Poliflw

“55 jaar D66 Apeldoorn” is een historisch document dat in drie delen uitgegeven wordt. Het vat 55 jaar sociaalliberale politiek in Apeldoorn samen in ongeveer 200 pagina’s en is een initiatief van de afdeling D66 Apeldoorn.

Voor het eerste deel – dat medio juni 2020 zal verschijnen – kan nu al ingetekend worden. Dit deel beschrijft de periode van 1966 tot 1982 en bestaat uit 40 pagina’s interviews, achtergrondverhalen en krantenknipsels uit die tijd. Een fantastisch naslagwerk waar veel (vrijwilligers)werk aan besteed is. Bekijk hier alvast een preview.

Omdat we geen advertenties hebben opgenomen en we geen sponsoren hebben, is de prijs van dit eerste deel € 22,- per boek. Dit bedrag bevat deels een investering in de volgende twee delen. Mocht je een of meerdere boeken willen bestellen, mail dan aan a.ooms@apeldoorn.nl. Wij houden je dan ook op de hoogte van de presentatie.

De Valentijnsweek eindigde fantastisch voor Apeldoorn, door de toezegging van het Rijk van de Regiodeals, 7,5 miljoen voor Cleantech en 12,5 miljoen voor de Veluwe. Goed werk van onze wethouders en onze lobby organisatie. Daarnaast verklaarde Defensie haar liefde aan Apeldoorn door aan te kondigen dat een vestiging van de Mariniers naar Nieuw Milligen komt met meer dan 1.500 werknemers.

Vanuit werkgelegenheidsperspectief: In de Jaren 60 en 70 (Tweede-schrijftafel-periode) heeft Apeldoorn veel nieuwe organisaties en bedrijven mogen verwelkomen. De Belastingdienst en Centraal Beheer zijn daar de bekendste exponenten van. Daarna zijn we (door Rijksbeleid) ook beeldbepalende organisaties kwijtgeraakt. Denk bijvoorbeeld aan de HTS autotechniek. Ook hebben we net naast de vestiging van een sociale academie gegrepen, omdat de OR er op het laatste moment een stokje voor stak. Tenslotte de verkoop van (Koninklijk) Wegener aan de Persgroep heeft er ook voor gezorgd dat in Apeldoorn weinig meer van dit bedrijf over is.

Heel goed dat Apeldoorn nu weer een grote werkgever mag verwelkomen. Deze past uitstekend bij onze Politie academie en de Marechaussee opleiding in de Koning Willem III kazerne. Apeldoorn gaat zich steeds meer ontwikkelen tot een Veiligheidsstad.

Met de kennis van nu zijn we erg positief over de komst. We hebben begrepen dat het nog wel een paar jaar duurt voordat de verhuizing daadwerkelijk is gerealiseerd. Dat biedt ons ook de ruimte om met de (gezamenlijke) overheden de komst voor te bereiden. Door een goede basisinfrastructuur in Nieuw Milligen hebben we daar het volste vertrouwen in.

Robert van Vliet Fractievoorzitter

De Apeldoornse D66-fractie draagt Maarten van Vierssen voor als opvolger van de vertrokken wethouder Mark Sandmann. “Van Vierssen zit sinds 2014 in de gemeenteraad en is sinds 2018 fractievoorzitter. Hij heeft ervaring met de lokale bestuurscultuur en wij zien in hem een gedreven en ambitieuze bestuurder die Apeldoorn verder vorm wil geven”, aldus de nieuw gekozen fractievoorzitter Robert van Vliet.

Van Vierssen neemt de portefeuilles Recreatie en toerisme, Natuur en dierenwelzijn, Energietransitie, Afval en milieu, Activering en inkomen, Erfgoed en Citymarketing over en wordt zo snel mogelijk gepresenteerd aan de gemeenteraad waarna er wordt gestemd over zijn voordracht.

Van Vierssen: “Met veel enthousiasme werk ik al jaren mee aan de ontwikkeling van ‘ons Apeldoorn’. De bestuurscultuur waarin we dat doen is er één om te koesteren en ik zal mij blijven ontwikkelen om daaraan bij te dragen. Heel graag zet ik mijn schouders onder de opgaven en ambities die we hebben.”

Over Maarten van Vierssen Maarten van Vierssen (41) heeft na zijn studie aan de Universiteit Wageningen bij verschillende ondernemingen van VolkerWessels gewerkt en is in 2008 gestart bij Aveco de Bondt. Hier heeft hij als ingenieur Water aan diverse grote infrawerken gewerkt. In 2017 maakte hij de overstap naar VolkerWessels Infra Competence Centre en werkt daar als omgevingsmanager.

De zorg Ik ben van mening dat het oplossen van de problemen in het sociaal domein niet alleen een gemeentelijke opdracht is maar er ook een maatschappelijke discussie moet plaatsvinden. Wij wonen in een rijk land. Wij hebben met z’n allen een systeem gecreëerd gebaseerd op: ik heb er recht op maar wij zijn vergeten dat wij ook plichten hebben. Wij zijn verwend geraakt en vinden het vanzelfsprekend dat de gemeente een soort van gelukmachine moet zijn. Maar de ontwikkelingen van nu laten ons zien dat dit systeem op deze manier niet is vol te houden, dat structurele veranderingen moeten plaatsvinden. Ik praat nu niet over financiën, ik wil spreken over welzijn. Het systeem dat wij hebben gecreëerd waarin ouders, scholen, zorginstellingen, inwoners het vanzelfsprekend vinden dat een gemeente de geldsluizen moet open zetten zonder enkele vorm van eigen verantwoordelijkheid is niet goed voor de ontwikkeling van een beschaving. Wij denken dat de wereld maakbaar is, dat tegenslagen leren incasseren een slecht ding is en elk probleem dat wij tegenkomen wordt vertaald als een afwijking. Wij weten niet meer wat normaal zijn betekent. Wanneer wij de mensheid niet willen accepteren met al zijn complexiteit, graven wij ons eigen graf. Want kwellingen, bepaalde mate van pijn, frustraties, horen gewoon bij het leven. Als wij die aspecten niet willen aanvaarden doen wij onze inwoners gewoon tekort. Daarom pleit ik er voor een drempel te leggen in het sociaal domein en concreet in de zorg. Niet om de financiën, maar omdat een mate van bewustzijn in ons allemaal nodig is om een gezonde jeugd, een goede oude dag te kunnen garanderen.

Werk en inkomens De bijstand is voor het eerst in jaren gedaald. Deze ontwikkeling heeft echter ook gevolgen voor inwoners met een kwetsbare positie op de arbeidsmarkt. Het aantal flexwerkers groeit. De klusseneconomie is voor veel inwoners een realiteit of ze hebben twee banen nodig om rond te kunnen komen. Een flexibele arbeidsmarkt heeft consequenties voor de inkomens en voor de bestaanszekerheid van mensen met lagere inkomens. Het college zegt ook dat een tweedeling in onze samenleving aan het ontstaan is. Het is een vraagstuk dat het college in alle onderdelen binnen het sociaal domein terugziet. Ik ben blij met deze constatering van het college. Ik vind het een onderkenning van de analyse van Piketty. Onze fractie D66 Apeldoorn heeft vragen over faire beloning gesteld maar de antwoorden van het College begrijp ik niet want ze zijn vaag en scheppen een andere realiteit van wat het college zelf constateert in de evaluatie Sociaal Domein. Het college ze bij de beantwoording van onze vragen die ontwikkelingen niet te herkennen. Wij weten heel goed dat sommige bedrijven die gecontracteerd worden door de gemeente in overtreding zijn. De gemeente zegt niet over de lonen te gaan. Maar de gemeente werkt niet alleen met gemeenschapsgeld maar stelt ook kaders voor onze inwoners. Kan het college licht in de duisternis brengen over deze ontwikkeling? In Apeldoorn moet nog wat veranderen en het zou mooi zijn als de gemeente Apeldoorn bij de door haar gecontracteerde organisaties het voortouw neemt bij het realiseren van een eerlijke beloning.

Maria Camacho