πππ«ππ§ππ°π¨π¨π«π π¨π¦π πππ§ π¦ππ π©π₯ππ¬ππ’π Het overboord slaan van de containers op de Noordzee heeft ons weer met de neus op de feiten gedrukt. De kust en duinen van onze onvolprezen Waddeneilanden zijn vervuild geraakt met plastic, piepschuim en ander afval. Mede dankzij de inzet van veel vrijwilligers is het grofste vuil opgeruimd en lijkt alles weer koek en ei. Helaas is het ergste afval achtergebleven: kleine stukjes plastic en kunststof die nauwelijks op te ruimen zijn en die nu in de natuur en de voedselketen van dieren en mensen terecht zullen komen. Terecht vragen de burgemeesters van de Waddeneilanden om aangescherpte regels voor het vervoer van containers. Het is echter een druppel op een gloeiende plaat en het leidt zelfs af van waar het echt om gaat. We zijn volledig afhankelijk geworden van plastic , maar aanvaarden niet de consequenties van het gebruik daarvan. Vrijwel overal op de wereld komen in (kleine) dieren resten van plastic voor. Google maar eens op βmicroplasticsβ, het is verbijsterend. We zijn gewend geraakt om overal kunststoffen voor te gebruiken. Om zo maar een paar voorbeelden te noemen. Ons veenweidegebied in Friesland daalt in rap tempo. Door de lage waterpeilen βverbrandtβ het veen en daalt de bodem steeds sneller. Om dat proces te vertragen zou zogenaamde onderwaterdrainage een oplossing zijn. Tonnen plastic zullen in de bodem worden aangebracht. Wat doen we daarmee als de drainage over twintig jaar niet meer functioneert? In de praktijk blijkt dat de drainagebuizen blijven zitten en langzaam in kleine stukjes in het milieu terecht komen. Moeten we dit soort effecten niet meewegen in onze keuzes? We sporten graag en we accepteren niet meer dat we ons soms moeten aanpassen aan de weersomstandigheden. Buiten sporten doen we graag op kunstgras. Uit onderzoek is gebleken dat van ieder kunstgrasvoetbalveld jaarlijks 300 tot 500 kg fijne deeltjes afkomstig van de slijtage van de mat ongecontroleerd in de omgeving terechtkomt. Dat gebeurt door de wind, doordat spelers dat aan schoenen en kleren meenemen en door het onderhoud. Dat is jaarlijks ruim twee zeecontainers vol fijn plastic! Los daarvan weten we niet hoe we de enorme hoeveelheid kunstgrasmatten na tien jaar verantwoord moeten verwerken. Op 20 maart zijn de verkiezingen voor de Provinciale Staten. Zou het niet verantwoord zijn als de Provincie het voortouw neemt en alles op alles zet om het gebruik van plastic terug te brengen? Jochem Knol, kandidaat Statenlid GrienLinks FryslΓ’n
