Poliflw

Beste lezer, Waar u van mij een 'Wild Stadsdeel West' gewend bent moet ik u teleurstellen, die volgende vergadering is pas ruim na het verschijnen van deze LinksVoor. Maar niet getreurd, er zijn genoeg andere onderwerpen. Als politiek bevlogen mensen is het belangrijk om ons te blijven verwonderen over de wereld om ons heen en vragen te blijven stellen. Dus vraag ik mij af: heeft u met Valentijn nog een kaartje geschreven voor iemand? Dat is niet echt een onderwerp voor een raads- of commissie vergadering, maar als lokale afdeling moeten we elkaar ook beter leren kennen. Zelf  heb ik het sterk overwogen. Eigenlijk noem ik liever haar naam niet, want wat zal mijn vriendin wel niet denken. Vooruit, omdat u het bent kan ik het wel delen. Ik was haar naam zo vaak tegengekomen, ze had letterlijk mijn weekend overhoop gehaald en gezorgd voor een frisse wind in mijn kop.  Ik overwoog een brief te schrijven aan Ciara. De storm van het weekend daarvoor.   

Want stormen krijgen tegenwoordig een naam. U denkt misschien waarom? Voelen die stormen zich slecht behandeld? Is het om windterreur tegen te gaan? Dreigde een storm zichzelf op te blazen? Wat moeten we daarmee als partij? Nee, maakt u zich geen zorgen. Het is bedacht door onder andere de KNMI want, als een storm een naam heeft, zijn mensen zich er meer bewust van. Een naam heeft meer impact. Want als u en ik met windkracht 10 van de Afsluitdijk worden geblazen zijn we ons daar schijnbaar onvoldoende bewust van. Teveel mensen liepen stoer tussen omgevallen bomen en zeiden “Dit mag geen naam hebben”. Sinds een paar maanden mag dat eindelijk wel. Nu hebben stormen een naam. 

Eerlijk, ik moet daar aan wennen. We leven nu in een tijd dat een kind de naam Storm heeft en de storm heet Dennis. Dat is wennen. Je kunt nu gesprekken horen als: “Heeft Olivia de was er weer af gerukt? Die nare Olivia”. Of: “och hoor Jan eens huilen. Die huilt maar de hele tijd.” En troosten heeft geen zin. Dat is wennen. Nota bene moeten u en ik nu al die namen onthouden, verschrikkelijk. Hoe heette deze storm ook alweer. Was het Gerda, Iris, of toch was het Piet? Terwijl je er midden in staat. Dat is onbeleefd. Nota bene hebben stormen nu toch vaak man en vrouwen namen, wanneer krijgen we de eerste gender neutrale storm? En hoe gaan we om met culturele namen? Je zult meemaken dat de meest verwoestende storm straks Samir of Mohammed heet. Dat levert de PVV dan een boel stemmen op. Daar sta je dan al als groene partij. 

Andere weerstypen voelen zich natuurlijk buitengesloten. Waarom een storm wel, en een droge periode niet? Terwijl als ergens menselijke namen bij te verzinnen zijn dan is het wel bij lang droogstaan, of bij ijs- en ijskoude momenten. Daarbij komt ook, wat doen we met de stormen van vroeger? Verdient de noordwesterstorm van 1953 alsnog een naam, met zoveel impact op de samenleving? Of die juist niet, omdat die leidde tot zoveel slachtoffers? Het is zo makkelijk nog niet. 

Onze relatie met het weer is in ieder geval wat persoonlijker geworden. Dat is waarschijnlijk toch wel een goede zaak. Mens en Natuur moeten meer bij elkaar gebracht. Maar tot het schrijven van een brief aan de storm is het bij mij uiteindelijk toch niet gekomen. Dat heb ik afgeblazen.   

Niet zo heel veel mensen lopen echt warm voor Europese verkiezingen. Toch staat er voor Europa en het Europese Parlement wel degelijk wat op het spel. Daarom zochten we als campagneteam naar een uitnodigende en speelse manier om op straat met mensen over Europa in gesprek te komen. Onze GroenLinks bakfiets sierden we op met een Europese vlag en een bord Waarom kiezen voor Europa? En we maakten van wát er in Europa op het spel staat ook daadwerkelijk een spel. In de drukte van de stad stapten we op mensen af met de vraag om een minuutje bij Europa stil te staan. Dat maakte nieuwsgierig...

Wie er de tijd voor nam kreeg van ons drie knikkers om neer te leggen op een mooi tableau van acht rode en groene tapijttegels. Elk van deze tegels verwees naar een kwestie waarom je voor Europa zou kunnen kiezen: belastingpolitiek, energie- en klimaatbeleid, vrij verkeer van personen, grond- en mensenrechten, asiel- en migratiebeleid, digitale privacybescherming, internationale handelsverdragen, defensie- en veiligheidsbeleid.

Met slechts drie knikkers viel er aan moeilijke keuzen niet te ontkomen. Wie echt niet kon of wilde kiezen kon met knikkers terecht bij een kleurloze negende tegel met vraagteken. Tenslotte hadden we voor iedereen een heerlijk zelfgemaakt GroenLinks taartje als beloning. Zo stonden we onder andere op het DR’AN festival in Roombeek, met veel ROC leerlingen als publiek. Daar kwamen al met al zo’n 250 knikkers op het tapijt te liggen. Het hoogst scoorden energie- en klimaatbeleid, grond- en mensenrechten en ook, opvallend genoeg, defensie- en veiligheidsbeleid. De laagste score was er voor belastingpolitiek en digitale privacy bescherming.

Ook op andere manier hebben we in deze Europese campagne vooral jonge mensen proberen te bereiken. We gingen langs bij zo’n honderd studentenhuizen in de stad en op de campus met een doosje als verrassing, gevuld met zes speciaal gebakken GroenLinks koeken, een flyer en een persoonlijke oproep om te gaan stemmen. Nog veel dank aan alle vrijwilligers die ons in de afgelopen maand bij deze acties hebben bijgestaan. Het resultaat is er naar!  

De Europese ministers gaven de Europese Commissie dinsdag een mandaat om onderhandelingen te starten over de oprichting van een multilateraal investeringshof. Dit permanente hof zou de arbitrage tussen staten en investeerders in de toekomst op zich moeten nemen. GroenLinks is ontsteld dat de EU-landen hiermee de rechten van internationale investeerders verder versterken zonder daaraan internationale plichten op het vlak van mensenrechten en duurzaamheid te verbinden.

Europarlementariër Bas Eickhout: “In plaats van multinationals die betrokken zijn bij mensenrechtenschendingen of vernietiging van de natuur aansprakelijk te maken, geeft de EU prioriteit aan het verder versterken van de positie van investeerders ten koste van overheden.”

Ongelijkheid

Het hof voorziet in een hervormde vorm van de gedateerde en uiterst controversiële arbitrage tussen investeerders en staten (ISDS), maar die hervormingen gaan slechts over de procedures. Rechters worden onafhankelijker, de rechtsgang wordt transparanter en er komt een mogelijkheid tot beroep. Maar al deze zaken veranderen niets aan de ongelijkheid die dit systeem in stand houdt: investeerders krijgen een permanent hof om staten aan te klagen wanneer zij menen dat investeringsverdragen geschonden worden. Maar staten of slachtoffers van misdragingen van bedrijven kunnen niet aankloppen bij het hof om hen tot de orde te roepen.

Eickhout: “De EU mist hier een grote kans om investeerders op hun plichten te wijzen. De bescherming van investeerders wordt verder geïnstitutionaliseerd. Maar in het mandaat voor het multilateraal hof staat geen enkel streven om multinationals die zich inlaten met zaken als kinderarbeid of landroof ter verantwoording te roepen.”

Mandaat

De Commissie heeft nu het mandaat om het investeringshof namens de EU met geïnteresseerde partijen uit te onderhandelen. Als er een akkoord komt, zal dit moeten worden voorglegd aan het Europees Parlement en de lidstaten. GroenLinks wilde dat het Europees Parlement voorafgaand aan het onderhandelingsmandaat een positie zou innemen, maar een rechtse meerderheid verhinderde dat.

Nederland is een prachtig land. Een land vol mensen met heel uiteenlopende opvattingen en levensstijlen. Een land waarin het vertrouwen in de overheid groot is. Dat vrije Nederland koester ik. 

Juist daarom is het belangrijk dat we kritisch zijn als de overheid de vrijheden van burgers inperkt. Als het de bevoegdheden van de geheime diensten vergroot. Waar trekken wij de grens? Daar gaat het referendum over, op 21 maart. 

Voor mij is het duidelijk.

Ja, er moet een nieuwe wet komen die past bij het internettijdperk. Maar nee, déze wet is niet goed genoeg om onze samenleving veilig en vrij te houden. Daarom stem ik op 21 maart tegen. 

Deze sleepwet maakt het mogelijk dat gegevens van onschuldige burgers grootschalig worden opgeslagen. Met wie we appen, bellen, of welke sites we bezoeken: het kan allemaal als bijvangst door de diensten worden binnengehaald, en ongelezen worden gedeeld met buitenlandse diensten. En daar kun je, bewust of onbewust, toch rekening mee gaan houden.

Voor sommigen kunnen de problemen nog groter zijn. Kunnen de gegevens van een Turkse mensenrechtenactivist uit Den Haag bij Erdogan terechtkomen? Moet een Nijmeegse journalist vrezen voor de onthulling van zijn Syrische bron? En moet een Rotterdamse ondernemer er rekening mee houden dat haar bedrijfsgeheimen bij de Amerikaanse geheime diensten terecht kunnen komen?

Massale surveillance biedt niet meer veiligheid.

We moeten de hooiberg aan gegevens niet groter maken, maar juist investeren in gerichte opsporing. In het analyseren van gegevens die er vaak al zijn.

Volgens minister Ollongren is het massaal en ongericht afluisteren 'niet de bedoeling'. Maar wanneer het over fundamentele mensenrechten gaat, is die belofte niet genoeg. De belofte moet in de wet. Want ik wil déze minister best geloven, maar wie zit na haar aan de knoppen?

Het referendum biedt de kans om de huidige wet te verbeteren. Om het sleepnet van tafel te halen en een streep te zetten door het doorsluizen van ongelezen informatie aan buitenlandse diensten. Na een ‘nee’ tegen de sleepwet, zet GroenLinks zich vol in op het repareren van de gaten in de wet. Zodat we geheime diensten goed uitrusten voor hun moeilijke taak, en tegelijkertijd de vrijheid van onschuldige mensen beschermen.

Daarom stem ik op 21 maart tegen. Jij ook?

In de raadsperiode 2006-2010 zijn, met GroenLinks in het college, de eerste stappen gezet op weg naar een duurzame gemeente. Sindsdien is er veel over duurzaamheid gepraat en hebben vele visies en beleidsdocumenten het licht gezien. Het besef dat we voor een grote opgave staan wordt breed gedeeld. Maar als het gaat om concrete resultaten, dan blijven we helaas achter op onze doelen. De komende raadsperiode wordt dan ook cruciaal voor de grootste transitie waar onze maatschappij voor staat. De vraag is of Enschede een grote sprong voorwaarts neemt om met de voorhoede mee te doen, of dat we genoegen nemen met een plekje in het rechterrijtje.  

De afgelopen raadsperiode heeft GroenLinks het debat over duurzaamheid gedomineerd, hebben we veel voorstellen gedaan om college en coalitie de duurzame kant op te wijzen, heeft GroenLinks gezorgd dat de juiste kaders worden gesteld (energievisie) en dat de juiste stip op de horizon is gezet (Enschede is uiterlijk 2050 klimaatneutraal).

Ook de komende raadsperiode wil GroenLinks het debat over duurzaamheid blijven leiden en wil GroenLinks samen met bewoners, bedrijven én andere politieke partijen de omslag naar een duurzame samenleving concreet vorm geven. En GroenLinks durft daarin ook duidelijke keuzes te maken.

GroenLinks kiest naast zonneenergie ook bewust vóór windenergie. We zullen beiden nodig hebben om onze doelen te realiseren. En natuurlijk moet zorgvuldig worden gekeken waar windmolens kunnen staan, moet de omgeving worden betrokken én gecompenseerd voor mogelijke overlast. GroenLinks kiest ook nadrukkelijk vóór de fiets en het Openbaar Vervoer. Ook als dat betekent dat auto's soms wat langer moeten wachten. Want alleen door écht te kiezen maken we van Enschede een echte fietsstad. En dat maakt de stad niet alleen gezonder en duurzamer. Want met iedere automobilist die voortaan de fiets neemt, nemen ook de verkeersproblemen in Enschede af.

En GroenLinks kiest vóór schone lucht. Want schone lucht is letterlijk van levensbelang. GroenLinks wil daarom geen brommers op fietspaden en het stadserf, overlast van houtkachels aanpakken, doorgaand verkeer uit de binnenstad weren en de mogelijkheden voor een milieuzone onderzoeken. GroenLinks kiest bovenal vóór onze toekomst, want ook de generaties na ons verdienen het om in een gezonde, leefbare en duurzame gemeente te leven.

GroenLinks wil dat Enschede de sprong voorwaarts maakt en voorop gaat lopen in de transitie naar een duurzame maatschappij. Met een grote GroenLinks-fractie in de gemeenteraad kunnen we ook andere partijen bewegen met ons mee te gaan, zodat we samen de juiste groene keuzes maken.

Stem voor een duurzaam, groen en gezond Enschede daarom op 21 maart GroenLinks!

Vandaag is niet zo maar een dag, het is namelijk internationale vrouwendag! GroenLinks Enschede wil graag alle vrouwen van jong tot oud een hart onder de riem te steken in hun strijd voor gelijkwaardigheid. Daarom zal GroenLinks donderdagavond 8 maart tussen 19.00 en 21.00 uur in het centrum van Enschede fairtrade chocolade uitdelen aan vrouwen en hen oproepen hun stem niet verloren te laten gaan tijdens de gemeenteraadsverkiezingen op 21 maart.

Het thema van dit jaar is: vrouwen en mannen zijn overal gelijkwaardig. In de praktijk is dit nog niet bereikt, vrouwen en mannen worden nog vaak achtergesteld ten opzichte van jongens en mannen. Hoewel er veel bereikt is en vrouwen inmiddels onafhankelijker zijn ooit, zijn er nog steeds grote verschillen tussen vrouwen en mannen wat betreft kansen op het gebied van onderwijs, gezondheid en werk. Vrouwen krijgen nog altijd gemiddeld genomen minder betaald voor hetzelfde werk dan mannen. Ook zijn er nog behoorlijke verschillen in de gelijke vertegenwoordiging van vrouwen en mannen in politieke en economische besluitvorming.

Wist je trouwens dat GroenLinks de enige grote partij is in Enschede met een bijna perfecte man-vrouw verdeling op de kieslijst?  Bekijk het op de kandidatenlijst GroenLinks Enschede

Lees meer hierover in: In de buurt van 15/02/2018 en  Aandeel vrouwen het hoogst op lijst GroenLinks