Poliflw

De ChristenUnie-SGP stelt drie verbeteringen voor aan het beleidsplan Waardevol Toerisme. Dorpen en kernen hebben ook unieke kwaliteiten, proactief inspelen op toenemend groepsbezoek en inwoners profiteren financieel mee van toerisme.

In het beleidsplan Waardevol Toerisme dat in de commissie Fysiek Domein op 9 maart, nogmaals wordt besproken komen de kernen, dorpen en inwoners van Stichtse Vecht volgens de fractie ChristenUnie-SGP niet voldoende aan bod. Het beleidsplan richt zich nu vooral op wat Kwaliteitstoerisme wordt genoemd, cultuur, erfgoed en natuur. Wij denken dat Stichtse Vecht met haar karakteristieke dorpen en kernen ook daar het een en ander heeft te bieden. Maar dan wel zo, dat inwoners van de dorpen en kernen daarover zelf het een en ander te zeggen hebben.

Het beleidsplan stel nu voor om groepsbezoek tegen te gaan. De ChristenUnie-SGP is van mening dat waar inwoners zich door de gemeente kunnen verplaatsen ook groepen dat kunnen doen. Het tegengaan zal alleen maar de stroom die toch zal (kan) ontstaan verleggen naar andere routes die wij mogelijk niet wenselijk vinden. Dus moet de gemeente groepsbezoek sturen en managen in plaats van tegengaan. Wij stellen ook een pro-actieve aanpak voor.

Het rapport 'NBTC Perspectief 2030' waarop dit nieuwe beleidsplan van de gemeente leunt gaat uitzonderlijk ver in het eerlijk verdelen van de lusten over alle inwoners. Het nu voorliggende beleidsplan Waardevol Toerisme wil niet verder gaan dan 'aandacht hebben voor verlichtende maatregelen'. En dat toerisme voor werkgelegenheid zal zorgen geldt voor een beperkte groep inwoners maar compenseert niet iedereen die last ondervindt van toerisme. Oftewel, inwoners blijven last houden van toerisme terwijl daar niets tegenover staat. De ChristenUnie-SGP vindt dat (alle) inwoners daadwerkelijk financieel moeten kunnen profiteren van en eventueel mede investeren in toerisme.

Dit had overal kunnen gebeuren. Een brug die open gaat op een moment dat het heel slecht uitkomt. Gelukkig is de jongeman waar het allemaal om te doen was alweer ontslagen uit het ziekenhuis. Maar hoe anders had dit kunnen aflopen...

Er lijkt nooit een goed moment om het te hebben over structurele oplossingen. Men dempt namelijk wel vaker de put pas als er een schaap verdronken is. Viel het ongeval uiteindelijk toch mee? Was de trauma-arts uiteindelijk toch nog op tijd?  Voor de jongeman in Breukelen is het dit keer goed afgelopen.

Je kunt zeggen dat de brugwachter de brug niet had moeten openen voor de scheepvaart. Je kunt stellen dat hij meteen de brug weer had moeten sluiten. Er had contact moeten zijn over de noodzaak voor hulpdiensten om van de brug gebruik te maken. Tja, er zijn legio 'hadden moetens' te bedenken die deze situatie 'hadden kunnen' voorkomen. Maar met 'hadden moeten' kunnen we niets (meer). De vraag moet zijn: 'Wat leren we hier nu van en wat gaan we morgen anders doen?'

De gemeente gaat onderzoeken hoe dit in de toekomst kan worden voorkomen. Het lijkt mij aannemelijk dat er heel zinvolle verbetervoorstellen uit dit onderzoek komen, voorstellen waar je niet op tegen kunt zijn omdat 'iets' verbeteren altijd beter is dan 'niets' verbeteren.

Onze hedendaagse maatschappij stelt hoge eisen aan aanrijtijden, snelle acute hulp in geval van nood, de kans dat er iets mis gaat in ons leven reduceren tot nul. En dan een Brugstraat die is aangelegd in lang vervlogen tijden. Hoe vaak moet dit 'net' goed gaan voordat we inzien dat deze Brug(straat) in het centrum van Breukelen (en ook zijn opvolger) niet gaan voldoen aan de eisen van deze tijd? Er is een structurele oplossing nodig....!

De overlast voor Maarssen, Nieuwersluis en Loenen aan de Vecht die wordt veroorzaakt door de vervanging van de Vechtbrug in Breukelen is tijdelijk maar wordt permanent tenzij het college een alternatieve oplossing (opnieuw) bespreekbaar maakt.

Het college is zich zeer bewust van de overlast die vervanging van de de Vechtbrug Breukelen met zich mee zal brengen. 'Ook omliggende plaatsen zullen last krijgen van de omleiding', aldus het college bij monde van wethouder Klomps in de VAR van 15 oktober jongstleden. De indruk wordt gewekt dat deze overlast tijdelijk is. Maar als de plannen met de afsluiting van de Brugstraat voor autoverkeer verdere vorm krijgt is dat niet tijdelijk maar permanent.

Autoverkeer door de Brugstraat is niet meer van deze tijd. Het hele centrum van Breukelen zou autovrij moeten worden gemaakt. De ChristenUnie-SGP is het daar volmondig mee eens. Maar niet ten koste van overlast voor Maarssen en Nieuwersluis, en in het verlengede daarvan ook Loenen aan de Vecht.

Wij hadden verwacht dat het college de vervanging van de Vechtbrug in Breukelen zou aangrijpen om toch nog naar een meer structurele oplossing voor het verkeersprobleem in Breukelen centrum te kijken. Maar het lijkt erop dat zij het probleem daar wil 'vernieuwen' in plaats van uit de weg ruimen.

Daarom nogmaals de oproep aan het college: 'Haal de plannen voor een tweede Vechtbrug in Breukelen uit het stof en onderzoek nog eens goed of een financieel aantrekkelijk fietsbrug in het centrum naast een betaalbare tweede Vechtbrug niet toch een veel betere oplossing zou kunnen zijn. Voor het centrum van Breukelen maar voor de bewoners van Maarssen, Nieuwersluis en Loenen aan de Vecht.

Mensen die minder goed mee kunnen doen worden in één naam gevangen, 'de minima'. En de gemeente moet beleid maken voor deze 'doelgroep'. De ChristenUnie-SGP nodigt álle inwoners van Stichtse Vecht uit daaraan mee te doen.

'Wat willen we met deze mensen bereiken?' Het college stelt voor in te zetten op bestaanszekerheid, preventie, vroeg signalering, slimmer en eenvoudiger en samenwerking. In de commissievergadering Sociaal Domein van 6 oktober peilde het college de mening van de commissieleden.

De ChristenUnie-SGP vindt 'bestaanszekerheid' een te mager begrip. Wij vinden dat het moet gaan over 'goed SAMEN leven'. Je wilt toch in deze tijd niet alleen maar je hoofd boven water kunnen houden maar gewoon meedoen? De volgende is 'voorkomen is beter dan genezen'. 'Ja, logisch' zou je zeggen maar sommige van die maatregelen kosten veel geld en leveren zo bitter weinig op. Kan dat niet effectiever? En de 'vroegsignalering' zoals we dat nu doen is in veel gevallen veel te laat.

'Slimmer en eenvoudiger' staat volgens ons voor 'je boerenverstand gebruiken' en dat zou geen beleid moeten zijn maar de normaalste zaak van de wereld. En 'samenwerken' is in veel gevallen met slechts een selecte groep van (vooral) aanbieders. 'Hoe gaan wij samen dit varkentje wassen'.

Hoe zit het met 'de kracht van de samenleving?'. Kan de overheid dit zonder de samenleving, zonder u als inwoner van Stichtse Vecht? Onderschat niet hoe veerkrachtig mensen die het minder breed hebben zijn. Zie hen dus niet als minima maar als mooie mensen. Onderschat niet hoeveel hulp wij onze medemens kunnen bieden. Betrek deze hulporganisaties bij dit beleid. Maar ook mensen die het minder breed hebben, ervaringsdeskundigen, vrijwilligers op dit gebied, hulporganisates, belangenorganisaties en ga zo maar door, kortom alle inwoners van Stichtse Vecht.

In het voorjaar 2021 komt het minimabeleid ter bespreking naar de gemeenteraad. Tot die tijd hebben wij de mogelijkheid om mee te bouwen aan dit beleid. Wij van de ChristenUnie-SGP dagen u uit ons te bestoken met goede suggesties. We zullen ons ervoor inzetten om deze kracht van de samenleving door te laten werken in het minimabeleid.

Dat vluchtelingen naar ons land komen is soms bittere noodzaak. Daarom moeten wij er alles aan doen om hen behoorlijk op te vangen. Maar inzet van de kant van nieuwe inwoners is ook zeer gewenst. De gemeente heeft nu nog te weinig invloed maar daarin komt verandering.

De ChristenUnie-SGP stelde eind 2017 al vragen over de stand van zaken bij de gemeente met betrekking tot inburgering (zie nieuwsbericht op RTV Stichtse Vecht). De resultaten waren ronduit teleurstellend. In oktober 2018 is een amendement van de ChristenUnie-SGP en Maarssen2000 aangenomen die het collee opdracht geeft zich in te zetten voor meer invloed op inburgering (zie het betreffende amendement).

En dan nu berichten over een 'Intensievere samenwerking rond inburgering in de regio Utrecht' (zie nieuwsbericht op VARNWS). We zijn blij dat er stappen worden gezet maar aan de andere kant blijven we ook kritisch. Papier is geduldig. De praktijk is weerbarstig. En je hebt best een lange adem nodig om iets te bereiken.

Inburgeren is niet alleen goed voor nieuwe inwoners maar ook voor hen die het huis 'Stichtse Vecht' gastvrij willen openstellen maar dan wel graag inzet, moeite en resultaat willen zien. We zullen deze ontwikkelingen kritisch blijven volgen.

'Een dorpshuis of wijkcentrum is voor iemand die eenzaam is net zoiets als een zwembad voor iemand met watervrees'. Natuurlijk heb je water nodig om te leren zwemmen maar water is niet de oplossing. Je moet eerst leren zwemmen.

Mensen die eenzaam zijn hebben meer nodig dan alleen ontmoetingsplekken. Eenzaamheid kan zich manifesteren tijdens uiteenlopende gebeurtenissen in een mensenleven. De oorsprong van eenzaamheid ligt echter meestal in een veel eerdere fase.

Wanneer we eenzaamheid willen 'bestrijden' en vinden dat 'voorkomen beter is dan genezen', ook wel preventie genoemd, zullen we op meer moeten inzetten dan alleen ontmoetingsplekken. Dorpshuizen en wijkcentra zijn slechts een deel van het antwoord op eenzaamheid.

Bij gezondheid van mensen hoort ook welbevinden. En bij welbevinden horen termen als 'erbij horen', 'ertoe doen', 'gezien en gehoord worden', 'invloed hebben op je omgeving'. Ervaringen hiermee doen we al op in onze kinderjaren. Afhankelijk van die ervaringen ontwikkelen we sociale vaardigheden om met nieuwe situaties in ons leven om te gaan. Daar wordt de basis gelegd voor wapens tegen eenzaamheid.

De gemeente kan zich er niet vanaf maken met dorpshuizen en wijkcentra tegen eenzaamheid. Maar ook de aanpak vergt meer dan 'het betrekken van mensen bij sociale activiteiten'. Er is een meer structurele en ingrijpender aanpak nodig die om meer geld vraagt dan daarvoor nu beschikbaar is. Eenzaamheid betrijden vraagt om meer dan het tekenen van een programma 'Een tegen eenzaamheid'.

Eenzaamheid bestrijden vraagt de inzet van inwoners als naasten van mensen die eenzaam zijn of gevoeligheid daarvoor dreigen te ontwikkelen. Maatschappelijke organisaties moeten beter worden toegerust om eenzaamheid te herkennen, te bestrijden maar vooral te voorkomen.

De ChristenUnie-SGP zal zich blijven inzetten om ook bij de gemeente die brede aanpak te bevorderen.

Verwondering is het gevolg van kijken én zien. Wanneer je niet kijkt, zul je ook zeker niet zien. Wanneer je kijkt is het nog niet zeker dat je ziet. En wanneer je niet ziet is verwondering ver weg. Terwijl verwondering de voedingsbodem is voor verbondenheid, verantwoordelijkheid en volwaardigheid. En deze zijn hard nodig voor een duurzaam economisch bestel.

Aan de vandaag de dag gehanteerde definitie van welvaart ligt het principe van economische groei ten grondslag. 'Zolang de economie groeit gaat het (ons) goed', denken velen. Maar is deze grondslag wel terecht en zitten er aan deze groei geen grenzen?

We zien inmiddels ook nadelen van de (ongebreidelde) economische groei. Deze nadelen zijn herkenbaar in de onbalans tussen 'Ik' en 'De ander', 'Nu' en 'Later' en tussen 'Het materiële en 'Het inmateriële'.

In de Groen van Prinsterenlezing deed Martine Vonk een oproep om als politici in te zetten op verbinding, verantwoordelijkheid en volwaardigheid. De politiek moet zich druk maken om verbindingen tussen mensen. Dat kan zijn tussen mensen onderling, tussen jong en oud, tussen deze en de volgende generaties, tussen zij die hier leven en die aan de andere kant van de wereld, zij die consumeren en zij die de werkelijke kosten dragen (door vervuiling, ontbossing, kinderarbeid, etc). Maar ook haar verantwoordelijkheid nemen om de volledige prijs voor consumeren te berekeken, te benoemen en door te belasten. En daarbij ook volwaardige pilitiek te bedrijven, dat is het immateriële te herwaarderen, denk aan ontspullen, minimaliseren, ruimte voor kunst, ontspanning, religie, het goede leven.

Om dat te doen is verwondering nodig. Je verwonderen over de aarde, de natuur, een medemens, vreugde, liefde, zorgeloosheid. Wanneer je kijkt en ziet en je verwondert, vonkt er een begin van aanhoudende inzet aan voor leven in vrede en gerechtigheid.

Hoe is het met de democratie in Europa vandaag? Op donderdag 23 mei heeft prof. dr. Roel Kuiper- fractievoorzitter ChristenUnie Eerste Kamer- in Breukelen de zesde Egbert Schuurmanlezing uitgesproken. Hoe is het met de democratie in Europa vandaag? Voor veel Europeanen dient de democratie in Amerika vandaag niet als voorbeeld. Intussen worstelen zijzelf met hun eigen democratie. In Oost-Europese landen wordt gesproken over een ‘illiberale democratie’ die anders zou zijn dan de westerse democratie, en de rechtsstaat discutabel maakt. Overal in Europa bekritiseren burgers de Europese Unie vanwege een gebrek aan transparantie en een teveel aan bemoeizucht. Er wordt geklaagd over Europese instituties en er is sprake van ‘democratische vervreemding’. In tal van Europese landen leidt een mix van oude nationalistische ideeën en nieuwe externe dreigingen tot populistische en anti-Europese bewegingen.

Wat zeggen christenen van deze ontwikkelingen? Wat is hun bijdrage aan de democratie in Europa? Volgens de Tocqueville leveren christelijke denkwijzen een belangrijke bijdrage aan een kalme en gezonde democratie. Wat is de democratische zeggingskracht van christelijke politiek voor een stabiele toekomst van de Europeanen?  

Voor de volledige tekst van de lezing: Klik hier

Thema 6e Egbert Schuurmanlezing Op donderdag 23 mei a.s. wordt in het Bonifatiushuis de zesde Egbert Schuurmanlezing gehouden. Prof. dr. Roel (R) Kuiper zal deze verzorgen. Centraal staat daarbij de vraag: ‘Hoe staat het met de democratie in Europa?’ Daar valt veel over te zeggen: er is de nodige kritiek van burgers op de Europese Unie en in Oost-Europese landen is de rechtstaat in het geding. Wat is de bijdrage van christelijke politiek voor een stabiele toekomst voor Europeanen?

Vanuit zijn brede maatschappelijke en wijsgerige oriëntatie constateert de spreker dat het niet zo goed gaat met de democratie in Europa. Voor veel Europeanen dient de democratie in Amerika vandaag niet langer als voorbeeld. In Oost-Europese landen wordt gesproken over een ‘illiberale democratie’ die anders zou zijn dan de westerse democratie, en de rechtsstaat in gevaar brengt. De Europese Unie heeft een gebrek aan transparantie en een teveel aan bemoeizucht. In tal van Europese landen leidt een mix van oude nationalistische ideeën en nieuwe externe dreigingen tot populistische en anti-Europese bewegingen. Wat is het democratische antwoord van christelijke politiek voor een stabiele toekomst van de Europeanen?    

Professor Kuiper is rector en bestuursvoorzitter van de Theologische Universiteit in Kampen, waar hij ook doceert als hoogleraar ‘Christelijke identiteit’. Sinds 2007 is hij lid van de Eerste Kamer en in 2011 werd hij de opvolger van Egbert Schuurman als voorzitter van de ChristenUnie fractie.De heer Kuiper was voorzitter van de Onderzoekscommissie Privatisering/Verzelfstandiging Overheidsdiensten. 

De jaarlijkse Egbert Schuurman lezing wordt georganiseerd door de afdelingen van de ChristenUnie in Stichtse Vecht en de provincie Utrecht. Hiermee wordt beoogd om zowel het eigen nadenken over actuele politieke en maatschappelijke problemen te bevorderen, als ook in bredere kring belangstelling hiervoor te wekken.

De avond begint om 20:00 uur en het adres is Kerkplein 18 te Breukelen. De toegang is gratis en vanaf 19:30 bent u welkom.

De Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed, onderdeel van het Ministerie van OC&W stelt aan gemeenten subsidies beschikbaar om een kerkenvisie op te stellen. De ChristenUnie-SGP heeft vragen gesteld over de mogelijkheid om deze subsidie aan te vragen.

We worden geconfronteerd met een terugloop in aantallen kerkgangers en (dus) een vermindering van draagkracht van parochies en gemeenten om kerkgebouwen te onderhouden. Zoals het er nu naar uitziet worden we vroeg of laat geconfronteerd met (financiële) vraagstukken omtrent de toekomst van kerkgebouwen. Beter daarover nu al nadenken dan wenneer de nood aan de man is.

De gemeente kan het voortouw nemen in de totstandkoming van een visie. Daarvoor is in onze beving een besluit van de gemeenteraad niet noodzakelijk. Om echter tot een (ook door de gemeenteraad) gedragen visie te komen lijkt het ons nuttig om haar bij de totstandkoming te betrekken.

De kern van een integrale kerkenvisie bestaat uit het aangaan van de dialoog tussen alle betrokkenen: gemeente, kerkeigenaren, erfgoedorganisaties en burgerorganisaties. Doel is om vanuit dat gesprek gezamenlijke en gedragen strategische keuzes te maken over het totale kerkenbestand.

Dit is dus niet alleen een zaak van kerkeigenaren, kerkelijke gemeentes of parochies. Kerken hebben een verder strekkende rol dan alleen missen en erediensten. Veel inwoners hebben met kerkgebouwen een bepaalde emotionele binding. Al was het maar het vetrouwde beeld van de skyline van jouw dorp bij terugkeer van een lange reis. Kerken bepalen mede het gevoel van weer thuis te zijn. Een kerkenvisie is dus vooral iets van van, voor en mét alle inwoners.