Poliflw

DZ, de POV, het CDA en de PVV steunen de motie tegen Romkje Mathkor en Evert Hartog, die in de Regioraad de eigen partijbelangen boven het gemeenschappelijke belang van Zaanstad zouden hebben gesteld.

DZ, de POV, het CDA en de PVV steunen de motie tegen Romkje Mathkor en Evert Hartog, die in de Regioraad de eigen partijbelangen boven het gemeenschappelijke belang van Zaanstad zouden hebben gesteld.

Een paar maanden geleden werden wij getagd in een bericht van een wanhopige moeder. De moeder van Mike. Een jongen met een grote droom: de wens om bakker te worden. Nou is dat natuurlijk ontzettend leuk maar niet heel bijzonder. Zulke jongens zijn er wel meer. Wat dit verhaal wél heel bijzonder maakt is dat Mike nagenoeg blind is. Hij ziet maar voor 5 procent. Mike vond een school die hem de kans wilde geven de opleiding tot bakker bij ze te volgen. Maar alléén als Mike van tevoren kon aantonen dat hij minimaal 1 stageplek had gevonden. En dat bleek zo makkelijk nog niet. De ene na de andere teleurstelling volgde, wat uiteindelijk leidde tot de wanhopige noodkreet van de moeder van deze volhardende jongeman die ondanks alles zijn droom niet op gaf. We nodigden Mike uit voor een gesprek. Een gesprek waarin we alle scenario's bespraken. Het zou niet makkelijk worden, niet voor ons, en niet voor Mike. Maar ik ben van mening dat iedereen met zo'n voorliefde voor dit prachtige vak de kans moet krijgen hierin te leren en zich te ontwikkelen. Ook iemand met een lichamelijke beperking. Mike is inmiddels begonnen aan zijn stage. De eerste keren waren erg zoeken, en voor onze bakkers soms zelfs een beetje ongemakkelijk. Want "gewoon" even uitleggen en laten zien, dat kan ik dit geval niet. Door middel van voelen, dat is hoe we Mike wegwijs maken in de bakkerij en met de grondstoffen en producten. Wat ook betekent dat we geregeld achter Mike staan en zijn handen in de onze houden om hem bepaalde technieken te leren en dingen te laten ervaren. Niet iets wat je normaal gesproken doet. Maar er wel voor zorgt dat niet alleen Mike een fantastische leerervaring krijgt, maar ook wij! We worden genoodzaakt op een andere manier naar ons brood en het productieproces te kijken en dat werkt ongelofelijk verfrissend! Wij begrijpen de angst van onze collega's die hier niet aan durfden te beginnen. Stiekem zijn we er zelfs blij om. Want dat betekent dat Mike nu bij ons werkt, en dat laat ons inzien dat een beperking gelukkig helemaal geen beperking hoeft te zijn. En dat je je nooit moet laten weerhouden je dromen waar te maken.

Een paar maanden geleden werden wij getagd in een bericht van een wanhopige moeder. De moeder van Mike. Een jongen met een grote droom: de wens om bakker te worden. Nou is dat natuurlijk ontzettend leuk maar niet heel bijzonder. Zulke jongens zijn er wel meer. Wat dit verhaal wél heel bijzonder maakt is dat Mike nagenoeg blind is. Hij ziet maar voor 5 procent. Mike vond een school die hem de kans wilde geven de opleiding tot bakker bij ze te volgen. Maar alléén als Mike van tevoren kon aantonen dat hij minimaal 1 stageplek had gevonden. En dat bleek zo makkelijk nog niet. De ene na de andere teleurstelling volgde, wat uiteindelijk leidde tot de wanhopige noodkreet van de moeder van deze volhardende jongeman die ondanks alles zijn droom niet op gaf. We nodigden Mike uit voor een gesprek. Een gesprek waarin we alle scenario's bespraken. Het zou niet makkelijk worden, niet voor ons, en niet voor Mike. Maar ik ben van mening dat iedereen met zo'n voorliefde voor dit prachtige vak de kans moet krijgen hierin te leren en zich te ontwikkelen. Ook iemand met een lichamelijke beperking. Mike is inmiddels begonnen aan zijn stage. De eerste keren waren erg zoeken, en voor onze bakkers soms zelfs een beetje ongemakkelijk. Want "gewoon" even uitleggen en laten zien, dat kan ik dit geval niet. Door middel van voelen, dat is hoe we Mike wegwijs maken in de bakkerij en met de grondstoffen en producten. Wat ook betekent dat we geregeld achter Mike staan en zijn handen in de onze houden om hem bepaalde technieken te leren en dingen te laten ervaren. Niet iets wat je normaal gesproken doet. Maar er wel voor zorgt dat niet alleen Mike een fantastische leerervaring krijgt, maar ook wij! We worden genoodzaakt op een andere manier naar ons brood en het productieproces te kijken en dat werkt ongelofelijk verfrissend! Wij begrijpen de angst van onze collega's die hier niet aan durfden te beginnen. Stiekem zijn we er zelfs blij om. Want dat betekent dat Mike nu bij ons werkt, en dat laat ons inzien dat een beperking gelukkig helemaal geen beperking hoeft te zijn. En dat je je nooit moet laten weerhouden je dromen waar te maken.