Poliflw

ZONDAG 13 OM SEPTEMBER KAN JIJ IETS DOEN!Sinds de huurverhoging op 1 juli 2020 in ging, betaalden huurders samen het volgende bedrag extra:€120.528.506

Op 1 juli 2020 zijn de huren weer verhoogd. De Eerste Kamer wilde net als tienduizenden huurders dat de huurverhoging van tafel ging, maar verantwoordelijk minister Ollongren weigerde te luisteren. Sterker nog: toen honderden huurders op haar wachtten om te vertellen wat de gevolgen zijn van haar politieke keuzes, vertikte ze om met hen in gesprek te gaan. Ze gaf "de hartelijke groeten" door en maakte zich snel uit de voeten.

Volgende week is het Prinsjesdag. Het kabinet heeft gezorgd voor de grootste huurstijging in 6 jaar en geeft daarmee huurders een dikke middelvinger. Inmiddels is ook al gelekt dat het kabinet 200 miljoen vrijmaakt voor huurders. Dit is een druppel op een gloeiende plaat; het komt niet eens in de buurt van de 1,7 miljard verhuurderheffing die corporaties – en dus huurders – nog steeds betalen.

Tijd voor actie!Wat gaan we doen:We willen een lint (met in achtneming van de 1,5 meter regel) van mensen welke uit protest een pet dragen. Door het dragen van een pet maken we de kloof zichtbaar tussen de hoedjes van de elite en de petten van de mensen in het land.

Wij maken daarvan foto’s. We delen deze foto’s met de lokale media en op Prinsjesdag zal SP Tweede Kamerlid Sandra Beckerman deze actie gevolg geven door middel van een symbolische hoed.

Voor wie:Voor iedereen, wel of geen SP lid. Het gaat om het doel om de huurverhoging van tafel te krijgen.

Wanneer is de actie: Zondag 13 september om 14:00 uur (verzamelen).

Waar verzamelen:Erfgooiersstraat, ter hoogte van nummer 759 in Hilversum. 

Corona: Hou 1,5 meter afstand en voelt u zich niet bezwaard als u wenst een mondkapje te dragen. Neem een eigen mondkapje mee, door ons kunnen mondkapjes beperkt beschikbaar gesteld worden.

Pet: U heeft geen pet maar wil toch komen. Graag! Wij hebben andere actiematerialen beschikbaar.

U kunt niet komen maar wenst wel actie te voeren tegen de huurverhoging: Maak een foto van u zelf (bij voorkeur met pet op) en stuur deze op naar ons email adres: hilversum@sp.nl U kunt een briefje in uw hand houden waarop u bezwaar maakt tegen de huurverhoging. Bijvoorbeeld met de tekst; “Draai de huurverhoging terug”, “Luister naar ons”, “Hoe moet ik mijn huur nog betalen”, “0% is genoeg”. U kunt natuurlijk ook zelf een tekst bedenken.

Vragen?Heeft u nog vragen naar aanleiding van deze actie dan kunt u contact opnemen met onze coördinatoren:- Wolter Raes tel: 06-29626319 (alleen overdag)- Bianca Verweij tel: 06-28887953Of via onze email:hilversum@sp,nl

Kom in opstand tegen de huurverhoging! En graag zien wij u zondag op de Erfgooiersstraat in Hilversum.

Aanstaande zaterdag is er een nationale zorgactie. Onze zorgmedewerkers verdienen #meerdanapplaus. Na het weglopen van de coalitie bij een stemming over een structurele salarisverhoging voor zorgmedewerkers krijgen onze zorgmedewerkers nog steeds slechts een eenmalige bonus. Zij verdienen meer. Ze staan in de frontlinies tegen het coronavirus en hebben zich dag en nacht ingespannen en een persoonlijk risico gelopen. Laten we hen nu ook behoorlijk belonen! Kom in actie op zaterdag 5 september. Sta op voor beter beloningen. Want onze zorgverleners verdienen #meerdanapplaus.

Op donderdag 16 april vergadert de commissie Ruimtelijke Ordening en Wonen in een digitale meeting over de door het college voorgedragen oplossing voor de herinrichting van de Kleine Spoorbomen. De SP Hilversum vindt dit echter een zeer slecht moment.

De herinrichting van de kleine spoorbomen is een belangrijk onderwerp dat sterk leeft bij de inwoners, vooral in de wijken rond het spoor. Een zorgvuldige afweging is nodig, en daarbij hoort een goede participatie en de mogelijkheid tot volksraadpleging. In de huidige 1,5 meter maatschappij is dat laatste echter zeer lastig uit te voeren. Enkel digitale beraadslaging is daarvoor in ieder geval onvoldoende.

Het voorstel verklaart ook niet waarom er nu, midden in de coronacrisis, over besloten moet worden. Dat de wethouder er graag mee verder wil is duidelijk, maar de drang naar daadkracht is niet voldoende reden tot haasten. Al twee keer eerder bleek het wenselijk om het besluit uit te stellen, en ook nu is dat mogelijk. Er zijn geen deadlines, geen redenen zoals planschade die ons dwingen nu te besluiten.

Voor de SP speelt daarin ook mee dat er geen integrale visie is over hoe we de knelpunten gaan oppakken. Het sluiten van de kleine spoorbomen zal een grote impact hebben op de doorstroming op de buitenring. Zonder goed alternatief is sluiting van de spoorbomen voor gemotoriseerd verkeer niet verantwoord. De SP heeft dat ook in haar verkiezingsprogramma verwoordt: geen sluiting zonder goed alternatief. We missen voor beoordeling een mobiliteitsvisie, waarin uit de doeken wordt gedaan hoe knelpunten gaan worden opgelost. Beslissen zonder die visie is blind varen, met als risico dat we straks voor voldongen feiten worden geplaatst, en worden gedwongen tot het nemen van onwenselijke maatregelen, zoals een weg over de hei of intensivering van verkeer op de Erfgooiersstraat.

Voor het college speelt mogelijk de subsidieaanvraag bij de MRA voor het 'sleutelgebied Hilversum'. Het is echter onduidelijk hoe de herinrichting van de kleine spoorbomen aansluit op visie op Hilversum 2040 - een stuk waar de gemeenteraad nog niet eens over gedebatteerd heeft. Zelfs over het basis uitgangspunt van het de subsidie aanvraag - de realisatie van 10.000 woningen - is nog niet gesproken.

Het raadsvoorstel stelt dat het voorstel (nog) geen besluit vraagt om de herinrichting van de Kleine Spoorbomen te realiseren. Het besluit is volgens het college noodzakelijk als vertrekpunt voor verdere uitwerking. Op basis van dit besluit wordt dan begin 2021 in samenhang met andere ontwikkelingen een voorstel gedaan voor een investeringsbeslissing Kleine Spoorbomen.

De suggestie dat er geen besluit voorligt is echter onzin. Het eerste beslispunt van het raadsbesluit is namelijk :

'Het integrale ontwerp van oplossing KL29 “Overweg dicht voor autoverkeer” voor de Kleine Spoorbomen vast te stellen als uit te werken oplossing.'

Als de raad akkoord gaat met dit raadsbesluit kiest ze dus voor het afsluiten van de Kleine Spoorbomen voor auto’s (variant KL29). Dat de uitwerking een jaar later is doet daar niets aan af,

De SP kan niet anders dan tot de conclusie komen dat het beter is om dit besluit nu niet te nemen en dus uit te stellen. Niet rijp voor de raad, zoals je dat in het raadsjargon zegt. 

Natuurlijk vindt de SP Hilversum het belangrijk na te denken over het veiliger maken van de Kleine Spoorbomen. Dat moet dan echter wel met goede participatie en een zorgvuldig politiek proces, waarbij vóór besluit duidelijk is hoe alles past in andere plannen die nog gemaakt moeten worden. Dat is nu niet het geval.

Alles overziend zegt de SP Hilversum :

Geen besluit over de Kleine Spoorbomen. Niet nu.

Intussen zitten we in de derde week van de Corona crisis, en we gaan nog een aantal weken krijgen. In mijn geval betekent dat ik met mijn jonge gezin thuis thuis zit. Voor mijn kinderen van negen en vier jaar oud betekent deze periode dus dat zij niet naar school kunnen. Gelukkig heeft de school van mijn kinderen tablet's en laptops ter beschikking gesteld zodat er op afstand geleerd kan worden. Dan hebben mijn kinderen ook nog eens het geluk of misschien wel pech, dat mijn vrouw als onderwijzeres in het basis onderwijs werkzaam is.

Met ondersteuning van mij en mijn vrouw proberen wij onze kinderen een dagelijks ritme van opstaan, ontbijt, school tv, leren, pauze, leren en spelen te geven. Voor mij nu een dagtaak waar ik mij graag voor inzet. Mijn vrouw beweegt zich tussen het thuis onderwijs geven en het op afstand les geven aan haar klas in. Ik zie nu met eigen ogen hoe mijn vrouw na het ontbijt, even na acht uur in de ochtend, op zolder haar laptop open klapt. De dag begint vaak met een kort werkoverleg met haar collega's. dan volgt het op afstand ondersteunen aan kinderen waar nodig, nakijken, overleg met een directe collega, les voorbereidingen en soms trouble shooter als de techniek even anders werkt dan gewenst. Een taak waarbij ik haar moet attenderen om nu eens even rustig een kop thee te drinken. In de avonduren wordt op de bank achter haar laptop verder gewerkt. Ik hoor haar niet klagen over de vele uren die zij nu moet draaien. Wel zie ik haar zorgen maken over de kinderen uit haar klas en school.

Onze kinderen hebben gelukkig een veilige thuishaven thuis, maar voor een aantal kinderen is juist de veilige thuishaven school. Die thuishaven is er nu niet. Gelukkig heeft de school van mijn vrouw niet alleen de deur open gezet van kinderen met ouders met een vitaal beroep maar ook voor enkele kinderen waarvoor het echt beter is zich op school te begeven. En dan staat zo'n school weer voor een dilemma. Want je wil de groep kinderen graag zo klein mogelijk houden voor de gezondheid van je medewerkers en kinderen. Dan zijn er ook nog kinderen waarvan de ouders geen steun, door vele uiteenlopende redenen, kunnen geven aan het thuis onderwijs. Deze kinderen, enkele al met een leerproblematiek, lopen nu alleen maar meer achterstand op. Hoe goed leerkrachten ook hun best doen, de motivatie, het schouderklopje en de fysieke aandacht ontbreekt.

Kortom voor mensen werkzaam in het onderwijs is het nu niet alleen een marathon lopen maar zal er zeker nog een extra sprintje getrokken moeten worden als de coronacrisis voorbij is. 

Mensen die ik nu al een extra sprintje zie trekken zijn de mensen die in de zorg werkzaam zijn. Door een stom stoei incident sloeg onlangs de pink van mijn oudste dochter dubbel. Een zeer pijnlijke situatie voor mijn dochter. Dit gebeurde natuurlijk einde middag, en na meer dan twintig minuten in de wacht te hebben gestaan bij de huisarts konden wij gelukkig direct langs komen.

Helaas is mijn dochter ook nog eens verkouden, dus moest de huisarts om begrijpelijke wijze alle voorzorgsmaatregelen in acht nemen. Wij mochten ons niet melden aan de receptie maar moesten in een aparte ruimte wachten waar wij opgehaald werden in een huisarts volledig bedekt met schort, mondkapje en bril. Zij vertelde mij dat zij net voordat wij belden een "corona" spreekuur had gehouden en na afloop haar beschermende kleding had uitgedaan. Nu moest zij zich weer volledig, wegens de verkoudheid van mijn dochter, met nieuwe kleding aankleden, en dat nam ze ons niet kwalijk, maar ze heeft gewoon te weinig middelen om dat te doen.

Wat een zorgelijke situatie, dat mensen, werkzaam in de eerste lijn zorg, niet over voldoende beschermende middelen kunnen beschikken. Huisartsen, andere artsen, en verpleegkundigen kunnen en mogen wij niet blootstellen aan gevaren.

Gelukkig zie ik onze Tweede Kamerfractie in Den Haag keihard aan het werk om dit probleem keer op keer aan te kaarten en zo nodig extra maatregelen te bepleiten. Niet alleen voor de huisartsen, zorgwerkers in het ziekenhuis maar ook voor de verpleeghuis- en thuiszorgmedewerkers en vele anderen die risico lopen.

Daarnaast zie ik om mij heen vele goede acties. De GGD die oproept om materialen aan te leveren, Naaiateliers die mondkapjes en beschermende kleding maken. Vuurwerkbrillen welke worden ingezameld. Een druppel op de gloeiende plaat? Jazeker, maar o zo hard nodig in de tijd.

Intussen zitten we in de derde week van de Corona crisis, en we gaan nog een aantal weken krijgen. In mijn geval betekent dat ik met mijn jonge gezin thuis thuis zit. Voor mijn kinderen van negen en vier jaar oud betekent deze periode dus dat zij niet naar school kunnen. Gelukkig heeft de school van mijn kinderen tablet's en laptops ter beschikking gesteld zodat er op afstand geleerd kan worden. Dan hebben mijn kinderen ook nog eens het geluk of misschien wel pech, dat mijn vrouw als onderwijzeres in het basis onderwijs werkzaam is.

Met ondersteuning van mij en mijn vrouw proberen wij onze kinderen een dagelijks ritme van opstaan, ontbijt, school tv, leren, pauze, leren en spelen te geven. Voor mij nu een dagtaak waar ik mij graag voor inzet. Mijn vrouw beweegt zich tussen het thuis onderwijs geven en het op afstand les geven aan haar klas in. Ik zie nu met eigen ogen hoe mijn vrouw na het ontbijt, even na acht uur in de ochtend, op zolder haar laptop open klapt. De dag begint vaak met een kort werkoverleg met haar collega's. dan volgt het op afstand ondersteunen aan kinderen waar nodig, nakijken, overleg met een directe collega, les voorbereidingen en soms trouble shooter als de techniek even anders werkt dan gewenst. Een taak waarbij ik haar moet attenderen om nu eens even rustig een kop thee te drinken. In de avonduren wordt op de bank achter haar laptop verder gewerkt. Ik hoor haar niet klagen over de vele uren die zij nu moet draaien. Wel zie ik haar zorgen maken over de kinderen uit haar klas en school.

Onze kinderen hebben gelukkig een veilige thuishaven thuis, maar voor een aantal kinderen is juist de veilige thuishaven school. Die thuishaven is er nu niet. Gelukkig heeft de school van mijn vrouw niet alleen de deur open gezet van kinderen met ouders met een vitaal beroep maar ook voor enkele kinderen waarvoor het echt beter is zich op school te begeven. En dan staat zo'n school weer voor een dilemma. Want je wil de groep kinderen graag zo klein mogelijk houden voor de gezondheid van je medewerkers en kinderen. Dan zijn er ook nog kinderen waarvan de ouders geen steun, door vele uiteenlopende redenen, kunnen geven aan het thuis onderwijs. Deze kinderen, enkele al met een leerproblematiek, lopen nu alleen maar meer achterstand op. Hoe goed leerkrachten ook hun best doen, de motivatie, het schouderklopje en de fysieke aandacht ontbreekt.

Kortom voor mensen werkzaam in het onderwijs is het nu niet alleen een marathon lopen maar zal er zeker nog een extra sprintje getrokken moeten worden als de coronacrisis voorbij is. 

Mensen die ik nu al een extra sprintje zie trekken zijn de mensen die in de zorg werkzaam zijn. Door een stom stoei incident sloeg onlangs de pink van mijn oudste dochter dubbel. Een zeer pijnlijke situatie voor mijn dochter. Dit gebeurde natuurlijk einde middag, en na meer dan twintig minuten in de wacht te hebben gestaan bij de huisarts konden wij gelukkig direct langs komen.

Helaas is mijn dochter ook nog eens verkouden, dus moest de huisarts om begrijpelijke wijze alle voorzorgsmaatregelen in acht nemen. Wij mochten ons niet melden aan de receptie maar moesten in een aparte ruimte wachten waar wij opgehaald werden in een huisarts volledig bedekt met schort, mondkapje en bril. Zij vertelde mij dat zij net voordat wij belden een "corona" spreekuur had gehouden en na afloop haar beschermende kleding had uitgedaan. Nu moest zij zich weer volledig, wegens de verkoudheid van mijn dochter, met nieuwe kleding aankleden, en dat nam ze ons niet kwalijk, maar ze heeft gewoon te weinig middelen om dat te doen.

Wat een zorgelijke situatie, dat mensen, werkzaam in de eerste lijn zorg, niet over voldoende beschermende middelen kunnen beschikken. Huisartsen, andere artsen, en verpleegkundigen kunnen en mogen wij niet blootstellen aan gevaren.

Gelukkig zie ik onze Tweede Kamerfractie in Den Haag keihard aan het werk om dit probleem keer op keer aan te kaarten en zo nodig extra maatregelen te bepleiten. Niet alleen voor de huisartsen, zorgwerkers in het ziekenhuis maar ook voor de verpleeghuis- en thuiszorgmedewerkers en vele anderen die risico lopen.

Daarnaast zie ik om mij heen vele goede acties. De GGD die oproept om materialen aan te leveren, Naaiateliers die mondkapjes en beschermende kleding maken. Vuurwerkbrillen welke worden ingezameld. Een druppel op de gloeiende plaat? Jazeker, maar o zo hard nodig in de tijd.

Jasiu van Haarlem

Afdelingsvoorzitter, SP Hilversum

Lokale en regionale kranten zoeken steun om de coronacrisis te overleven. Dit kopt de NOS op 25 maart. De SP vindt dat het nu het moment is een lokaal mediafonds in het leven te roepen.

In 2018 werd er door de Provinciale Staten van Noord Holland al gesproken over een dergelijk fonds. Ook in Hilversum ligt al (veel) langer het idee om een mediafonds in het leven te roepen omdat de lokale en regionale kranten in zwaar weer kwamen. Onze eigen mediaburgmeester Pieter Broertjes riep in oktober 2018 tijdens een rondetafelgesprek over het opzetten van een regionaal stimuleringsfonds "Niks doen is geen optie." En toenmalig Commissaris van de Koning Johan Remkes was welwillend om iets te betekenen.

Inmiddels is het 2020 en hebben we te maken met de coronacrisis. Door de crisis is de boel nog verder in elkaar gezakt. Door een dramatische daling van advertentie-inkomsten verkeren uitgevers van lokale en regionale kranten in acute geldnood. Ze kunnen freelance-medewerkers niet meer betalen en vrezen voor hun voortbestaan.

De SP-Hilversum zegt dus: nu is het moment! Maak werk van een (nood)fonds voor lokale media!

Water aan de lippenDe dalende advertentie-inkomsten raken de regionale en lokale kranten extra hard. Vooral huis-aan-huisbladen moeten het hebben van advertenties, omdat ze niet of nauwelijks inkomsten hebben uit abonnementsgelden.

De directeur van de lokale krant laat op 26 maart in de Gooi en Eembode weten : "Tot op heden kunnen we het allemaal nog aan, maar voor de komende maand, nadat er veel advertentie-opdrachten zijn ingetrokken, zien we dat er een stagnering in onze financiën komt. Dat levert in de liquiditeit een dusdanig probleem op dat we verwachten dat we volgende maand een aantal rekeningen niet betaald kan worden"

De zorgen groeien met de dag en de Nederlandse Vereniging van Journalisten (NVJ) en de branchevereniging NNP voor lokale en regionale huis-aan-huisbladen dringen aan op steun. Natuurlijk hebben ze zich al gemeld bij de verantwoordelijke voor media in het kabinet. Maar die steun zou volgens hen ook moeten komen van gemeenten en provincies. 

Waakhond koesterenVoor de SP is een kritische en onafhankelijke pers een absolute voorwaarde voor de democratie. De lokale en regionale media zijn de waakhond die de politiek kritisch volgt. Die ook het kleine nieuws brengt, lief en leed. Die publiceert wat er in het dorp te doen is, maar ook (in het geval van de gratis lokale krant) de gemeentepagina bevat. Daarmee zijn ze van essentieel belang voor de gemeente en haar inwoners. De lokale huis-aan-huisbladen zijn bovendien gratis en worden zowel als hardcopy krant als online aangeboden. Natuurlijk wordt er wel eens gemopperd over niet bezorgde kranten maar toch worden heel veel mensen bereikt.

SP oproep aan burgemeester Broertjes en wethoudersSP Tweede Kamerlid Peter Kwint heeft inmiddels al vragen gesteld aan de verantwoordelijk Minister.

Maar daar houd het niet mee op. Ook lokaal, regionaal en provinciaal kunnen we bijdragen aan een (nood)fonds lokale media. Wij roepen burgemeester Pieter Broertjes en het college dan ook op zich samen met regiogemeenten maximaal in te spannen voor steun aan de lokale en regionale kranten, middels een lokaal mediafonds en/of noodmaatregelen, en dit ook te bepleiten bij het Rijk.

Daar staat wel iets tegenover. Als mediabedrijven steun vragen moeten zij wel zorgen dat, naast de medewerkers met een contract, ook de vele free lancers aan het werk blijven.

De SP verwacht dat burgemeester Broertjes daarin samenwerkt met andere gemeenten, de provincie Noord Holland en het Rijk.

De ambitie was er al. Nu is het echt nodig!

Het coronavirus grijpt diep in onze levens in. Lillian Marijnnissen deed haar persoonlijke verhaal in de Tweede Kamer. Maar wij willen heel graag ook weten hoe jij geraakt wordt door de coronacrisis. 

Veel mensen zijn onzeker, over hun gezondheid of die van hun geliefden, maar ook over hun inkomen, hun baan, arbeidsomstandigheden of over de toekomst.

Jouw ervaringen en die van anderen zorgen ervoor dat wij een goed beeld hebben van de gevolgen van de coronacrisis en waar mensen tegenaan lopen. Dat is belangrijke informatie om ons werk als volksvertegenwoordigers goed te kunnen doen.

Deel jouw verhaal hier

We moeten nu eerst samen deze vreselijke volksgezondheidscrisis overwinnen. Maar we moeten ook vast vooruit kijken. Onlangs werd aangekondigd dat als gevolg van corona de economie flink zal inzakken.

Samen moeten we ervoor zorgen dat het niet, zoals bij vorige crises, de mensen zijn die de klappen moeten vangen. Laten we samen zorgen dat we na deze crisis bouwen aan een economie die werkt voor iedereen.

Tijdens de vergadering van de commissie Duurzaamheid en Bereikbaarheid spraken de bewoners van de Johannes Geradtsweg in. Zij maken zich zorgen over de toename van het verkeer wanneer de gemeenteraad kiest voor de KL29 variant als oplosisng voor de kleine spoorbomen. De SP deelt de zorgen.

Het verkeer op de Johannes Geradtsweg zal waarschijnlijk toenemen zelfs zonder de plannen voor de KL29 variant. Mensen laten helaas de auto niet vaker staan, en het lijkt dus eerder drukker te worden op de weg. Op het gedrag van mensen heeft de gemeenteraad nog weinig grip. Wel kunnen er andere maatregelen worden genomen. Een inventarisatie van een aantal van de mogelijkheden, en wat de SP daar van vindt.

De weg over/onder de Westerhei, bij sommigen ook bekend als de 'Hillen-variant'. In het coalitieakkoord van 2018-2022 (niet ondertekend door de SP) staat dat alle opties open zijn. Ook de weg over de hei hoort daar dus bij. Het lijkt voor de hand te liggen dat het college deze optie laat onderzoeken.

Er is tot nu toe echter geen draagvlak voor een weg over de hei, vanwege de impact op de natuur. De SP heeft in haar verkiezingsprogramma dan ook gezegd tégen een weg over de hei te zijn. Daar houden we vooralsnog aan vast, ook al zien we dat de mogelijkheden om de mobiliteit te verbeteren beperkt zijn. We zullen zo'n optie dus momenteel niet steunen.

Een variant daarvan is het omleiden van verkeer over de Erfgooierstraat. Ook die zal waarschijnlijk onderzocht worden en is zelfs apart benoemd in een eerder rapport over de verbinding Oost-West van Movares. Er lijkt iets minder weerstand tegen deze optie te zijn. Ook hierin staan we als SP echter vooralsnog niet positief. De voornaamste reden is dat de Erfgooierstraat niet heel breed is - de helft van de Johannes Geradtsweg - en een grote stroom verkeer moeilijk aan zal kunnen en potentieel verkeersgevaar oplevert. Ook wegen we de weerstand in de wijk daarin mee.

Er zijn maatregelen die we wél kunnen nemen.

De SP is voor meer onderzoek om te meten:

wat de hoeveelheid lijnstof en geluid is, en op welk tijden/dagen die het hoogst zijn (het onderzoek van Movares vraagt hier ook om) wat de verkeersstromen nu precies zijn: bestemmingsverkeer voor b.v. het Mediapark, of een route naar de andere kant van Hilversum?

Hiermee is ook beter te bepalen welke maatregelen effectief zullen zijn en welke niet.

De SP wil het gebruik van de fiets meer stimuleren. Ze wil inzetten op goede fietsverbindingen, plekken voor fietsparkeren, en het verbeteren van de veiligheid - sommige plekken zijn voor fietsers nog te onoverzichtelijk.

De SP staat voor een beter en fijnmaziger OV.  Als we meer mensen het OV inkrijgen (bv de trein) kunnen we bestemmingsverkeer laten afnemen.

We zien graag de busremise uit het centrum verdwijnen, en het lijkt erop dat dat ook gaat gebeuren. Daarmee verdwijnt overlast van vertrekkende en aanrijdende bussen van de remise, niet alleen op de Johannes Geradtsweg maar voor het hele 1221 gebied.

De SP heeft eerder gevraagd om de vorming van een nieuw vrachtwagenconvenant, waarmee vrachtverkeer over de ringweg wordt geminimaliseerd. Daarbij hoort ook terughoudend zijn met het vergunnen van zwaar vrachtverkeer op de weg. Ook het laden en lossen van grote vrachtwagens aan de rand van de stad kan daarmee worden geregeld.

De bewoners zijn vooral bezorgd om de impact van de KL29 variant. Ze vinden dat hun belangen daarin worden genegeerd.

De SP vindt dat de kleine spoorbomen pas gesloten kunnen worden (in dit geval voor gemotoriseerd verkeer) als er een goed alternatief is voor het overkomen van het spoor. Momenteel hebben wij twijfels of dat met de voorgestelde maatregelen het geval is. Zowel het viaduct bij de Johannes Geradtsweg als de Beatrixtunnel lijken daar niet op berekend. De tunnel onder de Oosterengweg kan wel helpen, maar pas als deze gerealiseerd is. Draagvlak voor de sluiting van de spoorwegovergang is overigens voor de SP een belangrijk punt. 

Daarbij onderschrijven we wel dat het nodig is iets te doen bij de kleine spoorbomen. Het lijkt bijna onmogelijk een goede - betaalbare - oplossing te vinden. Het wordt echter steeds lastiger houdbaar, en het is ook te bedenken dat als de NS vaker gaat rijden, en de spoorbomen steeds vaker dicht gaan, het effect daarvan uiteindelijk niet veel zal afwijken van een sluiting. Wat dat betreft is het dus sowieso nodig na te denken over maatregelen die het verkeer op de overige wegen doen minderen.

De verkeerskundige aanpassingen aan de Johannes Geradtsweg die de gemeente heeft aangekondigd mbt het viaduct over het spoor en het Den Uylplein lijken nodig om ook de huidige verkeersdrukte te verlichten. Het lijkt de SP onwaarschijnlijk dat ze voldoende zijn om een drastische toename van het verkeer (bijvoorbeeld door sluiting van de spoorbomen) op te vangen. Nochtans denkt de SP vooralsnog dat de maatregelen wel nodig zijn. We hebben echter nog geen concreet voorstel gezien - dat moet eerst nog worden uitgewerkt.

Bij de bespreking van het Mobiliteitsplan zijn een aantal zaken die hierboven zijn genoemd hopelijk verder uitgezocht. Het vervelende is dat de raad gevraagd wordt om daarvóór al een besluit te nemen over de kleine spoorbomen. De SP zou liever geen onomkeerbaar besluit nemen - want wat als bij de Mobiliteitsvisie zou blijken dat er geen oplossing is voor de problemen die dat besluit oplevert?

De SP heeft over het voorstel met betrekking tot de KL29 variant voor de kleine spoorbomen dus een groot aantal bedenkingen. De definitieve oordeelsvorming vindt na 18 maart plaats, maar het college zal een behoorlijke taak hebben om bij ons al deze bedenkingen weg te nemen.

 

Om inzichtelijk te krijgen waar inwoners tegenaan lopen openen CDA en SP het meldpunt #waarloopjetegenaan zodat organisaties en inwoners hun zorgen kunnen uiten en punten van verbetering kunnen aangeven.

De partijen zullen de verzamelde punten van verbetering inbrengen in de gemeenteraad en ook de uitkomsten van dit onderzoek aan de Minister van Gehandicaptenzaken aanbieden.

In Hilversum leven veel mensen met een beperking. Volgens cijfers van de GGD heeft 14% van de inwoners één of meer beperkingen in lichamelijk functioneren. Voor veel van deze inwoners is het belangrijk dat ze meedoen op voet van gelijkheid, dat ze regie hebben over hun eigen leven en dat ze toegang hebben tot dezelfde voorzieningen en diensten als mensen zonder beperking. 

Toch ervaren veel inwoners van Hilversum dagelijks dat onze samenleving weinig rekening houdt met mensen met een beperking. Veelal is het geen onwil of bewuste uitsluiting die ten grondslag ligt aan ontoegankelijkheid, maar het simpele feit dat er niet aan de doelgroep is gedacht. Maar ook kan het zo zijn dat mensen vast lopen in onlogische of stroperige procedures.

Sinds 14 juli 2016 is in Nederland het VN-verdrag handicap van kracht.

Gemeenten hebben een belangrijke rol bij de implementatie hiervan. Zij zijn onder meer verantwoordelijk voor het beleid en de uitvoering in het sociaal domein, oftewel de ondersteuning aan inwoners om zelfstandig te kunnen meedoen aan de samenleving. Daarbij gaat het bijvoorbeeld om het regelen van de juiste zorg, begeleiding bij werk en aanpassingen in woningen. 

Ook de Hilversumse gemeenteraad heeft dit VN-verdrag getekend, maar helaas is er door het College nog geen integraal plan ontwikkeld om de deelname van inwoners met een beperking aan de samenleving te bevorderen. Dit ondanks dat de gemeenteraad in maart 2019 het SP initiatief voorstel  voor  een Lokale Inclusie agenda omarmde. Eind 2019 zou het plan gelanceerd worden maar zoals het er nu naar uitziet wordt er pas in mei/juni van dit jaar een plan in de gemeenteraad besproken. 

Beide partijen zien wel -en daar zijn ze blij mee- dat er actie wordt ondernomen om het centrum van Hilversum toegankelijk te maken voor mensen met een visuele beperking. Maar dit is niet voldoende. Nog steeds bereiken ons van diverse kanten signalen dat er nog veel meer verbeterd zou kunnen worden. Dat vinden de partijen zorgelijk. De intenties zijn goed maar de vaart zit er niet in.

Onlangs bleek ook in een gesprek met de Minister van Gehandicaptenzaken, Rick Brink, dat ook signaleert dat Hilversum nog te weinig tempo maakt om snel aan de slag te gaan met het VN-verdrag handicap.  

Een schrikbarend aantal kinderen en jongeren (tot 18 jaar) verlaat het onderwijs zonder het vereiste taalniveau te beheersen. Het gaat hierbij om ruim 10% van groep 8-leerlingen, 9 tot 19% van vmbo-leerlingen, 36% van mbo2-leerlingen en 15% van mbo3. Samengenomen loopt tenminste 1 op de 10 kinderen risico om als laaggeletterde volwassene de maatschappij en de arbeidsmarkt te betreden. 

In de regio Gooi en Vechtstreek is van de circa 245.000 inwoners zo’n 12.000 mensen onvoldoende (digi)taalvaardig. Dat wil zeggen dat zij niet, of slecht in staat zijn om in het Nederlands geschreven (digitale) informatie te gebruiken in het dagelijks leven.

Uit onderzoek blijkt dat laaggeletterdheid op een groot aantal gebieden doorwerkt. Mensen uit deze doelgroep lopen een groter risico op werkeloosheid en sociaal isolement. Ook zijn ze vatbaarder voor depressies, belanden ze vaker in de criminaliteit en doen ze een groter beroep op medische zorg. Ook hun kinderen lopen deze risico’s. 

In juni 2019 ondertekenden ruim vijftig maatschappelijke organisaties en acht gemeenten het Taalakkoord 2019-2021 voor de regio Gooi en Vechtstreek. Daarmee onderschrijven zijn het actief tegengaan van laaggeletterdheid.

De acties die in het taalakkoord staan zijn echter vaak op incidentele basis.  

Aandacht en investeren in het tegengaan van laaggeletterdheid en het bevorderen van leesvaardigheden vraagt voortdurende aandacht en investering. Ook in Hilversum. 

Omdat er onder meer budget beschikbaar is in het onderwijs kansen beleid en onderwijs achterstanden potje, is er de mogelijkheid om hier sterker op in te zetten. 

Motie SP

Daarom vroeg de SP het college om een plan van aanpak, inclusief budget voorstel, te maken en in overleg met scholen op meer structurele basis te investeren in het voorkomen en tegengaan van laaggeleerdheid bij kinderen. 

Het voorstel kreeg de steun van de wethoduyer, en de gemeenteraad stemde unaniem voor de motie. Het plan zal zo snel als mogelijk aan de gemeenteraad worden voorgelegd.

TipEen mooi initiatief is de actie Geef een boek cadeau.

Via deze actie kunnen mensen, maar ook bv gemeenten, boeken doneren, bv aan een goed doel of aan een school. 

De kosten van de boeken zijn laag: ca. €2,00 per boek.

Zie: http://geefeenboekcadeau.nl/