wind en zon moeten ook geothermie en aquathermie worden ingezet, waarbij aquathermie juist een vorm van duurzame energie is die het algemeen weinig weerstanden opwekt.Zie hier de bijdrage van Wim Zwanenburg aan de Commissievergadering (agendapunt 5, tijdstip na 1.05.55 uur). Het waterschap AGV zal betrokken zijn bij de volgende RES-en: Regio Noord-Holland Zuid met drie deelregio's: Amsterdam, Amstel & Meerlanden, Gooi en Vechtstreek en een vierde (sub)regio via de provincie Utrecht. Wim Zwanenburg schreef eerder voor het blad van CDA-bestuurders Bestuursforum een artikel over de inbreng van de waterschappen in de Energietransitie. Zie deze link. Zie ook over de waterschappen, RES-en en meer de volgende links: -van het UVW, het thema duurzaamheid en energie.-van het UVW, de informatiekaarten RES voor waterschapsbestuurders.-van het UVW, over aquathermie en subsidies. - het bestuursakkoord Amstel, Gooi en Vecht over duurzame energie - de potentie van aquathermie gedetailleerd in beeld gebracht en over de Organisatie-Netwerk Aquathermie.

Op 13 november 2019 heeft het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier het Meerjarenperspectief (MJP) 2020 – 2023 en de Begroting 2020 vastgesteld. Twee onderwerpen stonden centraal in deze Algemeen Bestuursvergadering (te vergelijken met de gemeenteraad maar bij het waterschap CHI -College van Hoofdingelanden- geheten). In de eerste plaats waren alle partijen het erover eens dat het in het MJP en de begroting zoeken was naar de ambities en doelen van het waterschap. Ook zouden ambities en doelen beter kunnen worden vertaald naar de beoogde maatschappelijke effecten. Reden voor het CDA om met enkele andere partijen een motie in te dienen om voor de komende jaren de informatiewaarde en de sturingsmogelijkheden van het MJP en de Begroting te verbeteren. De motie hoefde uiteindelijk niet in stemming te worden gebracht omdat werd toegezegd dat de opdracht zou worden uitgevoerd door het Dagelijks Bestuur (te vergelijken met een gemeentelijk college van B&W maar bij het waterschap D&H -College van Dijkgraaf en Hoogheemraden- geheten). In de tweede plaats werd veel gesproken over de waterschapsbelastingen. De portefeuillehouder Financiën gaf aan dat een gemiddeld huishouden in 2020 zo’n 2,8% meer waterschapsbelasting gaat betalen. Het is mooi dat dit minder is dan het (gecorrigeerde) inflatiepercentage voor 2020 van 3,2%. Het CDA blijft natuurlijk streven naar lage belastingen. Daarom hebben we bij onze instemming met het MJP en de Begroting een voorbehoud gemaakt voor de belastingontwikkeling vanaf 2021. Als er volgend jaar geen keuzes worden gemaakt zullen de belastingtarieven namelijk veel verder gaan stijgen. Om dit tegen te gaan kan bijvoorbeeld worden gekozen voor bezuinigingsmaatregelen. Ook is het bijvoorbeeld voorstelbaar dat ervoor wordt gekozen om nieuw beleid of kostbare investeringen te schrappen en/of te temporiseren om een excessieve stijging van de belastingtarieven te voorkomen. Ook heeft het CDA aandacht gevraagd voor de klimaatverandering. Regelmatig zien we beelden van ondergelopen kelders, woningen of straten als gevolg van extreme regenval. Het CDA vindt daarom dat het waterschap extra ambitieus mag zijn als het gaat om het inspelen op de gevolgen van de klimaatverandering. De toezegging werd gedaan dat begin 2020 de ambities zullen worden vastgesteld. Tot slot vindt het CDA dat het waterschap zijn taken moet uitvoeren in goede samenwerking met de inwoners. Burgerparticipatie kan immers helpen dat het waterschapswerk en het waterbewustzijn zich weer gaan nestelen in de belevingswereld van 1,2 miljoen mensen binnen het verzorgingsgebied van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier. Een voorgesteld burgerparticipatiefonds kan een goed instrument zijn om de samenwerking met inwoners te versterken. Het CDA vindt wel dat het waterschap moet blijven kijken naar het brede palet aan instrumenten om de samenwerking te versterken en het waterbewustzijn te vergroten. Dit werd tot onze tevredenheid onderschreven door de portefeuillehouder Financiën.

Op 29 mei 2019 heeft de Raad van State het Programma Aanpak Stikstof (PAS) ongeldig verklaard. Op 19 oktober stelde CDA-(duo)fractielid Thijs Nell vragen aan het dagelijks bestuur van het waterschap AGV over de stikstofuitstoot door de waterschappen, vooral door de afvalwaterzuiveringssystemen. Het Adviescollege Stikstofproblematiek gaf in een rapport in september 2019 aan dat de stikstofuitstoot drastisch verlaagd moet worden in Nederland. De CDA-fractie heeft daarom een aantal vragen opgesteld om te bezien wat het waterschap Amstel, Gooi en Vecht hier nog aan zou kunnen doen, om de stikstofemissie van onze RWZI’s nog te verminderen. Zie hier de vragen van de CDA-fractie. Deze vragen werden voorafgaand aan de Commissievergadering van 13 november beantwoord door het Dagelijks Bestuur. Kernpunt uit de beantwoording door het DB was dat de stikstofproblematiek voor de waterschappen, vooral voor de afvalwaterzuiveringssystemen relatief beperkt is. Als de ammoniak uitstoot van alle RWZI’s van Nederland bij elkaar wordt opgeteld bedraagt de uitstoot in de orde van grootte van 1/100.000 van de totale uitstoot van ammoniak in Nederland. Verdere vermindering van deze hoeveelheid lijkt niet in verhouding te staan tot de kosten die nodig zijn om dit te realiseren, en levert bovendien een minimale bijdrage aan het verminderen van de problemen met stikstofdepositie in Nederland. Hier vindt u de complete antwoorden van het DB van AGV. Bij de beantwoording van de vragen werd ook verwezen naar een Factsheet Stikstofbronnen, t.b.v. 2de Kamer Commissie Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Tijdens de Commissievergadering op 13 november werd ook gesproken over de Stand van zaken m.b.t. tot de PAS (Programmatische Aanpak Stikstof) en de gevolgen voor projecten van het waterschap. Zie hier de link naar de documenten en de beraadslagingen van deze vergadering, zie daar agendapunt 6. Thijs Nell publiceerde eerder op LinkedIn een artikel over zijn visie op de natuur en de stikstofproblematiek. Zie ook documenten van de Rijksoverheid en documenten van de Unie van Waterschappen.

Woensdag 18 september2019 kwam het Algemeen Bestuur (CHI) van het Waterschap HHNK (wat in gemeenteland de gemeenteraad is) weer in vergadering bijeen. Beëdiging Frits Brouwer Allereerst werd CDA-er Frits Brouwer beëdigd zodat hij in de waterschapscommissie ook het woord mag voeren voor onze partij. Frits is eerder lid geweest van het Algemeen Bestuur en heeft ook tijdens zijn eerdere werkzaamheden veel kennis en ervaring opgedaan met watergerelateerde zaken. De CDA-fractie van het HHNK is dan ook blij dat Frits zich wil blijven inzetten voor het Waterschap HHNK en het CDA-HHNK. Markermeerdijken en de stikstof-uitspraak Daarnaast was het wetenswaardig om van de portefeuillehouder te horen dat de stikstof-uitspraak door de Raad van State geen gevolgen heeft voor het project tot versterking van de Markermeerdijken. Deze dijk tussen Hoorn en Amsterdam moet vanwege de veiligheidsnormen al ruim tien jaar onder handen worden genomen. In 2018 was eindelijk besloten om te starten met dit project. Het zou heel vervelend zijn geweest als de stikstof-uitspraak zou hebben geleid tot verder uitstel. Maar de portefeuillehouder meldde twee dingen. Enerzijds gaf hij aan dat de stikstof-uitspraak geen nadelige consequenties heeft als er al een vergunning is afgegeven en dat is het geval bij de Markermeerdijken. Anderzijds speelde de stikstofproblematiek al niet bij de vergunningverlening rond de Markermeerdijken omdat het IJsselmeer en Markermeer niet worden gezien als natuurgebieden die nadelige gevolgen zouden kunnen ondervinden van verhoogde stikstofemissies. Verbetering vaarroutes West-friesland Het CDA-HHNK heeft in zijn verkiezingsprogramma ook aandacht geschonken aan de recreatievaart met bijvoorbeeld de motorboot of de kano. Het CDA-HHNK vindt het dan ook uitstekend dat op 18 september door het Algemeen Bestuur werd besloten tot een peilverhoging in Midwoud en in Grootebroek zodat waterrecreanten vanuit nieuwbouwwijken op de vaarroutes in West-friesland kunnen komen. Nieuwe slibdroger De meeste tijd heeft het Algemeen Bestuur besteed aan een discussie over een andere wijze van slibverwerking. Slib is een te verwerken product dat overblijft na de rioolwaterzuivering door het Waterschap. Tot op heden wordt dit slib verder verwerkt nadat het is gedroogd in de slibdrooginstallatie van het HHNK in Beverwijk. Het drogen gebeurt met behulp van aardgas. Deze verouderde slibdrooginstallatie in Beverwijk is aan vervanging toe. Het CDA-HHNK kon zich prima vinden in het voorstel om de nieuwe slibdrooginstallatie bij de HVC te laten bouwen. Enerzijds pakt dat voor het Waterschap financieel voordeliger uit. Anderzijds is het drogen van het slib met de restwarmte van de HVC veel duurzamer dan met aardgas. Hoewel het Algemeen Bestuur al in 2018 hierover een principebesluit had genomen begonnen verschillende partijen in de vergadering van 18 september toch ineens te twijfelen aan de eerder gemaakte keuze. Een belangrijke reden voor de twijfel bij deze partijen vloeide voort uit de huidige problematiek bij het Afval Energie Bedrijf Amsterdam en de eventuele mogelijkheid dat de HVC gaat bijdragen aan een oplossing bij het AEB. Het CDA-HHNK heeft wel met volle overtuiging ingestemd met het voorliggende besluit. Het CDA staat immers bekend om zijn bestuurlijk consistent handelen. Vanuit kosten- en duurzaamheidsoverwegingen is het een goed besluit. Ook moet de problematiek bij het Afval Energie Bedrijf in Amsterdam natuurlijk ook los worden gezien van dit besluit over de nieuwe slibdroger bij de HVC.

Woensdag 18 september2019 kwam het Algemeen Bestuur (CHI) van het Waterschap HHNK (wat in gemeenteland de gemeenteraad is) weer in vergadering bijeen. Beëdiging Frits Brouwer Allereerst werd CDA-er Frits Brouwer beëdigd zodat hij in de waterschapscommissie ook het woord mag voeren voor onze partij. Frits is eerder lid geweest van het Algemeen Bestuur en heeft ook tijdens zijn eerdere werkzaamheden veel kennis en ervaring opgedaan met watergerelateerde zaken. De CDA-fractie van het HHNK is dan ook blij dat Frits zich wil blijven inzetten voor het Waterschap HHNK en het CDA-HHNK. Markermeerdijken en de stikstof-uitspraak Daarnaast was het wetenswaardig om van de portefeuillehouder te horen dat de stikstof-uitspraak door de Raad van State geen gevolgen heeft voor het project tot versterking van de Markermeerdijken. Deze dijk tussen Hoorn en Amsterdam moet vanwege de veiligheidsnormen al ruim tien jaar onder handen worden genomen. In 2018 was eindelijk besloten om te starten met dit project. Het zou heel vervelend zijn geweest als de stikstof-uitspraak zou hebben geleid tot verder uitstel. Maar de portefeuillehouder meldde twee dingen. Enerzijds gaf hij aan dat de stikstof-uitspraak geen nadelige consequenties heeft als er al een vergunning is afgegeven en dat is het geval bij de Markermeerdijken. Anderzijds speelde de stikstofproblematiek al niet bij de vergunningverlening rond de Markermeerdijken omdat het IJsselmeer en Markermeer niet worden gezien als natuurgebieden die nadelige gevolgen zouden kunnen ondervinden van verhoogde stikstofemissies. Verbetering vaarroutes West-friesland Het CDA-HHNK heeft in zijn verkiezingsprogramma ook aandacht geschonken aan de recreatievaart met bijvoorbeeld de motorboot of de kano. Het CDA-HHNK vindt het dan ook uitstekend dat op 18 september door het Algemeen Bestuur werd besloten tot een peilverhoging in Midwoud en in Grootebroek zodat waterrecreanten vanuit nieuwbouwwijken op de vaarroutes in West-friesland kunnen komen. Nieuwe slibdroger De meeste tijd heeft het Algemeen Bestuur besteed aan een discussie over een andere wijze van slibverwerking. Slib is een te verwerken product dat overblijft na de rioolwaterzuivering door het Waterschap. Tot op heden wordt dit slib verder verwerkt nadat het is gedroogd in de slibdrooginstallatie van het HHNK in Beverwijk. Het drogen gebeurt met behulp van aardgas. Deze verouderde slibdrooginstallatie in Beverwijk is aan vervanging toe. Het CDA-HHNK kon zich prima vinden in het voorstel om de nieuwe slibdrooginstallatie bij de HVC te laten bouwen. Enerzijds pakt dat voor het Waterschap financieel voordeliger uit. Anderzijds is het drogen van het slib met de restwarmte van de HVC veel duurzamer dan met aardgas. Hoewel het Algemeen Bestuur al in 2018 hierover een principebesluit had genomen begonnen verschillende partijen in de vergadering van 18 september toch ineens te twijfelen aan de eerder gemaakte keuze. Een belangrijke reden voor de twijfel bij deze partijen vloeide voort uit de huidige problematiek bij het Afval Energie Bedrijf Amsterdam en de eventuele mogelijkheid dat de HVC gaat bijdragen aan een oplossing bij het AEB. Het CDA-HHNK heeft wel met volle overtuiging ingestemd met het voorliggende besluit. Het CDA staat immers bekend om zijn bestuurlijk consistent handelen. Vanuit kosten- en duurzaamheidsoverwegingen is het een goed besluit. Ook moet de problematiek bij het Afval Energie Bedrijf in Amsterdam natuurlijk ook los worden gezien van dit besluit over de nieuwe slibdroger bij de HVC.

Schriftelijke vragen van de CDA waterschap fractie aan het bestuur van waterschap Amstel, Gooi en Vecht n.a.v. de AEB-crisis, verwerking van zuiveringsslib en tekort aan opslagcapaciteit. Geacht dagelijks bestuur, Wij zijn in de huidige zomerperiode tussentijds in meerdere uitvoerige informerende e-mails op de hoogte gehouden over de ontwikkelingen en de problemen bij de slibverwerking van de RWZI-West n.a.v. de problemen bij het AEB, met name het stilleggen van vier van de zes verbrandingsovens. AEB lijkt voorlopig gered door een noodkrediet van een bankenconsortium en door financiële steun en garanties van de gemeente Amsterdam, maar het tekort aan opslagcapaciteit van zuiveringsslib van Waternet is nijpend.Wij spreken onze waardering uit dat het DB alles op alles zet om een oplossing te vinden voor het tekort aan slibverwerkingscapaciteit en (tijdelijke) opslagcapaciteit.Wij begrepen uit de laatste email dat het AB van waterschap Amstel, Gooi en Vecht tijdens de Commissievergadering op 4 september a.s. nader zal worden geïnformeerd over de stand van zaken rondom de slibproblematiek en de kosten die gemaakt worden voor de aanpak van de crisis. N.a.v. deze problematiek hebben we de volgende vragen:1.M.b.t. de kwaliteit van het oppervlaktewater: hoeveel incidenten hebben er plaatsgevonden waarbij zuiveringsslib – het restproduct na de zuivering van afvalwater - in de Afrikahaven/het Noordzeekanaal is terecht gekomen en waarbij de lozingsnormen en waterkwaliteitsnormen werden overschreden? In een artikel in NRC Handelsblad (25 juli 2019) werd gesteld dat er inmiddels drie incidenten (waarbij na zware regenval het slib mee spoelde met het gezuiverde afvalwater naar het oppervlaktewater) hebben plaatsgevonden. Of zijn het er meer? Of minder? Om welke hoeveelheden gaat het? Om nog maar “enkele tientallen tonnen”, of inmiddels om meer? 2. Wij zijn als Algemeen Bestuur in juni voor het eerst geïnformeerd over de slibcrisis. De problemen, het stilleggen van vier van de zes verbrandingsovens bij het AEB vanwege grote mankementen, werden toen vooral gepresenteerd als ‘technische problemen’, ‘veiligheidsproblemen’ en ‘capaciteitsproblemen’ bij het AEB. Toch zijn dit type problemen juist ook vaak het gevolg van financiële problemen. Nu is uit diverse artikelen in de media gebleken dat de financiële problemen bij het AEB al veel langer spelen, zelfs al jaren. Is het (vorige) dagelijks bestuur van het waterschap eerder geïnformeerd over de financiële problemen bij het AEB? Wanneer voor het eerst? Door het management van Waternet of rechtstreeks door het AEB? En over de mogelijke gevolgen die dit zou kunnen hebben voor de verwerking van het rioolslib van de RWZI-West, van Waternet, door het AEB? Is er gesignaleerd dat de financiële problemen zouden kunnen leiden tot operationele problemen en tot ernstige gevolgen voor Waternet en de slibverwerkingscapaciteit?3.In diverse media wordt ook gesproken over achterstallig onderhoud bij AEB en dat dit ook al in beleidskringen (c.s. gemeenteraad Amsterdam) bekend was. Was dit ook bekend bij het management van Waternet? Is er eerder een ketenanalyse gedaan voor het zuiveringsslib?4.Wanneer zijn de problemen bij het AEB zodanig van aard geworden dat de problemen in de opslagcapaciteit van Waternet dreigden?5.Is het eerder voorgekomen dat tijdelijke opslag van zuiveringsslib noodzakelijk was omdat het AEB het aanbod van zuiveringsslib niet (direct) kon verwerken?6.Is er eerder wel eens een risicoanalyse gemaakt m.b.t. de keten van slibverwerking en mogelijke risico’s van een tekort aan (tijdelijke) opslagcapaciteit?7.Is dit risico ooit ook wel eens aangekaart door de accountant in de Jaarverslagen van Waternet en/of van het waterschap Amstel, Gooi en Vecht?8.Is dit risico ook wel eens aan de orde geweest in de Meerjarenbegroting(en)?9.Hebben de problemen bij het AEB gevolgen voor de plannen m.b.t. en de investeringen in een slibdrooglijn bij de RWZI-West en met betrekking tot de plannen en investeringen voor productie van biogas?10.Is de keten van de slibverwerking en de risico’s bij contractpartijen van Waternet een mogelijk onderwerp van onderzoek door de Rekenkamercommissie van het waterschap? Zijn er financiële relaties tussen Waternet en het AEB die Waternet in de problemen kunnen brengen?11.Het drogen van zuiveringsslib met restwarmte en het inzetten van het gedroogde product als biobrandstof voor de cement industrie leek een kansrijke route om bij te dragen aan de energieambities. Zijn de problemen bij het AEB aanleiding om de ambities van het waterschap AGV en van Waternet om binnen enkele jaren energieneutraal te zijn bij te stellen? 12.T.b.v. de slibdroging bij de RWZI-Amsterdam West is in 2018 voor het starten van het voorbereidingstraject en een noodzakelijke MER-studie een voorbereidingskrediet van € 1,9 miljoen door het Algemeen bestuur toegekend. De investering voor de bouw van de installatie is geraamd op € 28,5 miljoen. Wat is nu de stand van zaken bij dit project?13.In de (risico)analyses m.b.t. het Masterplan Zuiveringen is vooral gekeken naar eigen assetmanagement (de noodzakelijke vervangingsinvesteringen, het onderhoud e.d. van de eigen installaties). De laatste 10 jaar zijn er nieuwe ontwikkelingen, die het zuiverings- en verwerkingsproces hebben gewijzigd, zoals het feit dat slib en biogasverwerking verschuiven van ’afvalwatertechniek’ naar hoogwaardige procestechnologie met vergelijkbare risico’s en daarmee gepaard gaande wet- en regelgeving en normering ten aanzien van (explosie)veiligheid (bv. ATEX, machinerichtlijn en CE). In hoeverre is deze toenemende complexiteit ook geanalyseerd in de relatie met contractpartners zoals het AEB?14.Wat zijn de eerste schattingen omtrent de extra kosten voor het waterschap en verwacht het DB dat dit doorwerkt in de tarieven van de waterschapsbelasting?15.Indien AEB financieel ten onder gaat, wat zijn dan de operationele en financiële gevolgen voor Waternet en de zuiveringsslibverwerking?16.Wanneer verwacht het AEB om na alle reparaties/vervangingen/verbeteringen weer volledig operationeel te zijn en wat is de planning van de vervolgstappen om dat doel te bereiken?17.Indien AEB weer volledig operationeel is en het zuiveringsslib weer in Amsterdam verwerkt kan worden, is het dan toch niet raadzaam om ook nog een back-up-mogelijkheid/reserve(verwerking/opslag)capaciteit op te bouwen en beschikbaar te houden? Wij verzoeken u bovenstaande vragen ter kennis te stellen van het algemeen bestuur van ons waterschap. Namens de CDA-fractie in het Algemeen Bestuur van waterschap Amstel, Gooi en Vecht,Wim Zwanenburg, fractievoorzitterwww.cda.nl/agv0642350938 Zie in dit verband ook de volgende verwijzingen met onderstaande links: - AT 5 nieuws; Zo wordt Amsterdams zuiveringsslib door het hele land versleept.- AGV Nieuws; Extra opslag voor slib gevonden, maar nog steeds een groot probleem.- AGV Nieuws; Waterschap wil landelijke oplossing voor verwerking slib.- NRC Nieuws; Vervuild slib terechtgekomen in het Noordzeekanaal.- De Telegraaf; ‘Groot onderzoek naar omvallende Amsterdamse afvalreus nodig’. Nagekomen- NRC Nieuws; Afval blijkt goud noch groen voor het AEB.- Trouw; Amsterdam ziet de bui al hangen.- Het Financieel Dagblad; De afvalovens van AEB verbranden vooral heel veel geld. - Zie hier de antwoorden van het DB op de vragen van het CDA.- Zie hier de inbreng van Wim Zwanenburg namens de CDA-fractie in de Commissievergadering van 4 september 2019 over de crisis van de AEB en de verwerking van het zuiveringsslib. Kijk op de videoregistratie, op de band vanaf 1.23.50 uur tot 1.34.50 uur voor deze bijdrage. Actuele artikelen in de pers- Vuilverbrander AEB_ van afvaldroom tot tikkende tijdbom, Het Parool, 31 augustus 2019.- Amsterdamse afvalverwerker in de greep van anarchie, artikel FD, 23 aug 2019- Het rioolslib stapelt zich op: vrachtwagens rijden met ladingen vol het land door, artikel in De Volkskrant van 27 augustus 2019.

Op 27 juni werd bij waterschap Amstel, Gooi en Vecht een afscheidsreceptie gehouden voor de oude DB- en AB-leden en duo-Commissieleden uit de bestuursperiode 2015-2019 die niet terugkeerden in het nieuwe bestuur van het waterschap na de waterschapsverkiezingen in maart 2019. In totaal betrof het afscheid 16 bestuursleden en 7 duo-Commissieleden. Bij die gelegenheid hield dijkgraaf Gerhard van den Top een toespraak waarin hij stil stond bij enkele bestuurlijke mijlpalen en waarbij de scheidende bestuursleden nog een laatste keer in de spotlights werden gezet. Een aantal oud-bestuursleden, waaronder oud-DB-lid Gerard Korrel en oud-AB-lid Nico de Jong, ontvingen voor hun inzet in meerdere bestuursperioden de Erepenning van Unie van Waterschappen. ‘Feest van de democratie' Dijkgraaf Van den Top noemde de waterschapsverkiezingen een ‘feest van de democratie’, dat onlosmakelijk verbonden is met de verworvenheid van een eigen belastingstelsel van de waterschappen. Het traject van de campagne, de verkiezingen, het smeden van een nieuwe coalitie voor het Dagelijks Bestuur en de formulering van een Bestuursakkoord acht Van den Top een respectabel proces. “Onze waterschappen ontlenen een belangrijk deel van hun functionele waarde en legitimatie aan die verkiezingen. ‘No taxation without representation’: wie belasting mag heffen moet belanghebbenden in staat stellen te beslissing over hoogte en besteding van die belastingen. Water als zelfstandig belastingdomein is een essentiële waarde om te kunnen blijven wonen, werken, recreëren en investeren in een laag-gelegen gebied als het onze. De financiering van onze levensverzekering voor droge voeten, schoon water en voldoende water behoeft de concurrentie niet aan te gaan met het speeltoestel voor het plein om de hoek en al het andere dat voor de korte termijn nodig is. Een verworvenheid waar andere landen met jaloezie naar kijken, en die hier en daar inmiddels wordt gevolgd”. Van den Top meent dat zeker bij AGV geen sprake is van een gesloten bestuurscultuur en dat de gemaakte keuzes in een politiek debat steeds beter worden verantwoord. Van den Top was verheugd dat bij de laatste waterschapsverkiezingen de opkomst op ruim 50%, 7% hoger uitkwam dan in 2015. De onmiskenbare eerste veranderingen als gevolg van de opwarming van ons klimaat, zoals die in de afgelopen jaren ook in ons gebied merkbaar werden, zowel in de vorm van hoosbuien als tijdens de uitzonderlijk lange en droge zomer van 2018, leverden een bijdrage aan het toegenomen waterbewustzijn”. Mijlpalen In de bestuursperiode 2015-2019 werden belangrijke stappen gezet met de vaststelling van het Masterplan Zuiveringbeheer, een nieuwe Keur, de nota Energieneutraal en een nieuwe strategie Microverontreinigingen. In de afgelopen periode heeft het waterschap ook stappen gezet op de weg naar verdere digitalisering en het beveiligen van data (cyber security). Een markering van verandering in het denken en doen van het waterschap was het vaststellen van de Nota Peilbeheer. Het waterschap gaat niet meer automatisch de bodemdaling volgen. De veengrond wordt daardoor minder droog waardoor de bodemdaling geremd wordt. Een grote stap tegen bodemdaling en voor vernatting. Gerard Korrel “Gerard Korrel was namens het CDA DB-lid sinds 8 januari 2009. In beide perioden heeft hij de dijkversterkingsprojecten in zijn portefeuille gehad. Gerard heeft naast zijn rol als bestuurder samen met zijn zoon Richard een melkveehouderij in de Ronde Hoep bij Ouderkerk. Hij heeft een uitgebreid netwerk in het landelijk gebied van het beheergebied van AGV. Het is een bestuurder die veel waarde hecht aan zijn netwerk en dat onderhoud. Met die aanpak is hij succesvol, ook in het oplossen van conflicten en daar geduld voor heeft. Hij heeft heel veel gebiedskennis die hem helpt om de problematiek goed te begrijpen. De netwerkaanpak komt ook mooi tot uiting in de doorontwikkeling van het omgevingsmanagement en communicatie, m.i. met name in de zijn eerste bestuursperiode. Hij kreeg applaus van de bewoners bij oplevering JLD dijkstabilisator Watergraafsmeer. Zijn motivatie om in het bestuur te gaan was omdat hij vond de verbinding tussen het waterschap en de mensen in het gebied verbeterd moest worden. Dat was in een periode dat hij de weerstand tegen de plannen van het waterschap zag toenemen. Zijn gesprekken als bestuurder met inwoners over dijkverbetering en ander maatregelen leidden er toe dat de bezwaren tegen de projecten aanzienlijk verminderd zijn. Met zijn positieve instelling blijft hij ook bij ingewikkelde situaties en tegenvallers vooruit denken en handelen. Naast de verbinding met de burger is de verbetering van de waterkwaliteit een speerpunt van Gerard. Gerard staat niet stil en blijft vooruit kijken, naar nieuwe technieken zoals de JLD-stabilisator, maar ook naar de problematiek van de bodemdaling en de mogelijkheden van bijvoorbeeld onderwaterdrainage. In zijn laatste maanden als bestuurder van ons waterschap bracht hij de Strategie Bodemdaling tot een breed gedragen besluit in ons Algemeen Bestuur. En er is nog zoveel meer...Ik noem het Project Temmen van de Brakke Kwel en gebiedsprocessen in de Horstermeer, de gebiedsprocessen in Groot Wilnis, en het dijkversterkingstraject in Baambrugge, waarvan de afronding met applaus werd ontvangen door de bewoners. Gerard, dank voor je inzet”. Nico de Jong “Nico de Jong is geboren en getogen in de polder De Dorssewaard, in Vreeland en hij woont daar nog steeds. Vanaf de schoolbanken tot aan zijn vervroegde pensionering is hij werkzaam geweest bij de rundveeverbetering als inseminator. Zo kende hij vroeger alle boeren in de driehoek Amsterdam-Utrecht, Gooi- en Vechtstreek. Nico was een groot voorvechter van een betere waterkwaliteit. Tijdens zijn laatste Algemeen Bestuur- vergadering, op 30 januari jl., hield hij een hartstochtelijk pleidooi om nieuwe microverontreinigingen aan te pakken. Nico was actief in de Commissie van de geloofsbrieven, de selectiecommissie voor nieuwe leden van de Rekenkamercommissie en hij had ieder jaar aandacht voor de Bevrijdingsmaaltijd van het waterschap op 5 mei. Nico stond altijd klaar voor het waterschap en was niet voor niets de nestor van ons Algemeen Bestuur. Hij was bestuurlijk actief als lid van het algemeen bestuur van het waterschap De Vecht van 1977 tot 1991. Hij was voor het CDA 24 jaar lid van de gemeenteraad van Loenen, waarvan 6 jaar als fractievoorzitter. Nico was ook jarenlang voorzitter van de WMO-raad (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) in de gemeente Loenen. Momenteel is hij opnieuw voorzitter van de kerkenraad van de Protestantse Kerk in Vreeland. Bij de gemeente Stichtse Vecht, voorheen de gemeente Loenen, is Nico 20 jaar lang een trouwambtenaar geweest. Hij zingt nog steeds mee in diverse mannenkoren”. Waternet Van den Top besteedde aan alle vertrekkende bestuursleden persoonlijke aandacht in zijn speech, waarbij hij tot slot ook zijn dank uitsprak voor de inzet van “de unieke en breed gerespecteerde uitvoeringsorganisatie Waternet, die er elke werkdag voor zorgt dat de besluiten van het bestuur van waterschap Amstel, Gooi en Vecht ook daadwerkelijk, en in goede samenwerking met omgeving, tot stand komen”. Foto's