Poliflw

Het woord is aan raadslid... Marianne Golsteijn

Corona, het houdt ons bezig van de ochtend tot de avond, alle aandacht is gericht op dit niets en niemand ontziende virus dat oprukt.

 

Zo zwelt dit onzichtbare miniscule organisme op tot monsterachtige proporties, is het bij alles wat je doet in je gedachten en houdt het ons in zijn greep.

Maar gelukkig, we mogen nog naar buiten – en daar zie je dat de natuur zich niets aantrekt van een virus. Het wordt lente, het wordt altijd weer lente. Het groen loopt uit, de bomen staan in bloesem en de vogels fluiten volop. Ondanks alles is er nieuw leven in de maak. Onze wereld staat op z’n kop maar de natuur laat zich niet onderdrukken.

Dat geeft de burger moed!

Ik wandelde van de week door de Sint Laurens weidehoek en zag koppeltjes ganzen in de weilanden. Leeuweriken die al zingend opstegen en verdwenen in de kraakheldere blauwe lucht. En negen verliefde hazen tesamen die elkaar achterna zaten.

Er zijn nog dingen om van te genieten. Ook in tijden van onheil.

Mensen, ook al zitten we in isolatie, we gaan hier samen door heen komen. GroenLinks wenst u alle sterkte.

8 april 2020

Het woord is aan raadslid...  Leny van den Heuvel:

Allereerst wil ik nog even stilstaan bij het afscheid van Cees Lodder.

Het was een emotionele maar waardige ceremonie. We zullen ons een wethouder herinneren die klaarstond voor de inwoners en we zijn blij dat we met hem hebben mogen samenwerken.

En dan moeten we toch de draad weer oppakken.

De jaarwisseling ligt achter ons en opnieuw bleek dat er vernielingen hadden plaatsgevonden in onze gemeente. Dit kost onze gemeenschap geld. Geld dat we aan andere dingen hadden willen besteden.

GroenLinks wil dat er een eind komt aan de nodeloze risico’s en kosten van de jaarwisseling. Wij pleiten voor vuurwerkvrije zones in onze gemeente. Een aantal jaren geleden heeft GroenLinks hierover al een motie ingediend. De oogst was mager: alleen de Vlasmarkt werd vuurwerkvrij.

Met verschillende partijen hebben we later wederom moties ingediend, echter met erg weinig resultaat. Maar het draagvlak begint te groeien.

GroenLinks gaat door met het pleiten voor vuurwerkvrije zones. We willen ouderen beschermen, die nu in december in angst hun boodschappen doen. We willen luchtvervuiling tegengaan, die ieder jaar weer ontstaat door de rook. We willen vuurwerkslachtoffers verminderen, die nu iedere jaarwisseling weer nodeloos verwond raken. We willen dieren beschermen tegen stress.

Door vuurwerkvrije zones zou Middelburg een nóg fijnere stad worden!

 

31 januari 2019

Het woord is aan raadslid...  Leny van den Heuvel:

De gemeenteraad heeft in haar vergadering besloten om een onderzoek te doen naar het instellen van een jongerenraad, -commissie of iets dergelijks. Met als doel de raad gevraagd en ongevraagd te adviseren over raadsstukken die jongeren ook aangaan.

Daarom is er een werkgroep geformeerd die gaat onderzoeken hoe we jongeren kunnen bereiken en of er animo is om deel te nemen in een werkgroep. We denken dan aan jongeren vanaf ongeveer 13 tot 21 jaar.

Het is de bedoeling dat de werkgroep een plan maakt om met jongeren in contact te komen. Bij voldoende belangstelling gaat er een raadsvoorstel naar de gemeenteraad met het verzoek het plan te steunen. De volgend stap is dan het instellen van een jongerenwerkgroep die gemeenteraadsleden adviseert bij bepaalde raadsstukken maar die zeker ook zelf het initiatief kan nemen om zaken te bespreken.

Het zou toch prachtig zijn om op deze manier jongeren te interesseren voor politiek en betrekken bij zaken die voor hen belangrijk zijn!

We hebben al ervaringen met leerlingen van verschillende scholen die in de raadszaal bepaalde thema’s komen presenteren. Het is bijzonder om te bemerken dat zij erg betrokken zijn.

Geïnteresseerde jongeren die politiek belangrijk vinden, laat van je horen!

 

Leny van den Heuvel

GroenLinks

Lvdheuvel65@gmail.com

16 april 2020

Het woord is aan raadslid... Petra de Ruiter:

Het afstoten van panden in het bezit van de gemeente Middelburg, wordt steeds lastiger.

In de vorige raadsperiode was hiertoe besloten, omdat er moest worden bezuinigd. Het college ging hier mee aan de slag en voert dit beleid ook deze raadsperiode nog steeds uit. Een aantal verenigingen en instanties die in een pand verbleven moesten –als het werd verkocht-  om die reden verhuizen, soms naar een heel ander deel van de stad.

Inmiddels zijn er zoveel panden verkocht, dat verenigingen steeds lastiger kunnen uitwijken naar een andere locatie. En dan moeten we ons afvragen of we nog wel op de goede weg zijn. Want  al staan we weer voor grote bezuinigingen, we moeten ons ook afvragen of we persé financiëel het hoogst haalbare willen halen uit een verkoop. Wij vinden dat we ondanks onze financiële situatie ook ons sociale gezicht moeten blijven laten zien door een pand voor een iets minder hoog bedrag van de hand te doen, of zelfs aan te houden. Want het kraakt en het piept, dat kan niet de bedoeling zijn. Middelburg is niet alleen een mooie historische stad; het is een leefgemeenschap, met onderlinge verbondenheid en relaties.

8 februari 2020

Middelburg vindt bomen van Russische oliemaatschappij toelaatbaar

door Omroep Zeeland dinsdag 7 januari 2020

De schenking van bomen door de Russische oliemaatschappij Lukoil voor het Molenwaterpark in Middelburg moet kunnen, vindt de gemeente Middelburg. Dat is de uitkomst van de antwoorden op schriftelijke vragen die de GroenLinks-fractie uit de gemeenteraad heeft gesteld.

De partij stelde eind december kritische vragen. Zo vroeg GroenLinks zich af of de gemeente Middelburg zich op deze manier niet bindt aan een bedrijf dat, volgens de partij, nauwe banden onderhoudt met Poetin, die het volgens GroenLinks niet zo nauw neemt met de mensenrechten.

Maar de gemeente Middelburg is het daar niet mee eens. In de beantwoording op de vragen schrijft zij: "Met het accepteren van deze éénmalige donatie als bijdrage aan lokale verduurzaming in het kader van een jubileum van een bedrijf dat gevestigd is in de provincie Zeeland, is er geen sprake van een verbintenis tussen partijen. Wij hebben geconstateerd dat de gemeente Middelburg géén directe relatie heeft met ZeelandRefinery/Lukoil. Het bedrijf is niet in de gemeente Middelburg gevestigd", -maar in de gemeente Borsele, red.- "wij hebben geen rol als vergunningverlener c.q. handhaver."

Tot slot geeft de gemeente nog aan dat ze navraag heeft gedaan bij de gemeente Borsele. Daaruit zou blijken dat Borsele een goede relatie heeft met het van origine Russische bedrijf. Verder vindt Middelburg dat een schenking ten goede komt aan de inwoners en bezoekers van de gemeente en dat het daarom toelaatbaar is.

Het woord is aan raadslid... Petra de Ruiter:

Er zijn instanties in onze gemeente Middelburg, die gerund worden door mensen met zo’n bevlogenheid, daar kan ik alleen maar bewondering voor hebben.

Of die instantie nu in de vorm is van een vereniging, een stichting of in een andere vorm.

Ze draaien op subsidies en op de nodige vrijwilligers.

Juist die subsidies zijn de laatste jaren flink teruggeschroefd en vrijwilligers voelen zich daardoor niet altijd gewaardeerd door de gemeente.

Tegelijkertijd wordt er waar mogelijk afstand gedaan van menig pand waarin een vereniging gehuisvest wordt. Met als gevolg dat sommigen van de ene tijdelijke locatie naar de andere mogen verhuizen. Dat is niet makkelijk, maar ze doen het toch maar.

Echter, niet alles is verplaatsbaar. Kinderboerderij ‘de Klepperhoeve’ bijvoorbeeld.

Ook hier zijn het een aantal bevlogen mensen die met een ongebreideld enthousiasme en met de middelen die ze hebben, er een prachtige plek van maken. Want ook zij hebben helaas moeten inboeten op subsidiegeld.

Maar zij zijn flexibel en tonen veerkracht, waardoor ze zich staande weten te houden door een breed netwerk op te zetten en omdat ze van verschillende kanten steun krijgen in allerlei vormen.

Daarmee houden ze de kinderboerderij tot nog toe vrij toegankelijk voor iedereen.

09 05 2019

 

Het woord is aan raadslid...  Leny van den Heuvel:

Laatst hadden we het in de gemeenteraad over de hondenbelasting.

Aan het begin van de 19e eeuw werd besloten belasting te heffen op honden. Toen was dat om hondsdolheid te bestrijden. De ziekte nam snel af en komt al lang niet meer voor. Toch bleef de hondenbelasting bestaan, en werd het zelfs via de wet mogelijk gemaakt!

Daarom hebben wij gevraagd waar het geld dan heen gaat. De gemeente noemde het schoonmaken van de straat en het leegmaken van de afvalbakken, terwijl dit ook zonder honden zou moeten gebeuren. Het enige dat aan de hondenbelasting te koppelen valt is het loon van de ambtenaar die ervoor zorgt dat er betaald wordt.

Daarom vroegen wij de gemeenteraad of de hondenbelasting afgeschaft kon worden. Helaas waren de meesten het daar niet mee eens. GroenLinks vindt het niet eerlijk dat mensen over honden wel belasting betalen, maar over andere dieren bijvoorbeeld niet! Als er een hondenbelasting is, vinden wij dat dit wel voor honden gebruikt moet worden. Nu zorgt deze belasting alleen voor extra kosten omdat het nagekeken moet worden.

Veel andere gemeenten hebben al besloten op te houden met deze oude, onhandige en onnodige belasting. Hopelijk volgt Middelburg snel!

2 oktober 2019

Vanavond, op maandag 12 november, gaf onze fractievoorzitter Leny van den Heuvel reactie op de programmabegroting van 2019. We besteden vooral aandacht aan duurzaamheid en het sociaal domein, maar ook de verschillende inwoners wiens belangen moeten verdedigen. Lees hieronder verder!

We staat alweer bijna aan het begin van een beslissend jaar. In 2019 zullen grote dossiers aan bod komen: woningbouw en het sociaal domein, de omgevingswet en de milieuvisie. Terwijl we met dit alles bezig zijn, zullen we altijd het geld in de gaten moeten houden: zonder een sluitende begroting komen we niet uit onze financiële problemen. Maar mensen, niet cijfers, moeten leidend zijn in het beleid van de gemeente. Het is in deze balans, van mensen tegenover cijfers, dat GroenLinks tekortkomingen ziet in de programmabegroting van 2019. We missen de daadkracht om Middelburg en haar inwoners werkelijk naar een betere positie te brengen.

Maar mensen, niet cijfers, moeten leidend zijn in het beleid van de gemeente.

Als gemeente zitten we in een situatie waar moeilijke financiële keuzes gemaakt moeten worden. Dat erkennen we, sterker nog, daar hebben we alle begrip voor. Maar dit betekent niet dat we ons altijd kunnen aansluiten bij de keuzes die ons gepresenteerd worden. We missen in de programmabegroting het geld voor groen, voor verduurzaming, voor milieubeheersing. Dat terwijl klimaatverandering wordt gezien als een probleem dat we alleen samen kunnen oplossen. Er zijn makkelijke, relatief goedkope manieren waarop we als gemeente kunnen bijdragen aan een groenere omgeving.

Operatie Steenbreek biedt een perfect handboek om de verstening van tuinen tegen te gaan en zo te zorgen voor een koelere binnenstad met meer biodiversiteit  en een effectievere waterhuishouding. Datzelfde geldt voor het behoud van bomen. In onze gemeente wordt een jonge boom gezien als een goede vervanging voor een oude boom. Daarom dienen we een motie in voor een aanpassing in de APV met betrekking tot het kapbeleid in onze gemeente. Als we weer zorgvuldiger omgaan met bomen, zullen we de effecten daarvan merken in onze leefomgeving.

Maar we willen meer dan alleen vergroening van de gemeente. In 2019 zullen we moeten gaan werken aan een omgevingsvisie, waarin duurzaamheid een belangrijke rol speelt. Graag zien we een gemeente die een voorbeeldrol neemt door haar eigen processen zo duurzaam mogelijk te maken. Ook moeten we ons actiever inzetten voor een autoluwe binnenstad en opties zoals een milieuzone en elektrisch vervoer onderzoeken. In onze doelstelling voor een energie neutrale gemeente moeten we ambitieuzer worden: 2050 duurt nog veel te lang. Laten we elkaar scherp houden en doelen op 2030 voor energieneutraliteit.

We missen in de programmabegroting het geld voor groen, voor verduurzaming, voor milieubeheersing.

Verder wordt er niet genoeg geïnvesteerd in het minimabeleid, maar wordt er wel voorgesteld om structureel een zwembad te ondersteunen terwijl we het geld daarvoor eigenlijk niet hebben. Dit is een moment voor een moeilijke keuze. We zien het ongelooflijke werk wat de inwoners steken in hun zwembad, maar we zitten niet in een positie om zowel het zwembad te redden en mensen die het financieel zwaar hebben te helpen.

We hebben het dan vooral over het sociaal domein. Organisaties zoals Orionis en Porthos leveren essentieel werk voor onze gemeente en onze inwoners, maar er is nog veel verbetering nodig. In het komende jaar gaan grote beslissingen gemaakt worden over de zorg en onze invulling daarvan. GroenLinks ziet graag dat we samen blijven werken op Walchers niveau, maar het functioneren van de organisatie is belangrijker dan de schaal waarop deze werkt. Belangrijk is dat het geld dat in de zorg wordt gestopt, ook werkelijk gaat naar de zorg en niet blijft hangen in de bureaucratie.

 

Ten slotte zijn we ons als GroenLinks niet alleen bewust maar ook dankbaar dat Middelburg een mensenrechtenstad is. Eens in de twee jaar reikt het Roosevelt Instituut hier de Four Freedoms Awards uit, we huisvesten sinds drie jaar voor Shelther City mensenrechtenverdedigers en onze ambtenaren voeren beleid vanuit het uitgangspunt van de rechten van de mens. GroenLinks ziet graag dat we deze reputatie eer aan doen. Onder onze inwoners vallen asielzoekers, die noodgedwongen hun eigen land ontvlucht zijn en hier terecht zijn gekomen. We zien graag dat de gemeente hen actief verwelkomt en helpt met hun integratie in de samenleving, onder andere door assertief hun educatie te ondersteunen. Daarom dienen wij een motie in voor een goed vervoer van kinderen uit het AZC naar school.

Daarnaast verdient ook de LHBT gemeenschap meer van onze aandacht. GroenLinks wil dat de LHBT gemeenschap zichzelf kan zijn in een veilig en tolerant Middelburg.

GroenLinks ziet graag dat we de reputatie van Middelburg als mensenrechtenstad eer aan doen.

Middelburg is van ons allemaal en GroenLinks wil zich dan ook graag inzetten voor al onze inwoners. We kijken ernaar uit om hun belangen te behartigen in de raad en in het komende jaar samen te werken met coalitie en oppositie om Middelburg groener, socialer en opener te maken.

De coalitieonderhandelingen stonden deze week uiteraard veel in de belangstelling. Hoe hebben de onderhandelaars van onze fractie het ervaren? Wat gebeurt er als je te horen krijgt dat je op één punt al afgeserveerd wordt?

Met veel enthousiasme zijn we de onderhandelingen ingegaan. Er waren een aantal vragen geformuleerd door de informateur die we via de mail moesten beantwoorden.

Tijdens het eerste gesprek werden we door de informateur geïnformeerd over de te voeren procedure, maar werd verder niet ingegaan op de inhoudelijke zaken. Tevens werd ons duidelijk gemaakt dat er een tweede informateur bij zou komen vanuit het CDA.

Het tweede gesprek werd gevoerd door beide informateurs en toen hebben we wel inhoudelijk onze punten kunnen maken. Het werd al snel duidelijk dat het belangrijkste onderwerp het grondbedrijf was. Met name de Trekdijk en de Cleene Hooge. Van meet af aan is onze fractie daar heel duidelijk in geweest. Geen bedrijventerrein op de Trekdijk en geen bebouwing op de Cleene Hooge.

We hebben een aantal zaken aangevoerd wat er volgens GroenLinks zou moeten gebeuren. Alternatieven voor de Trekdijk zijn er zeker, waar ook de mensen uit Nieuw en St. Joosland achter kunnen staan. Andere mogelijkheid is afboeken en de pijn voor lief nemen.

Tevens hebben we aangegeven dat er zich nog geen bedrijven aangemeld hebben om zich op de Trekdijk te willen vestigen. Volgens ons, zo hebben wij de informateurs laten weten, is er nog geen directe haast bij en willen we de Trekdijk bouwrijp maken dan moeten er weer miljoenen bij.

Wat de Cleene Hooge betreft, daar waren wij ook erg duidelijk in. Geen bebouwing in dit mooie gebied. We hebben het rapport, dat gepresenteerd is door Bureau MaGrid, wel onderschreven maar wel met de restrictie dat we daarover meer willen weten. In het geval dat er echt iets moet gebeuren in dat gebied dan alleen maar aan de rand bebouwen.

Het was jammer dat het gesprek voornamelijk ging over deze percelen grond. Andere belangrijke inhoudelijke vragen zijn amper aan bod gekomen.

Het derde gesprek dat we hadden, was eigenlijk alleen om ons duidelijk te maken dat we niet in aanmerking komen voor een plaats in de coalitie. De reden was de Trekdijk en de Cleene Hooge. We hebben opnieuw herhaald dat we over alternatieven willen praten, dat we ons er ook terdege van bewust zijn dat Middelburg een financieel probleem heeft, maar dat we samen met de bewoners van Nieuw en St. Joosland willen zoeken naar oplossingen. Het maakte niet uit welke goede, realiseerbare alternatieven we aangaven, we willen geen bedrijventerrein en dus pasten we niet in de coalitie die zij voor ogen hadden. Alles wat we nog aanvoerden werd niet meer gehoord. Het stond voor de informateurs vast dat GroenLinks niet meer mee zou doen.

Verbazingwekkend was het echter wel dat een van de informateurs ons vertelde dat er heel snel actief gezocht moest worden naar bedrijven om op een heel snelle manier de Trekdijk vol te bouwen! De bewoners van Nieuw en St. Joosland tellen blijkbaar niet meer mee. Overigens wel opmerkelijk dat een informateur, die onpartijdig zou moeten zijn, dit naar voren brengt.

Wat is het zuur om als winnaar en inmiddels derde partij van Middelburg afgeserveerd te worden.

Fractie GroenLinks Middelburg

 

Maandag debatteerden Tweede Kamerleden en Europarlementariërs gezamenlijk over de Staat van de Europese Unie. Eickhout wil van premier Mark Rutte weten waarom de Nederlandse regering dwarsligt bij voorstellen om te voorkomen dat Europese burgers bij een volgende crisis weer te rekening gepresenteerd krijgen. Dit is zijn analyse over de staat van de Europese Unie in Nederland.

Het is tien jaar geleden dat de financiële crisis in de Verenigde Staten begon. Na een periode van groei stortte de economie keihard in, met grote menselijke gevolgen. Werkloosheid, armoede, onzekerheid, politieke spanningen in Europa.

Inmiddels zien de economische groeicijfers er rooskleurig uit en trekt ook de werkgelegenheid aan. De economie krabbelt op na een lange periode van crisis. Toch zijn er kanttekeningen te plaatsen bij de groeicijfers.

Niet voor alle Europeanen

Ten eerste: het economisch herstel bereikt lang niet alle Europeanen.

De eurozone bereikte qua omvang van de economie in 2016 weer het niveau van voor de crisis. Maar kijken we naar armoedecijfers van Eurostat, dan zien we dat er in de eurozone 5,8 miljoen mensen meer die in armoede leven dan voor de crisis.

De werkgelegenheid stijgt, maar ook het aantal Europeanen dat tegen hun wil een tijdelijk contract of een nul-uren-contract heeft. Het percentage jongeren dat geen baan heeft en geen opleiding volgt, is hoger dan in 2008.

Buitengewoon beleid

Ten tweede: het herstel is in grote mate te danken aan een buitengewoon monetair beleid.

De rente staat op nul procent en de Europese Centrale Bank (ECB) heeft ongekende hoeveelheden obligaties opgekocht. De ECB moest handelen omdat de politiek het naliet of te traag was. Het is maar zeer de vraag of de ECB bij een volgende klap nog genoeg mogelijkheden heeft om de economie te stabiliseren.

Ten derde: De groeicijfers van nu zeggen weinig over het vermogen van de eurozone om een nieuwe crisis te voorkomen, of om een nieuwe schok te doorstaan zonder dezelfde sociale ellende die we in de eurocrisis hebben gezien in grote delen van de unie.

Momentum

Er is een momentum om het bouwwerk van de eurozone te versterken. Er ligt een routekaart van de Europese Commissie. De Franse president Emmanuel Macron wil de eurozone schokbestendig maken en optreden tegen sociale dumping. Het eerste hoofdstuk van het Duitse coalitieakkoord bevat een agenda voor een rechtvaardig Europa van gelijke kansen. Duitsland en Frankrijk hebben aangekondigd samen het voortouw te willen nemen.

In de Tweede Kamer en in het Nederlandse kabinet wordt er vaak argwanend gekeken naar deze ontwikkelingen. Het is Nederland goed recht om een eigen lijn te trekken, maar trekt Nederland niet aan de verkeerde kant? De regering wil door met de euro, maar staat op de rem bij vrijwel alle mogelijke voorstellen om de muntunie stabieler en socialer te maken.

Moet de ECB, waarop geen enkel parlement controle kan uitoefenen, dan straks opnieuw de kastanjes uit het vuur zal halen als een euroland in de problemen komt?

Is de eurozone in staat is om de klap op te vangen als de markten het vertrouwen verliezen in - pak hem beet - Italië? Is het verantwoord om alle discussies over een versterking van de eurozone te blokkeren?

Dr. No

Wopke Hoeksta, de Nederlandse minister van Financiën stuurde samen met een paar kleine noordelijke euro en niet-eurolanden een brief waaraan hij de bijnaam Dr. No heeft te danken.

In plaats van aan te haken bij nieuwe Duits-Franse initiatieven voor een stabielere en crisisbestendige eurozone, lijkt de strategie van Nederland om Duitsland op de lijn van oud-minister Schäuble te krijgen: grote spaaroverschotten, meer vrijhandel, meer interne markt en bovenal bezuinigen om het stabiliteitspact te respecteren.

Natuurwet

“Het eigen huis op orde” noemt de regering het. Maar het is precies dit beleid, dat de onzekerheid van Europanen heeft vergroot. Het is het beleid dat de politieke verhoudingen tussen noord en zuid op scherp heeft gezet.

Wat nog wel het meest aan stoort, is de manier waarop de premier dit beleid verkoopt alsof het een natuurwet is.

Het is een economisch beleid toegesneden op multinationals die nauwelijks belasting afdragen. Meer markt en snijden in de sociale zekerheid en de publieke sector. Het is dit rechtse recept dat als alternatiefloos wordt gepresenteerd, waardoor burgers zich afkeren van de EU.

Lage staatsschuld

In zijn speech in Berlijn beweerde de premier dat landen met een lage staatsschuld goed voorbereid zijn op de volgende crisis. Maar Spanje en Ierland hadden voor de crisis een staatsschuld van ver beneden de zestig procent van het BBP en moesten daarna toch bij het noodfonds aankloppen. Waarom ziet deze regering de staatsschuld als grote boeman? En is het een goed vooruitzicht als overheden opnieuw inspringen voor private schulden?

Gezonde langer termijn overheidsfinanciën zijn belangrijk, maar het was het de uit de klauwen gewassen financiële sector, de oververhitting van de huizenmarkt, een overschot aan krediet die onder andere Spanje en Ierland deden ontsporen.

Gereguleerde interne markt

Dan het andere stokpaardje van de regering: de interne markt. Die kan ons welvaart brengen, zeker. Maar alleen onder voorwaarde dat die goed gereguleerd is. Door alleen te concentreren op het wegnemen van barrières maken we dezelfde fout als in de jaren voorafgaand aan de crisis. Toen konden kredieten op steeds verder gedereguleerde markten ongeremd naar Zuid-Europa vloeien en financiële producten alsmaar complexer en gevaarlijker worden. Het liberaliseren van het dienstenverkeer heeft bovendien voor sociale spanningen gezorgd, onder andere in de transportsector.

Verdere verdieping van de interne markt kan alleen als dit leidt tot een verbetering van de sociale situatie. Niet voor niets stemde het Europees Parlement vorige week het controversiële voorstel voor de e-card voor diensten weg.

Belasting op techbedrijven

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de eurolanden garanderen dat gewone mensen nooit meer de prijs betalen voor onverantwoorde risico’s die in de financiële sector genomen worden.

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de EU-lidstaten eindelijk in staat worden gesteld om de grootste bedrijven fatsoenlijk belasting te laten betalen. Zorg dat de race naar de bodem bij vennootschapsbelasting gestaakt wordt. Dat er met een Europese grondslag niet langer met winsten geschoven kan worden.

Onder andere Frankrijk wil vaart maken met een Europese aanpak voor een belasting op de grote techbedrijven. Bij het debat over de Europese Raad bespeurde was er bij de minister-president weinig enthousiasme over de nieuwe voorstellen van de Europese Commissie. Ik zie het gevaar dat Apple, Facebook, Google nog jarenlang vrijwel geen belasting afdragen als we moeten wachten totdat er in G20 of OESO-verband overeenstemming.

Nog niet stormbestendig

De economische groeicijfers mogen ons geen zand in de ogen strooien. De eurozone is nog niet stormbestendig en presteert te mager op sociaal vlak. Tien jaar na de crisis is het hoog tijd om dat aan te pakken. Niet alleen met de zeven dwergen uit het noorden maar met al onze bondgenoten in Europa.