D-Day!!
Vandaag exact 75 jaar geleden, werd de bevrijding van Europa ingezet op de Franse stranden. Een mijlpaal in de geschiedenis die mij als officier van de Landmacht in de opleiding, dit jaar 25 jaar geleden, van haver tot gort is bijgebracht. Een vloot van meer dan 6.400 schepen en 10.000 vliegtuigen was nodig om de aanvalstroepen van meer dan 180.000 man op vijf stranden en enkele strategische punten neer te zetten en vanuit de lucht te beveiligen. Met zijn beroemde speech motiveerde Winston Chrchill, toenmalig Brits premier, aan het begin van de oorlog (4 juni 1940), de bevolking en de troepen voor hetgeen hen de komende jaren te wachten stond. Laten we vandaag eens kijken naar de laatste zinnen van zijn toespraak: “we shall fight in the fields and in the streets, we shall fight in the hills; we shall never surrender”….. we zullen vechten in de velden en in de straten, we zullen vechten in de bergen, we zullen nooit opgeven (ons nooit overgeven).
En opgeven deden zij zeker niet!!! Iets minder dan een jaar later was Europa bevrijd. Velen van deze mannen kwamen niet terug en of raakten fysiek en/of mentaal gewond…. Waarom? Voor onze vrijheid. De kennis van deze geschiedenis en mijn eigen ervaringen tijdens diverse missies zorgen ervoor dat ik er alles aan wil doen om deze zwaar verworven vrijheden te koesteren. De laatste jaren maak ik mij daarbij echter zorgen over de toon van het politieke en publieke debat in ons land. Elkaar de loef afsteken en met modder naar elkaar gooien. Weer op zoek naar zondebokken omdat “wij het zo slecht hebben”. Laten we het verleden niet vergeten en laten we er samen de schouders onder zetten. Maar is het dan echt zo gesteld in Nederland? Of schotelt de media ons alleen maar dat nieuws voor waar je triest van wordt? Zijn er niet ook vandaag in onze samenleving velen die er iedere dag de schouders onder zetten en die nooit opgeven?? Hoe ziet D-Day anno 2019, 75 jaar na dato, eruit?
We shall never surrender!!
Vandaag is het voor mij, los van mijn militaire verbondenheid, een bijzondere D-Day. Mijn nichtje Kayleigh wordt vandaag 18 jaar. Oud genoeg om vanaf nu haar eigen stem te mogen uitbrengen bij verkiezingen. Haar stem laten horen doet ze op verschillende wijzen trouwens al een tijdje. Ondanks een moeilijke jeugd, de eerste jaren opgroeiend met een liefdevolle maar alleenstaande moeder, ziekenhuis in en ziekenhuis uit, heeft zij zich ontwikkeld tot een mooie, intelligente, goedlachse en krachtige HBO-studente. De kracht die zij vroeger uit Cliniclowns putte tijdens haar vele ziekenhuisverblijven, wil zij vol overgave doorgeven. Al op 12 jarige leeftijd trad zij op tijdens een landelijke clini-clowndag, begeleid door clown Chapeau (zie link). Niet veel later verschenen er 2 boeken van haar hand: “tussen hemel en aarde” en “tussen hemel en hel” (via de link nog te bestellen). En nu, nu “vecht zij op de straten” voor meer begunstigers van de stichting Opkikker. Al vanaf 1995 organiseert Opkikker de zogenaamde Opkikkerdagen voor gezinnen met een ziek kind. Daar kun je als oom toch alleen maar trots op zijn.
Maar laat ik ook met veel respect ons steunfractielid Jef Pluijmen noemen. Naast zijn zeer gewaardeerd politieke bijdrage is hij voorzitter van ons mooie mannenkoor uit Walram, is hij actief bestuurslid van de seniorenraad en is hij als Stadsprins en Schutterskoning van Houthem een steunpilaar voor onze culturele identiteit. Met passie “voert hij dagelijks het gevecht in ons maatschappelijk veld” . Daarnaast heeft hij het hele jaar weer getraind om vandaag “een gevecht in de bergen te leveren”. Jef fietst vandaag, hij alweer voor de 12e keer, met zijn team een aantal malen de Alpe D’Huez op, om zo geld in te zamelen, doneren kan trouwens nog via deze link, voor nog beter onderzoek naar de bestrijding van die vreselijke ziekte, want opgeven is geen optie. Een gevecht dat dagelijks velen moeten voeren, maar helaas nog te veel mensen moeten verliezen. Jef, Rosanne, Sven, Erik en al die andere kanjers, heel veel succes vandaag. Ik ben trots op jullie!!
Slechts 2 voorbeelden, waar ik velen had kunnen noemen. Als ik bovenstaande teruglees, denk ik dat er heel veel mooie dingen gebeuren in ons land. Laten we vaker voor elkaar opkomen en laten wij ons zelf vaker voor de gemeenschap inzetten. Laten we samen de schouders eronder zetten, want opgeven is geen optie, 75 jaar geleden niet voor onze vrijheid, nu niet voor een mooiere samenleving. Dus sluit je aan bij Kayleigh, Jef en al die anderen!! beleef D-day zelf opnieuw!! “So let’s fight in the fields, in the streets and in our hills”!! Opgeven is geen optie, LET’S NEVER SURRENDER!!”
Auteur: Ger Hindriks, secretaris CDA Valkenburg aan de Geul
