Poliflw

Het beste voor onze jeugd

Als SGP willen we het beste voor onze jeugd. Het beste is de volle liefde en zorg van de ouder. Een kind heeft recht op alle tijd en aandacht van zijn ouders. De relatie tussen ouder en kind is uniek en onvervangbaar. Om die reden staan wij principieel kritisch tegenover vormen van opvang.

Doelgroeppeuters

Maar er is ook een andere kant: peuterspeelzalen doen goed werk voor doelgroeppeuters, voor peuters met een indicatie en met een (taal)achterstand. Door nieuwe wetgeving worden vanaf 2018 de eisen aan peuterspeelzalen aangescherpt en moeten zij veel meer kosten maken. Daarmee bestaat het risico dat hun goede werk voor peuters met een indicatie in gevaar komt. Als SGP vinden we dat onwenselijk en wij zijn dan ook bereid om daarvoor volgend jaar de portemonnee te trekken, ons als gemeente garant te stellen en meer te betalen dan we nu doen.

Stevig subsidiëren

Tegelijk zien we in de maatschappij dat veel ouders zonder dat hun peuters in een doelgroep vallen, kiezen voor peuteropvang en peuterspeelzaalwerk. Net zo goed zijn er ouders die hun kinderen op zwemles doen, op sport of muziekles. Dat is hun keuze en hun goed recht; in de klassieke opvatting die wij ook huldigen, bemoeit de overheid zich zo min mogelijk met de keuze van de burger. En peuters met andere peuters laten spelen, daar is op zich weinig mis mee. Dat betekent echter niet dat de overheid de zwemles, de peuterspeelzaal of de contributie voor de sport en muziek ook maar moet betalen.

Op de gemeenteraadstafel lag wel zo’n voorstel; een voorstel om de ouders van alle peuters vanaf 2 jaar die naar de opvang gaan stevig te subsidiëren. Niet alleen peuters met een taalachterstand, maar ook alle peuters die het gewoon leuk vinden. De andere partijen in de gemeenteraad waren voor omdat peuterspeelzaalwerk zo goed zou zijn voor de peuters, daar kan je het beste maar vroeg mee beginnen. Dat argument overtuigt niet. Niet alleen omdat sport en muziekles en zwemles ook heel nuttig zijn en wellicht veel nuttiger, maar veel meer nog omdat nota bene de regering zelf enkele maanden terug op vragen van de Pvda en SGP heeft toegegeven dat het helemaal niet duidelijk is of peuteropvang nuttig is. Wel voor doelgroeppeuters, maar niet voor alle peuters. De regering wil er geen extra geld in steken. Tot onze verbazing doet de lokale overheid dat nu wel; nota bene in de vorm van een open-einde regeling die in de tonnen kan gaan lopen en veel meer kost dan de peuterspeelzalen nodig hebben om het goede werk voor doelgroeppeuters te waarborgen.

Betrouwbare overheid

Als betrouwbare overheid willen we de gemaakte afspraak tussen het Rijk en de VNG om ouders met peuters vanaf 2,5 jaar een passend aanbod te doen respecteren en uitvoeren. De landelijke overheid doet dat voor tweeverdieners, de plaatselijke overheid nu ook voor gezinnen waar één van de ouders bewust geen betaald werk doet. Op zich juichen we het toe dat niet-werkende ouders in een gelijke positie gebracht worden als werkende ouders (al kunnen niet-werkende ouders helaas niet kiezen voor gastouderopvang) maar het is niet juist dat ouders die hun kinderen helemaal zelf opvoeden en geen gebruik maken van de peuteropvang indirect wel moeten meebetalen. Dat doen we bij een sportclub toch ook niet en mijn buurvrouw heeft nog nooit gevraagd of ik haar boodschappen wil meebetalen omdat ik een moestuintje heb. Wij zouden liever zien dat alle ouders er geld bij krijgen en die naar eigen inzicht kunnen gebruiken voor hun kinderen en niet alleen als ze die naar de peuteropvang brengen.

Voorstel SGP-Putten

We hebben daarom voorgesteld de regeling te beperken tot peuters vanaf 2,5 jaar, want dat is de afspraak tussen Rijk en VNG. We willen ons verder garant stellen voor de peuters met een achterstand die het nodig hebben, maar we staan afwijzend tegenover het subsidiëren van ouders die uit vrije keuze voor peuterspeelzaalwerk kiezen. Zeker ook omdat het nut niet vast staat. Iedereen mag daar een andere visie op hebben, maar als je overtuigd bent van het nut, wil je toch ook wel zelf betalen net als bij sport, muziek- en zwemles? Dit is wel heel genereus. In een tijd dat eigen keuzes en eigen verantwoordelijkheid worden gepropageerd, is dat voor ons onbegrijpelijk.

auteur: Ewoud 't Jong

Het beste voor onze jeugd

Als SGP willen we het beste voor onze jeugd. Het beste is de volle liefde en zorg van de ouder. Een kind heeft recht op alle tijd en aandacht van zijn ouders. De relatie tussen ouder en kind is uniek en onvervangbaar. Om die reden staan wij principieel kritisch tegenover vormen van opvang.

Doelgroeppeuters

Maar er is ook een andere kant: peuterspeelzalen doen goed werk voor doelgroeppeuters, voor peuters met een indicatie en met een (taal)achterstand. Door nieuwe wetgeving worden vanaf 2018 de eisen aan peuterspeelzalen aangescherpt en moeten zij veel meer kosten maken. Daarmee bestaat het risico dat hun goede werk voor peuters met een indicatie in gevaar komt. Als SGP vinden we dat onwenselijk en wij zijn dan ook bereid om daarvoor volgend jaar de portemonnee te trekken, ons als gemeente garant te stellen en meer te betalen dan we nu doen.

Stevig subsidiëren

Tegelijk zien we in de maatschappij dat veel ouders zonder dat hun peuters in een doelgroep vallen, kiezen voor peuteropvang en peuterspeelzaalwerk. Net zo goed zijn er ouders die hun kinderen op zwemles doen, op sport of muziekles. Dat is hun keuze en hun goed recht; in de klassieke opvatting die wij ook huldigen, bemoeit de overheid zich zo min mogelijk met de keuze van de burger. En peuters met andere peuters laten spelen, daar is op zich weinig mis mee. Dat betekent echter niet dat de overheid de zwemles, de peuterspeelzaal of de contributie voor de sport en muziek ook maar moet betalen.

Op de gemeenteraadstafel lag wel zo’n voorstel; een voorstel om de ouders van alle peuters vanaf 2 jaar die naar de opvang gaan stevig te subsidiëren. Niet alleen peuters met een taalachterstand, maar ook alle peuters die het gewoon leuk vinden. De andere partijen in de gemeenteraad waren voor omdat peuterspeelzaalwerk zo goed zou zijn voor de peuters, daar kan je het beste maar vroeg mee beginnen. Dat argument overtuigt niet. Niet alleen omdat sport en muziekles en zwemles ook heel nuttig zijn en wellicht veel nuttiger, maar veel meer nog omdat nota bene de regering zelf enkele maanden terug op vragen van de Pvda en SGP heeft toegegeven dat het helemaal niet duidelijk is of peuteropvang nuttig is. Wel voor doelgroeppeuters, maar niet voor alle peuters. De regering wil er geen extra geld in steken. Tot onze verbazing doet de lokale overheid dat nu wel; nota bene in de vorm van een open-einde regeling die in de tonnen kan gaan lopen en veel meer kost dan de peuterspeelzalen nodig hebben om het goede werk voor doelgroeppeuters te waarborgen.

Betrouwbare overheid

Als betrouwbare overheid willen we de gemaakte afspraak tussen het Rijk en de VNG om ouders met peuters vanaf 2,5 jaar een passend aanbod te doen respecteren en uitvoeren. De landelijke overheid doet dat voor tweeverdieners, de plaatselijke overheid nu ook voor gezinnen waar één van de ouders bewust geen betaald werk doet. Op zich juichen we het toe dat niet-werkende ouders in een gelijke positie gebracht worden als werkende ouders (al kunnen niet-werkende ouders helaas niet kiezen voor gastouderopvang) maar het is niet juist dat ouders die hun kinderen helemaal zelf opvoeden en geen gebruik maken van de peuteropvang indirect wel moeten meebetalen. Dat doen we bij een sportclub toch ook niet en mijn buurvrouw heeft nog nooit gevraagd of ik haar boodschappen wil meebetalen omdat ik een moestuintje heb. Wij zouden liever zien dat alle ouders er geld bij krijgen en die naar eigen inzicht kunnen gebruiken voor hun kinderen en niet alleen als ze die naar de peuteropvang brengen.

Voorstel SGP-Putten

We hebben daarom voorgesteld de regeling te beperken tot peuters vanaf 2,5 jaar, want dat is de afspraak tussen Rijk en VNG. We willen ons verder garant stellen voor de peuters met een achterstand die het nodig hebben, maar we staan afwijzend tegenover het subsidiëren van ouders die uit vrije keuze voor peuterspeelzaalwerk kiezen. Zeker ook omdat het nut niet vast staat. Iedereen mag daar een andere visie op hebben, maar als je overtuigd bent van het nut, wil je toch ook wel zelf betalen net als bij sport, muziek- en zwemles? Dit is wel heel genereus. In een tijd dat eigen keuzes en eigen verantwoordelijkheid worden gepropageerd, is dat voor ons onbegrijpelijk.

auteur: Ewoud 't Jong

Het beste voor onze jeugd

Als SGP willen we het beste voor onze jeugd. Het beste is de volle liefde en zorg van de ouder. Een kind heeft recht op alle tijd en aandacht van zijn ouders. De relatie tussen ouder en kind is uniek en onvervangbaar. Om die reden staan wij principieel kritisch tegenover vormen van opvang.

Doelgroeppeuters

Maar er is ook een andere kant: peuterspeelzalen doen goed werk voor doelgroeppeuters, voor peuters met een indicatie en met een (taal)achterstand. Door nieuwe wetgeving worden vanaf 2018 de eisen aan peuterspeelzalen aangescherpt en moeten zij veel meer kosten maken. Daarmee bestaat het risico dat hun goede werk voor peuters met een indicatie in gevaar komt. Als SGP vinden we dat onwenselijk en wij zijn dan ook bereid om daarvoor volgend jaar de portemonnee te trekken, ons als gemeente garant te stellen en meer te betalen dan we nu doen.

Stevig subsidiëren

Tegelijk zien we in de maatschappij dat veel ouders zonder dat hun peuters in een doelgroep vallen, kiezen voor peuteropvang en peuterspeelzaalwerk. Net zo goed zijn er ouders die hun kinderen op zwemles doen, op sport of muziekles. Dat is hun keuze en hun goed recht; in de klassieke opvatting die wij ook huldigen, bemoeit de overheid zich zo min mogelijk met de keuze van de burger. En peuters met andere peuters laten spelen, daar is op zich weinig mis mee. Dat betekent echter niet dat de overheid de zwemles, de peuterspeelzaal of de contributie voor de sport en muziek ook maar moet betalen.

Op de gemeenteraadstafel lag wel zo’n voorstel; een voorstel om de ouders van alle peuters vanaf 2 jaar die naar de opvang gaan stevig te subsidiëren. Niet alleen peuters met een taalachterstand, maar ook alle peuters die het gewoon leuk vinden. De andere partijen in de gemeenteraad waren voor omdat peuterspeelzaalwerk zo goed zou zijn voor de peuters, daar kan je het beste maar vroeg mee beginnen. Dat argument overtuigt niet. Niet alleen omdat sport en muziekles en zwemles ook heel nuttig zijn en wellicht veel nuttiger, maar veel meer nog omdat nota bene de regering zelf enkele maanden terug op vragen van de Pvda en SGP heeft toegegeven dat het helemaal niet duidelijk is of peuteropvang nuttig is. Wel voor doelgroeppeuters, maar niet voor alle peuters. De regering wil er geen extra geld in steken. Tot onze verbazing doet de lokale overheid dat nu wel; nota bene in de vorm van een open-einde regeling die in de tonnen kan gaan lopen en veel meer kost dan de peuterspeelzalen nodig hebben om het goede werk voor doelgroeppeuters te waarborgen.

Betrouwbare overheid

Als betrouwbare overheid willen we de gemaakte afspraak tussen het Rijk en de VNG om ouders met peuters vanaf 2,5 jaar een passend aanbod te doen respecteren en uitvoeren. De landelijke overheid doet dat voor tweeverdieners, de plaatselijke overheid nu ook voor gezinnen waar één van de ouders bewust geen betaald werk doet. Op zich juichen we het toe dat niet-werkende ouders in een gelijke positie gebracht worden als werkende ouders (al kunnen niet-werkende ouders helaas niet kiezen voor gastouderopvang) maar het is niet juist dat ouders die hun kinderen helemaal zelf opvoeden en geen gebruik maken van de peuteropvang indirect wel moeten meebetalen. Dat doen we bij een sportclub toch ook niet en mijn buurvrouw heeft nog nooit gevraagd of ik haar boodschappen wil meebetalen omdat ik een moestuintje heb. Wij zouden liever zien dat alle ouders er geld bij krijgen en die naar eigen inzicht kunnen gebruiken voor hun kinderen en niet alleen als ze die naar de peuteropvang brengen.

Voorstel SGP-Putten

We hebben daarom voorgesteld de regeling te beperken tot peuters vanaf 2,5 jaar, want dat is de afspraak tussen Rijk en VNG. We willen ons verder garant stellen voor de peuters met een achterstand die het nodig hebben, maar we staan afwijzend tegenover het subsidiëren van ouders die uit vrije keuze voor peuterspeelzaalwerk kiezen. Zeker ook omdat het nut niet vast staat. Iedereen mag daar een andere visie op hebben, maar als je overtuigd bent van het nut, wil je toch ook wel zelf betalen net als bij sport, muziek- en zwemles? Dit is wel heel genereus. In een tijd dat eigen keuzes en eigen verantwoordelijkheid worden gepropageerd, is dat voor ons onbegrijpelijk.

auteur: Ewoud 't Jong

Raken we niet ons hele buurtschap kwijt!?

Onlangs was de SGP ‘op locatie’ in Veenhuizerveld. Centraal onderwerp was debestemming van het oude schoolgebouw. Ik herinner me nog de (retorische) vraag van eenmevrouw: “maar als de school weg is, waar staat dan nog de naam “Veenhuizerveld”?Met andere woorden: Raken we niet ons hele buurtschap kwijt!?

Verdunde bebouwde kom

Langzaam maar zeker zien we het gebeuren: de voorzieningen in de buurtschappen rakenweg. De buurtsuper, het tankstation, de school… Is dat erg dan? We hebben tegenwoordigtoch de WhatsApp groep? Nou ja, er zijn meer veranderingen in het buitengebied. Steedsmeer agrarische bedrijven vallen weg en er worden woningen toegevoegd. En zo zijn wehard op weg om van het buitengebied een verdunde bebouwde kom te maken. Ik vind dathet zo ver niet mag komen.

Hoger op de politieke agenda

Het buitengebied moet hoger op de politieke agenda. Om te beginnen zouden we voor de diverse buurtschappen de waarden (landschappelijke, culturele enz.) in kaart moeten brengen. Uiteraard in samenspraak met de bewoners. Dan kunnen we enerzijds de eigenheid van een buurtschap vastleggen en bewaren en anderzijds zorgen voor voldoende economische dragers.Putten heeft een uitgestrekt en divers buitengebied. Dorpsbewoners moeten er met pleziereen ommetje maken. De boer moet er een boterham kunnen verdienen. De recreant moeter voor naar Putten komen. En onze buurtschappen moeten blijven.

auteur: Jan van den Brink

Raken we niet ons hele buurtschap kwijt!?

Onlangs was de SGP ‘op locatie’ in Veenhuizerveld. Centraal onderwerp was debestemming van het oude schoolgebouw. Ik herinner me nog de (retorische) vraag van eenmevrouw: “maar als de school weg is, waar staat dan nog de naam “Veenhuizerveld”?Met andere woorden: Raken we niet ons hele buurtschap kwijt!?

Verdunde bebouwde kom

Langzaam maar zeker zien we het gebeuren: de voorzieningen in de buurtschappen rakenweg. De buurtsuper, het tankstation, de school… Is dat erg dan? We hebben tegenwoordigtoch de WhatsApp groep? Nou ja, er zijn meer veranderingen in het buitengebied. Steedsmeer agrarische bedrijven vallen weg en er worden woningen toegevoegd. En zo zijn wehard op weg om van het buitengebied een verdunde bebouwde kom te maken. Ik vind dathet zo ver niet mag komen.

Hoger op de politieke agenda

Het buitengebied moet hoger op de politieke agenda. Om te beginnen zouden we voor de diverse buurtschappen de waarden (landschappelijke, culturele enz.) in kaart moeten brengen. Uiteraard in samenspraak met de bewoners. Dan kunnen we enerzijds de eigenheid van een buurtschap vastleggen en bewaren en anderzijds zorgen voor voldoende economische dragers.Putten heeft een uitgestrekt en divers buitengebied. Dorpsbewoners moeten er met pleziereen ommetje maken. De boer moet er een boterham kunnen verdienen. De recreant moeter voor naar Putten komen. En onze buurtschappen moeten blijven.

auteur: Jan van den Brink

Raken we niet ons hele buurtschap kwijt!?

Onlangs was de SGP ‘op locatie’ in Veenhuizerveld. Centraal onderwerp was debestemming van het oude schoolgebouw. Ik herinner me nog de (retorische) vraag van eenmevrouw: “maar als de school weg is, waar staat dan nog de naam “Veenhuizerveld”?Met andere woorden: Raken we niet ons hele buurtschap kwijt!?

Verdunde bebouwde kom

Langzaam maar zeker zien we het gebeuren: de voorzieningen in de buurtschappen rakenweg. De buurtsuper, het tankstation, de school… Is dat erg dan? We hebben tegenwoordigtoch de WhatsApp groep? Nou ja, er zijn meer veranderingen in het buitengebied. Steedsmeer agrarische bedrijven vallen weg en er worden woningen toegevoegd. En zo zijn wehard op weg om van het buitengebied een verdunde bebouwde kom te maken. Ik vind dathet zo ver niet mag komen.

Hoger op de politieke agenda

Het buitengebied moet hoger op de politieke agenda. Om te beginnen zouden we voor de diverse buurtschappen de waarden (landschappelijke, culturele enz.) in kaart moeten brengen. Uiteraard in samenspraak met de bewoners. Dan kunnen we enerzijds de eigenheid van een buurtschap vastleggen en bewaren en anderzijds zorgen voor voldoende economische dragers.Putten heeft een uitgestrekt en divers buitengebied. Dorpsbewoners moeten er met pleziereen ommetje maken. De boer moet er een boterham kunnen verdienen. De recreant moeter voor naar Putten komen. En onze buurtschappen moeten blijven.

auteur: Jan van den Brink

Brood en spelen

Geef het volk brood en spelen. Maar kom niet aan de subsidie voor de sportclubs. Het College en de gemeenteraad hebben het geweten. Langzaam dwarrelt het stof weer neer. Maar hoe zit het nu echt? En wat vindt de SGP er van

Subsidiebeleid

Het subsidiebeleid komt niet zomaar uit de lucht vallen. De oplettende Puttenaar kon het al een aantal jaren weten. In diverse verkiezingsprogramma’s naar de aanloop van de verkiezingen in 2014 werd er al over gesproken en in het coalitie-akkoord “ Samen Doen” en in het collegeprogramma 2014-2018 is het vastgelegd. We gaan niet meer zomaar subsidiëren aan doelgroepen, aan sport en aan de kerk, maar we gaan subsidiëren voor maatschappelijke activiteiten en betrokkenheid. Wat ons betreft een goed uitgangspunt en als we goed geluisterd hebben naar de vele inspraakreacties in de commissie Samenleving en in de gemeenteraad wordt dat uitgangspunt wel gedeeld. Toch?

Hand in eigen boezem

Maar laten we eerst de hand in eigen boezem steken. Het is te gemakkelijk om te zeggen dat de clubs niet goed hebben opgelet bij de sportcafé’s of de stukken niet goed hebben gelezen; het is aan de politiek om het duidelijk en begrijpelijk te brengen. Daar zijn we tot aan de gemeenteraad van 6 juli 2017 niet in geslaagd en excuses daarvoor.

Die excuses klinken ook ruiterlijk door in het voorstel van Wij Putten, de SGP en de ChristenUnie om de jeugdledensubsidies voor de sportverenigingen ook in 2018 gewoon te verstrekken. Wat betreft de SGP doen we dat ook omdat je geen oude schoenen moet weggooien voor je nieuwe hebt. Nu zijn de nieuwe schoenen er al wel, maar we weten nog niet zeker of ze lekker zitten. Die oude lopen zo lekker. De clubs houden ook in 2018 hun gezamenlijke 45.000 euro.

Oude en nieuwe schoenen

Intussen raken de oude schoenen toch wel versleten en bovendien zijn ze uit de mode. Op allerlei terreinen vraagt de overheid meer van de burgers. Denk bijvoorbeeld aan de WMO. Niet langer komt de overheid met de oplossing en niet langer verstrekt de overheid automatisch voorzieningen, maar in samenspraak met de burger wordt gezocht naar de beste oplossing. De burger is niet langer passief, er wordt niet over hem beslist, de burger is actief en er wordt verantwoordelijkheid gevraagd. Zou dat van de sportverenigingen ook niet mogen? Waarbij de uitvoering van de WMO nog een wettelijke taak van de overheid is, is het subsidiëren van een sport dat niet. Mag van een sportvereniging verwacht worden dat ze wat terugdoet voor de samenleving? De SGP vindt van wel en daarom is de SGP ook voor het subsidiëren van maatschappelijke activiteiten in plaats van het zomaar subsidiëren van sportclubs. Daarvoor heeft de SGP zelfs veel meer dan die 45.000 euro van vroeger over. Wel meer dan 3x zo veel.

Er was veel kritiek op de plannen, ook omdat de vrijwilligers zoveel zouden moeten doen voor de maatschappij. Want anders krijg je de subsidie niet.

De SGP denkt in de eerste plaats dat veel verenigingen al aan de criteria voor de extra subsidie voldoen en dat veel clubs er in vergelijking met de oude subsidie op vooruitgaan. Wel zal dat voor de ene vereniging gemakkelijker zijn dan de andere en daarom is het goed om de nieuwe subsidie op de voet te volgen en de uitwerking zonodig aan te passen zodat het een schoen wordt die iedereen past.

In de tweede plaats kan je de zaak ook omdraaien: wanneer je als vereniging niets voor de samenleving wil doen, waarom moet die samenleving jou dan wel geld geven zodat jij achter een bal aan kan rennen? Want we betalen allemaal belasting zodat de overheid ook subsidies kan verstrekken. Misschien is het een goed idee om elke Puttenaar tot 18 jaar 25 euro te geven die hij of zij zelf kan besteden aan bewegen/sporten of muziekles. Dan kan de burger zelf kiezen welke sport hij gaat doen. Misschien is het een opstapje voor nieuwe schoenen om lekker in het bos te wandelen of rennen, ook prima!

Het einde van het verhaal na de gemeenteraadsvergadering van 6 juli 2017 is dat er in 2018 alleen maar extra subsidiemogelijkheden zijn. Wie kan daar nu op tegen zijn? We zouden willen zeggen: probeer de nieuwe schoenen!

Onderhoudssubsidie

Toch moppert een enkeling nog stevig door over de onderhoudssubsidie die slechts enkele clubs raakt. Omdat er voor gekozen is die discussie bij de rechter uit te vechten, laten we het daar nu bij en wachten we op de uitkomst. Als SGP zullen we de uitspraak van de rechter respecteren.

auteur: Ewoud 't Jong

Brood en spelen

Geef het volk brood en spelen. Maar kom niet aan de subsidie voor de sportclubs. Het College en de gemeenteraad hebben het geweten. Langzaam dwarrelt het stof weer neer. Maar hoe zit het nu echt? En wat vindt de SGP er van

Subsidiebeleid

Het subsidiebeleid komt niet zomaar uit de lucht vallen. De oplettende Puttenaar kon het al een aantal jaren weten. In diverse verkiezingsprogramma’s naar de aanloop van de verkiezingen in 2014 werd er al over gesproken en in het coalitie-akkoord “ Samen Doen” en in het collegeprogramma 2014-2018 is het vastgelegd. We gaan niet meer zomaar subsidiëren aan doelgroepen, aan sport en aan de kerk, maar we gaan subsidiëren voor maatschappelijke activiteiten en betrokkenheid. Wat ons betreft een goed uitgangspunt en als we goed geluisterd hebben naar de vele inspraakreacties in de commissie Samenleving en in de gemeenteraad wordt dat uitgangspunt wel gedeeld. Toch?

Hand in eigen boezem

Maar laten we eerst de hand in eigen boezem steken. Het is te gemakkelijk om te zeggen dat de clubs niet goed hebben opgelet bij de sportcafé’s of de stukken niet goed hebben gelezen; het is aan de politiek om het duidelijk en begrijpelijk te brengen. Daar zijn we tot aan de gemeenteraad van 6 juli 2017 niet in geslaagd en excuses daarvoor.

Die excuses klinken ook ruiterlijk door in het voorstel van Wij Putten, de SGP en de ChristenUnie om de jeugdledensubsidies voor de sportverenigingen ook in 2018 gewoon te verstrekken. Wat betreft de SGP doen we dat ook omdat je geen oude schoenen moet weggooien voor je nieuwe hebt. Nu zijn de nieuwe schoenen er al wel, maar we weten nog niet zeker of ze lekker zitten. Die oude lopen zo lekker. De clubs houden ook in 2018 hun gezamenlijke 45.000 euro.

Oude en nieuwe schoenen

Intussen raken de oude schoenen toch wel versleten en bovendien zijn ze uit de mode. Op allerlei terreinen vraagt de overheid meer van de burgers. Denk bijvoorbeeld aan de WMO. Niet langer komt de overheid met de oplossing en niet langer verstrekt de overheid automatisch voorzieningen, maar in samenspraak met de burger wordt gezocht naar de beste oplossing. De burger is niet langer passief, er wordt niet over hem beslist, de burger is actief en er wordt verantwoordelijkheid gevraagd. Zou dat van de sportverenigingen ook niet mogen? Waarbij de uitvoering van de WMO nog een wettelijke taak van de overheid is, is het subsidiëren van een sport dat niet. Mag van een sportvereniging verwacht worden dat ze wat terugdoet voor de samenleving? De SGP vindt van wel en daarom is de SGP ook voor het subsidiëren van maatschappelijke activiteiten in plaats van het zomaar subsidiëren van sportclubs. Daarvoor heeft de SGP zelfs veel meer dan die 45.000 euro van vroeger over. Wel meer dan 3x zo veel.

Er was veel kritiek op de plannen, ook omdat de vrijwilligers zoveel zouden moeten doen voor de maatschappij. Want anders krijg je de subsidie niet.

De SGP denkt in de eerste plaats dat veel verenigingen al aan de criteria voor de extra subsidie voldoen en dat veel clubs er in vergelijking met de oude subsidie op vooruitgaan. Wel zal dat voor de ene vereniging gemakkelijker zijn dan de andere en daarom is het goed om de nieuwe subsidie op de voet te volgen en de uitwerking zonodig aan te passen zodat het een schoen wordt die iedereen past.

In de tweede plaats kan je de zaak ook omdraaien: wanneer je als vereniging niets voor de samenleving wil doen, waarom moet die samenleving jou dan wel geld geven zodat jij achter een bal aan kan rennen? Want we betalen allemaal belasting zodat de overheid ook subsidies kan verstrekken. Misschien is het een goed idee om elke Puttenaar tot 18 jaar 25 euro te geven die hij of zij zelf kan besteden aan bewegen/sporten of muziekles. Dan kan de burger zelf kiezen welke sport hij gaat doen. Misschien is het een opstapje voor nieuwe schoenen om lekker in het bos te wandelen of rennen, ook prima!

Het einde van het verhaal na de gemeenteraadsvergadering van 6 juli 2017 is dat er in 2018 alleen maar extra subsidiemogelijkheden zijn. Wie kan daar nu op tegen zijn? We zouden willen zeggen: probeer de nieuwe schoenen!

Onderhoudssubsidie

Toch moppert een enkeling nog stevig door over de onderhoudssubsidie die slechts enkele clubs raakt. Omdat er voor gekozen is die discussie bij de rechter uit te vechten, laten we het daar nu bij en wachten we op de uitkomst. Als SGP zullen we de uitspraak van de rechter respecteren.

auteur: Ewoud 't Jong

Brood en spelen

Geef het volk brood en spelen. Maar kom niet aan de subsidie voor de sportclubs. Het College en de gemeenteraad hebben het geweten. Langzaam dwarrelt het stof weer neer. Maar hoe zit het nu echt? En wat vindt de SGP er van

Subsidiebeleid

Het subsidiebeleid komt niet zomaar uit de lucht vallen. De oplettende Puttenaar kon het al een aantal jaren weten. In diverse verkiezingsprogramma’s naar de aanloop van de verkiezingen in 2014 werd er al over gesproken en in het coalitie-akkoord “ Samen Doen” en in het collegeprogramma 2014-2018 is het vastgelegd. We gaan niet meer zomaar subsidiëren aan doelgroepen, aan sport en aan de kerk, maar we gaan subsidiëren voor maatschappelijke activiteiten en betrokkenheid. Wat ons betreft een goed uitgangspunt en als we goed geluisterd hebben naar de vele inspraakreacties in de commissie Samenleving en in de gemeenteraad wordt dat uitgangspunt wel gedeeld. Toch?

Hand in eigen boezem

Maar laten we eerst de hand in eigen boezem steken. Het is te gemakkelijk om te zeggen dat de clubs niet goed hebben opgelet bij de sportcafé’s of de stukken niet goed hebben gelezen; het is aan de politiek om het duidelijk en begrijpelijk te brengen. Daar zijn we tot aan de gemeenteraad van 6 juli 2017 niet in geslaagd en excuses daarvoor.

Die excuses klinken ook ruiterlijk door in het voorstel van Wij Putten, de SGP en de ChristenUnie om de jeugdledensubsidies voor de sportverenigingen ook in 2018 gewoon te verstrekken. Wat betreft de SGP doen we dat ook omdat je geen oude schoenen moet weggooien voor je nieuwe hebt. Nu zijn de nieuwe schoenen er al wel, maar we weten nog niet zeker of ze lekker zitten. Die oude lopen zo lekker. De clubs houden ook in 2018 hun gezamenlijke 45.000 euro.

Oude en nieuwe schoenen

Intussen raken de oude schoenen toch wel versleten en bovendien zijn ze uit de mode. Op allerlei terreinen vraagt de overheid meer van de burgers. Denk bijvoorbeeld aan de WMO. Niet langer komt de overheid met de oplossing en niet langer verstrekt de overheid automatisch voorzieningen, maar in samenspraak met de burger wordt gezocht naar de beste oplossing. De burger is niet langer passief, er wordt niet over hem beslist, de burger is actief en er wordt verantwoordelijkheid gevraagd. Zou dat van de sportverenigingen ook niet mogen? Waarbij de uitvoering van de WMO nog een wettelijke taak van de overheid is, is het subsidiëren van een sport dat niet. Mag van een sportvereniging verwacht worden dat ze wat terugdoet voor de samenleving? De SGP vindt van wel en daarom is de SGP ook voor het subsidiëren van maatschappelijke activiteiten in plaats van het zomaar subsidiëren van sportclubs. Daarvoor heeft de SGP zelfs veel meer dan die 45.000 euro van vroeger over. Wel meer dan 3x zo veel.

Er was veel kritiek op de plannen, ook omdat de vrijwilligers zoveel zouden moeten doen voor de maatschappij. Want anders krijg je de subsidie niet.

De SGP denkt in de eerste plaats dat veel verenigingen al aan de criteria voor de extra subsidie voldoen en dat veel clubs er in vergelijking met de oude subsidie op vooruitgaan. Wel zal dat voor de ene vereniging gemakkelijker zijn dan de andere en daarom is het goed om de nieuwe subsidie op de voet te volgen en de uitwerking zonodig aan te passen zodat het een schoen wordt die iedereen past.

In de tweede plaats kan je de zaak ook omdraaien: wanneer je als vereniging niets voor de samenleving wil doen, waarom moet die samenleving jou dan wel geld geven zodat jij achter een bal aan kan rennen? Want we betalen allemaal belasting zodat de overheid ook subsidies kan verstrekken. Misschien is het een goed idee om elke Puttenaar tot 18 jaar 25 euro te geven die hij of zij zelf kan besteden aan bewegen/sporten of muziekles. Dan kan de burger zelf kiezen welke sport hij gaat doen. Misschien is het een opstapje voor nieuwe schoenen om lekker in het bos te wandelen of rennen, ook prima!

Het einde van het verhaal na de gemeenteraadsvergadering van 6 juli 2017 is dat er in 2018 alleen maar extra subsidiemogelijkheden zijn. Wie kan daar nu op tegen zijn? We zouden willen zeggen: probeer de nieuwe schoenen!

Onderhoudssubsidie

Toch moppert een enkeling nog stevig door over de onderhoudssubsidie die slechts enkele clubs raakt. Omdat er voor gekozen is die discussie bij de rechter uit te vechten, laten we het daar nu bij en wachten we op de uitkomst. Als SGP zullen we de uitspraak van de rechter respecteren.

auteur: Ewoud 't Jong

SGP op locatie: Nijkerkerstraat

Tientallen buurtbewoners kwamen hun mening geven op de door de SGP georganiseerde bijeenkomst over het toekomstige straatbeeld van de Nijkerkerstraat.

Na een warm welkom ging de groep te voet door het gebied en werd op een informele manier contact gelegd met de raadsleden.

Huisvesting arbeidsmigranten

Met name het perceel Matchpoint kreeg veel aandacht. Het realiseren van ca. 25 woningen op dat perceel is één, maar het huisvesten van arbeidsmigranten in die woningen schiet veel buurtbewoners in het verkeerde keelgat. Overlast wordt gevreesd. “Hoe verzinnen ze het? Alle 3 de percelen voor de huisvesting van statushouders in Husselerveld!”

Huisvesting statushouders en PIN'ers

Voor het huisvesten van statushouders en PIN ‘ers is meer begrip. Er bleek veel onduidelijkheid over de besluitvorming op dit punt. De SGP-fractie gaf meer duidelijkheid over de huidige stand van zaken en over de inspraakmogelijkheden. Zowel de input m.b.t. de ruimtelijke aspecten als de huisvesting betrekt de SGP in de komende besluitvorming.