Poliflw

Uitgesproken door fractievoorzitter Beppie Smit tijdens de gemeenteraadsvergadering van 13 juni 2019.

Laatst stond er in het Brabants dagblad een column van Anne Marie Holthausen die mij aan het denken heeft gebracht. De titel was: On-Tilburgs.

Ze refereert aan het feit dat er vele families, vele generaties in buurten opgegroeid zijn en daar niet meer weg willen. Dat deze families veel dalen en ellende hebben doorstaan maar ondanks alles trots en gelukkig zijn op hun geboortegrond. Buurten waar niemand zijn stad afzeikt (als een echte kruik) en vooral tevredenheid en bewondering toont voor de plek waar ze wonen. Bijna on-Tilburgs.

En nu sta ik hier, namens D66 Tilburg waar het vandaag gaat over het perspectief van onze gemeente voor 2020 en wat zouden wij het college daarin mee willen geven.

Als ik dan met de column in mijn achterhoofd bedenk wat er de afgelopen jaren is gebeurd binnen onze gemeente, en de vele verhalen van mijn Tilburgse familie, dan besef ik dat Tilburg altijd een stad is geweest van lef, van rauw en van perspectief.

Een eigenzinnige bisschop Zwijssen die pleitte voor godsdienstvrijheid in 1832, illegale carnavalsfeestjes terwijl de pastoor dat verboden had in 1963, het kroepoekdak van het station dat gebouwd werd in 1965 waar toentertijd veel commotie ontstond over de te moderne uitstraling. De fusie van de vele kruisverenigingen in 1980 naar de thuiszorg, dat zeer vooruitstrevend was voor Nederland. Wat vanaf 2007 huishoudelijke hulp werd, waar we in 2016 zo voor gestreden hebben om het vast te houden tegen de landelijke lijn in.

Dit is te vergelijken met de keuze voor een LocHal, waar Tilburg tegen alle landelijke trends in toch investeert in een bibliotheek. Het is een echte woonkamer voor de stad geworden en de nationale en internationale bewondering blijft binnenstromen. Of lef durft te tonen met het ‘maatpact’ waarbij we soms over lijntjes heen moeten kleuren. En als bijna enige stad in het land midden in het centrum vele woningen bij kunnen bouwen de komende jaren.

Deze voorbeelden maken dat D66 het college wil oproepen om de koers vast te houden, lef te blijven tonen en te blijven investeren in de stad, haar inwoners voor de toekomst.

D66 wil voor de perspectiefnota 2020, binnen de uitgezette koers, accenten leggen op een aantal zaken:

Ruimte geven aan vernieuwende economische concepten. (broedplaatsen) Zichtbaar jezelf mogen zijn (emancipatie) Toegankelijkheid voor iedereen en overal (toegankelijkheid) Het verder versterken en aantrekkelijk maken van de stad (Piushaven) Een groene toekomst voor iedereen (energiearmoede)

Als laatst zou ik namens D66 graag een oproep willen doen aan mijn collega’s in de raad. We hoeven het niet met elkaar eens te zijn, we zijn gekozen door onze inwoners en daardoor een afspiegeling van onze gemeente. We mogen kritisch naar elkaars mening vragen en als unne echte kruik af en toe wat zeiken, maar met respect. En volgens mij hebben wij allemaal 1 gezamenlijk doel, en laten we elkaar daarin, de komende tijd gaan vinden:

Tevredenheid en bewondering voor de plek waar we wonen. Bijna on-Tilburgs.

Gisteravond heeft in de raad besluitvorming plaatsgevonden over de reflectie van het college op Chroom6 en op een drietal moties die zijn ingediend. Onze woordvoeringslijn vindt u hier.

Afgelopen maandag hebben wij uitvoerig gesproken over Chroom6. Duidelijk werd dat er vele beelden bestaan over dit dossier. 

Van dichtbij zien we woede, frustratie, machteloosheid en verdriet. We horen dat men het eens is met de harde conclusie van de commissie maar ook dat ruim twee jaar van onderzoek niet alle vragen weet te beantwoorden. 

Als we verder uitzoomen zien we ook andere reacties. Dan zien we ook waardering. Waardering voor de wijze waarop de harde conclusies van de commissie zijn ontvangen en zijn omgezet in helder uitgesproken excuses. Waardering voor de snelheid waarmee men tot een financiële regeling heeft weten te komen die als ruimhartig wordt gekenmerkt. En waardering voor de voortvarendheid waarmee de ondersteunende structuren – zoals bijv het steunpunt –  zijn opgezet om er op toe te zien dat de mensen de komende tijd goed worden begeleid.

Vandaag kunnen wij niet anders dan accepteren dat deze beelden naast elkaar bestaan, hoezeer dat ook lijkt te wringen.  Het liefst zouden wij geloven dat zoiets als Chroom6 nooit meer kan en zal voorkomen. Maar dat gaat niet vanzelf. Daarom willen wij als D66 het moment benutten om aandacht te vragen voor een aanbeveling uit het rapport van de onafhankelijke commissie die tot nog toe weinig aandacht heeft gekregen. 

De commissie schrijft het volgende: ‘Fouten zijn om van te leren. Lessen van ervaringsdeskundigen helpen anderen waakzaam te zijn. Daarom nodigt de Commissie iedereen met ervaring uit om een gids te zijn.Tilburg en de Nederlandse Spoorwegen in het bijzonder. Deel de opgedane ervaring. Leg uit. Help voorkomen. In de eigen organisatie. En in de rest van Nederland.’

De commissie heeft gelijk. De komende periode ligt er een verantwoordelijkheid om de rol van ervaringsdeskundige op te pakken – en wel in een ruimere vorm dan hier beschreven. Daarom vragen wij het college om de rol van ervaringsdeskundige op te pakken zowel op de inhoud als ook op het proces. 

Vanuit de ervaringsdeskundigheid kunnen twee hoofdvragen worden beantwoord.  Als eerste: Wat is er gebeurd tijdens Chroom6 en hoe had dat kunnen worden voorkomen? Als tweede: Wat is er sindsdien gebeurd? Hoe is het proces van onderzoek verlopen? Hoe heeft men aanbevelingen weten om te zetten tot acties? En tot welke adviezen leidt dat richting andere gemeenten en overheden? Opdat de overheid steeds beter in staat zal zijn om fouten te voorkomen en daar waar dat niet gelukt is, fouten te herstellen of te compenseren. 

Afsluitend voorzitter, Wij willen de medewerkers die de afgelopen maanden hard hebben gewerkt om sinds het uitkomen van het rapport de juiste stappen te zetten, danken voor het voortvarende en zorgvuldige handelen. Daarnaast willen wij ook alle betrokkenen danken voor hun inzet de afgelopen jaren. Ook de komende periode hopen wij hen te blijven treffen om zeker te stellen dat de zorg voor hen goed wordt opgepakt. 

———

Als reactie op onze woordvoering heeft het college toegezegd haar rol als ervaringsdeskundige op te gaan pakken. Daarnaast zijn er een drietal moties behandeld, waarvan D66 twee moties heeft gesteund.

Wij hebben onze steun gegeven aan het verzoek om het RIVM uit te nodigen om een aanvullende toelichting (bijeenkomst) te geven over de mogelijke aanwezigheid van zware metalen in de verflagen van de geschuurde treinen en indien mogelijk daarbij de monsters van NedTrain te betrekken.

Wij hebben onze steun gegeven aan het geven van de opdracht aan het college om de veiligheidscultuur binnen de organisatie te meten en te monitoren en daar via de P&C cyclus een terugkoppeling naar de raad te doen.

Wij hebben geen steun gegeven aan de opdracht om het RIVM te verzoeken om de betrokken partijen, die niet zijn geïnterviewd in het deelonderzoek 2018-0168, alsnog te interviewen en de resultaten hiervan beschikbaar te stellen aan de raad en commissie CTC6. Onze overweging daarbij is de volgende:

De onafhankelijke Commissie heeft eigenstandig geoordeeld over wie te spreken. Zij heeft de tijd genomen om met diepgang haar onderzoek te verrichten en heeft zich voldoende geïnformeerd geacht om tot haar rapport te komen. Wij – als D66 – accepteren zowel de uitkomsten van de commissie als haar werkwijze en zien geen noodzaak om nog andere partijen te laten horen door de commissie.

Met het voltooien van dit debat slaan wij een zwarte bladzijde om en richten wij onze aandacht op de toekomst. Wij – samen met onze collega’s in de raad – zullen de vorderingen van de onafhankelijke commissie met belangstelling volgen en er op toezien dat mensen de hulp krijgen die nodig is.

Beste dames en heren, jongens en meisjes,

Als raadslid met zowel cultuur als horeca in mijn portefeuille begrijpt u vast dat ik zeer enthousiast word van het Café Theater Festival Tilburg. Dat Tilburg dit festival voor de tweede keer op rij mag verwelkomen en dat vrijwel alle kroegen van de voorgaande editie plus 4 nieuwe kroegen dit jaar deelnemen geeft aan dat we te maken hebben met een succesvolle formule. Ik kijk ernaar uit om mij dit weekend als vrijwilliger onder te dompelen in dit fantastische evenement.

Hoewel we hier nu nog bij elkaar zijn en ons duidelijk tonen als ‘publiek’ spreiden we ons zo uit over de stad en mengen we ons tussen de winkelende, etende, drinkende, hangende en werkende Tilburgers. Misschien schuilt daarin wel de charme van het Café Theater Festival: ze vermomt zich als het alledaagse.

Ook het café is een plaats van alledaagse patronen. Men zoekt een tafeltje om te zitten. Bestudeert de kaart om een drankje en een hapje te bestellen. Wie het bordje ‘toiletten’ volgt komt uit bij 2 deuren die leiden naar een mannen- en een vrouwentoilet, waarvan men altijd terugkomt met natte handen, omdat ze van de blazer nauwelijks drogen, of omdat de ‘handdoekrol’ op was. De man of vrouw achter de bar maakt drankjes klaar en brengt deze naar de tafels. Wie uitgegeten is vraagt om de rekening. Die wordt gebracht op een schaaltje met pepermuntjes. Je kunt ook pinnen. Rond het bedrag maar af naar boven. Dank u wel. Tot ziens.

De volgende gasten komen binnen. Ze kiezen een tafeltje. Ze gaan er op staan. De tafel is een podium. De barman pakt een microfoon en start met het voordragen van een lied. De overige gasten staken hun gesprekken en draaien verrast om naar het podium dat eerst een tafel was. Je ziet in hun ogen hoe geprobeerd wordt de vreemde ontwikkelingen in het café in overeenstemming te brengen met de verwachtingspatronen die zij hadden toen ze naar binnen stapten voor een kopje tomatensoep. Alle patronen worden ineens onzeker. Misschien is het menu een gedicht. Wie weet leiden de bordjes toiletten wel naar een verborgen expositie. Is de handendroger een muziekinstrument. De rekening een open uitnodiging om te betalen wat je voor deze ervaring over hebt.

De alledaagsheid wordt aanschouwd door de bril van de verbeelding. Een bril die iedereen bij zich draagt, maar slechts zelden opzet, hooguit wanneer men naar het theater gaat. Maar bij het Café Theater Festival wordt de bezoeker uitgedaagd hem op te zetten in een alledaagse situatie. Wat je dan ziet laat zich niet beschrijven, maar zult u straks zelf moeten ervaren.

De verbeelding is een machtig instrument. Ze kan de werkelijkheid bevragen en een doorkijkje bieden naar een alternatieve realiteit.

Het is dus niet vreemd dat sommige politici uit angst voor de verbeelding de kunst aan banden willen leggen. Politiek is gebouwd op een voorstelling van de samenleving en kunstenaars, als eigenaars van de kracht van de verbeelding, zijn in staat om die voorstelling op lossen schroeven te zetten. Rijkdom blijkt mogelijk zonder geld. Geluk blijkt toe te nemen wanneer men het deelt. Een veld van zonnepanelen blijkt vanuit de lucht een kunstwerk. De uil van Minerva blijkt een manke huismus.

Maar niet alle politici zijn bang voor verbeelding. De alternatieve realiteit die kunstenaars bieden kan ook dienen als een spiegel voor de samenleving. Wie lessen durft te trekken uit kunst weet zich een leven lang verzekerd van een goede raadgever.

Met dat inzicht op zak kan een politicus in een #stadvanmakers niet anders dan zich hard maken voor de positie van de makers. Zij is immers zijn beste raadgever. Dat betekent onder andere dat er altijd plekken moeten zijn waar geëxperimenteerd kan worden. Dat er een gezond cultureel ecosysteem is van grote instellingen tot individuele makers die elkaar makkelijk weten te vinden en te versterken. Dat betekent dat het belang van kunst en cultuur voor de stad nooit ter discussie zou moeten staan.

Mijn dank gaat dan ook uit naar de organisatie van het Café Theater Festival, de deelnemende kroegen en de vrijwilligers die bezoekers van Tilburg dit weekend laten kennismaken met de kracht van de verbeelding.

Ik wens jullie alle een prachtig weekend toe.

 

 

 

 

Vorige week is door de Burgemeester besloten het I-Criterium niet langer te handhaven bij coffeeshops. Het I-criterium zorgde er voor dat buitenlandse coffeeshopbezoekers (niet-ingezetenen, van daar de I) niet meer welkom waren bij de Tilburgse coffeeshops. De reden van invoeren was 2012 om overlast te verminderen of te voorkomen. Het staat elke gemeente vrij dit criterium wel of niet toe te passen. Tilburg koos hier destijds wel voor.

D66 Tilburg heeft zich altijd verzet tegen deze regeling. Diverse keren is er aandacht voor gevraagd de regeling in Tilburg in te trekken. Uit gesprekken met coffeeshophouders, bezoekers, personen die werden geweigerd en mensen in de omgeving bleek dat juist het invoeren van dit criterium de straathandel stimuleert.

Ook had dit alles een negatief effect op onze gastvrijheid van de stad. Bezoekers van grote internationale festivals of optredens in de stad werden geweigerd bij de coffeeshop en werden zo indirect naar de straathandel gedreven. Vandaar dat wij twee jaar geleden met het initiatief zijn gekomen om in ieder geval alvast deze bezoekers tegemoet te komen en zij met hun ticket wel welkom waren bij de coffeeshops om hun wiet te kopen. Het toelaten van deze bezoekers bij de coffeeshops werd destijds als zeer positief ervaren. Na evaluatie hebben we dan ook aangestuurd op een verder versoepeling. Er is toen voor een tussenoplossing gekozen. Verder een koppeling maken met het evenementen beleid zou de oplossing kunnen zijn. Maar niet onze D66-oplossing. Voor ons was het totaal loslaten de enige oplossing.

De huidige burgemeester gaf tijdens zijn eerste maanden als burgemeester al aan een pilot te starten op het niet langer actief handhaven van het I-criterium. Deze pilot was van 1 maart 2018 tot 1 oktober 2018.

Een extern bureau heeft onderzoek gedaan en de resultaten zijn zo goed dat het loslaten van het I-criterium een verantwoorde keuze is. De burgemeester gaf destijds al aan dat bij een positieve evaluatie van de pilot hij zal besluiten om niet langer te handhaven. Dit is vorige week officieel bekend gemaakt. Fijn dat de burgemeester duidelijk zijn woord heeft gehouden. Voor D66 Tilburg is het een terechte stap naar een nog meer transparant, eerlijk en verantwoord wietbeleid in onze gemeente.

Nu nog de achterdeur regelen bij de coffeeshops. Op dit gebied hebben wij ook al lokale en landelijke initiatieven genomen. Een landelijk experiment vanuit de regering zal over een paar maanden starten om ook dit op te lossen. Wij houden jullie op de hoogte van deze ontwikkeling.

 

Jan Stoop Woordvoerder drugsbeleid D66 Tilburg