Poliflw

In een oud verhaal gaat koning Arthur op jacht en doodt, met zijn laatste pijl, een hert. Op dat moment verschijnt een ridder, Gromer, die Arthur beschuldigt van verraad en diefstal. Omdat Arthur ongewapend is, krijgt hij een kans. Na een jaar en een dag zal hij terugkomen op deze plek en Gromer het antwoord geven op de vraag; “Wat wil een vrouw het liefst.” Als hij faalt het goede antwoord te geven zal Gromer hem alsnog doden. Arthur gaat op zoek, maar de vele verschillende antwoorden die hij krijgt maken hem somber en ongerust. Hij trekt zich terug in zijn kasteel en wacht zijn lot af. Zijn neef Gawain besluit Gromer op te zoeken en voor zijn oom te vechten. Op weg naar het woud treft Gawain een afstotelijke heks, die hem belooft het antwoord te geven, als hij met haar zal trouwen. Na een korte aarzeling stemt Gawain toe. Het huwelijk wordt voltrokken door Arthur zelf. Het kersverse echtpaar trekt zich na de plechtigheid terug in hun vertrekken. Gawain staart uit het venster. De lelijke heks zit op het bed. Hij heeft beloofd alle huwelijkse plichten te vervullen en huivert als zij hem roept. Maar, die stem? Dat is een heel andere dan de stem van de heks. Op het bed zit een wonderschone vrouw. Zij vertelt dat ze Ragnell, de zuster van Gromer, die een vloek over haar heeft uitgesproken, is en stelt Gawain voor de keuze; hij kan kiezen dat zij overdag Ragnell is en dat iedereen kan zien welk een mooie vrouw hij heeft, of hij kiest voor de nacht. Dan heeft hij haar in al haar schoonheid voor zichzelf. Gawain kan niet kiezen. Hij wil niet kiezen. Vervult van medelijden roept hij dat ze zelf moet beslissen. Ragnell begint te lachen. De betovering is verbroken. Door haar de keus te geven heeft hij het antwoord gevonden op de vraag van Gromer. Een vrouw wil beslissen over haar haar eigen lot. Arthur is gered.

Beslissen over ons eigen lot. Kan dat? Volgens de denkbeelden van Rousseau is het eigenlijk onbestaanbaar dat we vrij zijn. Alleen heel vroeger, toen de mens nog rond zwierf over de vlaktes, waren we vrij. Na de agrarische revolutie was dat gebeurt. Met de komst van de landbouw werden we meteen slaaf van ons eigen succes. We moesten produceren met de gedachte dat we vrij zouden zijn als we genoeg voedsel hadden. Rousseau schreef: “Allen snelden naar hun ketenen, denkend zo hun vrijheid veilig te stellen.” De latere industriële revolutie en de, nu gaande, digitale revolutie hebben dat principe alleen maar versterkt. We zijn slaaf van onze welvaart. We moeten mee in de molen van werk en inkomen in een wereld waarin rijkdom de graadmeter is van ons succes. Succes dat is voorbehouden aan hen die het geluk hebben in het juiste land geboren te zijn. Met een stel goede hersens en een goede gezondheid. Dat zijn we normaal gaan vinden. “Als je voor een dubbeltje geboren bent wordt je nooit een kwartje.” Alsof alles al vast ligt en ongelijkheid een natuurlijk iets is. Alsof er niets te kiezen valt. Alsof dat ons lot is. Het rare is dat we niet in de toekomst kunnen kijken, maar een gebeurtenis later als onvermijdelijk gaan beschouwen. Dat het ook anders had kunnen gaan komt niet bij ons op. Het is immers zo? Daarmee berusten we in ons lot. Daarom verliezen we het vertrouwen in overheid en politiek. “Er verandert immers nooit iets.” We hebben echter wel degelijk iets te kiezen. We kunnen beslissen over ons eigen lot. Revolutionaire veranderingen zullen het niet zijn, maar wij kunnen ze wel op gang brengen. Als we dat maar met ons allen doen. De wil om veranderingen door te voeren is er en ligt bij ons. De macht ook. Beslissen over ons eigen lot? Het kan. Dus grijp je kans en ga stemmen.

Tweede Kamerlid Sandra Beckerman (SP) heeft vragen gesteld aan minister Stientje van Veldhoven (Milieu en Wonen) over het afsluiten van de stroom op Camping Anloo.

Beckerman wil onder meer weten of de minister er weet van heeft dat de stroom is afgesloten op het vakantiepark. ,,Waardoor oudere en kwetsbare mensen niet naar het toilet kunnen, geen verwarming kunnen gebruiken, in het donker zitten en hun medische apparatuur niet kunnen opladen”, schrijft het Kamerlid.

Beckerman is benieuwd welke onderzoeken er ten grondslag liggen aan het afsluiten van de stroom. Dat gebeurde nadat er op 21 januari brand was uitgebroken in een elektriciteitshuisje op het terrein van het recreatiepark aan de Bosweg in Anloo. Daarop voerden de gemeente en netbeheerder Enexis controles uit. Enexis vond de situatie zo gevaarlijk dat het de stroom per direct wilden afsluiten. Dat gebeurde uiteindelijk op donderdag.

De SP suggereert dat de gemeente Aa en Hunze al in een eerder stadium was gewaarschuwd voor de onveilige situatie. ,,Waarom is toen niet ingegrepen door de gemeente”, vraagt Beckerman zich af. Sowieso wil het Kamerlid weten hoe vaak Aa en Hunze nou eigenlijk het vakantiepark heeft gecontroleerd op onveilige situaties. Sandra Beckerman vraagt minister Van Veldhoven om Aa en Hunze te vragen de bovengrondse stroomvoorziening zo snel mogelijk te herstellen.

Een nieuw veilig stroomnetwerk op de camping gaat 240.000 euro kosten. Omdat Camping Anloo failliet is, gaat de curator dat geld in ieder geval niet ophoesten. Ook de gemeente is dat niet van plan. In een bijeenkomst op dinsdagavond hebben de nog aanwezige bewoners te horen gekregen dat Aa en Hunze tot 24 februari het water en de riolering aangesloten te houden. Daarna sluit de gemeente dat ook af. Ook het afval zal vanaf die datum niet meer worden opgehaald en zal er ook geen beveiliging meer zijn.

Bewoners vrezen met grote vrezen dat ongewenste personen dan op de camping zullen rondstruinen. De mensen die er verblijven zijn bang voor brandstichting, vernieling en inbraken.

Aa en Hunze staat op het standpunt dat de mensen niet permanent mogen wonen op Camping Anloo. Toch is dat jarenlang oogluikend toegestaan door de gemeente. Sterker, bewoners vertellen verhalen dat ze zelfs door de welzijnsorganisaties van Aa en Hunze richting de camping werden gestuurd. Ook Beckerman stipt dat aan in haar vragen. Ze wil dan ook weten hoe dat zich ‘verhoudt tot het stop willen zetten van de permanente bewoning’.

Vandaag maakte Asser SP raadslid Martine Deen bekend zich af te splitsen en haar zetel mee te nemen.

De SP betreurt deze keuze. Er zijn de afgelopen periode verschillende gesprekken met haar gevoerd, zowel met de fractie als met het bestuur van de SP-afdeling Assen. Ze geeft aan zich niet te kunnen vinden in de koers van de landelijke partij.

De fractie en het bestuur hebben elke gesprek aangegeven dat ze mevrouw Deen er graag bij willen houden en dat alle democratische wegen in de SP open staan om onvrede over welk standpunt dan ook bespreekbaar te maken. Mevrouw Deen heeft helaas van geen van deze mogelijkheden gebruik gemaakt; niet via onze ledenvergadering, regio-overleggen, het partijbestuur, afdelingsbestuur of welke manier dan ook.

Het bestuur en fractie hebben de afgelopen 2 jaren veel tijd en energie in een goede samenwerking gestoken. Mevrouw Deen kreeg alle ruimte, veel tijd, scholing en aandacht van de SP om haar werk als raadslid te kunnen doen. Door haar besluit om uit de fractie te stappen en als zelfstandig raadslid door te willen gaan schoffeert zij de kiezers die op de SP hebben gestemd.  En geeft zij aan weinig respect te hebben voor de democratische waarden van de volksvertegenwoordiging. Door het gesprek binnen de SP niet aan te gaan en haar zetel niet terug te geven, schoffeert zij daarnaast de SP fractie en -afdeling. 

De SP afdeling Assen is van mening dat wanneer zij zich niet meer thuis voelt bij de SP,  ze haar zetel terug zou moeten geven aan de fractie. Hier heeft zij bij het opstellen van de kieslijst ook voor getekend. De SP Assen heeft haar dan ook direct verzocht haar zetel op te geven, er staan geschikte andere kandidaten klaar om als SP raadslid in de raad aan de slag te gaan.

Jannie Drenthe (fractievoorzitter) Jan Broekema (afdelingsvoorzitter)

Tijdens de gemeenteraadsvergadering van 13 december jl. heeft de SP nog maar eens bij monde van Jannie Drenthe het belang van de moestuinen in de Klenckestraat voor de bewoners in de wijk Noorderpark. Al vanaf september 2017 hebben deze bewoners geprotesteerd tegen de nieuwbouw die de gemeente Assen op de plek van de moestuinen wil realiseren. Weer een bewijs van een overheid die de mening van inwoners aan zijn laars lapt.

Jannie Drenthe: “In de toelichting van het college vindt mijn fractie geen argument waarom is afgeweken van het besluit uit 2004 dat er te weinig groen is deze buurt. Mocht het verzorgingstehuis en de sporthal daar afgebroken worden, dan zou dat stuk land gebruikt worden voor plantsoen, grasveld, speelvoorziening. Datzelfde stuk grond gaat nu door de gemeente verkocht worden aan een projectontwikkelaar. Die gaat daar huizen bouwen. En daar gaat het fout. Over groen in de wijk wordt door het college niet meer gesproken!

De moestuin staat voor de omwonenden voor hun terechte behoefte aan groen in de wijk, een ontmoetingsplek voor gezamenlijke activiteiten en speelvoorzieningen. Dat hebben zij ook meerdere keren zo verwoord. En de gemeente vond dat zelf in 2004 ook.

Een college dat in haar bestuursakkoord zegt:

Dat Assen een groene stad, is waarbij we onze monumentale bomen en groenstroken, bos en natuurterreinen koesteren. In alle wijken geven we extra aandacht aan speelvoorzieningen en ontmoetingsplekken die bijdragen aan de behoefte van de buurt en bijdragen aan de doelstellingen vanuit het sociaal domein… We zoeken actief samenwerking met onze inwoners. We doen een beroep op de sociale betrokkenheid en verantwoordelijkheid voor de eigen buurt. Inwoners en collectieven krijgen de ruimte om zelf actief bij te dragen aan een leefbare buurt en wijk.

De SP is voor voldoende woningen voor iedereen in Assen. Maar zoeken naar locaties doet het er dus ook toe wat inwoners en omwonenden vinden. En of er voldoende groen en speelruimte in dat deel van de wijk is. Niet anders dan dat het college zelf in haar bestuursakkoord zegt.

Jannie Drenthe in de raad: “Deze afwegingen vinden wij niet terug in het antwoord van het college en wij blijven dan ook bij ons verzoek en wij willen dan ook op korte termijn om een integrale visie op de ontwikkelingen daar met oog voor de behoefte aan groen en speelvoorzieningen en in samenspraak met inwoners en omwonenden. Dan kan de rust terugkeren in de wijk.”

Een land besturen als een onderneming. Aanhangers van de Neoliberale politiek noemen ons land dan ook graag een BV. Het machtigste land ter wereld als sch(tw)itterend voorbeeld. Nu kan ik als neosocialist een ideologisch verhaal beginnen over de voor- en nadelen van een dergelijke visie en in navolging van Marijnissen en Roemer een trits tegenargumenten aan kunnen voeren, maar dat hoeft helemaal niet! De uitvoerders van de Nederland BV politiek bewijzen zelf hun ongelijk, keer op keer. De voorbeelden zijn zo langzamerhand niet aan te slepen. Terwijl ondernemingen zich bezinnen op hun maatschappelijk rol binnen de samenleving en de eerste, zij het nog wat wankele, stappen zetten op het gebied van maatschappelijk- en duurzaam ondernemen, hanteert deze regering nog de lijn van de keiharde kapitalistische markteconomie, die uitgaat van zelfregulering. Als je iets maakt of een dienst aanbiedt waarvan de vraag verminderd, of te duur wordt, donder je gewoon om. Je hebt geen bestaansrecht meer, maatschappelijk belang of niet. Met de invoering van de marktwerking, geldt dit ook voor de zorgsector. Dus laat de VVD minister Bruins ziekenhuizen omvallen en reduceert het maatschappelijk belang tot 'een stapel stenen', verliesgevende stenen, dus overbodig. Hoezo maatschappelijk verantwoord ondernemen? De verontwaardiging was groot. Zo groot, dat je je gaat afvragen of veel kiezers zich realiseren wat de maatschappelijke consequenties zijn van hun stemgedrag. What you see is what you get! Er stromen wat mij betreft teveel krokodillentranen. Studenten met hoge schulden, de piepende en krakende publieke sector, de malaise in de zorg, het was allemaal te voorzien. Zolang we in meerderheid neoliberaal stemmen gaat het gewoon zo door. Waren er met een nationaal zorgfonds geen ziekenhuizen omgevallen? Ook onder een andere regime is er vast ook herverdeling van zorg nodig, maar ik weet wel zeker dat er geen patiënten van de één op de andere dag hadden moeten worden verplaatst en zorgpersoneel zonder loon op straat was komen te staan. Dat zijn namelijk de wetten van de markt. Een maatschappij puur afgestemd op winstbejag. Wat een armoe! Wen er maar aan, of stem sociaal!