Poliflw

Op 28 november 2019 hebben wij een avond over de stikstofproblematiek georganiseerd in Donkerbroek. Er waren ca 45 belangstellenden. Sprekers waren onafhankelijk adviseur Henk Westerhof, veehouder Gerben Smeenk en eigenaar van De Jong Bouwgroep, Barry Veenstra. De heer Westerhof schetste eerst de feiten. Van de 160 aangewezen Natura 2000-gebieden zijn er 118 stikstofgevoelig, waaronder het Fochtelooerveen. Per gebied is een beheersplan vastgesteld. Het meten van stikstofuitstoot is niet eenvoudig. Het verschilt per gebied en bovendien kan stikstof 'verwaaien'. Stikstofdepositie bestaat uit ammoniak (NH3) en stikstofmonoxide en stikstofdioxide (samen ook wel NOx). Broeikasgassen zijn koolstofdioxide (CO2), Methaan (CH4) en lachgas (N20) en dan speelt in het kader van de luchtverontreiniging ook nog de fijnstofdiscussie. Op 26 november jl is het kabinet gekomen met een set maatregelen voor de korte termijn: regels voor veevoeding, 100 km op snelwegen, een vereenvoudigde procedure voor vergunningverlening bij herstelmaatregelen, een depositoregistratiesysteem en een mogelijke drempelwaarde op nationaal niveau. Over de drempelwaarde zegt de Raad van State echter dat er eerst voldoende ecologisch onderbouwde maatregelen per Natura 2000-gebied (!) moeten worden uitgewerkt. De oplossing ligt in een regionale aanpak (gebiedsgerichte benadering), waarbij gestreefd moet worden naar: - vermindering stikstofdruk- verhandelbaarheid (emissierechten) binnen en buiten de sectoren- toekomstige drempelwaarde (?)- ontwikkelingsruimte Gerben Smeenk gaf aan vooral verrast te zijn geweest door de voorgestelde maatregelen van de provincie om de latente ruimte van boeren weer in te nemen. Deze maatregel was al weer snel ingetrokken. Barry Veenstra zei vooral last te hebben van de Pfas (deze is toevallig vandaag verruimd zodat de grondverzetbedrijven weer verder kunnen) en de vele andere regels van de overheid. Hierna was er ruimte voor discussie, waar volop gebruik van gemaakt is. Voorzitter Cees Pieter van Burgsteden concludeerde aan het eind van de avond dat het een complexe materie is, dat de oplossingen moeten komen uit Den Haag en dat het zoeken blijft naar de balans. Hij bedankte de sprekers met een attentie. Als CDA kunnen we terugkijken op een geslaagde avond.

Bezetting Boxtel. Toen ik de artikelen over de bezetting van het varkensbedrijf las, moest ik denken aan de “vergismoord” waar Hakim Changachi in 2017 het slachtoffer van werd. Klinkt misschien wat cru, maar ook hier werden doel en slachtoffer verwisseld. Men was op het verkeerde adres en trof de verkeerde mensen. Dat is zeer ernstig te noemen en bovendien ongelooflijk dom. Het werkt averechts. Er kleven best grote bezwaren aan wat men de bio-industrie noemt, maak die maar duidelijk aan de consument. Door voorlichting, door te met elkaar in gesprek gaan, door te waarschuwen. Dan krijg je het effect dat enerzijds de boeren zich gaan bezinnen op hun manieren van dieren houden, dat verwerkende bedrijven zich anders gaan richten dat het grootwinkelbedrijf zich misschien echt gaat inspannen om voldoende aanbod in de schappen te hebben. Waarschuwen en voorlichten, noem het beestje maar bij de naam: plofkip. Noem de supermarkt maar die geen keuze bied. Laat maar zien dat de industrie zich hult in mistige nepkeurmerken. Begin echter niet aan het verkeerde einde. Het aanbod is er immers alleen omdat de vraag er is. Dat werkt echt in ons polderland. Zo hebben we toch ook de batterij-eieren verdrongen? De bontmantel bijna afgeschaft. Daarom zie je toch tegenwoordig in elke streek plattelandswinkels? Door keihard werkende boeren, die hun zaken steeds diervriendelijker voor elkaar proberen te krijgen op deze manier als zwakste schakel in de keten te traumatiseren schiet je jezelf in de voet. Kweek je antipathie. Ja boeren proberen hun zaken beter voor elkaar te krijgen. Als ik kijk naar de vele foto’s van het getroffen bedrijf, en ik breng me de situatie van jaren geleden in herinnering, (Ik ben door mijn vak vaak op het boerenbedrijf) is er al veel beter geworden. Natuurlijk mag er van de ChristenUnie, die nu ook de minister van Landbouw levert verwacht worden dat ze in de regelgeving doet wat ze kan om het dierenwelzijn te bevorderen. Maar wel in een doenlijk tempo, immers wie van de vloer op de zolder wil springen, loopt grote kans zijn doel niet te bereiken. Vriend en vijand zijn het er over eens dat ze dat ook daadwerkelijk doet.

Photos from Christenunie DeStellingwerven's post