Poliflw

In de afgelopen periode hebben we als fractie keuzes moeten maken. Keuzes tussen idealen en pragmatisme; de praktijk van de dag. We hechten er waarde aan om u mee te nemen in de afwegingen die we gemaakt hebben.

Om dat te kunnen doen, nemen we u mee naar vorig jaar. In maart waren er de verkiezingen voor de gemeenteraad. De ChristenUnie heeft er toen voor gepleit om geen traditioneel coalitieakkoord op te stellen. Wij hebben voorgesteld om in plaats daarvan een raadsakkoord op te stellen. Een akkoord op hoofdlijnen waarin de vijf fracties en de zeventien gekozen raadsleden invloed op hebben. Helaas was dit voorstel voor de andere partijen nog een brug te ver.

Natuurlijk is het eenvoudiger om met twee partijen een akkoord op te stellen waarin elke partij zijn eigen speerpunten kan regelen. Dat is niet de politiek zoals we die, als ChristenUnie, voor ons zien. Wij willen geen politiek van macht, maar politiek van verbinding. Politiek met een constante zoektocht naar de beste oplossing voor iedereen. Je bent immers pas echt democratisch bezig als je in de positie bent om je wil op te leggen aan een minderheid, maar besluit om dat niet te doen.

Dit was… dit is ons ideaal. Zoals het echter met idealen gaat, zijn ze nooit direct te realiseren. Ons ideaal voor een raadsakkoord is vorig jaar niet gerealiseerd. Wel is er een akkoord opgesteld op hoofdlijnen dat veel ruimte biedt voor inbreng van alle partijen. Een akkoord dat ook rekening houdt met de breedte van de samenleving. Kortom, een akkoord dat past in onze visie en intentie om als vijf fracties, zeventien raadsleden samen te werken.

We hebben dus een sterke voorkeur voor om open te staan voor samenwerking met andere fracties. Na het vertrek van het CDA hebben we vanuit deze visie daarom voorgesteld om andere fracties te betrekken hoe zij aankijken tegen de toekomst van Staphorst. Ook is gevraagd hoe zij hun eigen rol zien in een toekomstig collegebestuur. De zogenoemde orientatieronde. In het eindverslag hebben we de uitkomst van deze gesprekken weergegeven met als uitkomst dat geen van de overige fracties bereid is om onderdeel te worden van het huidige collegebestuur.  

Dit gegeven heeft ons voor een nieuwe situatie en afweging geplaatst. We hebben ons afgevraagd waar we onze gemeente nu het meest mee kunnen dienen. En onze keuze is geweest om politieke verantwoordelijkheid te nemen om dit akkoord waarbij rekening is gehouden met de breedte van de samenleving als college dragende partij, met alle fracties die dat willen, uit te voeren. Om te kiezen voor continuïteit door achter dit coalitieakkoord te staan.  

Wat betreft het collegebestuur zou onze gemeente het meest gebaat zijn met een omvang van drie wethouders die een afspiegeling vormen naar raad en samenleving. Ook het coalitieakkoord gaat uit van drie wethouders. Vanuit de orientatieronde weten we dat de overige fracties dit ook onderschrijven. En idealiter vinden wij dat ook. Ondanks deze idealen hebben we hierin ook pragmatisch naar deze situatie willen kijken. Veel ambities worden, gelet op de financiële situatie van de gemeente Staphorst, uitgesteld of op een laag pitje gezet. De huidige bestuurders hebben aangegeven bereid te zijn de extra portefeuilles te continueren tot het eind van deze bestuursperiode. En is een extra wethouder dan nodig? Vanuit deze situatie maken wij nu een keuze om niet over te gaan tot uitbreiding van het aantal wethouders. De huidige bestuurders maken onderdeel uit van dit college. Daar kiezen wij voor en hebben wij, als fractie, vertrouwen in.

Voorzitter, keuzes tussen idealen en pragmatisme. Vanuit ons ideaal vinden wij het ongelofelijk jammer dat geen van de fracties bereid is gevonden om onderdeel te worden van het huidige collegebestuur. U kunt dan ook nagaan dat in dat licht deze situatie van twee collegedragende partijen met twee bestuurders niet onze eerste voorkeur is. Maar gegeven deze situatie willen wij wel onze verantwoordelijkheid nemen om dit coalitieakkoord met deze bestuurders uit te voeren.

En om terug te komen op onze idealen… als fractie van de ChristenUnie stellen wij onszelf de opdracht om niet als coalitiepartij, maar als collegedragende partij actief te zijn, door in deze raadzaal , met goede debatten, op zoek te gaan naar verschillende politieke meerderheden. Waarin wij allemaal een deel van onze samenleving vertegenwoordigen. En met elkaar onze verantwoordelijkheid nemen voor onze gemeente Staphorst.

Lees hier het eindverslag: “Eindverslag voortgang SGP-CU” die aan de raad is gepresenteerd.

In de afgelopen weken hebben de college dragende fracties van de SGP en ChristenUnie oriënterende gesprekken gevoerd met de overige fracties in de gemeenteraad van Staphorst over de samenstelling van het college na het vertrek van het CDA. Hoewel SGP en ChristenUnie een meerderheid van de raad hebben, had het de voorkeur van beide partijen om een derde partij te betrekken bij het college.

Aan alle fracties is daarom de vraag voorgelegd of er bereidheid is om deel te nemen aan het dagelijks bestuur van de gemeente. Tot en met deze week hebben deze intensieve en open oriënterende gesprekken plaatsgevonden. De conclusie na deze oriëntatieronde is dat geen van de overige fracties bereid is om onderdeel te worden van het huidige collegebestuur. Dit plaatst ons voor een nieuwe situatie.

Als fracties van de ChristenUnie en SGP hebben wij daarom besloten samen door te gaan als college dragende fracties. Daarbij is besloten het huidig coalitieakkoord ‘Samen, voor elkaar! 2018-2022’ uit te blijven voeren. Dit ongewijzigde coalitieakkoord betreft een akkoord op hoofdlijnen waar bij het opstellen ervan rekening is gehouden met de breedte van de samenleving. Om de ambities uit dit coalitieakkoord uit te voeren werd ten tijde van de vaststelling uitgegaan van een college bestaande uit drie wethouders.

De huidige twee wethouders blijven invulling geven aan het huidige college. Onderwerp van bespreking vormt op dit moment nog een mogelijke invulling van een derde wethouder. Daarbij wordt gekeken naar de omvang van de taken en de werkzaamheden, de gewenste afspiegeling binnen het college en de financiële situatie van de gemeente Staphorst. Over de uitkomst van deze bespreking wordt in de komende periode gesproken en voor de begrotingsvergadering duidelijkheid gegeven.

Groenonderhoud: gaan we het gemeentelijk groen beter onderhouden, laten we het zoals het nu is of doen we zelfs een stap terug? Het college heeft een raadsstartnotitie opgesteld waarin een drietal opties aan ons worden voorgesteld: gelijk, meer of minder. Met daarbij een aantal kanttekeningen en risicofactoren. Van deze opties stelt het college voor het onderhoudsniveau in woongebieden, bedrijventerreinen, rondom sportvelden en in het buitengebied minder te maken dan het nu is (scenario 2). Dat vinden we als CDA een onverstandige keuze en eigenlijk zegt het college dat zelf ook. In het voorstel wordt als risico genoemd: een structurele bezuiniging zorgt voor achteruitgang van de kwaliteit, er komt meer onkruid en zwerfvuil en het nodigt uit tot illegale stort. Ook geeft ze aan dat in de toekomst extra investeringen nodig zijn voor renovaties en extra onderhoudsbeurten. Al met al denkt het college vanaf 2022 een ton per jaar te besparen op een bedrag van ca 1,2 miljoen. Die besparing is echter tijdelijk en zal later weer extra uitgegeven worden om achterstallig onderhoud weg te werken. Wij vinden het onderhoudsniveau zoals we dat nu hebben al matig en willen eerder naar een iets hoger niveau dan naar een lager niveau. Gebleken is dat de bevolking dat ook vindt. We begrijpen wel dat, nu we moeten bezuinigen, een extra uitgave op dit moment niet haalbaar is, maar nog minder onderhoud kan echt niet. Daarom willen we het niveau op basis houden in plaats vanlaag zoals nu wordt voorgesteld. Bijzonder isdat de gemeente sinds begin dit jaar een deel van het groenonderhoud heeft ondergebracht bij de eigen buitendienst. Er is grote tevredenheid over die eigen uitvoering, die wordt meer gewaardeerd dan wat door externe bedrijven wordt uitgevoerd en de kosten zijn vergelijkbaar. Een goede reden om na te denken over meer uitvoering in eigen beheer, wellicht kunnen we daarmee met minder kosten wel hetzelfde niveau handhaven.

Groenonderhoud: gaan we het gemeentelijk groen beter onderhouden, laten we het zoals het nu is of doen we zelfs een stap terug? Het college heeft een raadsstartnotitie opgesteld waarin een drietal opties aan ons worden voorgesteld: gelijk, meer of minder. Met daarbij een aantal kanttekeningen en risicofactoren. Van deze opties stelt het college voor het onderhoudsniveau in woongebieden, bedrijventerreinen, rondom sportvelden en in het buitengebied minder te maken dan het nu is (scenario 2). Dat vinden we als CDA een onverstandige keuze en eigenlijk zegt het college dat zelf ook. In het voorstel wordt als risico genoemd: een structurele bezuiniging zorgt voor achteruitgang van de kwaliteit, er komt meer onkruid en zwerfvuil en het nodigt uit tot illegale stort. Ook geeft ze aan dat in de toekomst extra investeringen nodig zijn voor renovaties en extra onderhoudsbeurten. Al met al denkt het college vanaf 2022 een ton per jaar te besparen op een bedrag van ca 1,2 miljoen. Die besparing is echter tijdelijk en zal later weer extra uitgegeven worden om achterstallig onderhoud weg te werken. Wij vinden het onderhoudsniveau zoals we dat nu hebben al matig en willen eerder naar een iets hoger niveau dan naar een lager niveau. Gebleken is dat de bevolking dat ook vindt. We begrijpen wel dat, nu we moeten bezuinigen, een extra uitgave op dit moment niet haalbaar is, maar nog minder onderhoud kan echt niet. Daarom willen we het niveau op basis houden in plaats vanlaag zoals nu wordt voorgesteld. Bijzonder isdat de gemeente sinds begin dit jaar een deel van het groenonderhoud heeft ondergebracht bij de eigen buitendienst. Er is grote tevredenheid over die eigen uitvoering, die wordt meer gewaardeerd dan wat door externe bedrijven wordt uitgevoerd en de kosten zijn vergelijkbaar. Een goede reden om na te denken over meer uitvoering in eigen beheer, wellicht kunnen we daarmee met minder kosten wel hetzelfde niveau handhaven.

Het CDA vindt dat de rekening voor het begrotingstekort niet bij de inwoners neer gelegd moet worden. In tijden van tegenvallers moeten we eerst naar onze eigen organisatie kijken. De OZB met ruim 45% verhogen is geen begaanbare weg. Onderstaand de bijdrage van Jacob Spiker bij de bespreking van de bezuinigingsvoorstellen tijdens de raad van dinsdag 10 september: De titel van mijn bijdrage over de zomernota op 9 juli was: ‘Terug naar de basis’. De titel van uw oplegnotitie is: ‘Terug naar de basis’. Zo die is binnen! De gemeente Staphorst moet, net als veel andere gemeenten financieel een pas op de plaats maken. De verwachte lagere uitkering van het rijk heeft grote gevolgen voor onze begroting, we moeten keuzes maken. De belangrijkste keuze is: leggen we de rekening voor een belangrijk deel neer bij de burger of gaan we minder investeren in voorzieningen en extra personeel, zomaar de OZB, afvalstoffenheffing en toeristenbelasting maximaal verhogen is wel erg kort door de bocht. Ik kom daar straks op terug. U heeft een opstelling gemaakt met voorstellen die wel of niet door gaan. In een aantal van deze voorstellen kunnen we ons vinden, omdat maatregelen nodig zijn. Enkele zijn we minder enthousiast over. We hebben in juli aangegeven dat we terughoudend moeten zijn met het opstellen van beleidsplannen die standaard zo’n 25 duizend euro kosten. Veel op te stellen beleidsplannen zijn geschrapt, prima. We moeten altijd de vraag stellen of een beleidsplan wezenlijk bijdraagt bij de uitvoering. Zo staat er nog wel een beleidsplan verkoop/gebruik gemeentegrond op de rol. Wellicht bent u die vergeten weg te halen, of kunt u uitleggen waarom dat toch echt nodig is? Wanneer een beleidsnota wel uitgevoerd moet worden, moeten we dat eenvoudig doen. Geen 50 pagina’s opstellen wanneer de kern op een A4-tje kan. Laten we dat maar eens uit proberen. Wellicht kunnen we hier net als met het epos-traject een voorbeeld voor Nederland worden. Op het gebied van recreatie en toerisme staan een aantal investeringen die wel doorgaan. Daar zijn we het mee eens. Deze zijn voor een deel al in ontwikkeling en door de raad aangenomen. Wel is het goed al die deelonderwerpen nog eens goed tegen het licht te houden om te zien of er geen dubbelingen in zitten, of dat er door meer integraal te werken nog een voordeel te halen is. Dan hoeft de toeristenbelasting ook niet omhoog. Ontsluiting Bullingerslag, overweg Gorterlaan: de investering staat opgenomen voor 2021. Het gaat om een fors bedrag, maar wel belangrijk dat dit uitgevoerd wordt. Desnoods een iets goedkopere en minder lange termijn oplossing. 2021 vinden we te laat. Het is onveilig, daar moet zo snel mogelijk iets gedaan worden. Herinrichting kruising Ebbinge Wubbenlaan-Viaductweg. Daar is veel om te doen geweest, staat nog een ton voor geraamd. Vanwege de bezuinigingen die we door moeten voeren, mag deze wat ons betreft van de agenda af, tenzij er alsnog een acceptabele low budget oplossing komt. Energieloket 3.0 en inzet energiecoaches. Bij de invoering van energieloket 1.0 hadden we al vraagtekens, toen kwam 2.0 en nu 3.0. Het is goed om inwoners te helpen met energievragen. Maar waarom daarvoor een apart loket en budget. We hebben toch ook een loket voor reisdocumenten en voor bouwen. Daar staat ook geen apart budget voor in de begroting. Volkshuisvesting en Ruimtelijke Ordening: daar staan enkele bijzondere posten. Pilot uitbreiding Rouveen: die uitbreiding is nodig, en als een pilot daarbij helpt, worden we wellicht enthousiast. Maar waarom een pilot, wat is er zo ingewikkeld is aan deze uitbreiding? Verminderen regels ruimtelijke ordening: zijn we voor, maar daarvoor 100 duizend euro uittrekken voor externe begeleiding? In hoeverre is dat effectief. Huisvesting arbeidsmigranten, opstellen beleidsnota en uitvoering. Dit is een belangrijk onderwerp, goed dat u daarmee aan de slag gaat, gezien de onrust en uw besluiten die hier al op vooruitlopen, is aanvang in 2020 te laat. Wel zouden we ook voor deze beleidsnota graag zien dat dit beknopt, kernachtig wordt geformuleerd, zonder dat het 25 duizend euro kost om dit op te stellen. Verlenging invoeringstraject Epos: Dat is wel een erg grote tegenvaller. Over 4 jaar is nog eens 5 ton nodig voor de invoering? Daarnaast zien we ook nog een uitbreiding van de capaciteit op RO voor 160 duizend euro. Wat is er misgegaan? We zien graag een notitie wat de efficiency voor- of nadelen zijn ten opzichte van de verwachtingen en wat we daar nog in kunnen verbeteren. Doorontwikkeling organisatie heeft u teruggebracht van 500 ton naar 150 duizend euro. Een logische maatregel in bezuinigingstijd. Zoals ook het aanpassen van het bedrag voor doorontwikkeling van de buitendienst. Het is sowieso goed nog eens kritisch te kijken naar allerlei doorontwikkelingen. Goed en logisch dat er doorontwikkeld wordt, maar moeten daar altijd grote budgetten voor staan. Voor een deel is door ontwikkelen toch ook onderdeel van het management? Een aantal investeringen stelt u voor niet door te laten gaan. Niet dat we er blij mee zijn, maar we kunnen met de meeste, vooralsnog geschrapte posten, wel instemmen. Met enkele zijn we het echter niet eens: Bereikbaarheid van de gemeente zoals openbaar vervoer en wijk- en of buurtbus. Stond een gering bedrag geraamd van 5000 euro, waarschijnlijk voor een onderzoekje. Dit is echter een erg belangrijk onderwerp voor onze inwoners, zeker voor de jongeren. Dat moet op de agenda blijven. Herinrichting Bergerslag/Staphorster Kerkweg. Is een grote investering die wel uitgesteld kan worden. Maar er wordt ook gewerkt aan de detailhandelsvisie, waarvan de inrichting van de Markt een onderdeel is. Wat ons betreft staat dat los van de herinrichting Bergerslag. We moeten de gesprekken daarover wel blijven voeren en zoeken naar mogelijkheden de detailhandelsvisie wel of gedeeltelijk uit te voeren. In juli hebben we aangegeven niet voor een lager onderhoudsniveau van wegen en bermen te zijn. Bezuinigen op onderhoud komt altijd als een boemerang terug. Dat wil niet zeggen dat een aantal wegen gewoon goed zijn en onderhoud uitgesteld kan worden zonder dat het niveau te laag wordt en wellicht zijn er wegen die amper gebruikt worden en uit het wegenbeheersplan kunnen. Daarom is het niet logisch dat herziening van de wegenlegger geschrapt is. Een beleidsplan wat juist wel door moet gaan is Spelen en Bewegen, dat hebben we eerder ook al genoemd met het vaststellen van de groenbeleidsvisie. Het opknappen van de museumsteeg gaat u gedeeltelijk niet uitvoeren, maar welk deel vervalt er dan? De aankoop van pand Kruidhof vindt u ook niet meer nodig, wij wel. Het museum heeft plannen gepresenteerd die hier schijnbaar goed zijn ontvangen. Wanneer de invulling door het museum niet voldoende is, zijn in de combinatie van beide gebouwen ook andere toepassingen mogelijk. Zo is er behoefte aan een afscheidshuis dichtbij de begraafplaats. En ja, dat is bij voorkeur een taak voor een uitvaartorganisatie, maar zoals wel vaker genoemd, over deze plek in het centrum moeten we niet afwachten maar durven investeren, de regie houden! Het laten vervallen van ondersteuning bij ruimtelijke kwaliteit van dorpskernen levert een marginaal bedrag op en werkt demotiverend naar wijk- en dorpsraden. De ontwikkeling van de Kop van de Muldersweg geeft u blijkbaar op. Maar kan dat maar zo? Er zijn veel gesprekken gevoerd, ondernemers en bewoners hebben gewacht met hun plannen, en nu na jaren stoppen komt niet goed over. En hoe gaan we dan verder met de aanpassing van de Stovonde? Want dat was de aanleiding van deze gebiedsontwikkeling. Verbouw gemeentehuis: u zegt: geen ondersteuning meer voor de werkgroep. Maar wat is de stand van zaken, we hebben eerder een bedrag beschikbaar gesteld voor onderzoek. Dat is nog niet afgerond, hoe gaat dit nu verder? Dan het belangrijkste: de dekking van het tekort. Willen we de rekening voor een belangrijk deel bij de burger neerleggen? Gisteren stonden we vermeld in een mooi staatje in De Telegraaf als goedkoopste gemeente in Nederland voor het verkrijgen van een bouwvergunning. Dat zal volgend jaar wel anders zijn… Het moet geen doel op zich zijn, om per se de goedkoopste te zijn. Maar de duurste past zeker niet bij Staphorst. Overigens zijn leges eenmalige uitgaven van individuele burgers en bedrijven voor individuele plannen. Dat we die meer kostendekkend maken is niets mis mee, als we ook maar kijken naar hoe tarieven zijn opgebouwd, doen we het voldoende effectief. Dat is anders als we het hebben over het verhogen van de OZB, afvalstoffenheffing enz. Wanneer we de OZB verhogen met inflatiecorrectie hebben onze inwoners daar begrip voor, maar wat u voorstelt is een verhoging van maar meer dan 45% in 4 jaar. Dat kunnen we niet verkopen. We komen daarmee fors over het gemiddelde in Overijssel, sterker nog, we naderen daarmee grens van wat maximaal mag. De overheid wil de lasten voor de burger terugbrengen, maar met een dergelijke verhoging van de gemeentelijke belastingen gaan onze inwoners er flink op achteruit. Dat moeten we niet doen. Dat geldt ook voor de afvalstoffenheffing. Het lage tarief hiervoor wordt voor een deel gedekt vanuit de reserve afvalstoffenheffing. Die raakt op enig moment op. Daarom moeten we nu eerst kijken of een meer effectief inzamelsysteem mogelijk is voordat we de tarieven verhogen. Wellicht is in de winter het inzamelen van gft minder nodig enz. De behoefte beoordelen en wellicht kan dat leiden tot een aanpassing waardoor de tarieven laag gehouden kunnen worden.

Net als veel andere gemeenten moet Staphorst de komende jaren fors bezuinigen. Het CDA vindt dat we dit niet zomaar bij de inwoners neer moeten leggen door de OZB fors te verhogen, maar dat we eerst vooral naar de gemeentelijke organisatie moeten kijken. We moeten terug naar de basis i.p.v. meer mensen aan te nemen. Over het lopende boekjaar 2019 verwacht de gemeente Staphorst een tekort van 9 ton, de komende jaren zal het tekort zonder maatregelen oplopen tot ca 5 miljoen. Als gemeenteraad moeten we in september beslissen waarop bezuinigd moet worden. Tijdens de raad van 9 juli hebben alle fracties een reactie gegeven op een aantal mogelijke maatregelen die het college als bezuinigingsoptie noemt. Dit is de reactie die we als CDA fractie hebben uitgesproken: De economie draait als nooit tevoren maar bij de gemeente lijkt een crisis aanstaande. Een aantal jaren geleden hebben we dat ook meegemaakt, maar toe was er echt een economische- en bankencrisis. Toen moest iedereen mee, trap op – trap af was het gezegde. En terecht. In mindere tijden moeten we samen optrekken, in betere tijden samen de voordelen delen. Daar schort het nu aan, het rijk stoot taken af en gemeenten moeten het uitvoeren zonder dat daarvoor voldoende financiën meegestuurd worden. Of is het tekort op jeugdzorg te wijten aan het succes van de decentralisatie? Dat kan maar zo! Door de aanpak dichter bij de mensen te brengen, is de drempel lager, de afstand minder groot en de zorg beter bereikbaar. Daarmee is wel een doel bereikt, maar nu moet het rijk toch echt over de brug komen! Uiteindelijk zal dat waarschijnlijk ook wel gebeuren, maar vooralsnog moeten we het toch echt met minder inkomsten doen. Vorig jaar is het tekort nog gecompenseerd door incidentele meevallers, maar dat zal niet structureel het geval zijn. We moeten daarom keuzes maken. U heeft dat als college gedaan door een aantal mogelijke maatregelen voor te stellen waar we als raad over kunnen besluiten. Sommige kunnen we ons in vinden, andere minder. U stelt voor het tekort over dit lopende boekjaar te dekken uit de reserve zonder bestemming. Daar kunnen we ons wel in vinden. Reserves zijn er immers voor om in geval van onvoorziene tegenvallers niet meteen in de problemen te komen. We hebben echter de afgelopen jaren ook al een deel van de reserve ingezet als dekkingsmiddel voor de begroting. Best legitiem gezien de omvang van de reserves, maar dat kan niet voortdurend doorgaan. Reserves aanspreken voor incidentele investeringen kan, maar de meerjarenbegroting structureel dekken met reserves is onverstandig. Zoals het er nu naar uitziet moeten we structureel rekening houden met een lagere uitkering van het rijk en moet de tering naar de nering gezet worden. U geeft in de zomernota een aantal mogelijkheden en maakt onderscheid tussen realistisch en niet direct realiseerbaar. We zullen op een aantal voorstellen in gaan. Beheer: een lager onderhoudsniveau van groen en wegen wordt later altijd bestraft met extra investeringen voor achterstalling onderhoud. Daarom vinden we het niet verstanding het onderhoudsniveau te verlagen. Verbeteren inkomenspositie: u oppert een paar mogelijkheden, maar die moeten allemaal door de inwoners worden opgebracht, en daarvan hebben we nu juist gezegd dat niet te doen. Verhogen OZB levert pas echt resultaat op als we dat met tientallen procenten doen. Door EPOS kunnen we bezuinigen door een vacature vergunningverlening evenementen/APV niet in te vullen maar onder te brengen in een team vergunningverlening. Op zich prima, maar we zien ook dat vanwege EPOS in plaats van een besparing extra fte’s nodig zijn. En toeristenbelasting verhogen is niet erg klantvriendelijk en zet financieel ook geen zoden aan de dijk. De besparingen op bedrijfsvoering zijn prima, maar zijn vooral een sigaar uit eigen doos. U geeft aan dat scherper geraamd kan worden. Dat is ook beter, maar een eventueel begrotingsvoordeel zal dan lager uitvallen. Voor het opstellen van de begroting is het goed, maar in de portemonnee maakt het niet uit. U stelt een andere verdeelsleutel voor Reestmond voor. Daar zijn we het mee eens, maar het is de vraag of de andere deelnemende gemeenten daar ook zo over denken. Het is nu te prematuur dit al mee te nemen in de begroting Een aantal niet direct realiseerbare posten moeten eerst nader onderzocht worden. In financieel mindere tijden duiken dan altijd privatisering of sluiting van het zwembad op. Daar is al zo vaak naar gekeken, het zwembadbestuur heeft de afgelopen jaren juist de kosten terug gebracht. Wij blijven het zwembad een basisvoorziening vinden, hoeven we niet naar te kijken, net zoals het privatiseren van sportcomplexen niet succesvol is gebleken in andere plaatsen. Ook de centrum- detailhandelsvisie moeten we niet schrappen, het is juist goed ondernemers en inwoners hierbij te ondersteunen. Het voorlopig niet uitvoeren van een aantal investeringen kunnen we ons in grote lijnen wel in vinden maar we halen er in elk geval alvast één onderwerp uit: beleidsplan spelen en bewegen. Dat vinden we wel belangrijk om uit te voeren, al moeten we wel aandacht hebben voor de kosten voor het opmaken van beleidsplannen, ik kom daar zo op terug. Wel een merkwaardige bezuiniging op de Regio Zwolle. Daarvan is steeds gezegd dat dit een belangrijke deelname is, hebben we ook in geïnvesteerd. Daar zijn we het ook mee eens, maar om dan ten koste van deze samenwerking 6700 euro in de knip te houden, zetten we een vraagteken bij. Waar we wel aandacht voor moeten hebben is het opstellen van beleidsplannen en onderzoeken. Een beleidsplan kost al gauw 25 duizend euro, de vraag moet gesteld worden wat een beleidsplan helpt bij het uitvoeren van beleid. Soms nodig, soms overbodig. De geldt ook voor onderzoeken. Als we kijken naar het onderzoek naar de toekomst van het gemeentehuis, dan is niet uit te leggen dat daar nog meer geld voor nodig is. Wanneer we een groot bedrag moeten bezuinigen, moeten we kijken naar de grote getallen. En hoe je het went of keert, dan komen we uit bij de gemeentelijke organisatie. Dan moeten we als organisatie terug naar de basis en niet verder uitbreiden nu het financieel lastig is. We moeten ons als raad niet bezighouden met individuele functies, maar U heeft er een aantal benoemd die ingevuld moeten worden. Aan u om de organisatie het meest effectief in te richten, maar we willen wel meegeven: ook hier moeten we terug naar de basis, doen wat nodig is, maar voorkom dat de assistent van de assistent magazijnbeheerder ook een assistent moet hebben. Los van de CAO afspraken zullen we het moeten doen met de huidige loonsom. We zien ook voortdurend het doorontwikkelen van de organisatie terugkomen. Als we een buitendienst in eigen beheer willen, en dat willen we, dan moet het materiaal op orde zijn. Daarvoor zijn investeringen gepland, maar ook wordt de buitendienst ‘doorontwikkeld’ voor 120 duizend euro. Wat betekent dat? Daarnaast wordt de komende 3 jaar 5 ton geraamd voor doorontwikkeling van de organisatie. Uiteraard moet een organisatie voordurend verder ontwikkeld worden, maar moet dat 5 ton per jaar kosten? Wat krijgen we daarvoor? En wat gebeurt er wanneer we dit bedrag niet inzetten? Kortom, we moeten ervoor waken kleine bezuinigen door te voeren die de inwoners groot raken. Nu het financieel even iets minder gaat, moeten we in eerste instantie kijken naar de structurele grote uitgaven. Terug naar de basis! Klik hier voor de Zomernota 2019

De vaccinatiegraad in Staphorst is laag. Rond de 80% schommelt het. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie moet 95 procent van de peuters in een regio gevaccineerd zijn tegen het zeer besmettelijke mazelen om ‘groepsimmuniteit’ te garanderen. Dat wil zeggen dat het virus er geen voet aan de grond krijgt. In ons lokaal gezondheidsbeleid staat als doel omschreven om de vaccinatiegraad te verhogen. Het ‘probleem’ bij vaccineren is dat de keuze aan de ouders is, maar dat die keuze gevolgen kan hebben voor kinderen die niet van jou zijn. Door het goede vaccinatiebeleid van afgelopen 60 jaar zijn ziektes als polio en mazelen bijna verdwenen. Dankzij de mensen die hun kinderen lieten inenten! Wanneer een substantieel deel van de kinderen niet is ingeënt, zoals in Staphorst, kan dit gevaarlijke gevolgen hebben voor de anderen. Tegen mazelen bijvoorbeeld kun je jonge baby’s nog niet inenten. Zij lopen dus risico’s in een samenleving waarin anderen er bewust voor kiezen niet in te enten. Maar ook mensen met een zwakke gezondheid (bijvoorbeeld door chemotherapie) lopen risico. Een stap in de goede richting is dat de gemeente Staphorst de vaccinatiegraad wil gaan verhogen door actief voorlichting te geven. Wij vragen ons wel af of dit bij de reformatorische gemeenschap echte verandering gaat brengen. Die verandering zal pas echt komen wanneer de dominee vanaf de kansel oproept tot vaccineren. Wanneer hij oproept tot naastenliefde door je eigen kinderen te laten vaccineren, zodat ook een ander (je naaste) niet ziek wordt. Dat is pas zorg voor elkaar, dat is christelijke naastenliefde. Althans, dat is onze plicht als christenen zoals wij als CDA dit zien. Moeten we als samenleving dan zover gaan om inenten te verplichten? Dan kom je in een lastig gebied. Want het is een groot goed dat niet de overheid, maar jijzelf over je eigen lichaam – en dat van je kinderen – beschikt. Daarom zijn we niet voor een vaccinatieplicht. En toch… moet de grens getrokken worden daar waar je een gevaar voor anderen bent? Of daar waar je je eigen kinderen onnodig aan gevaar blootstelt? Als ouder doe je ook je kind een autogordel om, waarom dan niet laten vaccineren? Denk aan de voorbeelden van de polio uitbraak in Staphorst. De ouders maakten de keuze om hun kinderen niet te beschermen. De kinderen die het overleefd hebben, dragen dat hun hele leven mee. Zij hebben te maken met de consequenties, letterlijk, doordat hun gezondheid verwoest is. De discussie laait nu op om kinderen die niet ingeënt zijn te weren van kinderdagverblijven. Wat ons als CDA betreft kunnen en moeten we wel zo ver gaan. De ouders die hun kinderen wel laten inenten, moeten hun kinderen veilig kunnen achterlaten op het kinderdagverblijf. Elke keus heeft consequenties en daar moet men een belangenafweging maken. Wij moeten als gemeente het algemeen belang dienen en dat is gebaat bij een hogere vaccinatiegraad.Als samenleving hebben we de plicht om te zien naar elkaar. Laten we er dan ook voor zorgen dat alle kinderen veilig kunnen opgroeien mét vaccinaties. Staphorst, voor elkaar! https://www.volksgezondheidenzorg.info/onderwerp/vaccinaties/regionaal-internationaal/zuigelingen#!node-dktp-vaccinaties-gemeente

Helaas hebben we als CDA fractie het vertrouwen in het college op moeten zeggen. Dat betekent dat de SGP en de ChristenUnie zonder het CDA verder gaan als coalitie. De betekent ook dat onze wethouder Bert Krale per direct stopt. We zullen als gemeente Staphorst een betrokken en gepassioneerde wethouder gaan missen. Fractievoorzitter Jacob Spiker heeft tijdens de raadsvergadering van 11 juni de volgende verklaring uitgesproken: Na een lange periode van verkennen en onderhandelen is na de verkiezingen in 2018 een hernieuwde samenwerking van SGP, CU en CDA in gang gezet. Tijdens de (in)formatieperiode is indringend gesproken over de onderlinge verhoudingen en hadden we de overtuiging dat deze coalitie kon leiden tot een succesvolle samenwerking. Een goed coalitieakkoord waaruit ambitie spreekt voor onze gemeente Staphorst en drie getalenteerde wethouders die dit gezamenlijk uit zouden voeren. Helaas is gebleken dat de onderlinge samenwerking anders is gelopen dan wat we ervan hadden gehoopt en verwacht. Dit gaat ten koste van de bestuurskracht en uiteindelijk van de gemeente Staphorst als geheel. De gemeente Staphorst heeft recht op een goed functionerend college dat gezamenlijk de afgesproken ambities uitvoert. Dat is de afgelopen periode niet het geval geweest. Vanwege deze ongewenste bestuurssituatie, zegt de CDA-fractie het vertrouwen op in het huidige college en zullen wij niet langer onderdeel uitmaken van de coalitie. Wij wensen SGP en CU succes met het voortzetten van de coalitie.

In aanloop naar de besluitvormende vergadering over de windmolens van dinsdag 7 mei, hebben we als fractie uitvoerig en diepgaand gediscussieerd of we wel of niet in konden stemmen met het afgeven van een ‘concept verklaring van geen bedenkingen’. Na het afgeven van deze concept verklaring kan het plan ter inzage worden gelegd en kunnen inwoners hier eventueel zienswijzen op indienen. Tijdens de vorige, opiniërende raad, hebben we een motie ingediend met de opdracht de molens anders te situeren, verder van de Gorterlaan. In feite gaat het ons als CDA vooral om de molen aan de Noord West zijde (WT1). Dat is de windmolen die het dichtst bij de Baarge/Bullingerslag zou komen te staat. Die willen we zo ver mogelijk weg van de huidige en toekomstige bebouwing. Dat zou kunnen door het hele plan te kantelen of door het verschuiven van enkele molens. WDS heeft een optimalisatie voorgesteld van 70 meter. Na zeer uitgebreid gekeken te hebben naar dit resultaat en alle afwegingen meerdere malen besproken te hebben, hebben we geconcludeerd dat deze aanpassing onvoldoende is. Temeer omdat er wel ruimte is om de meest zuidelijke molen verder op te schuiven richting de bosrand, waardoor er ruimte komt om de andere molens ook verder op te schuiven. Deze ruimte is helaas niet benut, initiatiefnemer had hiervoor een moverende reden, maar die is voor ons minder zwaarwegend. Vervolgens komt de vraag of we ondanks dat, toch konden instemmen met het afgeven van een concept verklaring van geen bedenkingen. Voortdurend komt dan vraag naar voren: kunnen we het voor onszelf verantwoorden in te stemmen met een plan waar we een belangrijke bedenking bij hebben. Uiteindelijk hebben we moeten concluderen dat dit niet het geval bleek. Daardoor konden we niet anders dan tegen deze concept verklaring te stemmen. Het plan is wel aangenomen en zal ter inzage gelegd worden. We hopen nog steeds dat de komende tijd, tussen nu en september het toch mogelijk blijkt de molens verder van de (toekomstige) bebouwing af te positioneren en we uiteindelijk wel in kunnen stemmen met de definitieve verklaring van geen bedenkingen. Bijdrage van Henk Courtz namens de CDA fractie tijdens de raad van 7 mei 2019: We hebben het vandaag over een onderwerp dat inwoners in beweging brengt. Wat mensen bezighoudt. Dat hebben we de afgelopen periode wel gehoord, over ze zorgen die er leven, over de mooie plannen, het is maar uit welk gezichtsveld je het bekijkt. Het CDA begrijpt dat waar er windturbines worden geplaatst, er vragen worden gesteld. Dat is zo en dat zal zo blijven. Tegelijkertijd begrijpen we ook dat we iets moeten. Dat we een bijdrage moeten leveren aan het algemeen belang, een bijdrage moeten leveren aan de energietransitie maar ook omdat het ons opgelegd wordt. Nederland heeft afspraken gemaakt op Europees niveau, het rijk met provincies en die leggen het bij de gemeenten. Ook wij willen de wereld schoon doorgeven aan onze kinderen. Dat betekent dat er wat moet gebeuren. Echter we hebben weinig keuzemogelijkheden. WDS heeft een plan ingediend en het is nu aan ons om in te stemmen met een concept verklaring van geen bedenkingen. Uit het MER onderzoek blijkt wat er wel en niet mogelijk is en worden de feiten op een rijtje gezet. Vanwege de munitieopslag zijn de keuzes beperkt. Politiek betekent ook dat we belangen moeten afwegen, keuzes moeten maken en verantwoordelijkheid moeten nemen. Maar het betekent ook dat we een besluit moeten nemen die we voor onszelf kunnen en moeten verantwoorden. Allereerst willen we WDS bedanken voor het vele werk wat is gedaan. Wanneer we dit initiatief naast die van andere leggen, is dit het beste voor Staphorst. Er zijn echter ook een paar dingen niet gedaan wat we betreuren. Zo is er geen TNO-onderzoek gedaan naar de mogelijkheden binnen de A-zone van defensie. Daardoor weten we niet of er daadwerkelijk geen molens in die zone geplaatst mogen worden. Tijdens de vorige raad hebben we een motie aangenomen met de opdracht aan het college om samen met de initiatiefnemer, en indien nodig de provincie Overijssel, de belemmeringen van windmolens voor de toekomstige gewenste uitbreiding van de Bullingerslag, de Baarge en De Slagen weg te nemen door verplaatsing naar een andere plek in het gebied. Als CDA gaat het ons vooral om de molen aan de Noord-West zijde. Daar is voor een deel aan voldaan, maar we hebben het over slechts 70 meter. Wanneer ook de achterste molen dichter naar de bosrand wordt geplaatst, komt er meer ruimte voor het verder weg plaatsen van de andere molens ten opzichte van een groot woongebied. Er is de afgelopen weken ook gekeken naar een grotere afstand. Helaas is dat niet in het voorstel teruggekomen. Maar de ruimte om verder op te schuiven is er wel en we vinden dat die ruimte benut moet worden. Kortom: De CDA fractie gaat niet akkoord met de concept verklaring van geen bedenkingen, maar wanneer de optimalisatie van 70 meter naar minimaal 180 gaat, kunnen we uiteindelijk wel instemmen met de definitieve verklaring wanneer dat later dit jaar gevraagd wordt. Bijdrage Henk Courtz raad 16 april Motie CDA-SGP

Carpoolplek Gisteren (02-04-2019) viel de verbinding weg in de raadszaal. Dit is vervelend voor de mensen die thuis de raadsvergadering wilden volgen. Ik heb me gisteren in de raad behoorlijk boos gemaakt over de carpoolplek die er nog steeds niet is. Een korte samenvatting van onze bijdrage van gisteren: In een motie uit 2016, 2,5 jaar geleden heeft de raad al aan het college gevraagd om snel een carpoolplek te realiseren. Op dit moment is er nog geen carpoolplek bij de op en afritten in Staphorst zelf. Hotel Waanders, die vlak langs de op en afritten van de snelweg ligt, heeft last van bezoekers die de auto hier de hele dag parkeren terwijl ze geen kopje koffie drinken. In juli 2018 leek er een oplossing te zijn. Vlakbij waar je de snelweg af komt, als je de A28 naar het noorden neemt, zou er een carpoolplek worden aangelegd. In de raad hadden we het hier over de plek in ‘de oksel’ Dit was misschien niet de meest ideale situatie, maar Rijkswaterstaat was akkoord en snel zou er daar iets aangelegd kunnen worden. Het CDA en SGP wilden een andere optie nog iets beter bekijken, zodat we een betere afweging zouden kunnen maken. Rond september zouden we dan een nieuw voorstel krijgen. En dan duurt het 9 maanden… En gisteren kregen we het voorstel om eerst tijdelijk 15 parkeerplekken te huren bij Boer Staphorst. Het college kwam tot deze oplossing omdat Boer zelf de gemeente heeft benaderd. Alle complimenten natuurlijk voor Boer, maar eigenlijk vinden we het jammer dat het college hier zelf geen pro actieve houding in heeft genomen. De raad heeft al aangegeven dat er spoed zit bij deze carpoolplek. Had het college zelf geen ondernemers met parkeerplekken in de buurt kunnen benaderen? Of de carpoolplek op deze locatie gaat werken, dat weten we niet, dus dat zullen we misschien moeten proberen. Het lijkt vrij ver van de snelweg af te zijn. Maar Gemeentebelangen vindt dat het tempo waarmee dit alles gerealiseerd wordt geen schoonheidsprijs verdient. Ondernemers hebben er last van en wat onze fractie betreft is dit wel degelijk een verantwoordelijk van de gemeente, ook al is het privé terrein! Fabian de Wee