De Gelderse SP zal niet instemmen met een provinciale uitgave van 65 miljoen om onderzoeksinstituut One Planet naar Gelderland te halen. Het enorme bedrag weegt niet op tegen het geringe aantal banen dat het Gelderland oplevert. Bovendien vraagt de SP zich af waarom gemeenschapsgeld gebruikt moet worden voor een bedrijf dat patenten gaat ontwikkelen die niet vrij beschikbaar zijn en waarvan het bedrijfsleven straks de echte vruchten plukt.
SP-Statenlid Paul Kusters: “Dat de provincie rijk is en gemakkelijk grote bedragen investeert, dat weten we. In Gelderland houden we van technologie en innovatie. Recent nog stelden we 7,5 miljoen beschikbaar voor een project rond chiptechnologie in Nijmegen (CITC). Maar 65 miljoen in een samenwerkingsverband waarvan je niet met zekerheid kunt zeggen dat het succesvol wordt. Een constructie waarin je vervolgens zelf maar beperkt zeggenschap wilt hebben. Dat moet je niet willen.”
One Planet is de naam van een innovatieprogramma dat ontwikkeld wordt door Universiteit Wageningen (WUR), Universiteit Nijmegen (Radboud) en Radboud UMC in nauwe samenwerking met een Belgisch onderzoeksinstituut IMEC en gefinancierd door de provincie Gelderland. Ze willen kennis op het gebied voeding, gezondheid, landbouw, milieu en klimaat bundelen en verbinden aan microchiptechnologie. Met de resultaten daarvan willen ze oplossingen bieden voor maatschappelijke vraagstukken. Het geld dat uiteindelijk met de patenten verdiend wordt gaat rechtstreeks terug naar One Planet.
Kusters: “Als dit zo’n geweldig idee is, waarom investeren belanghebbende bedrijven dan niet nu al? Denk aan Friesland-Campina en Unilever die op allerlei manieren aan de WUR verbonden zijn? Vertel het maar: wie is hier straks de lachende derde? Nu niet investeren en straks maximaal profiteren van al die overheidsinvesteringen. En als je zoveel geld ergens in steekt dan wil je ook controle houden op hoe het besteed wordt. Volgens plan kan de provincie aan de noodrem trekken en de financiering stopzetten. Of dat ook daadwerkelijk zal gebeuren is maar zeer de vraag. Immers, het project loopt dan, er is al veel geld in gestopt, arbeidscontracten verplichten tot nakomen van afspraken.”
De SP heeft, net als enkele andere partijen, voorgesteld om te kijken wat je eventueel ook met die 65 miljoen publieksgeld zou kunnen doen. Welke maatschappelijk belangrijke projecten je mede zou kunnen financieren. Dat geld kan ingezet worden voor verduurzaming woningen of ter ondersteuning van de boeren om hun bedrijven om te bouwen naar kleinschalige, biologische landbouw of veeteelt. Ook kan de 65 miljoen volgens de SP goed besteed worden aan het verduurzamen van het openbaar vervoer.
Kusters: “Soms moet je ‘nee’ zeggen en de deelnemende instellingen uitdagen om een andere wijze van financiering te zoeken. Dat je als Gelderse overheid daarin deels financieel participeert en daarmee je vertrouwen toont en andere probeert over te halen hetzelfde te doen, dat is logisch. Maar op de huidige wijze? Nee! De SP denkt dat het onverantwoord is om dit project zo eenzijdig te financieren. Er zijn genoeg andere projecten om (een deel van) die 65 miljoen in de samenleving doelgericht te investeren, met tastbare resultaten die een groot maatschappelijk belang dienen. En ook bij die projecten pleiten wij voor cofinanciering en het spreiden van de risico’s. Het gaat uiteindelijk om ons publiek geld.”