Poliflw

Het zijn bijzondere tijden. Er is een coronavirus onder ons dat we niet kunnen zien.De plannen van de afgelopen maanden die ik had, gaan nu niet door.Ondanks dat wij zoveel mogelijk binnen moeten blijven en buiten op anderhalve meter elkaar ontmoeten, hier een kort verslag van een 'gewone' week. Zondag 10 mei 2020 Voor vele moeders een andere Moederdag dan anders in coronatijd. Tochben ik goed verwend met pakjes en een lekker ontbijt. Hierna thuis sporten op zolder met een YouTube workout van de sportschool om de conditie op peil te houden. Verder de weekendkranten uitgebreid doorgenomen, zodat ik op de hoogte blijf van de laatste ontwikkelingen, en aan een nieuwe legpuzzel begonnen, een nieuwe hobby die ik ben begonnen in deze coronatijd. Het is heel ontspannend en wel een beetje verslavend. In de avond de nieuwsberichten en de actualiteiten gevolgd op tv die over Corona gaan. Maandag 11 mei 2020 Begonnen met het doornemen van de mail, sociale media en de krant om zo op de hoogte te blijven van de laatste ontwikkelingen in deze coronatijd. Natuurlijk zijn wij thuis en houden anderhalve meter afstand als wij naar buiten gaan. Stukken voor de fractie doorgenomen en voorbereid voor de komende fractie van vanavond. In de avond een vergadering via Zoom. Het blijft speciaal, je ziet en hoort elkaar virtueel. Goede vergadering gehad, waarin wij onze activiteiten hebben besproken en de agendapunten voor de commissievergadering van dinsdag hebben doorgesproken. Dinsdag 12 mei 2020 De dag begint wederom met het doornemen van de kranten en de mail. Wat is het koud in huis, de verwarming staat in storing. We blijven thuis, dus klussen wat in en om het huis. Het huis is de afgelopen weken in de verf gezet en extra opgeruimd. Als aan het einde van de dag de monteur komt, is het snel weer warm in huis. Gelijk maar even een gesprek gehad over hoe zij deze coronatijd ervaren. Ze zijn blij met de klussen die ze krijgen, was het antwoord. Dus voor de loodgietersklussen die zijn blijven liggen maar gelijk een afspraak gemaakt. We moeten de plaatselijke bedrijven helpen in deze moeilijke tijd. De raadscommissie Stad & Ruimte via Zoom met de andere commissieleden. Aan bod kwamen een nieuwe complex van EsdégéReigersdaal ten noorden van rotonde bij de Krusemanlaan en de Oostangent. Jammer dat de uitrit niet op de rotonde wordt aangesloten. Bij het punt Grondexploitatie Stadshart aandacht gevraagd voor het parkeren van het winkelend publiek en de bewoners van het Stadshart. Vragen gesteld over verbetering doorstroming Oostangent d.m.v. twee turborotondes en een voorstel over de Fietsprojecten. Dan de drie moties aangaande de horeca in coronatijd. Hierover kwam een goede discussie op gang hoe we de horecaondernemers en andere bedrijven kunnen helpen.Na ruim drie uur via Zoom vergaderen, sloot de voorzitter om 23.15 uur de vergadering. Het was een lange maar zinvolle vergadering. Woensdag 13 mei 2020 Het wordt saai, maar wederom begonnen met de kranten en de mail doornemen. Er is ook weer wat activiteit voor de deur. De grasmaaiers op vier poten staan er weer. Een grote kudde schapen staat hard te werken aan ons Groenbeheer. Deze week werken de kappers weer en we moeten de plaatselijke middenstand steunen, dus naar de kapper geweest. Wel even spannend, maar goed voorbereid met een mondkapje en een goed humeur. Dit mondkapje is wel een beetje opgeleukt met een bloemetje, al is het wel wennen, zo’n mondkapje. Gelukkig hoefde het mondkapje niet op, was niet handig met knippen, die elastieken. Daarna met de nieuwe haarlook gaan wandelen met de hond in het buitengebied om de conditie op peil te houden. Wat is Heerhugowaard toch mooi in de lente. Tijdens de wandeling buren en wijkbewoners gesproken op anderhalve meter. Iedereen begint te verlangen naar het gewone leven, maar is ook bang voor het virus. In de avond weer de nieuwsberichten en de actualiteiten gevolgd op tv. Donderdag 14 mei 2020 Net zoals de voorgaande dagen de mail doorgenomen van de raad en CDA-fractie. Weer sporten op zolder via YouTube en de sportapp. De conditie op peil houden is belangrijk, net als gezond eten en voldoende slaap. We houden de moed erin, wat kunnen we anders. Vandaag op anderhalve meter boodschappen gedaan. Dat doe ik éénmaal per week om zo weinig mogelijk fysieke contacten met andere mensen te hebben. Het begintte wennen,karretje en handen schoonmaken en de looproutes in de winkels. Via de WhatsApp de sociale contacten onderhouden met vrienden en vragen hoe zij deze coronatijd ervaren en doorkomen. Als je dan hoort dat een kennis van ons het coronavirus heeft, dan komt het wel heel erg dichtbij. We moeten voorzichtig blijven. Vrijdag 15 mei 2020 Vandaag al vroeg naar de dierenarts om de kat en de hond te laten inenten. Ook hier gelden speciale coronavoorschriften. Van tevoren een tijd afspreken en in de auto wachten tot je aan de beurt bent en dan mag één persoon naar binnen met de dieren. De kranten en de mail door genomen, zoals elke dag, en weer een paar kilometer gewandeld met de hond in de buitenlucht. Het is te merken dat de scholen weer zijn begonnen. In plaats van stille pleinen klonken er weer vrolijke kinderstemmen. Om de zinnen te verzetten van het verplicht thuisblijven, gaan werken op de volkstuin die wij hebben. Wieden, water geven en zaaien van groente en bloemen. Er is ruimte genoeg om afstand te houden. Zaterdag 16 mei 2020 De laatste dag van dit weekverslag in coronatijd. Na de kranten en de mail, weer thuis aan het sporten met de iPad en YouTube. Deze week stof gehaald om zelf mondkapjes te maken, inclusief neusbrug en ruimte voor een filter, dames- en herenmaat. Ze zijn goed gelukt. Vandaag aan het eind van de middag tot slot de administratie van het CDAV-NH bijgewerkt. Coronatijd is een moeilijke tijd voor iedereen, we moeten zoveel mogelijk binnen blijven.

Volgens hoogleraar Pieter Leroy moeten we iedereen meekrijgen in de klimaatmaatregelen, ook de gele hesjes en de NEC-supporters. Dáár heeft het jaar van Nijmegen als Groene Hoofdstad weinig aan bijgedragen, zegt hij.

Green Capital was 'fun', maar toonde te weinig de pijn van duurzaamheid - Vox magazine

Een jaar lang droeg Nijmegen de titel ‘Groene Hoofdstad van Europa’. Dat moet scheidend hoogleraar Milieubeleid Pieter Leroy toch goed doen? Zeker, maar hij plaatst ook kanttekeningen. ‘Het lijkt erop dat men vermeden heeft dat duurzaamheid ook pijn kan doen.’ Een jaar lang droeg Nijmegen de...

Het ultieme doel van Mike Foppen zijn de Olympische Spelen van 2020. Maar eerst maar eens kwalificeren voor het WK atletiek in Qatar, eind september.

Op weg naar het WK atletiek: ‘Als topsporter moet je een egoïst zijn’ - Vox magazine

Psychologiestudent Mike Foppen is hard op weg zich te kwalificeren voor het WK atletiek in Qatar eind september. Hoe beleeft hij zijn studententijd als topatleet en wat is zijn doel voor de toekomst? 'Ik laat niet zomaar een training schieten om naar een feestje te gaan.’ Psychologiestudent Mike F...

Waar zijn de hippies, goths en metalheads gebleven? Nu hebben we fitboys, gamers en carrièretijgers.

Fitboy of Instameisje. 5 types studenten - Vox magazine

Ben je vooral druk met het pimpen van je cv of hang je liever aan de gewichten in de sportschool? Iedereen claimt natuurlijk uniek te zijn, toch signaleert Vox anno 2019 op de campus vijf verschillende types studenten.

Zes jaar lang duurt het traject voor SiU (Sport in Uitvoering) om te komen tot een eigen hal in Heerhugowaard. Zes jaar lang zonder enig resultaat. Nederland Duurzaam vindt dit veel te lang duren en heeft daarom schriftelijke vragen gesteld aan het college. Met als hoofdvraag: ”Waarom is er na zes jaar nog steeds geen passende oplossing voor SiU?”

Een introductie over SiU is wellicht overbodig aangezien het 750 leden heeft en diverse sportlessen geeft aan inwoners van de jongste tot de oudste generatie. Dan maar een introductie over de situatie van SiU.

SiU heeft zes jaar geleden aangegeven dat zij de wens hebben voor een eigen sporthal die bijdraagt aan de groei van de vereniging, voldoet aan de wensen van de tegenwoordige tijd en waar zij haar spullen centraal kunnen opslaan. Elke dag moeten de vrijwilligers sjouwen met zware en dure attributen, soms naar verschillende locaties, om les te geven. Moet u zich deze situatie bij een voetbalvereniging voorstellen: elke zaterdag en zondag moeten de lijnen worden getrokken, de doelen worden neergezet zodat er gevoetbald kan worden. Na de wedstrijden moet dan ook alles weer opgeruimd zijn. Een onwerkbare situatie.

Met 750 leden is het een grote sportvereniging te noemen, maar met een potentie van 1400 leden zijn zij van zeer toegevoegde waarde om sporten toegankelijk te maken, voor alle leeftijden.

Maar helaas, diverse gesprekken met de gemeente hebben tot niks geleid. Zelfs het inspreken tijdens een commissievergadering heeft nog tot weinig actie geleid. En zo ontstaat het gevoel dat SiU niet serieus wordt genomen door de gemeente.

In de Raadsagenda 2018-2022 hebben wij met bijna alle partijen afgesproken dat sporten toegankelijk moet zijn en faciliteiten (zoals gymzalen en sporthallen) op orde moeten zijn. Dit biedt dus hoop voor SiU in de zoektocht naar een geschikte sporthal die voldoet aan de wensen.

Daarnaast is er een nieuw college met een nieuwe wethouder Sport, wellicht kan hij er voor zorgen dat er een passende oplossing komt voor SiU en haar leden.

Maar tot die tijd blijven wij dit dossier in de gaten houden en vinden dan ook dat er een passende oplossing moet komen voor SiU en haar leden. Want een sportvereniging met deze omvang draagt zeker bij aan een sportend Heerhugowaard en verdient het daarom om serieus genomen te worden.

Zes jaar lang duurt het traject voor SiU (Sport in Uitvoering) om te komen tot een eigen hal in Heerhugowaard. Zes jaar lang zonder enig resultaat. Nederland Duurzaam vindt dit veel te lang duren en heeft daarom schriftelijke vragen gesteld aan het college. Met als hoofdvraag: ”Waarom is er na zes jaar nog steeds geen passende oplossing voor SiU?”

Een introductie over SiU is wellicht overbodig aangezien het 750 leden heeft en diverse sportlessen geeft aan inwoners van de jongste tot de oudste generatie. Dan maar een introductie over de situatie van SiU.

SiU heeft zes jaar geleden aangegeven dat zij de wens hebben voor een eigen sporthal die bijdraagt aan de groei van de vereniging, voldoet aan de wensen van de tegenwoordige tijd en waar zij haar spullen centraal kunnen opslaan. Elke dag moeten de vrijwilligers sjouwen met zware en dure attributen, soms naar verschillende locaties, om les te geven. Moet u zich deze situatie bij een voetbalvereniging voorstellen: elke zaterdag en zondag moeten de lijnen worden getrokken, de doelen worden neergezet zodat er gevoetbald kan worden. Na de wedstrijden moet dan ook alles weer opgeruimd zijn. Een onwerkbare situatie.

Met 750 leden is het een grote sportvereniging te noemen, maar met een potentie van 1400 leden zijn zij van zeer toegevoegde waarde om sporten toegankelijk te maken, voor alle leeftijden.

Maar helaas, diverse gesprekken met de gemeente hebben tot niks geleid. Zelfs het inspreken tijdens een commissievergadering heeft nog tot weinig actie geleid. En zo ontstaat het gevoel dat SiU niet serieus wordt genomen door de gemeente.

In de Raadsagenda 2018-2022 hebben wij met bijna alle partijen afgesproken dat sporten toegankelijk moet zijn en faciliteiten (zoals gymzalen en sporthallen) op orde moeten zijn. Dit biedt dus hoop voor SiU in de zoektocht naar een geschikte sporthal die voldoet aan de wensen.

Daarnaast is er een nieuw college met een nieuwe wethouder Sport, wellicht kan hij er voor zorgen dat er een passende oplossing komt voor SiU en haar leden.

Maar tot die tijd blijven wij dit dossier in de gaten houden en vinden dan ook dat er een passende oplossing moet komen voor SiU en haar leden. Want een sportvereniging met deze omvang draagt zeker bij aan een sportend Heerhugowaard en verdient het daarom om serieus genomen te worden.