Poliflw

Als gevolg van het vrije verkeer van werknemers kunnen EU-burgers aanspraak maken op de socialezekerheisstelsels in de landen waar ze aan het werk gaan. Burgers van andere EU-lidstaten kunnen dus ook Nederlandse uitkeringen krijgen. SGP-Kamerlid Chris Stoffer wil dat daar strenger beleid voor komt. Hij wil onder meer dat een uitkering omlaag gaat als het leven in dat andere land goedkoper is dan in Nederland. Lees hieronder zijn inbreng aan het debat.

"Ik zit hier vandaag met twee gezichten.
De ene helft kijkt blij, omdat de gewijzigde richtlijn voor detachering een verbetering betekent ten opzichte van de huidige situatie. 
Het kabinet heeft daar een actieve rol in gespeeld, waarvoor dank.
De andere helft is somber, want het is moeilijk te verteren dat we een groot deel van de oneerlijke concurrentie actief in stand houden.
Ik vind dat de regering zich wel erg simpel beroept op het vrij verkeer in de EU.
Dat vrij verkeer is nooit absoluut geweest.
Voor de SGP staat niet zozeer het vrij verkeer als zodanig ter discussie, maar de manier waarop we het uitwerken.
Vrij verkeer is niet bedoeld om oneerlijke concurrentie en oneerlijke beloning welbewust te rechtvaardigen.
Ik hoor graag de reactie van de minister.


Mijn belangrijkste punt is dit: neem en creëer als wetgever ruimte om die dingen te doen die inhoudelijk echt nodig zijn om misstanden aan te pakken. 
De reactie van de regering komt op mij erg voorzichtig en braaf over.
Zij schrijft bijvoorbeeld dat ze onvoldoende ruimte ziet om een extra toeslag voor pensioen van buitenlandse werknemers als onderdeel van de beloning te zien. 
In eerdere situaties durfde de regering wel over de randen van de Europese regels te rijden.
We hebben dat bijvoorbeeld gedaan als het gaat om het woonlandbeginsel bij de export van uitkeringen. Recent hebben we ook gezien dat er toch meer mogelijk blijkt als het gaat om de inburgering van Turkse nieuwkomers.
En de herziening van de detacheringsrichtlijn is zelf het resultaat van strengere uitspraken van het Europees Hof.
Waarom kiest de regering hier niet voor een wat activistischer koers?


We kunnen met deze wet juist ook een steuntje in de rug bieden en juridische aanscherpingen uitlokken wanneer dat in de Europese politiek nog niet lukt.
Het amendement van de SP over de pensioenopslag sluit aan bij onze schriftelijke vragen en heeft daarom onze sympathie.
Dat geldt ook voor het amendement over de cao.
Ik verneem graag reactie op de kritiek van mevrouw Jongerius dat de verdediging van de regering onvoldoende recht doet aan de praktijk in onder meer de bouw.

Ik ben nog niet tevreden over het verlengen van het lichte regime voor gedetacheerde werknemers na 12 maanden. De richtlijn geeft aan dat een gemotiveerde kennisgeving vereist is, maar de regering kiest eigenlijk voor een automatisme. Ik vraag de minister om toch te bezien wat we kunnen leren van andere landen, die wel een lichte inhoudelijke toets lijken te hebben. 
En hoe geeft de regering risicogericht toezicht vorm bij deze verlengingen?
Het moet toch mogelijk zijn met slimme systemen, vragen en data op eenvoudige wijze bepaalde risico’s in beeld te krijgen en oneigenlijk gebruik op het spoor te komen?

 

Als Nederland meedoet met militaire missies in andere landen, dan gaat dat altijd gepaard met het risico dat er slachtoffers vallen. Dat kan ‘de vijand’ zijn, maar ook Nederlandse militairen of onschuldige burgers die in het strijdgebied wonen. Denk aan Mali, waar twee Nederlandse soldaten omkwamen, of Srebrenica, waar onder onze machteloze ogen duizenden bewoners werden afgeslacht.Dezer dagen was er veel te doen over de Syrische plaats Hawija. Daar vielen bij een bombardement in de strijd tegen IS ongeveer 70 slachtoffers, mede door de inzet van Nederlandse straaljagers. Dat gebeurde toen een fabriek werd geraakt waarin explosieven lagen opgeslagen, veel meer dan bekend was. De Tweede Kamer heeft daar al ettelijke keren over gedebatteerd. Voor de SGP stond na de vorige debatten de vraag nog open: hoe kunnen we dit soort drama’s in de toekomst zoveel mogelijk voorkomen. Feit is dat we nu weten dat er in de communicatie rondom het bombardement nogal wat mis was, wat zich weer vertaalde in een gebrekkige informatievoorziening van de regering naar de Tweede Kamer. De les die de SGP trekt uit de schrijnende gebeurtenissen in Syrië: onze informatie- en inlichtingenpositie moet voortaan op orde zijn. Dat geldt voor de inzet van onze mensen en ons materieel, maar ook binnen de regering en tussen ministers en Tweede Kamer. Stoffer diende daarover een motie in. Hieronder de bijdrage van kamerlid Chris Stoffer én daaronder de motie die hij tijdens het debat indiende. “Wij staan achter onze militairen. (..) Het is tragisch als burgerslachtoffers vallen, maar die fabriek is niet voor niks ontploft zoals die ontploft is. Dat betekent dat er heel veel gevaarlijk spul opgeslagen lag waarmee duizenden en duizenden mensen hadden kunnen worden omgebracht.”De SGP-fractie beaamt deze slotwoorden van onze premier tijdens het debat van 27 november jl. Ook het debat van vandaag voeren wij in de schaduw van de terreur van IS. Zoals een van de slachtoffers het zei: niet Nederland, maar IS draagt schuld.Toch ziet de SGP-fractie ook vandaag aanleiding tot een aantal urgente vragen aan de minister van Defensie. Deze vragen richten zich op twee hoofdpunten:- het voorkomen van burgerslachtoffers- de informatiepositie van de regering en het parlement.I. Voorkomen burgerslachtoffersMijn eerste vraag: kan het parlement erop vertrouwen dat echt alles gedaan is en wordt om burgerslachtoffers in de toekomst te voorkomen?Is het huidige targeting proces daar optimaal voor ingericht?Wij begrepen dat de Nederlandse rode kaart-houder inzake Hawija wel beschikte over informatie vanuit de CDE-methodologie en het aanvullende onderzoek naar secundaire explosies.Maar hij beschikte niet over een extra onderzoek en waarschuwing van de CIA over het risico op burgerslachtoffers.Zou de procedure niet anders moeten worden ingericht, bijvoorbeeld door het reële risico op secundaire explosies onderdeel te maken van de CDE-methode?II. Informatiepositie regering en parlementTen tweede zit de SGP-fractie dwars dat het in deze belangrijke kwestie zo lang heeft moeten duren om duidelijkheid te krijgen over wat er nu aan de hand was.Dat geldt klaarblijkelijk voor het departement en voor de regering zelf;maar dat betreft daarmee óók de informatievoorziening aan de Tweede Kamer.Het parlement móet gewoon snel en accuraat helderheid kunnen krijgen over dit soort ernstige aangelegenheden!Dit alles vraagt in de kern om een goede eigen informatiepositie.Hetzij via bondgenoten; hetzij via eigenstandige informatievoorziening.- Beaamt de minister dat de samenwerking met de VS, zowel voor als na wapeninzetten, beter zou kunnen en moeten?- Hieraan gerelateerd: is Nederland voldoende in staat om waar nodig zelf inlichtingen te vergaren?Het is uiteraard onmogelijk om in coalitieverband alles zelf te doen. Maar hebben we voldoende basisvermogen, ook op inlichtingenvlak, om zelf (nader) onderzoek te doen wanneer daar aanleiding toe is? Of vergt dit (extra) investeringen?LeervermogenVoor de SGP-fractie is van groot belang dat ons land hierin ‘leervermogen’ toont. Qua targeting proces. Qua inlichtingenvergaring en –deling samen met bondgenoten. En qua informatiestromen, zowel intern als voor een goede verantwoording richting het parlement. Ik herhaal: bij Nederlandse deelname aan missies waar burgerdoden kunnen vallen móet onze informatiepositie op orde zijn. Dat begint bij degene die het besluit moet nemen over aanval inzetten of niet. Hij moet niet alleen uitgaan van een ‘steriele’ technische berekening, maar juist ook informatie meenemen met oog op het reële gevaar op burgerslachtoffers. Maar dat is ook nodig binnen de regering en voor het informeren van de Kamer.Tot slotVoorzitter, ik sluit af zoals ik ook begonnen ben. De terreurdaden van IS smeekten om recht en veiligheid. Nederlandse diplomaten en militairen, ook binnen onze inlichtingendiensten en onze Luchtmacht, zetten zich met hart en ziel in voor die vrede en veiligheid. Zij verdienen ons grootste respect.Motie-Stoffer:De Kamer,gehoord de beraadslaging,overwegende, dat bij Nederlandse deelname aan militaire missies er alles aan gedaan moet worden om onschuldige burgerdoden te voorkomen;overwegende, dat daartoe de Nederlandse informatie- en inlichtingenpositie op orde moet zijn ten behoeve van de militaire beslisser(s) maar ook binnen de regering en met het oog op het informeren van het parlement;verzoekt de regering, actief te investeren enerzijds in verbeterde samenwerking met bondgenoten zoals de Verenigde Staten, en anderzijds in een gedegen eigenstandige inlichtingenvergaring waar nodig;verzoekt de regering tevens, waar nodig en waar mogelijk het ‘doelontwikkelingsproces’ aan te passen ten aanzien van het optimaal benutten van informatie over het reële gevaar van secundaire explosies en burgerslachtoffers,en gaat over tot de orde van de dag.Stoffer

Op maandag 20 april overlegt de Tweede Kamer over defensie. SGP-Kamerlid Chris Stoffer wijst daarbij op de noodzaak van een sterke krijgsmacht.

“Ik hecht eraan mijn bijdrage te beginnen met een groot compliment. Tijdens deze coronacrisis bewijst Defensie opnieuw haar onschatbare waarde.” Zo begon Stoffer zijn bijdrage aan het overleg met de regering over het fonds waaruit Defensie de aanschaf van materieel bekostigt. De krijgsmacht staat op dit moment de reguliere zorg bij met medici, laboratoria, beademingsapparatuur en planners. “Daar mogen we oprecht dankbaar voor zijn,” aldus Stoffer.

Het SGP-Kamerlid verwees naar wat minister Bijleveld van Defensie onlangs zei: “We zijn last man standing, en we moeten de capaciteit hebben om die rol te vervullen.” Hij plakte daar wel direct de conclusie aan vast dat dit nog eens onderstreept hoe belangrijk het is dat de Defensie-uitgaven op peil blijven. De SGP vindt daarom dat de NAVO-norm dat 2% van het Bruto Nationaal Product bestemd moet zijn voor de krijgsmacht, in een wet moet worden vastgelegd. Zo niet, dan weet je het wel…

Dinsdag overlegde de Tweede Kamer over de financiële steun voor lidstaten van de EU. Lees hier de bijdrage van SGP-Kamerlid Chris Stoffer.

"Europa gaat gebukt onder een gezondsheidscrisis. Geen enkel land kan die crisis zelf oplossen, we hebben elkaar nodig. Het is niet alleen ‘nemen’ in deze gezondheidscrisis, we moeten ook ‘geven’. De SGP is daarom warm voorstander van samenwerking op het gebied van medische hulp. Goed als er kennis gedeeld kan worden. Of als we op termijn zelf medische apparatuur kunnen sturen. Mooi als er gezamenlijk opgetrokken kan worden bij de ontwikkeling van een vaccin. Dat ‘geven’ kan ook een financiële bijdrage betekenen voor de aankoop van medische apparatuur. Ik hoor graag van de minister hoeveel steun er is voor het Nederlands voorstel voor een apart fonds gericht op medische hulp?

Ik zie naast de gezondsheidscrisis nog een ander gevaar op het Europese toneel.Het gevaar dat de EU van deze gelegenheid gebruik maakt om zich nóg meer macht toe te eigenen. Er worden, zo valt mij op, allerlei maatregelen genomen en opgeworpen die niet direct gelinkt zijn aan de crisis op medisch vlak.

Wat de SGP betreft:

Komen er geen eurobonds, en worden er ook niet op een ándere manier extra gezamenlijke schulden aangegaan; Wordt het ESM alleen ingezet als andere mogelijkheden uitgeput zijn en onder strenge voorwaarden; En worden geen maatregelen genomen die een transferunie ook maar een stapje dichterbij brengen.

Ik heb twee vragen aan de minister: heeft de minister ook de indruk dat de gezondheidscrisis aangegrepen wordt om verdere Europese eenwording te versnellen? En wat vindt hij ervan dat de ECB verder gaat dan de zelf opgelegde norm om maximaal 33% van de staatsschuld van een land op de kopen?

Kritiek op sommige Europese maatregelen wordt nauwelijks geaccepteerd. We zagen het vorige week gebeuren bij de minister, die een stortvloed van kritiek over zich heen kreeg. Van de weeromstuit excuseerde de minister zich en trok hij vervolgens zijn portemonnee. Ik zou de minister eerder een steuntje in de rug willen geven, in plaats van met een opgeheven vingertje hem terecht wijzen. Mijn stelling is: je kunt heel goed empathisch zijn en je naasten helpen, zonder maatregelen te nemen die een Europese eenheidsstaat dichterbij brengen. Ik hoor ook graag wat de inzet van de minister vanmiddag wordt. Wat kan er volgens hem wel, en waar trekt hij de grens?

Lidstaten moeten eerst in de eigen kas kijken en gebruik maken van de vele maatregelen die al genomen zijn. En als die eigen kas dan leeg is? Dan kan de EU bijspringen om de gevolgen van de coronacrisis aan te pakken. Lidstaten moeten elkaar in tijden van een crisis als die van nu helpen. Gericht op bestrijding van de gezondheidscrisis. Niet karig, wel ruimhartig.

 

 

“Het besluit van het kabinet om na jaren van beloftes, voorbereidingen en talmen alsnog af te zien van de vestiging van een marinierskazerne in Vlissingen is contractbreuk. Als je ziet hoe er geklungeld is en de Zeeuwen aan een touwtje zijn gehouden, kan ik tot geen andere conclusie komen.”

Dat zegt SGP-kamerlid Chris Stoffer in reactie op het bericht dat de marinierskazerne niet wordt overgeplaatst naar Vlissingen. Al in 2012 is dat beloofd en zijn er afspraken over gemaakt. Sindsdien hebben de provincie Zeeland en de gemeente Vlissingen allerlei voorbereidingen getroffen voor de komst van de mariniers. Vandaag werd bekend dat de kazerne niet naar Vlissingen gaat, maar naar Nieuw-Milligen.

SGP-kamerlid Stoffer heeft het over een ‘Dreun voor Zeeland’. “Ik ben er helemaal klaar mee dat er zó is gesold met de Zeeuwen. Dat er compensatie moet komen, lijkt me glashelder, en daar zal ik het kabinet ook toe aansporen. Maar die compensatie neemt niet weg dat deze hele gang van zaken buitengewoon laakbaar is. Zo ga je gewoon niet met elkaar om.”

Met een zogenaamd 'miljardenfonds' wil het kabinet de Nederlandse economie aanjagen door eerst veel geld te lenen en het vervolgens uit te geven. SGP-Kamerlid Chris Stoffer is daar kritisch op. Wel is hij positief over de regiodeals. Lees hier zijn volledige bijdrage.

"Een groeibrief. Ik moet eerlijk zeggen: toen ik deze groeibrief zo tot mij nam, kreeg ik een beetje het beeld van hutspot zonder worst. Mijn vraag aan de minister is of hij nu echt enthousiast wordt van die opsomming van veel dingen die ik, en ook hij, wellicht al wist? Kan de minister in een paar heldere zinnen aangeven hoe hij de toekomst ziet? Want dat haal ik nog niet uit deze brief. WerkMaar dat neemt natuurlijk niet weg dat we echt goed na moeten denken over onze toekomst. We moeten ons daarin ook niet alleen maar laten leiden door harde groeicijfers, want welzijn laat zich namelijk niet vangen in getallen. Ik vind het heel mooi dat dat in ieder geval in die groeibrief staat. Ik vind het ook heel mooi dat mantelzorg, onbetaald werk en zorgtaken in het gezin of voor de naasten nadrukkelijk genoemd worden en dat het kabinet zich niet gaat mengen in de legitieme persoonlijke keuzes over de arbeidsparticipatie. Aan de andere kant moeten we werkenden niet ontmoedigen om meer te gaan werken, zo staat ook in de brief. Dan ligt er nog wel wat werk. Want op dit moment is mijn lezing toch echt dat het regeringsbeleid namelijk wel deels die werk-privébalans bepaalt. Ik denk dan aan de eenverdieners, de arbeidskorting, het subsidiëren van kinderopvang, en ga zo maar door. Meer werken wordt door die hoge marginale druk nu niet echt gestimuleerd. Ik hoor heel graag van de minister hoe hij en zijn collega's deze veranderingen waar gaan maken.RegiodealsVoor de duurzame economische groei hebben we heel Nederland nodig, niet alleen de Randstad, maar ook de regio daarbuiten. De SGP is echt positief over de huidige Regio Deals van dit kabinet. Die leveren namelijk kansen op voor de regio's. Investeringen in regionale werkgelegenheid, infrastructuur, bedrijvigheid en innovatie zijn echt broodnodig. Ook om de woningnood in Nederland op te lossen moet er in de regio's gebouwd worden. Goede voorzieningen zijn ook daarom noodzakelijk. Het is goed dat bijvoorbeeld ook de mogelijkheden voor de Lelylijn, de treinverbinding naar het noorden, onderzocht worden.In de groeibrief wordt ook het verbeteren van de bereikbaarheid als actiepunt genoemd. Maar ik mis de aandacht voor de regio. Als ik het over de regio heb, moet ik me wel echt specificeren. Ik bedoel dan het platteland en ook de dorpen waar mensen wonen. Het kabinet gaat namelijk met name inzetten op het verbeteren en klimaatbestendig maken van de huidige infrastructuur in en rond de steden. Maar mijn vraag aan de minister is: hoe gaat u dan ook de verbinding maken tussen het platteland en de steden? Want die moet ook echt verbeterd worden om dit land in z'n totaliteit vooruit te helpen.VerkeersveiligheidAls ik het dan toch over verkeer heb, ga ik hier een van de dingen die mij al mijn hele leven drijft bij de kop pakken. Dat verkeer levert ongelukken op, waarvan de maatschappelijke kosten enorm zijn. Volgens het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid gaat het om maar liefst 17 miljard in 2018. Het substantieel terugdringen van verkeersslachtoffers vraagt een investering van ongeveer 15 miljard in de komende 30 jaar. Ik heb het er weleens over met de minister van Infrastructuur. Die zegt dan: ik heb geen geldboom; het lukt niet. Dus ik probeer het nu ook hier. Als we een half miljard per jaar investeren, kunnen we een groot deel van die 17 miljard maatschappelijke kosten besparen. Sterker, daar zitten natuurlijk mensenlevens achter. Als je die verkeersongevallen niet hebt, zit daar ook het geluk van een gezond lichaam achter. Dus ik zou zeggen: als je dat zo bekijkt is dat toch een hele goede investering en makkelijk verdiend? Ook het CPB zegt dat die investeringen in verkeersveiligheid enorm rendabel zijn. Dus vandaar mijn vraag aan deze minister: gaat u, met uw collega van Infrastructuur en Waterstaat, ook flink investeren in de verkeersveiligheid?MiljardenfondsDan als laatste: het investeringsfonds. Daar heb ik nog wel wat twijfels en vragen over. Ik ben niet bij voorbaat zeer negatief, maar ik zie echt een aantal dingen waarvan ik denk: hoe gaat dat er straks komen?

Wordt dat niet bijvoorbeeld een potje waaruit vrijwel alles gefinancierd kan worden, zonder dat we als Kamer daar nog zeggenschap over hebben? Dat zou ik namelijk niet willen. En waarom moeten investeringen gefinancierd worden uit een fonds met geleend geld en gaat het niet gewoon via de normale begroting? Waarom zorgen we er ook niet voor dat we eerst op orde brengen wat we hebben voordat we gaan investeren in allerlei nieuwe grootse projecten? Er ligt namelijk een gigantische woningbouwopgave, een energietransitie die veel geld kost, en infrastructuur die echt nodig onderhoud behoeft of aan vervanging toe is. Als die noodzaak van investering inderdaad zo groot is, waarom is de afgelopen jaren dan niet veel meer in die zaken geïnvesteerd?

Ik hoop dat de minister mij door het beantwoorden van de vragen die ik zojuist heb neergelegd, een beetje enthousiaster kan maken voor dit fonds. Want met de brief en de inhoud voor het fonds zoals die nu voorligt, is het voor mij toch nog een beetje die hutspot zonder worst, en daar heb ik over het algemeen niet zoveel trek in.

Gisteren vergaderde de Tweede Kamer over de handel van Nederland met het buitenland. Dat is een regelmatig overleg waarbij op dát moment actuele thema’s worden besproken. SGP-woordvoerder Chris Stoffer zette in op vissers, boeren, water en startups.

De Brexit is, tegen de verwachting in van veel ‘deskundigen’,  nu bijna een feit. Er moet weliswaar nog zeker een jaar lang worden onderhandeld tussen het Verenigd Koninkrijk en de EU, maar dan staan de Britten weer op eigen benen.

Nederlanders die hiermee te maken krijgen zijn de vissers in de Noordzee en andere wateren rondom Engeland en Schotland. Stoffer maakte zich sterk voor hen. Hij deed minister Kaag de suggestie aan de hand dat als Nederlandse vissers inderdaad niet meer onder de kust van Engeland mogen vissen, de Britten dan maar de toegang tot de Europese markt moet worden ontzegd.

Ook ging de SGP in op wat de nieuwe Europese Commissievoorzitter Ursula von der Leyen heeft gezegd over de handel met de VS. Zij liet zich ontvallen dat zij erover denkt om geen eisen meer te stellen aan Amerikaanse landbouwproducten. Het zal helder zijn dat Europese, dus ook Nederlandse boeren daarvan de dupe zullen zijn. Daarom bepleitte de SGP een gelijk speelveld voor alle boeren waarvan de producten op de Europese markt komen.

De Nederlandse watersector is wereldwijd vermaard. Onlangs is becijferd dat maar liefst € 6.800 miljard nodig is voor het beschermen van de wereldbevolking tegen te veel, te weinig of vervuild water. “Hier liggen belangrijke kansen voor de Nederlandse watersector,” zei Stoffer. Gelukkig worden die vaak gepakt, maar er zijn ook forse uitdagingen. Investeerders moeten worden aangemoedigd en onze ambassades zouden onze specifieke wellicht ook meer aan de man kunnen brengen. Twee tips om voortvarend mee aan de slag te gaan.

Om nog even bij de Nederlandse ambassades in het buitenland te blijven.

De regering heeft Berlijn, Londen, Parijs, San Francisco, New York en Singapore aangewezen als startup-hubs. In normaal Nederlands: dat zijn hoofdsteden met veel gloednieuwe innovatieve bedrijfjes. Stoffer drong er bij het kabinet op aan om ook een ‘startup liaison officer’ aan te stellen in Tel Aviv. Israël is een van de meest innovatieve landen, en een land dat in een steeds vijandiger wereld best wat extra steun kan gebruiken.



De SGP wil nu heel snel opheldering over wat het kabinet gaat doen met de verplaatsing van de marinierskazerne naar Vlissingen. Al jaren geleden heeft het kabinet dit aangekondigd om de Zeeuwse economie daarmee een handje te helpen, maar er komt helemaal niks van terecht. Nu er ook nog eens sprake lijkt te zijn van onenigheid in het kabinet, wordt het tijd om aan de bel te trekken.

SGP-kamerlid Chris Stoffer heeft er schoon genoeg van. “De mist wordt alleen maar dikker. Door keer op keer te beloven maar die belofte niet na te komen, slaat het kabinet in Zeeland een modderfiguur. Beloften hoor je na te komen. Lukt dat niet, dan is compensatie wel het minste waar je op mag rekenen. Ik wil daarover snel een debat met staatssecretaris Visser van Defensie,” aldus de SGP’er.  

Lees ook de berichtgeving in de Provinciale Zeeuwse Courant.

Woensdagavond stelde Chris Stoffer schriftelijke vragen aan staatssecretaris Visser van Defensie over de voornemens aangaande de verhuizing van de marinierskazerne naar Vlissingen:-  Kent u het bericht “Zeeland eist opheldering over marinierskazerne”? (RD.nl, 21 januari 2020)- Klopt de bewering van vertegenwoordigers van de provincie Zeeland per brief van 22 januari 2020 dat in de ministerraad van 17 januari 2020 een voorstel zou zijn geagendeerd over vestiging van de marinierskazerne in (omgeving) Apeldoorn?- Zo nee, kunt u op korte termijn gedetailleerd inzicht geven in uw concrete plannen aangaande de voorgenomen verhuizing van de marinierskazerne naar Vlissingen, inclusief tijdpad?- Zo ja, kunt u zich voorstellen dat de vertegenwoordigers van de provincie Zeeland “zeer verrast” zijn over deze gang van zaken? Wat is in dat geval het (economische) perspectief voor de regio Zeeland waarvoor de komst van de kazerne “van eminent belang” genoemd wordt met het oog op de creatie van werkgelegenheid en extra bestedingen?

De problemen bij de belastingdienst zijn groot. De menselijke maat ontbreekt en mensen werden onterecht als fraudeurs neergezet. SGP-Kamerlid Chris Stoffer wil daarom een cultuuromslag. Lees hier zijn bijdrage aan het debat.

"Een cultuuromslag bij de Belastingdienst is broodnodig. De ouder die een toeslag aanvraagt, moet als mens behandeld worden. De ondernemer moet in het contact met de Belastingdienst niet als een nummer gezien worden. Iemand die de Belastingtelefoon belt, moet snel en op een goede manier geholpen worden. De Belastingdienst moet niet gezien worden als logge en nietsontziende organisatie, maar als een overheidsinstelling die meedenkt en meewerkt, in het belang van de burger. Je zou zeggen dat zulke zaken bij een overheidsinstantie wel op orde zijn, maar helaas.

De praktijk leert anders.En dus krijgen we een forse reorganisatie.

De Dienst wordt opgesplitst in drie onderdelen. We krijgen twee staatssecretarissen van Financiën. Wanneer we die krijgen, weten we nog niet. We zitten inmiddels ruim een maand zonder staatssecretaris, terwijl er een berg werk wacht. Enige haast lijkt mij wel op z’n plaats. Wanneer kunnen we de nieuwe staatssecretarissen verwachten?We zien een minister die grote ingrepen doet. Maar los je hiermee de onderliggende problemen op, zo vraag ik de minister? En wat heeft de minister in de afgelopen weken gedaan om die cultuuromslag te bereiken? Op papier klinken de daden van de minister allemaal prachtig. Maar wat heeft die ambtenaar bij de Belastingdienst nu concreet gemerkt van alle inspanningen van de minister? Graag een heldere reactie van de minister.Rol KamerDe problemen bij Belastingdienst zijn niet alleen te wijten aan de cultuur. Ook de Kamer heeft daar een rol in gespeeld. De politiek wilde namelijk in het verleden een ingewikkeld toeslagensysteem. Ook wij als Kamer hebben het de Belastingdienst niet bepaald makkelijker gemaakt. Ik zal in de tweede termijn met een motie daarom ook een handreiking aan de regering doen, om het toeslagenstelsel te vereenvoudigen. De Kamer moet de hand ook in eigen boezem steken!Evaluatie De Belastingdienst wordt gereorganiseerd. Ik roep de minister op om de evaluaties van eerdere reorganisaties hierbij nadrukkelijk mee te nemen. Er valt namelijk nog wel wat te leren van deze evaluaties. Het is belangrijk dat de gevolgen van de komende reorganisatie goed in de gaten worden gehouden. Vandaar mijn laatste vraag aan de minister van Financiën: hoe wordt deze komende reorganisatie geëvalueerd?Bredere problemen Goed dat de minister-president ook bij dit debat aanwezig is. De problemen bij de Belastingdienst staan niet op zichzelf. Ook bij andere uitvoeringsorganisaties, zoals het UWV en het CBR, schort het nogal eens aan de uitvoering. En dat is er tijdens de kabinetten Rutte niet beter op geworden. Wat is er de afgelopen tien jaar nu echt gedaan om een verbeteringsslag te maken? Ik maak me echt zorgen over de toestand van al die organisaties. Alles is de laatste jaren groter en centraler geworden. De overheid is steeds verder bij de mensen vandaan komen te staan. Is het niet tijd dat de overheid weer wat dichter bij de mensen komt te staan, is mijn vraag aan de minister-president. En hoe zou dat volgens de minister-president moeten gebeuren?