Zet cookies aan om de video te tonen.
43 documenten
Denk mee met de VVD Soest/Soesterberg
Het verkiezingsprogramma voor 2022-2026 en daarna. Wil jij met ons meedenken op 6 en 14 september? Fred Heidinga, fractielid en moderator van beide sessies, nodigt je van harte uit. Meld je aan via info@vvdsoest.nl
Zet cookies aan om de video te tonen.
Jasper van 't Net ons nieuwe VVD-raadslid
Zet cookies aan om de video te tonen.
Maak kennis met nieuw ons nieuwe raadslid Jasper van 't Net
Op donderdag 8 juli is Jasper van 't Net geïnstalleerd tot raadslid van de Soester gemeenteraad. Maak in dit filmpje kennis met Jasper.
Zet cookies aan om de video te tonen.
Jasper van 't Net te gast bij Eemland actueel
Toekomstig raadslid Jasper van 't Net was afgelopen maandag 5 juli te gast bij Eemland actueel. hierboven het hele interview plus een inkijk in de muziek smaak van van 't Net.
Zet cookies aan om de video te tonen.Koop lokaal, heel normaal
Corona veranderde ons leven, ook voor de burgemeester en wethouders van de gemeente Soest.
Op de fiets door Soest, om ondernemers te bezoeken of een bezoek te brengen aan de SWOS. Dat was het leven van Liesa van Aalst voor corona ons leven binnenkwam. “Net als mijn collega’s zit ik nu non stop achter mijn computer. De eerste periode vond ik heel onrustig. Veel afspraken gingen niet door, terwijl ik er juist wilde zijn en aan de slag wilde. We moesten met elkaar zoeken naar hoe verder. Toen we dat gevonden hadden, kreeg ik zelf ook meer rust.”
“Als wethouder is het belangrijk contact te hebben met mensen. Als ik vroeger door het dorp fietste, kwam ik altijd wel iemand tegen. Dan maakten we even een praatje. Zo wisten we van elkaar waar we mee bezig zijn.” Van Aalst geeft aan dat ze nog steeds goed bereikbaar is. Ze merkt wel dat een mailtje sturen voor veel mensen een grotere drempel is, dan haar persoonlijk aan te spreken in het dorp.
Als wethouder is Van Aalst verantwoordelijk voor economie, financiën en het sociaal domein. Ze vertelt hoe sommige problemen echt opvallen. “De gesloten deuren in de winkelstraten, ondernemers die het moeilijk hebben omdat hun zaak dicht is.” Andere dingen blijven veel meer achter de voordeur. Mensen met schulden, kinderen die het moeilijk hebben en de groei van geweld binnen het gezin. “Het gevolg van de maatregelen is voor iedereen anders. Maar we maken ons allemaal op de een of andere manier zorgen.”
Van Aalst vertelt dat ze ziet dat de gemeente meer dan ooit nodig is. “Door corona zijn mensen in beweging. Het is mooi om te zien hoe krachtig we met zijn allen zijn, hoe we elkaar helpen en ons aanpassen. Dat geldt ook voor ons als gemeente, we bewegen zoveel mogelijk mee met wat er gebeurt. We kijken hoe we van betekenis kunnen zijn. Bijvoorbeeld door met horecaondernemers mee te denken over het vergroten van de terrassen.”
Bron: GemeenteSoest.nl
Horeca-ondernemer Vincent van der Wardt legt uit waarom hij VVD gaat stemmen
Zet cookies aan om de video te tonen.
René Corbeij: tegen versplintering van de raad
Over enkele weken gaan we naar de stembus voor de Tweede Kamerverkiezingen. 89 partijen hebben zich partijen hebben zich ingeschreven, 37 zijn inmiddels door de kiesraad toegelaten. Het stembiljet zal mogelijk groter zijn dan ooit. Drukkers vragen zich af hoe ze dit voor elkaar gaan krijgen. Afstand houden zal niet moeilijk worden met een papier van anderhalve meter lang.
VersplinteringOnmogelijk langFragmentatieVerkiesbaar
Er wordt in de media de laatste tijd veel gesproken over polarisatie. Naar mijn waarneming is er zelfs sprake van versplintering. Dit heeft ertoe geleid dat het zeer moeilijk werd een nieuwe regering te vormen. De laatste kabinetsformatie duurde zeven en een halve maand. De Tweede Kamer telt op dit moment 15 fracties.
Dit verschijnsel doet zich ook voor in de gemeenteraden. De raad van Soest behoort tot de meest versplinterde van Nederland, 12 fracties op 29 zetels. Ook het formeren van een nieuw college van B en W voor Soest kostte, na de vorige raadsverkiezingen, geruime tijd. Ook vergaderingen duren onmogelijk lang. Een dag vergaderen in de Tweede Kamer duurt zomaar van ’s ochtends 10:00 uur tot ’s avonds 22:00 uur, voor slechts enkele agendapunten. Ook onze raadsvergaderingen duren vaak tot tegen middernacht. Het blijft meestal bij het oplepelen van meningen. Van goede debatten, waarbij geprobeerd wordt tegenstanders met argumenten te overtuigen van jouw standpunt, komt meestal weinig terecht.
Zelden komt het voor dat er over één raadsvoorstel 12 verschillende meningen zijn. Naar mijn idee ondermijnt deze versplintering de democratie. Als leraar geschiedenis en maatschappijleer in het voorgezet onderwijs behandel ik de Romeinen, Napoleon, de grondwet van Thorbecke maar ook de jaren ’30 van de vorige eeuw. In die tijd vond dezelfde fragmentatie in de Europese parlementen plaats. We weten allemaal welke verschrikkelijke gevolgen dit had.
Fred Heidinga (VVD): ‘Autumn leaves’
Heb ik nét de eerste strofes van ‘Autumn leaves’ een beetje onder de knie als het berichtje binnenkomt: de repetitie van mijn koor morgen gaat niet door. Eerder deze week zijn de corona-regels weer aangescherpt en dan is een repetitie niet verstandig. Terecht... ook al is het jammer. Want zingen vind ik leuk en doe ik graag. Niet alleen in mijn koor maar ook tussen de bedrijven door.
‘Autumn leaves’ kan nu dus wel even wachten. Dan maar wat loopjes oefenen op gitaar. Een andere muzikale liefhebberij die ik vooral sinds maart dit jaar serieus heb opgepakt. Toen de sociale agenda nogal plotsklaps behoorlijk leeg werd geveegd.
‘Roller coaster’ van Danny Vera. Best wel pittig. Maar daarom juist uitdagend en het is fascinerend – haast verslavend – als het geleidelijk steeds wat beter en meer ‘vanzelf’ gaat. Ook goeie training voor je hersenpan. Al je vingers met elk een eigen taak aansturen, loopjes en tekst leren en onthouden. En dat moet dan allemaal op enig moment samenklinken alsof het heel eenvoudig is. Een ervaren musicus zal er misschien niet veel moeite mee hebben. Maar ik ben er nog wel even mee van de straat.
Een thuis-liefhebberij is nu overigens wel aan te bevelen. Het virus zal ons voorlopig nog wel parten blijven spelen en lijkt ook veel dichterbij dan tijdens de eerste golf in het voorjaar. Uit de kring van bekenden al een behoorlijk aantal dat corona heeft opgelopen. Dat leek eerder niet zo. Ook veel thuisquarantaines en testen om ons heen. Onze jongste dochter zit in de bovenbouw van het Grifland en is vanaf maart niet meer dan tien dagen fysiek op school geweest geloof ik. Daar zitten dan wel twee weken thuisquarantaine bij vanwege contact met een positief geteste medeleerling. Maar toch.
Veel waardering trouwens voor hoe het daar wordt geregeld en hoe daarover wordt gecommuniceerd. Het zal de schoolleiding heel wat hoofdbrekens kosten. Na de herfstvakantie mag ze weer naar school. Halve dagen. Met de jas aan en de ramen open. Ook letterlijk ijs en weder dienende dus.
Het is een lastige periode. Voor de één ook heel veel zorgelijker dan voor de ander. Tot de dag dat we corona achter ons laten kunnen we maar beter doen wat we zelf kunnen doen en vooral laten wat we het beste kunnen laten. Om de verspreiding van het virus en de gevolgen voor velen in onze samenleving zoveel mogelijk te beperken.
Dat die dag komt staat vast. De beukenhaag verschiet van kleur maar wordt ook weer een keer groen. De herfst stemt vaak weemoedig maar gaat ook weer voorbij.
Autumn leaves...
Raadgever Rik van Zutphen: 'Times are a-changin'
Aan dat nummer van Bob Dylan moest ik denken toen ik gevraagd werd een bijdrage te leveren aan deze rubriek. Want wie had aan het begin van dit jaar gedacht dat 2020 zo’n vreemd jaar zou worden? En vreemd is nog mild uitgedrukt: ons leven is behoorlijk ontwricht en in de greep gekomen van het coronavirus.
De meest menselijke gedragingen als handen geven, een knuffel of een schouderklopje kunnen niet meer. Afstand houden is het devies geworden. Vorige week was ik bij een diploma-uitreiking van een hogeschool waar ik als docent werk. Normaal een feestelijke aangelegenheid, waarbij na de nodige presentaties en speeches de geslaagden uitbundig worden gefeliciteerd door familie, vrienden en docenten. Hoe anders was het dit jaar. Om te beginnen de locatie: in plaats van het vaste adres (een mooie kerk in het centrum van Amsterdam) was dit keer gekozen voor een sporthal, omdat alleen daar de nodige afstand kon worden gegarandeerd.
De organisatie had haar best gedaan er nog iets van te maken, maar wel met een waslijst aan maatregelen. Niet meer dan 3 mensen aan een tafeltje, ruime afstand tussen de tafels en per geslaagde twee genodigden. Meestal de ouders. Voor broers, zussen en vrienden was geen plaats. Na afloop moest iedereen blijven zitten en mochten alleen docenten op 1,5 meter afstand de geslaagde en ouders feliciteren. Het voelde allemaal nogal vreemd en kunstmatig aan. Mensen blijven nu eenmaal sociale wezens en dat afstand houden schiet er soms bij in (of: ligt ons niet zo?).
Voor de Soester gemeentepolitiek is het niet veel anders. De maanden voor de zomervakantie is veel digitaal vergaderd. Dat lijkt een oplossing en efficiënt en effectief, maar je mist toch best veel. Lichaamstaal bijvoorbeeld gaat met ruim 30 kleine venstertjes op je beeldscherm volledig aan je voorbij. En waar het politieke seizoen normaal gesproken voor de zomervakantie wordt afgesloten met een barbecue of een uitje hebben we dat dit jaar ook maar overgeslagen. Waardoor het na de laatste raadsvergadering ineens was afgelopen.
Gelukkig begint het nieuwe politieke seizoen deze week. We mogen weer fysiek bij elkaar komen, maar ook hier zullen de raadsleden in de raadszaal 1,5 meter afstand moeten houden en is er voor publiek (voorlopig) geen plaats. Napraten na afloop van een debat wordt ook tot een minimum beperkt. Maar ik ben al lang blij dat ik mijn collega-raadsleden weer in levenden lijve ga zien. Want dit najaar staan er de nodige pittige uitdagingen voor Soest op de agenda en daar zullen we elkaar allemaal hard voor nodig hebben.
Rik van Zutphen (VVD)
Zie je content die volgens jou niet op deze site hoort? Check onze disclaimer.